[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Супертрамп кажаа што сакав да кажам.

http://www.youtube.com/watch?v=5k3JVfxluFU

 

Денес ми е роденден тананан
И денес ќе се смеам,денес ќе сум радосна тананана
Да ве почастам сите виртуелно,како што е редот

Spoiler

А ви се пријаде,а? Навалете

 

Се стабилизирав.

По многу благо, многу муабети, многу поддршка и многу од се. Да не ми се лошеше од алкохол, и ќе се опиев. Капак на се, и тост се налапав вчера... Нели не јадеше? :geek: ВОНРЕДНО СТАЊЕ, дозволено е.

Одлично ми е денеска, имам просек и немам стипендија. Па што ќе ми се пари? Очигледно треба да бидеш на просјачки стап за да ти дадат некој денар. Искрено, да не ми беше состојбата ваква каква што беше, мене и на целата држава, немаше да им барам стипендија. Ама кога сите грабаат, па зошто па мојот труд да не се награди, не учи шефот на мајка ми, јас учам, јас полагам, јас треба да ја оправам државава некој ден.

Е сега не ја оправам.

Како и да е, решив да се бунам, и тоа ќе се бунам за највисоката. Затоа што таму се ценело знаењето, така викаат. Нема веза, ќе видиме што ќе биде.

Вчера исто сфатив дека џабе викам дека не учам веќе. Од што не знам и не сакам да се правам глупава, и да не сакам, ќе вадам барем осмици... Колку и да сум разочарана, мојот мозок работел и ќе работи фул спид, не можам туку-така да го исклучам како ништо да не било.

Тоа, денеска последен викенд дома. Ме боли цело време глава. Ми се јаде. Не ми се прави ништо и не ми се оди никаде... Ама од друга страна, одвај чекам да дојде понеделник. Нов, свеж, убав понеделник.

 

Нема кај да го ставам ова, извинетеее..

Spoiler

За ДАЛА е ова, да се уверии!!

 

Не верувам дека постои карма се до сега. Па што знам можеби и не е карма, едноставно така требало да биде. Малку збунета сум ама ќе ми помине. Таква си сум јас ќе се навикнам на нешто или па ќе си најдам начин мозокот да си го фокусирам на други работи.
Четири дена слободни уште два остануваат. Добро ми дојдоа ама и многу ме натераа да размислувам бе ууу што ќе беше ова. Уште малце да промозгам и да дојдам до некој заклучок и книга можам слободно да си напишам. Знам дека не сум активна како порано, ама не сум ве заборавила Имајте убав ден

 

Оф и јас се надевам дека се вратила навреме да си го земе ме гризе совест што не ја побарав да и го вратам

 

...Секогаш мора да има нешто што ке ја распие мојата радост.Нешто што ке ме потсети на тоа што се случи.И некој кој повторно ке ме навредува.И како да не ме боли?Како да не се расплачам?Како да не се покаам што живеам.До пред само една минута се беше убаво.Ама еден збор ме уништи.

Сега ми се јави баба ми.Неможев да и кренам слушалка бидејки ке разбереше и ке се нервираше.Несакам и она да се нервира.А толку сакам да има некој покрај мене,некој кој ке ме ислуша.Некој што ме сака.

Зошто се нервирам за луѓе кои невредат? Зошто плачам за луѓе кои невредат? Зошто се грижам за луѓе кои невредат?

Ке има ли ден да го поминам а да не се расплачам?

 

Да ме слушне некој како и се обраќам на мачката моја ќе ме направи шврки!

 

Сдк сум добила стипендија та сега ми кажаа



Еден положен испит, еден одложен, петок е :up: вечерва ќе се слави роденденот на татко ми,излегување, утре уште два родендена and i feel happy.

Отидов на заслужено кафенце

 

И јас сонценце мило , душа мала ма што правиш тииииии

 

Со среќа стипендија - Тhe Candy 880 ...

