[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Изгледав една програма со професор Брајан Кокс. Земал човекот дијамант да ни објасни нешто повеќе на нас секојдневната, проста раја де, како атомите се 99.9999999999999% празен простор, празни, ништо. И ние да сме се состоеле од толку ништо, и се околу нас што го гледаме е од толку ништо.

И те сега разбирам, како во животот постојано од ништо нешто правиме

 

Чувството кога знаеш дека некој е срекен поради тебе е нешто неопишливо.
Денес некој кој многу ми значи врескаше од среќа, во тој момент сватив дека во животот не е ништо потребно повеќе од тоа да имаш од среќни луѓе околу тебе.
Со неговата среќа се чувствував толку исполнето, во тој момент сватив дека насмевката од најблиските вреди најмногу денес сум среќна, се чувствувам како да направив нешто многу големо, плачев од среќа не можев да поверувам дека зборовите некогаш можат да бидат толу магични.

Решив од денес секој ден да крадам по една насмевка од луѓето, сакам да се чувствувам вака исполнето секој ден, мразам дожд а дождот денес ми донесе едно необично искуство.

 

Боже колку сум била среќна, ни сама не сум знаела... Денес го почувствував колото на животот, како ми се смее. Видов колку ми е всушност убаво, дека не е се така црно! Леле, ве сакам сите! Смејте се, животот е многууууу убав!

 

... нели ви доаѓа да ја убиете Кејт Мос или барем да ѝ врзете 2-3 шамари за фамозната изјава:
Nothing Tastes as Good as Skinny Feels !??

Бич плиз, си пробала ли ма топло чијабата лепче со домашен ајвар и биено сиренце, или чизкејк со прелив од слатко со капини, тестенини во сос од печурки и сланина, топло-ладен колач, сарма од блитва со кајмак или пастрмајлија со свинско?
Баклава си пробала? Боза си лизнала?

Сељанко една тмурна, ајде марш таму !


Да децо, ова е денот кога устата се претвора во пештера и е ненаситна.
Без патент.

Знаете која ми е најголемата радост кога си доаѓам дома во разумно време од работа, и немам обврски?
Помислата дека - можам да читам книга на раат.
Да си пијам кафе преку скајп. Да си се мајмунисувам пред огледало.
Да си ѕиркам туторијали за плетенки и везење гоблени на јутјуб и - безуспешно да ги реализирам.

 

СДК дека ова време ме растажи , цел ден врнежливо и облачно и тој ми недостасува се повеќе и повеќе

 

Успешен студент; љубена, сакана и галена од родители и момче; посакувано друштво за кафе муабет и смешки.
Hello, that's me!


Може ми фалат парчиња облека, ми фали одмор на егзотично место, огромна куќа и убав автомобил во двор, но . . . смртник обичен сум, скоро секој ден помирена со реалноста и оние погоре наведени работи ме прават тоа што сум во моментов.
Секогаш нешто ќе фали, само здравје.

 

Лошо ли е да се предадеш? Не во смисол да се откажеш од било што туку да се предадеш и да си дозволиш да бидеш тоа што си , обично смртно и ранливо човечко битие.
Да си ги слушнеш мислите, конечно да им дадеш збор?
Така се чувствувам, милион мисли и гласови ми се вртат некаде во потсвеста, а јас само ги потискав и потискав и си велев дека уште не е време да бидат ислушани.
Ме стигнаа и ме покорија. Ме мачат, со денови не ми даваат ни сон ни мира. Ништо не ме исполнува, а тоа најмногу ме боли. После се што претпрев за да бидам овде, јас не сум среќна.
Во некој дел од секундата си помислувам ајде период е, ама не е. Генерално јас не сум среќна.
Благодарна сум за се што имам и што ми е фамилијата здрава жива и на број ама во мене е проблемот и не знам како да го решам.
Горда сум на своите успеси ама не ме исполнуваат.
Ладна сум ко карпа, во крвта ми е тоа. Не можам да им кажам дека ги сакам на оние што ми значат се, не можам солза да пуштам дури ни тогаш кога сум сама. Еј, имам гордост за продавање ако има некој заинтересиран.
Веќе ни музиката не ме живнува, дури и таа ми смета.
Знаев дека местото не ми беше во Македонија, се преселив и почнав нов живот, на чисто. Тоа што ме плаши е дека ни овде не се осеќам дома, кај да одам??? Си реков ќе чекам да завршам факсот и да земам швајцарскиот пасош па ќе се селам пак, макар на година две.
И на крај сфаќам само дека најдов се што барав ама се изгубив себеси.
Кај сум и кој сум? Каде ми е домот, каде ми е среќата?
Кога би можела сега, уште во истиов момент би отишла на едно место во светот оти го осеќам како ме повикува. Со години ме кани.
Ќе се приберам, едвај чекам да ме затрупаат со обврски од факсот за да не мислам повеќе и да ги заќутам гласовите во главава. А кога ќе дојде денот ќе ги пуштам, ама на вистинското место.

 

Ја најдов некаде збутана помеѓу останатите книги.... Не сте свесни колкава насмевка ми развлече на лицето... Во еден здив ја прочитав ..

