[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Меси дал гол и шо сеа?!
Брат ми хистериша и шета низ соба чиниш НАСА јави дека астероид ќе ни се сруши врз глава..
Па уште цел узбуџен ми вика стани да видиш... ушиве доволно ми крварат, одлучувам да ги поштедам нозеве од вакви ситуации
Во вакви фудбалски моменти дома, ми иде да си ги искорнам ушиве и да му ги пикнам во уста!!

 

Советите што најдобронамерно им ги даваме на другите, немаме никаква храброст да ги направиме ние, што е проблемот? Ваљда се пронаоѓаме или тешиме, ама не сме кукавици ! Само марионети.

 

Исто :geek:

 

Кога пробуваш да кивнеш .

 

Денес сум подвижна катастрофа... Уствари не сум многу ни подвижна де... Ама интересно се погоди... со секоја нова случка забораваш на предходната... и се така... колку и да ти е важно или за никаде... сепак немаш време да се нервираш. Барем кога се подредат од полошо кон подобро... како кај мене денес. И добиваш еден весел ден што го раскажуваш за да ги насмееш другите, а со другите се смееш и ти... па како сака нека биде... Можеби навистина ќе биде добро? А можеби е и време да ги отворам очите... Ама... тоа не е приказна за денес.

 

Сакам да кажам цел живот се сопнувам од овој проблем

 

Ние си имавме нови потстанари дома.Кај ќерка ми беа на гости.Ама мислам дека се спасивме.Чисти сме и официјално.
СЕ е сменето,перам како луда.Ги избркавме и ги пративме на гости кај сестра ми.Она има одлична средина да си ги прими да живеат кај неа.Остај што се вселиле,ама и се размножиле.
Мајка ми евоцира спомени од младоста,кога децата и беа мали.Само сега со наочари ги бара и ги тепа.

Спојлер

За вошки зборувам,сестра ми фатила од ќерка ми,а јас и ја пеам ,,Домаќинке,добри гости ти дојдоа"

.
И ова го дочекав.

 

ми прекипе веке од се и од сите трчања, анганжмани, митинзи-допрва уште не чекаат а на тој пред малку што беше се изнаиграв додека чекавме дури и пеев а реално на нозе не можев да стојам-од премореност и од потпетици ги знам песничките баш ми е гајле кој ме видел и што зборуваат за мене искрено
и си пронајдов нова музичка терапија-радио на мобилниот -ЗАКОН слушалките на уши-решен проблем, ги скролав сите на одење и на вракање баш ми беше галје дали ме гледа некој или не

 

СДК и да не можете да пронајдете љубов, иако упорно ја барате, ако било пишано да ве најде, ќе ве најде сама и ќе ве удри по глава. Дал љубов, дал трендафил. Исто ви се фаќа.

 

Убав ден.
Така јас фино лепо си станав рано 05:50 .Невобичаено за мене си се чудам себеси.Си дојдов дома и цел ден си го оптспав.И така мојот ден си помина.Сепак не се жалам.Ве поздравувам сите

 

вчера сонував како се враќам дома.а како да не сонувам кога година дена не сум стапнала дома и не сум се видела со моите.сонот беше толку прекрасен што за миг помислив дека е реалност.сме имале некоја смирена атмосфера дома,без вообичајните караници.и се било на свое место.ништо не било сменето.ја видов и онаа фотографија на која сме сите заедно.кога се разведуваа моите ја ставив под кревет и не сакав повеќе да ја гледам.но вчера ја сонував.ми фали времето кога бевме зедно.ми фали времето кога сите заедно седнувавме на маса за ручек.да ми е кажувал некој тогаш дека сите ќе фатиме различен пат немаше да му верувам.но ете се случи.само кога се сетам низ што се поминав ми идат солзи.ми го уништија најубавиот период во животот,ми го уништија детството.со време мислев дека ќе помине ама не поминува и за жал уште трае.и сега кога сум толку далеку ме болат истите рани.никогаш не се излечија.
го сонував и него.човекот кој толку го сакав.мојата љубов,душата моја.цела оваа година ја замислував нашата повторна средба.замислував како ми оди во пресрет а јас трчам накај него.потоа го гушкам толку силно за никогаш повторно да не се разделиме.се разделивме пред да се случи таа средба.знам дека така е најдобро.вака барем додека е на време за да не ја доживеам истата судбина на моите.за да не бидам како мајка ми која секоја вечер плачеше.секоја вечер ја слушав а еднаш и влегов во соба да прашам што се случува.ја погледнав право во очи и и ја видов сета болка.е така за да не ја доживеам истата судбина со човек кој е полош и од самиот ѓавол решив да ставам крај на ова мачење.
пусти соништа.ме мачат и кога сум толку далеку.никогаш не успеав да побегнам од нив.