 

И еве ме мене по подолго време пишувам тука пак. Не дека не ве читав ама немав време да седнам и да пишам. А сега сум склопчена на столот пред биро и чекам да помине оваа настинка и температура што јас имам. Моментално се што сакам да кажам би можело да се спои во оваа слика

 

Среќа е кога лудуваш со другарките ...кога ќе извадиш 5ка по математика,физика. Среќа е кога ќе те извадат на табла и знаеш се, кога озборувате со другарките. Среќа е кога гледаш како дедо,си игра со своите внуци. Кога саканата личност ќе ти каже дека те сака, кога ќе те бакне... Среќа е кога ќе ѕвони за последниот час на училиште, кога ќе ја гушнеш мама. Среќа е кога си го шеташ кучето, кога играш фудбал, кога си го пиеш чоколадниот милкшејк. Среќа е кога јадеш пржени јајца со сирење. Среќа е кога се лизгаш со сенката по снегот, кога си го местиш креветот. Среќа е кога се потсеќаш на убавите детски моменти. Кога јадеш палачинки со nutellа, банани и чоколаден прелив. Среќа е кога јадеш пица, кога пиеш вино. Кога си ја слушаш омилената песна, кога гледаш филм со саканата личност. Среќа е кога не се замараш за ништо, кога ги гледаш ''Aнгели''. Среќа е кога јадеш чипс-кикирики, кога црташ некој цртеж. Среќа е кога се смееш како луд. СРЕЌА Е КОГА СИ СРЕЌЕН !!!!!

 

Јас, како да кажам, се победив самата себе! Успеав!

Велат, најголемите битки се битките што ги водиме со самите себе, јас денес извојував победа.
Не беше воопшто страшно и точно е дека поради стравот пропуштаме многу работи во животот.

Тоа глупаво чувство на несигурност веќе го нема, ќе биде човек од мене, реков!

А воедно да им се заблагодарам на тие околу мене што упорно ме буткаа на дното и поради нив мислев дека денес нема да успеам, уствари и самите тие мислеа дека нема да успеам па ме наполнија со негативна енергија до максимум.
Алал да ви е, ама мене уште повеќе!

 

мислам дека повредна керка/сестра од мене моиве најблиски нема да најдат ни на Битпазар
и покрај тоа што периодов ке бидам и веке сум растргната партиски,решив да и олеснам на мајка ми малку повеке со тоа што исправ на рака цел куп алишта,и ги прострев а неа кога ке ја видам од врата едвај душичка на нозе стои -жал ми е да ја гледам таква наместо да си ги средувам ноктите, педикир или вегите ко што си планирав, ама ете се предомислив
ако јас не и помогнам секако дека нема татко ми или брат ми да перат-не е тешка филозофија туку премногу се мажествени да го прават тоа иако татко ми си заплакнува по некое чорапче скришум ама брат ми ппп скраја да е
време е за одмор, релаксација-колку толку да ручам и во акција

 

Тукууу, положив јас!

Помина петдневното мачење КО-НЕ-ЧНО!

И сега со куферот под рака, одам за Битола, да се гушкам со мој А.! Малце...

Иако тмурно е надвор временцето, за мене си е таман, баш вакво- !



Имајте најубав викенд!

 

Денес ми беше тешко што морав да бидам онаква каква што мислев дека немам срце да бидам...но доста ми беше да проголтувам и да велам ајде нема врска,богами имало врска...Убаво е да се биде фин и културен,но се во граници на нормала,а јас како што бев поставено беше надвор од нормала.Добро е што она што си го ветив го исполнив...дури не се препознавам...

 

Фала на тој шо ми го пробил фејсбукот и ми сменил лозинка. Ми даде до знаење дека не треба да и се смеам на другарка ми шо има пасворд од милион букви и бројки. Си ставив сега и ја од 15 знаци, не од 7.
Фала и на другарка ми шо ми рече да си ја сменам емаил адресата на фејсбук пред некој ден, оти на претходната не си знам пасс.
Ма фала на сите.

 

Ох, Господе...

Премногу ме нервираат личности кои те познаваат, а им е тешко да речат едно здраво..
Зарем гордоста ли ќе им се сруши?? ..А до вчера, што се вели сте биле едно..
Никогаш не ги сфаќав и нема да ги сфатам таквите...

 

Сакам да кажам дека не се препознава, до пред само една година бев позатворена личност, а сега повеќе комуникативна, напредувам на сите полиња освен на факултет Ама пред се, најважно е дека сум задоволна од себе си и се гордеаааааам со самата себе.. хехехех Нарциссс.