[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Не ми се веруваше дека на овие години, во овој век ќе доживеев муабет од стилот - ја остави, затоа што неговите му мрчеа дека сеуште нема завршено факс. Не е девојче баш од фамилија. Знаеш од тој и тој град е
Што све не трпи државава наша не ми е јасно. Ајде тоа, ама ќе ми биде тужно ако сфатам еден ден дека мнозинството се токму вакви.
Кој критериум еј!
А истиот тој, со 30 и кусур набутани години у дупе, ама факс има завршено нели, доаѓа дома (нормално дека сеуште живее со мама и тато) и и вика на мама, да му зготви јадење и да му спреми облека пошто вечер големиот фраер ќе искачал! Ќе брка пи*ки со факултетско образование!
Почит до тебе и внимание до цурите - оваквите обично за ништо не ги бива. Не бараат тие цура за соживот и партнерство на ниво, бараат замена за мама! Слугинка да не речам.

Луѓе, луди ли сте вака малку?! Ама сериозно.

Нека ми збори кој што сака, и нека ме осудува кој како сака за моево размислување, ама не, не е нормално да се седи дома со родителите, да се биде зависен од нив, да не се мрдне по дома со најмало прсте, сеуште да чекаш мама да ти зготви топло јадење и да ти го донесе до под нос, и не е нормално сето ова да е нешто што е секојдневие на еден возрасен балкански момак. Зошто бре кај нас толку се тинтрааат мужите, не ми е јасно. Пошто е прво па мушко? И што? Освен мандалото меѓу нозе друго нешто има ли што го прави посебен?

Не ми е поентата да сме „модерни“, ама ако тоа да се биде денес „модерен и современ“ подразбира внесување малку разум во животот, дајте да сме барем малку разумни.
Па поисплатливо ќе ми биде кучешка тенија да си чувам отколку вакво муже, само затоа што е маж. Море ајт!

 

Каде ми е крајот и мојот нов почеток? Не целосниот крај ама оној дополовичниот!
Знам дека не е културно, но јас многу си сакам дапцујам . Океј не пцујам онака каде и да бидам и да одам. Си пцујам најчесто дома кога сум сама. Или кога правам нешто и сум во исчекување да го направам в ред и во процесот додека истото го создавам си пцујам. Абе мераци сум кога и некој др. ќе слушнам како се зафркава со пцуењето и си се смее. Но да се разбереме не да пцуе други, тоа никако.
Вечер ми доаѓа новиот костум за капење . Новото фустанче исто така. Само ако едното ми е мало а другото големо! Ќе убијам некој.
Тој сега станува и ми заличи на динусаурсот big foot. Од цртанчето. И сега го слушам како го милува кучето. Тоа се моите утра! Спокојни и чисти! Кога му ги слушам плановите незнам како ама ми е страв. Тој сака нешто такво, а јас не сум многу решена.
Треба да одам на фитнес. Сега едно нес и да и се јавам на мајка ми да ми направи манџичка без кромид и лук. И морам да научам да готвам леќа и грав! Пица се научив да си правам, а сега и другово.
Ми кажаа дека судбина ми било друг да ми најде работа. Ми исчурија ушите. Ма неможе тоа да е така! Јас сама ќе се снајдам. Само гледам дека треба време. Ама нечу бре друг. Дедо Боже спаси ме од моите уплави и дари ми патоказ да си ја најдам мојата златна работичка. Немора да е златна може и железна.
Суптилна критика на нашето секојдневие - Петар. Тоа навистина треба тука во Мк. За сите кои користат Цуци, маци...и за ред други работи.
Сакам летово да го видам Тунис или Египет.

 

Сдк денеска една пензионерка во автобус ми вика дечко ајде стани да седнам,и јас и викам несакам и сега
што ми можете? и таа добро дечко извини,јас и велам ништо повелете и другпат

 

^Леле браво што си умен
Разбирам дека можат да бидат напорни пензионерите ама мене ќе ми е срам така да се однесувам со некој.
Плус бабичката очигледно била културна штом така ти вратила.
Невоспитан 20 и кусур годишен маж.


