[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

tessie дај олади малку ,јас овде мислам дека никого не навредив .Секој си има право на мислење и свој став,но не треба работите толку да се земаат на срце и не по цена само и само да се има последниот збор и да се биде секогаш во право .Сите сме овде да примаме ако можеме и да дадеме совети.Јас знам која сум и што сум ,како и сите девојќи на форумот .Сите знаеме за што не бидува и свесни сме за нашите недостатоци .Само лошо е кога некој мисли дека ги знае сите правила на животот.Затоа и пишав
дека треба малку да се релаксираме ,овде сме за дружба а не да се докажуваме што сме и кој сме.Сите знаеме да си ќи браниме ставовите ,единствено нешто на кој треба да работиме е тврдоглавоста .Се разбира ова е мое мислење ,на кој му смета може слободно да го игнорира

 

Кога ќе отворам српски блог и ќе видам коментар од Македонка која врска нема од српскиот јазик да пишува на него, ми се темни. Ве разбираат побогу.

 

Бог да чува ненормални луѓе.Ама што и јас сакам да бидат нормални во овој абнормален свет.Зошто се сите такви гнасички расипанки Гледаат да ти се мешаат сегде курац.Не не не не не , не се издржува повеќе...

 

Da odem u pizdu materinu, i tamo bi' bila kriva za sve

 

...во главата ми зуе This girl is on fire, како некој саундтрак.
Фацката ми е ѓаволешка, со мини ореол над главичката, бидејќи навреме завршив сѐ, иако свесно започнав (пре)многу доцна.
Не знам зошто, ама сакам да си ги растегнувам границите, и потоа да видам со колкави можности располагам, и дали ќе можам да ја завршам задачата во невозможно краток рок.
Така си правев и во средно, си трупав лекции и лекции, само за да видам дали можам да ги научам сите 15 во една вечер. На пример.
И нема никаква врска со неагилност или непланирање, зашто обожавам да кројам планови.

И завршив, 100 страници за нецели 2 дена, со куп работни обврски.
Иако лекторирање е тупаџиска и сувопарна работа, морам да признаам дека донекаде ме исполнува, тоа воведување на ред помеѓу буквите и правописните знаци, осмислување на речениците, и целата таа визуелна естетика при подредување на табели.
Сега некој ќе си помисли дека е екстра возбудливо, малтене во Гугл работам, ама да ви кажам во Гугл го немаат тој луксуз да брцкаат флипс во крем-сир после добро завршена работа, како награда.
Веројатно кавијар им даваат на умните деца.

Патем, да не испадне реклама, ама... ако ви треба лектор...

Спојлер

(РЕКЛАМА Е, РЕКЛАМА!!!)

 

СДК ... имам чувство, мислам дека конечно полека коцките ќе почнат една по една да си заземаат свое место ... или барем еден дел од нив, оние одговорните за финансии. Деновиве ќе инвестирам во сопствената иднина. Сепак, живееме од ден за ден такви времиња не надвасаа, ама мора да се мисли за оние подоцни, потешки денови. Оваа идеја ја имав, ја имале и моите и денес конечно падна договор. Само да дочекаме убави и сигурни времиња. Да сме живи и здрави!

 

Виното вечер има некој посебен вкус!! Ке пијам и нема да размислувам за ништо !!! Ке уживам...тоа ретко ми се случува во последно време..

 

Сдк пријатни ми се пеперуткиве во стомакот.






Си создадов денеска пак среќа.
Се прашувам можеби пак се вљубувам ?

 

Сакам да кажам дека денов ми помина скоро добро...упс ! И го заборавив роденденот на баба Сакам да кажам дека крајно време е да станам од компјутеров и да правам нешто покорисно ама ајде....стани да те видам !

Не дека ми фатиле удолница работите...само сакам така да биде...

Сакам да кажам дека има многу личности кои не го заслужуваат ни моето ни ничие друго присуство околу нив....таква малограѓанштина постои просто да не ти се верува ! Ќе те извади од такт некој што кај не го познаваш доволно, кај ти се прави паметен како тој знае што е најдобро секогаш и за секого...ма молим те !

