[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Положена ми е и другата хемија, Господе мили Боже мечееее што ти се случи????
Не можам да се соземам од среќаааааа, ги збудалев дома, готовоооооооооооооооооооооооооо ќе ги урамам резултатите, ќе ги урамаааамм

Спојлер

 

Кога ќе ја поминеш најтешката препрека во животот

 

Кога бевме мали ''Ќе те кажам на мајка ми'' беше најстрашното нешто на светот

 

Копам по моите постапки, по моето минато, по темите за кои сум размислувала со денови и ситуации идентични на оние за кои размислувам кон кои непромислено пристапувам.
И доаѓам до заклучок.
Разумот не е тој што ги определува моите импулсивни избувнувања - тоа се во најголема мера емоциите.
Но, зошто се тие толку необјасниви, толку апсурдни, толку присутни, а прекриени до моментот кога е неизбежно да се занемари нивното присуство?
Дали можеби јас сум виновна за нивно постојано потиснување?
Не познавам друг човек што цел ден се убедува себеси дека нема да постапи на одреден начин во дадена ситуација, а кога ќе треба да го примени тоа што цел ден се убедува дека е правилно, го прави токму спротивното.
Колку повеќе копам во себе, толку повеќе го запознавам странецот.
Јас сум луѓе две личности, не една.
Но, нивната контрадикторност е толку збунувачка и нејасна, речиси вонземна.
Штета што победува таа личност, или таа страна што постојано се обидувам да ја потиснам.
Веќе не сум сигурна дали таа прикриената е лажната или онаа другата, која ме окупира во поголемиот дел од времето.
На чуден начин работи мојов мозок.
Судам врз интервалот на време во кои овие две страни ми овозможиле да ги испитувам.
Знам дека не ме разбирате. Веќе ни јас самата не се разбирам.

 

Многу интересна недела

Се случи долгоочекуваната и планирана средба со двајца мили луѓенца, со кои си поминав навистина преубаво - никогаш нема да им го заборавам гестот со кој ме изненадија

Настрана тоа, нели деновиве испитна сесија, и јас фино лепо завчера си спремав еден испит цел ден, учи, глава-бучи и на крај од денот да добијам меил од професорката која ми вели колешке положена сте

О, камо вака и за останативе два испита што ме чекаат да добијам вакви пораки.
Сепак, ја да се вратам на задачите. :geek: Што е сигурно, сигурно е

 

Куче пред мене! Тоа ми е СМРТ.
Значи не мразам животни,ама не можам бре куче да поднесам.
Пред некоја недела ми се собраа 10 кучиња.Улицата беше празна. Што требаше да направам?Можеби требаше да ги повикам овие за заштита на животни да ме спасат.
Јас се плашам од кучиња.
Има ли некоја терапија,да посетам психијатар некој,можеби не сум нормална?!
Сакајте кучиња,грижете се за нив,се супер е тоа,ама има голем број луѓе кои не сакаат кучиња.
Јас сакам крокодили можеби.И што?да го врзам со врвка и да го шетам по улица? И ако се плаши некој,ќе му кажам "Не се плаши,не каса!Дојди погали го"
Има мали деца кои одат на училиште сами сабајле!Јас сум толкава магарица,па ете се плашам.И сега поради тоа што некој ги сака кучињата и смета дека е нормално да има по 10 кучиња на секој чекор,јас сум приморана да одам со автобус до местото кај што сум тргнала,иако планот ми бил да пешачам.
Еднаш шетајќи се,видов дете кое го доживуваше(веројатно) најголемиот страв бидејќи едно уличарско куче трчаше по него.Детето беше само,и на улица немаше никој.Ме виде мене и почна да плаче и да ме моли да му помогнам.Ми беше толку многу жал за детето,се тресеше од страв,се дереше на цел глас.А како да му помогнам кога и јас се плашев?!
Сигурна сум дека голем број од вас,секојдневно (неуспешно) се приморани да се соочат со овој проблем.
Знам дека моево мислење нема ништо да промени,ама ете да си ја кажам маката,покрај другите проблеми и нервози.

 

Им се извинувам на животните што ги споредував со некои "луѓе"

 

Не дека ќе кажам некое гооолемо откритие, ама... Зошто сите големи љубови се несреќни? ... Или сите несреќни љубови ние ги воздигнуваме и ги правиме големи? На кого како му одговара-така.

 

Nekogas mi doaga preku glava od prepukuvanjava na forumov mi ide da se odjavam i nikad da ne se najavam veke... Ama ne mozam sepak pokraj se, tuka ima mnogu prekrasni licnosti sto ne im e celta samo da soberat nekoj lajk,nekogo da navredat i da se prepukuvaat.
Toa e toa.
Inace SDK deka na malava moja i rasne zapce, kaj i da e tuka e
Dobra nok na site

 

Значи, кога на профил на едвај 14 - годишна ќе видам слика од неа во тесно, кратко припиено фустанче, штилка 15ка, шминка енормно јака и на сето тоа пишала - Елеганцијата не се добива, со неа се раѓа - ми иде сама да се ошамарам!

Иди мор пишувај домашно, облечи патика Господ да те види, тргни тие 5 слоја пудра од тебе и научи да бидеш дете прво, а не дама!

Боже свашта, еј!

 

Имав заборавено колку е прекрасно читањето книга навечер.
Сите спијат, а јас сум завиткана во своето јорганче и читам се` додека не ми се приспие.
Милина.