СДК...рано започнато утро а веќе завршена една голема работа. Интервју.
Го имате почувствувано она кога си го слушате гласот како почнува да ви затреперува на пола реченица и устата ви се суши? Е тоа.
И...па ме примија. Ама на две мислења сум.
Ако не прифатам, она за што зборував и зборував цело време го погазувам. Кариерата пред се. Имам можност за развој, доволна плата и осигурување, а се уште студирам.
Ако прифатам, го зацврстувам мојот престој овде и трајно се оддалечувам од дома, нешто што го избегнував потајно веќе 2 години. Плус сега е и тој во игра.
Многу тешки мисли за толку рано утро.
Па и кафето си го полеав врз мене. Ајде, му се пиело некому, кхм.

 

У последно време све живо детективи, проучувачи, истражувачи, измислувачи на топла вода, за туѓи животи експерти, за нивните не ни треба да бидат, имаат свои експерти задолжени за тоа.

И ние едноставните луѓе на дневен ред не можеме да дојдеме.

 

^Леле браво што си умен
Разбирам дека можат да бидат напорни пензионерите ама мене ќе ми е срам така да се однесувам со некој.
Плус бабичката очигледно била културна штом така ти вратила.
Невоспитан 20 и кусур годишен маж.


Ај ке бидам културен и фин и нема да ти вратам.поздрав
инаку многу сум незгоден за вакви коментари.

 

Намќорест ден,ама сепак сум весела,и тоа многу,на татко ми му е роденден После ке му купам нешто,ама што.Ај ке се снајдам и брат ми ке ми помогне и така

 

СДК кога ли ќе мин е добро и кога нема веќе да се чуствувам уморна?Аман више.Ми се плаче.

 

Прекрасен почеток на денот..
За разлика од порано сега веќе почнав да уживам во утрата и убавините на денот.
Денес имам некое еуфорично расположение,па се надевам на исполнување на сите обврски кои ги имам..
Одамна немам почувствувано како е да се ужива во раните часови од денот.

 

вчера во АРМ имаше трибина за здравството и познати доктори беа говорници-директорот на фондот за здравство, директорката на детската клиника, директорот на детскиот оддел на онкологија, детски психолог
и мегу другите теми беа спомнати вакцините,на колку месеци, како, што, пресадување на матични клетки, третманот на дечињата болни од рак и на крајот имаше и прашања од страна на публиката-говореше татко на дете болно од церебрална парализа, му се извршени 13 операции и му е подобро а е потребно 50000 евра за да се набават епруветите со матични клетки да се вбризгаат во рбетот и баш кажуваа дека може и во Македонија тоа да се врши , би чинело 9000 евра а со партиципација 1000 евра ама да се зголеми квотата и фондот за здравство да го одбри тоа и верувале или не бев единствена од УМС и останав до крај за да слушнам се и после трибината кога доагав накај дома ми течеа, а не разбирливо ми беше смеењето и шегите од страна на лугето, толку ли да се немало осет, и човечност
колку е тешко да си родител а посебно да си мајка што ли не мајка ми преживеала и баш размислував за мојата здравствена состојба , сите компликации, што докторката што го има истиот проблем како и јас со тироидната жлезда што ме советуваше да не станам мајка никогаш, колку влијае на мене
понекогаш се прашувам зошто се родив женско

 

srcekrsacka церебралната парализа е болест која не се лекува,јас ја разбирам беспомошноста на родителите со вакви деца и состојбата во кои тие се наоѓаат,но болеста е макотрпна,долготрајна и за жал нелечлива.
А зошто да те советуваат да не раѓаш деца,ако имаш проблем со тиреоидната жлезда?

 

Ако некогаш се заинтересирам за политика (што не верувам ни 0,05% дека ќе се случи ама си праам филмчиња само ), ќе се потрудам да имам некоја висока позиција во врска со образование. И тогаш, абе луѓе, чудесии ќе правам. Прво учебната година ќе ја направам да трае најмногу 4 месеци, и секој ден да има максимум 4 часа. А и да, моментално и под итно има да укинам математика, физика, хемија и биологија, а ќе воведам италијански.

Инаку, луѓе, јас отидов под итно да видам што е финтава со Харлем Шејк.
Гледам некој нов феномен е изгледа, сите за тоа зборат, само јас неинформирана

Ај ариведерчи

 

Денеска поспана бев, спиена 6 саати, одвај отворив очи. Цел ден нерасположена и сириос. Демек скокови на физичко, ја паркур. Хех. По две цели недели дома, со грипот, испуштив тренинзи и сега одвај чекам да одам. Волкава волја одамна немало.



