[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

СДК секогаш човек треба да да има почит кон било кого или било што, да не се меша онаму каде не треба, без разлика колкава е неговата желба за да го направи тоа.Бидејки ако требало да се вмеша, веројатно ќе му било дозволено.Некогаш човек мисли дека има сила да помести или смени работи за кои смета дека е доволно силен, оние кои и не се во негова можност за да ги смени, да бидат онакви какви што тој сака да бидат, притоа не согледувајки дека и не може да ги смени, без разлика колку сили и да вложувал во тоа.Едноставно поради што самиот тек на настаните се менува, без негово прашање или согласност.Каде има сила, нема правдина...

 

Солзи радосници и еуфорија во душава.
Син ми ги пушти првите чекори.
Колку е само радосен дека сам чекори по земја, без ничија помош.
Неколку недели уназат лазејки ке дојдеше до мене, ке се исправеше држејки се, ке ги пуштеше рачината и на цел глас се смееше, срекен што стои без да се држи за мене и паппп на газето и пак кикотење на цел глас..
Да му ја видите само насмевката, бесценета е..
Денес посебно ми ги наполни и срцево и душава.
Не знам по кој пат помислувам и кажувам како ми летна времето, како вчера да беше кога на гради прв пат ми го ставија, а ете го и прооде, утре други ден ке отиде во градинка, па прва реченица, па прва симпатија, дури да трепнам ке дојде и прв училишен ден, па првата беља, првата петка, па ке дојде и пубертетот нема да сака да не гледа по дома...и оп тука негде би требало да биде првата девојка, платонска љубов, и така ке си дојде дипломска, па женачка, да даде бог да си дочекаме и внучина(а и правнучина, зошто да не).. и дури да се свртиш животот отидол...
Сакам само да го израснам во човек со вистински вреднсти, да знае да го цени животот, лугето, самиот себе пред се..
И ете ги пак солзите..


Од друга страна има нешто што ми тежи на душава, грутка во грлово која само ја подголтнувам деновиве,наместо да се радувам со помислата,мене низ глава ми летаат сто мисли, не знам што да мислам, не сега... те молам, не сега господе..
Во толку тешка ситуација сме, одвај крај со крај врзуваме, мислам дека душава ке ми пукне некој ден..
И пак селење не чека.. не можеше повеке да ни отежнеш од ова..

Но, деновите како денешниов ме држат во живот, за нив живеам, ми ги топлат студенилава во душава..
Не можам ни да пишувам, солзите не престануваат, де од срека, де од тага..
Ах живототе, животе - живот ме кошташ..

 

СДК,дека уживам во моментов. Околку мене апсолутна тишина, само што завршив со учење и спремна сум за на испит. Надвор што убаво си врне... милина само за спиење деновиве надвор беше права пролет..едвај чекам да ми помине утрешниот ден и да надокнадам со шетање за изминатиов период.

п.с.пуштете ми среќа за утре т.е денеска во 9 полагам

добра ноќ!

 

СДК дека уште две мислења ќе добијам зелено цветче

 

СДК убаво "се наспав" Џабе станав во 6 часот пак се изначекав на факултет за една оценка и сеуште чекам ... Ама ако не е проблем јас си немам друга работа. Да знаев ќе идев од 9. Фак.

 

љубомора и тоа од сопартијка од која најмалку очекував а ми глумеше лудило мила, фина
зошто сум се пријавила за телефонски оператор во општински, сум имала други анганжмани -отом -потом со тоа е не ке се шлаам по улици ко улава сите девојки што вредат од партијата , ги земаа таму инаку љубоморнава предава во основно училиште и гајле и е за што се случува, па јас ако немислам за мене нема кој и нема да дозволам нечија завидност да ме обесхрабри

 

Сдк дека доста од луѓево се преставуваат како добри,јас не им верувам баш многу на таквите што сами се фалат,треба некој друг да ги пофали,имав една пријателка и ми кажа една многу убава мисла а тоа бадијала си добар ако не си куминикативна личност и тоа не го покажуваш на дело,и стварно е така,ако јас сум затворен тип и ништо не правам,а во себе сум убеден дека сум добар,дали тогаш сум навистина добар? можеби за себе си да,ама другите не мислат така,незначи ако не правиш на некого лошо дека си добар,треба добрини да правиш за да бидеш добар.