 

Гледав вести на Сител.. Оддамна го немав направено тоа и се уверив дека и со причина не ги гледам
Новинарот и главен уредник изјави како кај нас имало новинари кои биле на страна на опозиција и јавно ја бранеле затоа сме биле 130 и некое место за слобода на говорот.. ООО која иронија.. Цела среќа што тој "не е партиски определен и не го покажува тоа јавно" па допринесува да бидеме на толку добро место според не знам која комисија и по не знам која ранг листа.
Толку.

 

Многу ме нервира компјутеров на моменти ми иде да го треснам од земја, де латиница де кирилица аман веќе одлучи се. Мразам на форумов кога пишувам латиница ама шта чеш , еве го сега се опраи

 

Нели кокичето е официјалниот предвесник на пролетта.
А за мене се првите млади кромитчиња и марула салата (иако од под фолија нели). Ми збоктисаа веќе туршии, кисели зелки и останати зимници. Во овој период имам страшна потреба од нешто зелено, свежо, хлорофил, енергија...
Неколкумесечнава зимска исхрана ме уништи. Се чувствувам тромо, уморно, да не кажам остарено. И облекава ме нервира веќе, немам ни желба нешто посебно да се дотерам.
А знаете како изгледа мојата улица вечерва, на пример - како во постнуклеарна катастрофа. Магливо, тмурно, воздухот мириса на чад, смог, а човек после 20 часот на улица ни да мрдне.

Веќе копнеам по пролетта. Особено по оние пролетни квечерини, кога не е ниту топло, ниту ладно, воздухот мириса на свежо, на трева, а по улиците се чувствува живот, раздвиженост.

И....Во април одам дефинитивно за Холандија. Една недела-комбинација од службено и туристички. И се надевам дека повторно нема да се активира некој вулкан, кој инаку се буди еднаш во 100 години, па повторно да ми пропадне се.

 

Дека ми се јаде овошна салата , но немам шлаг дома , ајде ќе се задоволам и само со овошјето.

 

http://www.youtube.com/watch?v=-_yCNhw3TCM

Ја преслушав песнава.. преку 20 пати
Инаку, мојот фејсбук е полесен за 200 пријатели помалце, абе кога влегов да направам чистка му немаше крај

Инаку кажав дека почнувам со возачката да се занимавам така?! Чим завршам морам да излезам надвор од Скопјево, почна мало да ми станува.. ништо не ме задоволува, се едно исто!
Шугав период! Само времево ме радува, сончево, да се шеташ и само да се шеташ

 

Случајно ја забележав кутијата која долго време беше заборавена под креветот...
Ја отворив и го пронајдов моето богатство. Да! Пресреќна бев кога видов дека тоа е кутијата со детска пошта која сум ја собирала толку години со многу труд и радост. Кога ќе ми текни како бевме преокупирани со тоа и најважното нешто беше дали имаш сличиња за смена. Па си пуштавме писменца за пријателство со другарките, а во нив ставени и неколку сличиња кои ги немаш во колекцијата детска пошта Најубаво чувство.
Застанав така, ги разгледував и заборавив на сите предмети за кои утре треба да учам. Си се вратив во детството (знам дека ќе речи некој дека сум премногу носталгична, ама ете таква сум, се навраќам на спомените од детството и сеуште стојам на ставот дека тоа е најдобриот период од животот на човекот) и како будаличка си се смеев самата. А, најдоброто од се` е што сеуште исто мирисаат. Тој мирис кој го немав почувствувано толку време, ме врати во безгрижните основношколски денови, кога бевме растрчани мали дечиња, не забележувајќи ги проблемите на возрасните околу себе. Ми фалат тие денови. Многу... премногу.
Сакав да споделам со вас, па ги сликнав набрзинка

 

Мислам дека го премислив. Дајте друго дете, и самата знам дека притисок ќе ми се крене штом го сретнам во скопските кафиќи...Од викенд за викенд како будалетинка некоја, епа не сум Мелита Ракичевиќ треба да го укапирам тоа...а иначе мн е сигурно плитко и лесно и божанствено да се сликаш цел ден низ гтц после кафенцето и цеденото сокче и вечерта да ги постираш фотките додека гушкаш животинчиња Нес ум таа...ГПРС неможе да ме фати се движам со брзината на веетрот...Кај си и што ми направи...што ме влече...тупавоста твоја или симпатичната мутавост?Не си ти мутав...маж си...и тоа е тоа...А јас..можам да се скрасам малку....Ова навидум како мелроуз плејс да си играм...неуспешно...Каде ќе се најдам на крај...нормално е што незнам?Сеедно, што биде нека биде...

 

Денов е мизерија Ај кај и е денот па и ноќта...
Се утепав од спиење цел ден и сега комотно можам да дежурам цела ноќ
Но на жал има такви особи кои и ноќта ќе ја расипат -.-
Ај да беше некој небитен немаше да ми е гајле али вака ... Кај прв збори отвара уста и се заебава за нешто што и не е убаво да се зеза па уште ми вика се лутиш?
Не бе не се лутам само браво успеа да ме разочараш со такво понашање... А не знам со кој образ па уште ти се лутиш по мобилен кога прв почна да збориш !
Значи стварно не знам до каде ли ќе терат луѓево ! Опрајте се бе ало кога вие сте криви признајте а не вие да лутите -.-

 

Nežno bilo na tvom vratu,
kao kazaljka na satu.
Kuca vreme naših snova,
dok godina ide ova.

Zaljubljen ko prvog dana,
gledam je dok ona spava.
Privija me uz svoj dlan,
ušuškam je u svoj san.

Milujem je dahom,
čuva nemir strahom.
Ljubavlju je budim,
dodirima ljubim.
http://www.youtube.com/watch?v=sxqYUiiAjnw