 

Ах, Феминки син ми се заљубил Цело попладне правиме честитка со која тој ќе и честита Валентин на симпатијата.Јас како добра мајка(и идна свеки) купив хамери,колажи,циркони,украсни траки и што ли уште не.Прво половина час одлучуваше каква форма да има,па уште половина од кој хамер да ја правиме.Кога дојде ред за китење ,е тоа беше предизвик Чекај мамо да ставиме сино цирконче ,па виолетово,зелено не ставаме мислам дека не ја сака таа боја ,а црвено одговара со овие другиве бои? После три часа честитката е готова и изгледа супер ,а син ми е пресреќен и уште од сега кова план кога и како да и ја даде.Вечер сигурно нема да спие,па мака си има детето Како мајка му посакувам секогаш да му леткаат пеперутки во стомак,да сака и да биде сакан и никогаш да не се срами да ја искаже својата љубов.А ако некоја некогаш му го скрши срцето,е тогаш ќе го пратиме тато

 

СДК дека само што прочитав дека навистина рибите чувствуваат голема болка! И се изнервирав, ги мислев безчувствителни, зар ми фалеше досега дел од малиот мозок!?
,,Невролозите оддамна докажаа дека рибите имаат нервен состав во мозокот кој им овозможува да почувствуваат болка. Тврдењето дека рибите не патат е исто како да тврдите дека Земјата е рамна.''
Само што го прочитав тоа како луда отидов да си ги погалам рипките,колку толку
Ги сакам животните па! Методите кои се користат за убивање на рибите се шокантни и застрашувачки. Начините на кои се постапува со рибите, кога би биле кучиња или мачки би се сметале за кривично дело.

 

Вчудоневидена сум од фактот што постојат луѓе дотолку прости и плитки што единствена причина што им преостанува да бидат пријатели или да развиваат симпатии кон некој е заедничко непријателство/несимпатишење/хејтање на иста личност. Добро, еве и тоа е заедничка црта, но зарем навистина е толку тешко малце подлабок пристап да се има во оформување на пријателствата? Зарем е поубав животот во кој повеќето животни настани кои треба да не' опуштат/исполнат/усреќат ги базираме главно на негативни емоции? Сакајте се луѓе! И за вас (а и за околината) е многу поздраво.

 

Девојки СДК дека си имам една мака.
Во странство престојувам и сум православна македонка.
Секој ден на работа еден муслимански од косово соработник ме докрајчува за глупости.
Некои македонски полицајци пукале во некои албанци кај нас, па некој убил цел автобус албански деца итн...
ве молам да ми кажете што точно се случило пошто јас веќе една година не сум била во МК дури април..
Кажете ми да му ја затворам устата ... А не знам како не се срами возрасен маж оженет има и дете со 18 годишна се радправа за тоа, да сме му оставиле народот да живее слободно...

 

Ме трогна постов мене премногу !
Потегот што ја трогна Хрватска: „Дајте ми отказ мене, а не на мојата колешка, таа е самохрана мајка“
via mkd.mk
Ова навистина е реткост , очите ми се насолзија , браво за жената !!!!

 

Денес лесно би си го сменила животот со некој друг. Не од некоја посебна причина, токму напротив, затоа што се чувствувам толку непосебно. Си се разочарав самата себеси. Како повеќе да не сум онаа амбициозна, саркастична, снаодлива девојка од порано.

Како да отрпнав и едноставно да си се сокрив во сопствено некое си катче. Се повлеков и останав заборавена.

А денес најголемата од сите мои инспирации, братучеда ми, ме потсети што некогаш сакав да бидам, пред да се помирам. Дека не сум скроена само за некоја очајна домаќинка, во која што се претворив последниве неколку месеци. Ме потсети дека делчето што ми фали е да го достигнам за себеси она што го посакував, дури тогаш ќе бидам комплетно задоволна.

Ме потсети дека додека сите сонуваа каква ќе им биде венчавката, јас сонував каква ќе бидам како индивидуа, силна и независна. И сега најдов некој што ме сака и го сакам не дека не, ама не сум задоволна. Од себеси не. Затоа ќе сменам се од денес па натаму. Не дозволувам да останам слабак кој зависи од тој до него.

Никогаш.

 

Ќе го ставам тука текстот, ова е проблем кој го има и кај нас ама е игнориран..

Сурова вистина.

"Why is sleeping child in the hands of beggars? Have you ever wondered ... "

This article I read a few months ago. Who is the author of, I don't know.
Please read…..

""Near the metro station sits a woman of uncertain age.
Women’s hair
is confused and dirty, her head bowed in grief.

The woman sits on the dirty floor and next to her lies a bag. In that bag
people throw money. On the hands of a woman, asleep, is a two year old baby. He's in a dirty hat and dirty clothes.

“Madonna with baby” - numerous passers-by will donate money. The people of our kind- we always feel sorry for less fortunate. We are ready to give unfortunate people the last shirt, the last penny out of your pocket and never think another issue.
Helping, seems like. “Good job done”...