Имајте убав ден

 

Замина викендот... уствари замина уште пред 2 дена, ама ја спиев до сеа...
Му направивме 1 година. Недела унапред, пред тој кобен ден, така требало. Со сите дандани и марифети...да не му фали ништо.
Цела година без него... не можам да верувам дека помина цела година...како вчера да беше.
Јас сеуште го чувствувам.. и смртно сум исплашена дека тоа некогаш ќе престане, а не сакам.
Љубоморно го кријам во срцево.. и за него можам да зборувам со денови без престан..
Многу ми недостига...
***

Го сањала мајка ми песот наш, Диор . Го сањала малечко, како шо беше кога го земав од вардариште. Као ја и неа, сме го однеле некаде и сме го остаиле. Коа се разбудила сабајлево прво отишла кај него, почнала да го гали, го мазела.. (да се разбереме, таа не е баш некој љубител на животни, ги трпи ради мене )... и течеа солзи додека ми го раскажуваше сонот.. -толку не сум го галела за цели 3 години како го имаме, ми рече таа.
Загубата си е загуба, боли......и на јаве и на сон.
***

Тмурен ден. Ааааама за некој тоа не е повод да се повлече во себе и да чека на поубави денови. Да се откаже и предаде. Некој бре не го занима тоа шо денеска нема сонце, тој некој се дига нагоре, се издига, кога е најмрачно....толку мал, нежен... а истовремено силен!
Ех, сите да можевме да се поистоветуваме со нив.
Битките со себе и за себе, не чекаат да замине невремето, не чекаат да изгрее сонцето, не чекаат да порасне ноктот шо си го скршила..ниту трпат пролонгирања... едино трпат последици..
Имаме толку да учиме од нив.
Еве ги првите убавини кај мене во двор.
Кокиченца

 

Бремена сум!!!
Сабајлево дознав, бев на лекар, ми потврдија бременост. Пресреќна сум, просто не ми се верува!

 

Ајде кој е за караоке
http://www.youtube.com/watch?v=skrPiEY9udM

Туку станав во ниедно време оти не можев да долежам, што ми е бутур, дренки берам, станав си ставив слушалки и си шетам по јутуб, премотав се живо од Доли Партон до Јастин... ааа Тимберлејк
И само што седнав да учам, те го ми се приспа

 

Во право е Ноеми.
Барем да го прескокнеше делот каде што ти се извинала и да ти врачевме орден за почесен хејтер на пензионерите во Скопје.
Да, океј нервираат.
Но,да станиш на постар е доблест, а тоа ќе го видиш кога некој пилиштар ќе ти се прави фраерчина со истиве зборови.
Освен ако навистина имам потреба да седам, ќе седам, но во спротивно немам потреба од тоа.
Не се криви до толку и пензионерите, колку државава што го направи ова безредие само за да соберат глас повеќе.

Еднаш така натоварена требаше да одам со автобус,ама не знаев точно на која станица треба да слезам,а автобусот полн со прашина,ништо не се гледаше,освен ако не му дишиш во врат на шоферот.
И сум погодила прекрасен термин 4 саатот кога сите се враќаа од работа.
Кога се ослободи место еден чичко ме гледа таква едвај се носам сама са собом и ми понудува да седнам,иако пред да ме види се упати тој накај седиштето. Јас сепак како помлада му реков дека нема потреба, иако се пцуев,ама можеби крај краева и тој се враќа уморен од работа и во автобус гледа еден тон исфрустрирани фаци кои мудруваат наоколу.
После тоа јас така стојам пред него,се напрегам да ги видам надвор семафорите за да ја погодам станицата зошто втор пат одев на тоа место.
На крај ме праша каде треба да слезам, му кажав и точно кога застана автобусот ми рече дека сум стигнала на станицата.
Ете со едно добро, ти се враќа друго добро. А, јас ако седнев на седиштето пак ништо немаше да видам и сигурно ќе промашев.

Само пример ти давам.

 

Само за миг ќе погледнам толпа луѓе обично,овде нема ништо,ништо што ми е потребно...

 

Стварно си откачен Ме насмеа нема шо

 

Прееска ми се откачи деснава нога, ко на барбиките И така ме глоѓаше едно време додека не мрднав некоја жичка и пак си ја наместив,

Спојлер

исто ко на барбиките