 

СДК ама толку многу ми се спие. Едвај станав за на работа денес временцево е баш за спиење
Никако да се наспијам Со душа чекам да дојде викенд да си се наспијам ама и тогаш ништо, пак ќе ми излезе нешто. Ах животе, животе... цел живот стани за на школо, стани пак за на школо во средно, станувај за на факултет, па сега за на работа. Пола живот учи, работи и после само работи... Уффф како хронично ненаспана сум.

 

Понекогаш, колку и да си зборлива, спонтана, брза особа, ќе се најде личност која ќе сакаш онака благо да ја шармираш и ќе го извадиш најсмотаното од тебе И инстант делуваш како некоја срамежлива, наивна, без речник особа која се смее глупаво, а не знае да врзе две реченици И во тие моменти ти иде во тебе некој јак шамар сам на себе да си удриш Што е тоа? Некој стоп-знак, анализа на способностите, страв од неуспех? Па јас не се ни грижам за такви работи, или бива или не И ете, прва шанса, втора, трета пак истата Јас, смотана бре, смотана Ај ќе ми помине...

И така, 4ти ден ненаспана, очите ме болат, главата ми се љуља, времето си игра со мојот притисок, а раката сеуште ме боли од играњето Сони. Ова е совршен ден да се скријам под ќебе. Некој како да бдеел над мене ноќеска и како да ми ја цицал цела енергија. Со здравје да си ја троши. Во длабочината на сето тоа, се ова што го чувам во себе стои и трае и се натрупува. Би сакала цел еден ден до зајдисонце да прекопам некоја голема нива, или бунар или што и да е такво. Физички да се исцрпам, психички да се одморам. Можеби нова Јас ќе се разбуди следниот ден.

Ник Кејв, диви убави очи, новиот албум кој како да е створен за денов. За останатите
http://www.youtube.com/watch?v=uOqCc7hblK8
гребе по кожата, душата...да бев родена 30год. порано... како да не припаѓам понекогаш на ова материјално општество што ги силува сите што му се спротивставуваат на брзиот тек. Огромни предности и можности без кои и така веројатно ќе си бевме среќни.

 

СДК дека сите ве поздравувам,ве бакнувам и ви посакувам УБАВ,АМА ПРЕУБАВ ДЕН!!!!!

 

Како што гледам, фејсбук манија ми станало дневничево..

А јас фејсбук немам и ни барем сакам....

Уште опција за чекирање мислам треба да се воведе.
Па со овие предлозиве имба сте.

И порака до новозачленетите и малолетните(и некои полнолетни): Не е ова Фејсбук мили мои, не е Фејсбук!

Ах, драго дневниче, откако почнав да те пишувам па до сега многу облици смена... Но ме густа, но но!

Останете добри

 

Работа, обврски, планови, мисли што и како е ... и дали ќе биде како што посакувам.
Во животот постојат некои работи, кои не знаеш како ќе завршат... Ама ќе се сеќаваш како почнале.
Денов таков каков што е, работните обврски пред мене, Цеца знае да го погоди кафето и да ме насмее... Вели таа крива линија на лицето поубаво ти стои.

 

Не чувствувам ништо. Не сум ниту среќна, ниту тажна. Не чувствувам никаква болка... Немам желба за било што. Каков човек сум јас? Станав безчувствителна личност. Најверојатно веќе оттрпнав од ударите што секојдневно ми ги задава животот. Сеедно ми е. Сега веќе конечно можам да кажам дека не се замарам со ништо.

 

http://tocka.com.mk/8/86819/trigodisno- ... nje-so-voz
http://tocka.com.mk/8/86804/detevo-edno ... suva-kosot
Душички.

 

Немам стипендија.

И не е за парите, туку за тоа што комплетно се разочарав. Во трудот што сум го вложила, во државата, во образованието и во се. Колку повеќе просек треба да се има од ова? Не учам веќе, мислам веќе гајле ми е дали ќе положам со 6ка или со 10ка, очигледно исто сум важна и исто ме ценат во државава.

Толку од мене, уште две години и ќе одам некаде каде што ќе ме ценат повеќе.