I walked past a beggar for a month. Did not give any money, as I knew that this is a gang operated scam and money collected by the beggar will be given to whoever controls beggars in the area. Those people own numerous luxury properties and cars.
Oh and beggar also gets something, of course “ A bottle of vodka in the evening and a döner kebab”.
A month later, walking past the beggars, as shock, it suddenly
hit me….
I'm staying at a busy crossing, stared at the baby, dressed as always- dirty track suit. I realized that it
seemed "wrong", finding a child in a dirty underground station from morning to evening.
The baby slept. Never sobbed or screamed, always asleep, burying his face in the knee of a woman who was his MUM.

Do any of you, dear readers, have children? Remember how often they
slept at the age of 1-2-3 years? Hour two, maximum three (not consecutive)
afternoon nap, and again – movement. For the whole month, every day of my
walking in the underground, I've never seen a child awake! I looked
at the tiny little man, with his face buried in the knee of his mother, then at the beggar, and my
suspicion was gradually formed.
– Why he sleeps all the time? I asked, staring at the baby.

The beggar pretended not to hear me. She lowered her eyes and
hid her face in the collar of her shabby jacket. I repeated the question. The woman again
looked up. She looked somewhere behind my back, tired with utter irritation. Her look was similar to the creatures from a different planet.
-F **k off ... her lips murmured.
-Why is he asleep?! I almost cried ...

Behind me someone put his hand on my shoulder. I looked back. A some old man was looking at me disapprovingly:

– What do you want from her? Can’t you see how hard she’s got it in her life… Eh …
He gets some coins from his pocket and throws them in the beggar’s bag.

Beggar made a hand wave of a cross, portraying the face of humility and universal
grief. The guy removed his hand from my shoulder and strolled out of the underground station.
I bet, at home, he will tell how he defended poor, distraught woman from a soulless man in a tube station.

Next day I called a friend. It was a funny man with eyes like olives Romanian nationality. He only managed to complete three and a half years of education. The complete lack of education does not prevent him from moving around the
City streets on very expensive foreign cars and live in a “small” house with countless number of windows and balconies. From my friend I managed to find out that this business, despite the apparent
spontaneity, clearly organized. Its supervised by begging organized crime rings. The children used are in "rent"
from families of alcoholics, or simply stolen.
I needed to get the answer to the question – why is the baby sleeping? And I received it. My friend Gypsy said the phrase, completely ordinary with calm voice that twisted me in shock, just like he was talking about weather report:
-They are on heroin, or vodka ...
I was dumbfounded. "Who is on heroin? Whom – under vodka?! "
He answered
-The Child, so he doesn’t scream. The women will be sitting whole day with him, imagine how he might get bored?

In order to make the baby slept the whole day, it pumped up with vodka or drugs. Of course, children's bodies are not able to cope with such a shock. And children often die. The most terrible thing – sometimes children die
during the "working day". And imaginary mother must hold another dead child on her hands until the evening. These are the rules. And the by passers-by will throw some money in the bag, and believe that they are moral. Helping
"mother alone" …
… The next day I was walking near the same underground station. I stocked up journalistic identity, and was ready for a serious conversation. But the conversation didn't work out. But turned out the following ...
A woman was sitting on the floor and in her hands she was holding a child. I asked her a question about the documents on the child, and, most importantly, where was yesterday's kid, which she simply ignored.
My questions were not ignored by passers-by. I was told that I was out of my mind screaming at poor beggar with a child. All in all, I was escorted out of the tube station in disgrace. One thing remained was to call the police. When police arrived, beggar with the baby disappeared. I stood with a full sense of - “I'm trying to fight windmills”.

When you see in the subway, on the street whether women with children,
begging, think before your hand climb for money. Think about that, if it wasn't for your hundreds of thousands of handouts, the business like this would have died. The business would die and not the children-inflated with vodka or
drugs. Do not look at the sleeping child with affection. See horror… Since you're reading this article, you know now- why the child is sleeping in beggars hands.

P.S.
If you copy this article on your wall or just click "Share", your friends will read it too.
And when you decide again to open your wallet to throw a coin to a beggar, remember that this
charity could cost another child's life.""

https://www.facebook.com/photo.php?fbid ... 1&theater;

 

Страшно е колку може лошата финансиска состојба, да го фрли човек во ужасно тешка депресија.. .

 

Денес на ладното време со Дивајнче се прошетавме, јадовме и се изнамуабетивме.
Се си изнаприкажавме, маките наши и ја испратив, па се најде со другите другарки
Незнам зошто ваквите луѓе ко неа патат и имат нервози, дефинитивно не треба
Јас од денес решив да поќе да не се нервирам, и се да остам на времето едноставно самото да си покажи и ќе прам јас шо сакам, а не другите шо сакат да прат, ќе пијам и ќе лумпувам и нема некој шо да ми забранва.
Има поубо кога ќе станиш од спиење и мајка ти те изненади со чоколадо?
Нема


Убава вечер.

 

СДК Од днес цигарите се минато за мене

 

Преубава вечер со чајче и добра книга.

 

Во животот не е битно кој те турнал да паднеш. Битно е, кој ти подал рака да станеш!