[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

сдк дека многу мразам кога ми доаѓа менструација,проклето ме боли

 

Почнувам да пишувам збор два во темава, ама се предомислувам и бришам.
Зјапам во белиов простор и иако имам многу што да кажам, како да не можам сето тоа убаво да го склопам. Во меѓувреме ги прелистувам оние две-три теми кои се активни во моментов и се двоумам дали да се впуштам во целата дискусија. Некако, мислењата се погрешно разбрани, се извитоперуваат нечии зборови и добивам впечаток дека сето ова е дел од играта Расипан телефон.
А на форумов е толку штуро и пусто во последно време...

 

вчера ептен беше напорно ама херојски издржав и не ми се спиеше
речиси цел ден со активности трчај ко луда-а кога ми пиша претседателот приквечерта а само што завршивме со кимовите дискусија е тоа беше за срека што не бев далеку па можев брзо да се вратам и како по обичај заглавивме, настана збрка и јас си се прибрав во 12-точно на полнок дома-кој е ко мене
отспав, се одморив, и сега пак со обврски-и мои и партиски-периодов, катастрофа
и да сакав да одам за Охрид нема да можам веке сум ангажирана и планирана за нешто друго а кога ке се ослободам од сето тоа, си ветив дека ке отидам до маалото каде што живее тој да ги разгледам и запомнам улиците по кои ке треба да се движиме кога ке има материјали за делење-нема да биде тука, ке отиде на протести се е испланирано само уште да се исполни
уживајте во прекрасното сонце со запчиња

 

Нов понеделник, нема лоши вести утринава. Изгледа некој ме послуша и навистина си ги спакува куферите за на плажа. Времево и јас, судени еден за друг. Како батерија, сонцето неизмерна енергија. Си сјаам, одморена, чист офис спремен за новата работна година. Е и да...изгледа и јас ќе одам на море...еден ден еден, јас и море и сонце :geek: прекраснотии.
Не ми идат нит филозофии нит длабоки мисли, некако сум...хепи Ете така, ви испраќам насмевки
И да и кажам на луничка во мај да дојде во Скопје, кога цветот на јапонските цреши веќе паѓа и цела Максим Горки е розева (ќе замижиме на спомениците зад нас )

Спојлер

А сега ќе ви се претставам со песната Каааакооо ли јааааааас да пораснаааааам
http://www.youtube.com/watch?v=0bF7f6A_IcQ

 

Јас сакам да кажам, да се пофалам, да си објавам, да си најавам, дека сум заљубенаааааааа
Ама сериозно, животот е поубав вака, и прв пат после не знам колку години јас ко тинејџерка си легнав насмеана и не можев да заспијам И убаво ми е, се чувствувам слободно, конечно после толку долг период, јас мислам на некој, што е најважно некој нов, различен. И така сега едвај чекам да го видам. И постов ми нема некоја друга подлабока порака или замисла, еве тука завршува.

 

Нов СОНЧЕВ ден... Ах, какво чувство

 

Се разочарав. Не сакам повеќе да сеам семки на форумот. Пред да се одјавам сакам да ви кажам само фала на дружба и останете ми поздравени.

 

Сдк некогаш се прашувам дали вреди да си упорен за некои работи,ај парите што се потрошиле нема назад,се печалат,но што понатака? Ке дадам уште една шанса,и ке видам,ако биде ок ако не да сум жив и здрав,не вреди да се нервирам кога некои работи не зависат од мене.

 

Одговорот не сум можела да го добијам така лесно. Истиот да ти бил фрагментирана порака поделена на сто прераскажани делчиња кои ќе ги примаш у одреден процес. Само знам дека сум мрдната од мртва точка. Дека сум чекор понапред од претходно. Но и дека веќе некои се подготвуваат да ме замразат од дното на душата. Свесна сум дека доколку ги има тие кои сакаат да ме сопнат на патот, истите ќе се со далеку поголема моќ од мене. Се чувствувам како осомничен зад она стаклото од кое не можам да видам кој ме набљудува и што набљудуваат од другата страна.

Убаво ја замесив погачата, ептен ќе ми биде криво доколку печката ме зафркне кога најмногу ќе ми треба да не ме зафркне. Треба да се подготвам на интриги, скришни потези и ножеви зад грб и фер плеј на ниво на Величенствениот. Толку сум возбудена, почна да ми тече крв од носот.

Теси :симавадвашамари: прибери се жено! За џабе ли гледаше Суљо, за џабе ли ти се погодија ем пист снаа ем пист золва? Наврати се на научениот материјал. Ајде, полека...размисли трезвено...диши...

 

Се случуваат паралели.