 

Имам една другарка, значи плива во пари-благо речено.
Пред месец дена си купи тренерки-10.000, денеска уште едни 3.000, патики носи од 100 евриќи на школо, а на тренинг од 50. Има над 10 врсти палтиња, над 20 пара фармерки-во сите можни бои. Џемпери, маици да не правам муабет.
Дома, се и е средено по најнова мода. Гарнитура-во очи да ти остане.
Шо да кажам, алал да и е.
Ај, да не бидам матре(и)јалист.
Секој ден знае да биде весела, како што кажува-дома секој ден и е совршен.
Кога има за учење, татко и не смее да гледа фудбал, или телевизија никој не смее да пушти, ниту да се прави муабет во собата каде што уче. Кажува вака се шалеле дома, така се шалеле.
А јас, јас веднам глава.
Немам здрави фармерки, сите додека не почнат изразито да се гледаат скинатинките мајка ми ми ги лепи со лепенки. Патики носам додека не почнам да ги осеќам каменчињата одоздола. Тренерки немам, поточно имам едни скинати-за по дома, и едни поздрави за на физичко. Добро да, знам да се дотерам повеќе од неа, знам која боја со која да ја облечам-додека она носи која маица со кои фармерки ја купила. Не дека сум многу а-у со модата, ама во тоа сум подобра, признавам. Дома, еден кауч ми е дневна. Шкафови со искршени вратнички ми е детска.
Другото, дома само кавги имам, ретко некој ден да биде мирна куќава. Да сакам да учам на тивко? -Просто, немогуче. Фудбалот, турците, парламентот-се поважни од се. Не дека сум некој ученик, но ете некогаш пред тест ми треба мир. Повеќе од неа што да имам? Имам да, поголем круг на ’пријатели’ имам, барем по едно здраво си имаме. Покреативна сум, додека она на роденден дава пари, ја нешто од срце ќе направам.

Џабе зборат-нека има Трајко пари, ти имаш спокој дома.
Кој црн спокој!

 

Приметувам татко ми дека ја реди мајка ми нешто со поклончиња месецов, ама сега дури укапирав што е работата.

Пред 1-2 недели, беше околу 11 часот навечер, сите се спремаме да легнеме, ова она, и мајка ми реши да спие со татко ми, што беше малку чудно бидејќи во зима спие во друга соба.И јас ко и увек, одам во собата да земам нешто, кога ОП КЛУЧ. Во истиот момент се повлеков и се засрамив толку многу, што ми зачади главата.Мајка ми одма отвара со оправдување ние така заклучивме, ова она, си збори, викам не не вода да земев само, абе кома.

Пред некој ден пак, да не се заклучуваат повторно изгледа, отиде жената, си поседе таму 2-3 саати, и се враќа кај мене мислејќи дека спијам, а баш се сецна кога виде дека сум будна, ама овој пат со оправдување дека многу ’рчел татко ми.
Требаше да и речам аман жено, не се правдај, сексајте се кога и каде ви душа сака, ама после немаше да му даде на човекот 5 месеци. !

 

SDK…deka mnogu mi fali femina. Voopsto nemam slobodno vreme za da sednam i bukvalno da se relaxiram ovdeka vo zenskite muabeti. Se nadevam nabrzo pak ke ve citka lm i pisuvam pocesto

 