Простотија народ има...и после зошто имало миграции ? Ете затоа

 

20 страни музичко лекции, хах! Па не ги учам сите бе. За неќна незнаев ми пиша 1, сега ги учев само новите десетина лекции, другите неможам бе.
И така.
Ево ви песна.
https://www.youtube.com/watch?v=iQ89o4rVfkk

 

Моментот кога комшијата до тебе што живее кива и ти на фејсбук му пишуваш на здравје

Веќе две недели чекам резултати по еден предмет да видам дали сум положила, што се вика уште малку и колоквиумите ќе дојдат, а јас си чекам резултати од испитот. Ако ќе си чекам, барем вака не сум разочарана, зошто незнам дали сум положила или не.
И за две недели ќе се сликам за апсолвентско табло пораснав и јас

 

Фрчат статуси на фејсбук за четот дека не работел

 

Ми се разнежнува душава кога слушам италијанска музика несвест, величенствено
Шо е убо ко паметот не е тука

 

не можам да дочекам да дојде лето

 

Признавам не сум љубоморна,и признавам навистина дека навистина не сакам да се споредувам ,ама
Моментот кога за твоја бивша колешка ќе дознаеш дека во животот успеала само со една работа.
Го легнала директорот,управниците,шефовите,колегите...одењето на планина е секоенеделно задоволство,летувања,да не спомнувам ,секојдневни задоволства од типот добра храна,гардероба ,парфеми,чевли на кои и Кери би и позавидела...

Спојлер

...И тогаш се прашувам дали јас тоа на оваа мојава џабе и ги перам гаќите...

Ви спомнав ли дека ме дрма пмс...

 

Уште 35 дена доаѓа пролет
И мирисот на липите на Ленинова....Го обожавам тој мирис....ме потсеќа на детството.
Аххх, кога ќе го почувствувам тој мирис, ми играат пеперутки во стомакот....ме прави среќна и опуштена.
Уште само 35 дена и сонцето ќе почне да ме милува додека го пијам утринското кафе на мојата улица.

 

Дека денес сите ми ја бендисаа тортата што ја правеве

 

Златно правило: Никогаш не прашувај студент како му е на факултет, а уште помалку па и да ти покажува оцени во индекс!

Ако му оди добро сам ќе се пофали.

 

Два дена сум во Скопје а се случија повеќе работи отколку во цел јануари.


Седнувам и почнувам да пишувам, ама од што сум толку изгубена моментално, од не знам какви причини, само пишувам и бришам, пишувам и бришам... Гледам да сум зафатена, да одам на сите предавања, да испаднам во секоја можна прилика и да бидам некаде, спијам минимално, барем за мене 5 часа сон се ништо... Станувам и излегувам, веднаш, било што да се прави, само да не бидам дома. Кога седам дома, нешто ме тишти, не знам што.

Некако, многу се разочарав... Мислам, фино ми е, стварно, нема причина за разочарување, налет и стипендии и глупости, него онака, си лебдам со мислите. Наидов на една тврдина, која врти сучи, никако да се отвори, барем не пред мене. А колку се труди, мајко моја, ама на колку погрешен и несигурен и детски начин се труди околу мене. Ако ме добие, ќе ме сака како никој на планетава што не сакал претходно.

Искрено ми е жал, пробувам да сум љубезна и срдечна и да дадам шанса, но тој се затвора, несигурен е, најверојатно го заплашувам со целиот мој свет... Свет на многу луѓе, многу галамење, многу смеи, многу испаѓања, шминки, алишта, телефони, контакти, брз свет, успешен свет... Со задоволство ќе го примам и се обидувам да го притиснам, ама жими мене, повторно чувството на слагалица и небо - притискаш, притискаш и притискаш, уверена си дека тоа е тоа, таму е, сите се сини и сите се исти, мора да е тоа делче таму, и оп, наеднаш... тоа да ти биде на другиот крај.

Можам да го замислам колку сум безосетна на моменти, којзнае колку пати го имам направено да се чувствува грдо без да знам, но, зошто, зошто, зошто едноставно не ми каже за сето тоа и не ми помогне барем малку во намерата да го доживеам како поблизок. Не сакам кога ме идеализира, ме мисли за некоја која има совршен живот и не сака да ги меша неговите бучканици со моите, според него, непостоечки проблеми, ама.... ама ми иде да го истепам на моменти. Знам дека изгледам од страна како некој кој за ништо не му е гајле, ама дип даун, многу дип, многу сум блиску до тоа да престанам да го притискам делчето да се склопи со останатите делови на слагалицата.

На крајот на денот, ај дид мај бест.

И само што го напишав сето ова, спремна да се откажам од се' и од сите и да го отерам, дувна толку силен ветер што прозорците, кои жими мене, можам да се заколнам дека добро ги затворив, се отворија. Цело време зборувам за отворање на неотворливи работи и гледај сега. Ај мајката. Ме наежи коинциденцијата, или можеби не?