 

Што тоа прави потсфест, луда работа еј Откако ве удавив со рецептиве, откако си пратив самата на себе мејл со едно сто рецепти почна да ми свири мевот, свири ти, ич не ми е гајле, сеа јас ќе си го подберам канчето кисело млекце Ама ветувам и за себе и за цело мое домашно опкружење, кога ќе заврши диетава, за едно 10 дена, на сите им спремам убаво изненадување во вид на храна, сосе блачко, сосе соленко, сосе салатка, има да ги нагостам што ме трпеа волку време, помалку или повеќе де А богами и сама да се нагостам што бев умна и што конечно направив нешто разумно со моево тело. Кој ќе ме гледа како се прчам у венчаница за едно 8 месеци

 

Убав ден денеска.Без обавези, без никакви грижи на душичкава, сама со чајчето и тивка музика во позадина.. Ми фалеше ваквко опуштање и време самооо за мене

 

Не можам да сфатам како некои луѓе си живеат во розов свет, си носат розева наочара, и мува не ги лази бе
Самокритичност, што е тоа?
Како можете бе, најозбилно? Што наочара ќе беше таа, да ги побие фактите дури и пред доказите, па и пред огледалото?
Дај фрлете ја навака таа наочара, па да ја пробам и јас Шо убаво би било кога не би се критикувала себеси, и не би си ги признавала грешките и недостатоците, ами би се сметала за се НАЈ НАЈ!
Зашто да се самотапшаш по рамо? Па има ли нешто полошо од тоа. Без самокритичност ништо нема да се постигне во животот, ама ајде.
Ако си доволно сигурен дека да, те бива за тоа и тоа, ондак слободно оди, ама... Зашто да трошам време и нерви на НЕШТО ШТО НЕ МЕ БИВА? Не сме сите надарени за се, ама ете, пак ќе кажам, некои луѓе имаат нереални амбиции, а не преголеми.
Не е тоа вербата во мене? Сега јас да верувам дека утре ќе бидам некој неверојатен сликар,кога уште цртам куќа како во основно, со долга линија и крукче цртам човек? Абе ајде
имајте големи амбиции, АМА САМО ДОКОЛКУ сте сигурни дека да, можете, имате талент, имате нова идеа...

и да, неправда е некои мамини и татини синови да зимаат стипендии, а луѓе што навистина се трудат,што имаат и потенцијал и се, да си останат со празни раце. Џабе трудот, џабе се, во оваа волшебна земјичка, и после зашто сите интелектуалци, сите луѓе со некој талент и можност за напредување ќе си го фатат патот?
Ами како

 

СДК дека ја со баба ми уште еднаш во Керфур не.
Одиме,и искачаме од Керфур,и дека споро оди цело време подгледнував дали е до мене,и добро успеав да одам по нејзино темпо (споро зашто жената има 78 години) и туку едно време,ја снема!Уште да почнев да викам - ја нема баба ми .И се ке беше ок,да не ја видев во Масимо Дјути
И туку гледам збори нешто со тие таму и ѕиркам и ја слушам - “дечко,да не имате случајно долен веш’’ - и си викам,о не и се преправив дека зборам на телефон,влегов и ја земав и излеговме,а овие внатре се кикотат.И одиме,и туку едно време ја гледам на раб да влезе во Woman's secret и туку стрчав,ја земав.Оф мори мајкоо,искачаме надвор и госпоѓата лута.И и викам,добро бабо,ти дојде тука да пазаруваш во Керфур,или да бараш гаќи? И лута цела ми вика,па ти што ме влечеш,си имам јас мака...И добро,од кај да знае жената,ко да имало во нивно време толкави трговски центри,многу знае она што е Масимо Дјути или незнам што.И да и попуштам дека постара и викам- добро бабо,се случи што се случи,ајде со мене на пазар таму ке си најдеш што ти треба.И тргна натака... Модерна жена,нема што...

 

Убав сончев ден,на тато роденден
Сабајлечки,по обичај му дадов рачно изработена честитка,со мала песна од мене.Кога го прочита последниот стих "Ти благодарам тато,што животот ми го направи злато" пушти некоја солза.И за прв пат во мојот живот го видов татко ми да плаче.Знам дека го усреќив,видов во неговите очи.Знам дека беше среќен,знам дека сфати дека почитувам и ценам се што прави за мене.Ме гушна најсилно на цел свет.И лицето му светеше.Убаво е да се види дека е волку среќен.Дај боже така секој ден.Joyeux Anniversaire papa.Je t'aime.