Никогаш не се допираат. А се гледаат. Живот. Подинамичен од сега, амин. Треба да размислувам каде да го натрупам остатокот од одморот. Да резервирам карта за Белград. Да не кенкам. Да кренам глава високо пред животот и предизвиците. Да се напијам чаша вино во име на Љубовта. И сето тоа да помине без ниедна дамка на чело, на блуза, на срце. Како? Како да пораснеш без да те заболат крилјата? Сите промени во рок од неполн месец ме тераат да мислам дека сами себеси сме си најголеми непријатели.
И пријатели. Некаде измеѓу лежи оптимизмот и се чуди што да направи попрво.
Со него се чудиме што ќе правиме. Летово е одлучувачко. To be or not to love не ми е баш добар избор. Наставката "ќе" звучи многу силно сега. Сега. Презент.
Кафево ми е горко, а судбината не ја тегнам за јазик. Оставам времето да ми даде знак, а јас само да фатам старт. Срцево се исполни со дузина луѓе викендов. Паула дојде од север. Денсавме ко луди на Витни Хјустон во Мамас. Надвор студ, во срцево топло. Кога пиевме кафе попладнето, јас изѕемната трчав со лижавчиња во облик на срце низ плоштад, а меѓу мене и тоа сивило, цајкани еден куп...
Пародија, гротеска на еден свет.
Се трудам да сменам видици. Да насмеам лице. Да напишам нешто инспиративно. Да помогнам со една петденарка на случајниве питачи или музичари.
Ама нема, сурово е.
Сурово е и сирово се’ што настанало од страв, незнаење, немоќ или просто, слепило.

Форумов се загреал, ама мене ладни ми се прстите од куцање.
Ве поздравувам и посакувам убави денови што претстојат.

Надвор е пролет. Живи сме.

 

Среќна сум.Онака вистински, искрено, чисто, без никаква причина.Среќна сум кога го чувствувам вкусот на еклерчињата што ги купив денес, кога играм на La Tortura, кога го гледам сонцето како ми се смешка преку прозорот.Среќна сум кога ќе го видам новото моливче на моите очи, кога ќе ја испеглам косата, среќна сум кога на радио ќе ја слушнам Always look on the bright side of life, верзијата од Бубамара, секако
Знам дека имам милион обврски, знам дека имам многу работа, многу несредени ситуации кои ме чекаат месецов.Знам дека ме чека многу спремање, вистинско, ама и психичко.Ама знам и дека на крајот, се ќе биде добро.Што и да се случи, ќе знам да се изборам за себе.Животот ме научи дека сум доволна силна да се справам со многу ситуации, па престанав да се грижам и да се нервирам.Одлучив дека ќе бидам среќна и дека ќе уживам во овој ден.Март ми го подарува сонцето, се предавам на неговите зраци

 

сдк ми падна телефонот во вода И ШТО СЕГА

 

Прашање на екстерно тестирање:
Како се вика личноста што е заљубена сама во себе?
Пази амааа ЕКСТЕРНО ТЕСТИРАЊЕ ПО МАКЕДОНСКИ ЈАЗИК И ЛИТЕРАТУРА

Спојлер

ар ју факинг кидинг ми?

и СКД ајде едно прашање за вас
а)ГЛУПО ЕКСТЕРНО
б)а
в)б
Надвор пече ама сече.
Имајте убав ден.

 

сега одма земи извади батерија и картичка и дувај го со фен неколку време ке се оправи

 

Кога зборувам и се бунам за пропаѓањето на форумот мислам на ова

Темите за пудрање се каде каде по важни од дискусиите за иднината на форумов

Ќе си купам куќа на село, жими се.

 

Ова е мојот прв пост во СДК .Форумот го следам од неговиот почеток .Секогаш мислев дека немам потреба од зачленување по форуми .Луѓето што ги читев како пишуват за своите проблеми по форуми ги сметав за многу осамени луѓе, кои немат на кој да ги кажат своите маки.Но увидов дека не е така.Секој од нас има потреба да си ја олесни душичката,без да биде осудуван и критикуван.Форумов е одлично место за примање и давање совети,прекрасно место за поминување на слободно време.Ве читкав одвреме навреме како гостин ,и ви завидував на вашата дружба овде .Сега се надевам дека и јас ќе бидам дел од ова прекрасно семејство.Поздрав до сите и имајте убав ден.

 

Се разгорува дискусија, конечно излегуваат многу работи на виделина, на некој не му чини, и оп клуч одма.
Не оди така. Не се искажува моќност така.
Пишувајте си и правете го форумот сами. Да ве видам.

 

Ете го! Март. Долго очекуваниот март. Со отворен прозорец гледам нагоре убав мирис, сонце се е возможно овој месец. Работите што никогаш не сте посакувале да ви се случат ќе се случат. Ми текна кога пред 2, 3 години на среде март падна снег ама толку многу што не ми се излегуваше надвор се надевам дека нема некое такво чудо да се случи пак. Сакав да кажам дека не сакам вести, не сакам политика иако тоа треба најмногу мене да ме интересира но не. Најмногу се нервирам што сабајле кога ќе станат моите за на работа ме будат со *Добро утро Македонијо* или пак вести е тоа не го можам. Ај еднаш да се погледнат вести но кога ќе станам сабајле да уклучам таква некоја емисија?? Кај ни е отидена целата држава се нема пари, работа па и уште со дополнителни работи да се нервирам ма не бре.

Ете ќе те изненади буцито со повик и ти мора во рок од 60 минути да се избањаш, да се средиш и да леташ.
Таков е март непредвидлив а воедно и убав

 

Aууу, готово 3начи конечно јас треба да си ги фатам парталите и да се селам Mесец дена имаме да најдеме каде, ко муви без глави сме Hе знаеме ни од ка да почнеме, а што се мора-мора се
Kако и да е, за убаво е, за пута 3 подобро од сегашното
Pавно, кога ќе се помножи
Hе сум се селела никогаш, и малку паника ме фаќа... Aма ајде тоа е.
промени се дешаваат во животот, ако нека ги има, ама само добри промени, од тие лошите глава не се крева