Деновиве се убави,се ближи еден ден кога ќе се споиме во едно .Не ми се верува колку брзо поминува времето,како вчера да беше кога ги видов тие очи во кои што се крие длабока љубов,а сега тие очи ќе бидат мои засекогаш. Мислам дека беше пред еден месец моментот кога бевме скептични и не верувавме дека ќе бидеме толку време заедно и дека еден ден ќе ја крунисаме нашата љубов.Ме фаќа блага тремичка,полека полека се спремам,но ми фалат тие ужасно .Чичко ми и стрина ми прават се за да не се чувствувам лошо и да не ми фали ништо,но ох колку само би сакала од мојот татичко да ја побараат мојата рака а мама со солзи во очите да ме прегрне и да ми ја посака целата среќа на светот.
Но нема да се жалам сега,имам се за што сум сонувала од секогаш и тоа ми е доволно, а најважно од се го имам него-мојот животен сопатник кој што знам дека секогаш ќе биде тука за да ме извлече од дното,да ме насмее,бакне,па дури и налути а потоа ќе ми дојде со својата насмевка која што секундарно ќе ме натера да заборавам на се и да му простам. Доаѓаат подобри денови,нови,се надевам исполнети со среќа,ќе има малку и тага знам,но заедно ќе поминеме преку се.

 

Ми паѓа жал и тешко на душава кога ќе видам 20 годишни со истакнати и јасно видливи брчки на лицето, што потсетуваат на просечна 45 годишна жена, разјадена и внатрешно и надворешно од животот. Повторно се соочив денеска со таа глетка - лице во лице, лошо ми дојде, како некој да ме удри ненадејно со мокра чорапа. Не знам и воопшто не сум сигурна што повеќе ме заплашува, нивната иднина или мојата... Не можам никогаш да бидам сигурна што ме очекува, непредвидлив е животов. Барем за ова сум сигурна, ако ништо друго... Ова као топла вода да открив би му дошло, така?!

***

Читав постови од пред точно пола година што сум ги пишувала тука, сега со овој памет, би си дала дијагноза како на некои тешки наркотици да сум била. Сум се воодушевувала на кокичиња, љубичици, зумбули и дрва низ Партизанска, а сега и еднорог со розева грива што се прелива во боите на виножитото да видам на плоштад како рипа и скока наоколу, ќе го одминам, како секој ден да го гледам. Неко меџу нама није наш

 

Не можам да ги разберам луѓево, ама стварно...Значи кога ќе им кажеш до вкус, значи до вкус е... Ама луѓе сфатете...ВКУС. Зошто е толку тешко да се сфати, имаме различни мислења за иста работа и тоа е се, не мора веднаш да се навредиш. Па не сум рекла : ''Aааа не, не не не,воопшто не си во право, ништо ти не знаеш, идиот си !! '' Ти кажувам само : ''Јас мислам поинаку од тебе, и ако за нешто различно мислиме, тогаш океј , немам ништо против туѓо мислење. '' Ама неееееее....тоа е....Некој има апетит за расправање...Мораш само да одбиеш на глупост како не би се нервирал, најдобро така.


Негоо, друго ми беше зборот, сдк дека дефинитивно треба да почнам да размислувам да си отворам прифиталиште за бездомни мачки. Шта чеш, ги обожавам, слабост ми се. Треба да излезам надвор и да си ги соберам сите што се на улица да си ги згрижам на сигурно.Ех да можев, ехх...
Кога ќе видам некое такво убаво, напуштено маченце на улица одма сакам да го погалам, ама бегаат срцкастите тие, изгледа плашливи се... Добро е понекогаш наоѓам и некои што сакаат да се галат.

Денот ми го разубавуваат животинчињата значи.Домашните миленици де, јасно е тоа.Па попаметни се од било кој човек, во овие никакви времиња, кога не знаеш кој може нож во грб да ти забие,и не знаеш кој се може да те разочара...

Ahh...I wanna visit the zoo...
За некој ден.

Имајте убав ден, феминки. Аривидерчи

 

Љубовта е зафркнана работа...anyway пазете на кого му ја давате.
Вака седејќи и зјапајќи во компјутер осеќам декаподочниците ќе ми опаднат, и мислам дека е одлична идеја да си го фатам патот накај спанчево.
Имајте слатки сништа

 

Колку е само ужасна љубовта. Ти носи еден момент на среќа, момент кој го чекаш целиот свој живот, за кој од секогаш сонуваш, а потоа ти одзема се. Ги уништува твоите соништа, го крши твоето срце на илјадници парчиња кои тешко се составуваат. Тој еден момент на среќа го наплаќа со милион моменти исполнети со тага, болка, депресија, ти го остава срцето преполно со омраза кон целиот свет, мразиш се, па дури и самата себе.