[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Се приметува дека сум на боледување и дека неможам да се движам штом ги напнав темиве на форумов уште од 8 сабајле. Морам да признаам дека ми се одлична релаксација и ми го одвлекуваат мислењето од болките. Не ми замерувајте ако го отворите форумов и на секоја тема моето мислење е последно Веќе изнапишав се во категорија Лице, а тек е 11 саат, што ли ќе биде до вечер???
Добро утро и на вас, мило ми е што ужасно е времето денес затоа што и онака морав да го поминам закована на фотелјата покрај прозор. Убава е глетката сепак, Скопје се гледа кристално чисто, се спрема да врне, а претпоставувам и дека е ладно. Да го немав прозород и погледот е тогаш ќе беше депресивно, вака е убаво...
Жена ако од ништо не направи нешто не е жена.
Имајте убав ден и читајте ме

 

Ви викам јас одамна, скромна момичка сум, по се може да се види.
Дури и очекувањата ми се скромни, нема повеќе. Се знае, во кал сум - таму сум, немој случајно да очекуваш дека некој ќе те награди за труд, маки, непроспиени ноќи. Среќа ме наградуваат, и тоа повторно скромно, зарем може од скромноста некој да избега.
Скромноста била доблест. Јас ќе речам навика. За доблест што ако ја имаш, не очекуваш ништо. Да те пофали некој со епитет скромен, пак не значи ништо, тоа ти е само еден нафрлен збор во реченица.

А да не кажам дека скромноста кај нас се поистоветува со сиромашност. Скромно си живеат тие, скромни си се (читај: фрижидерот од 30 дена, 20 им е празен).

И? Скромна ли сум? Или до корените ми е, па ме префатило и мене. Фали и на децата да им ја пренесам скромноста, само да не живеат ко мајка им скромно, во земјава сиромашно.

 

Рози од лушпи од јаболка на маса. Кутија со мачкино јазиче колачиња и брзозборките на еден улав ветер во подем. Денес славиме 19 месеци Љубов. Се сеќавам на првиот состанок. Ти, облечен целиот во бело, со часовник што веднаш го забележав, како голфер аристократ. А јас, како Есмералда. Без козата. Шарен фустан, сини чевлички и син шешир. Деколте колку за флерт и милион очекувања.
Јадевме сладолед во Џино. Колач и вино и чоколадо со луто пиперче беа вкусовите.
Впрочем, како нашата Љубов. Секакви вкусови и расположенија, и најголемиот двигател е разбирањето, комуникацијата, страста која не’ одржува.
Среќа.
Утрово додека правев чај, ми поминаа милион мисли во главата. Но срцево знае едно. Со тебе сум, секогаш. Гушкањето и топлењето наутро, договорените средби после работа да мезиме некаде во Чаршија, пијачките поделени со поглед и твојот несмасен аплауз по повод моето читање во Менада, кришките јаболки во чашата и хартивчиња со пораки наутро значат многу.
Дури и низ сево ова што го кажувам, прераскажувам, само сакам да ја извадам од себе сета среќа за да се растопи во реалноста и да помогне некому. Енергетски.
Ветеров е откачен тотално. Ми нуди флерт со марамата. Треба да одам на интервју за еден весник по повод книгата. Да одам на состанок од работа. Да се видам со колешка од факс, треба да и читам на нејзината промоција. Денов ќе се развлече како симфонија од Бетовен.
Храбро го држам светот што го градиме. Сите прашања добиваат логични одговори кога сме еден крај друг. И добивам сила за да станам подобра, и ако можам тоа да го дарам како светлост ако е некому потребна.
Се радувам, што сме овде. Што и покрај сите лудости што секојдневно ми го кршат сонот што го сонувам, имам со кого да бидам Јас, без да биде тоа егоизирано и да забега.
Сакав да ми биде денов раат. Како шолја чај со бротчиња лимон. Ќе го видам градов што има да понуди. Можеби утре ќе се гушкаме во друга земја, но со истиот жар.
Да го доживеам тоа, ќе пишувам.
Сигурни срца, само тие можат да го променат светот.
Оние, пеплосаните, што не дозволуваат воскреснување - одамна изгубиле битка...

Иако е четврток, звучи како да е недела, и Тивери Корпорејшн ми прават друштво додека везам. Тој отиде по нови стакла за наочарите и вечер ќе си се почастиме нешто непланско, како ветеров низ воздух.
Го сакам, како воздух. Да. И бестелесно и секако.
Чуда, ете приредува животов...

 

Повелете +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ Јас сум ви + и во крв,и во срце и во дух. Непресушен извор на позитив,затоа кој е жеден нека повели.П.С:да не се разбереме погрешно, негатив сум во заразни болести и такви други работи

 

Денес убав ден во школо.Другар со гитара,другарка пее,супер.
Првпат вака весело да е,штета не се снимавме ...
И така.Сега чекам и ново телефонче да ми стигне
И само викам да не се расипе денов.
Фала,пријатно.

http://www.youtube.com/watch?v=M3OTNgtXtOI

 

Денешениот ден е се`што не би посакале многумина да биде.
Мене ми е убаво. Чаша топло млеко во онаа искршена шолја што кај и да е ќе ја фрлам, пес во скут, лаптоп и една хармонична фамилијарна атмосфера во 12 напладне.

Добро лажам, психофизички се спремам да одам на работа.
А таму ќе ги соберам сите сингл дами што изминатиов период останаа сами. Дали ради времево, ради лошите и непродуктивни врски или фактот дека јас ги заебав и влегов пола година после нив во врска, не знам. Меѓутоа знам како е кога ќе се навикнеш и ќе го предадеш срцето некому, како и месеците од животот кој никогаш нема да дознаеш дали би се искористиле повеќе продуктивно ако не си бил тогаш и таму.

Срцето е кутија за накит. Некои вешто си ја кријат бижутеријата во него. А некои небрусени дијаманти спасуваат животи. *By Shelea Twitter

 

RIP Clive Burr

 

Многу е лошо кога сонувате некаков неразбирлив негативен сон и во исто време ви ѕвони телефонот стресно многу стресно се надевам нема така да ми заврши денов пупу

 

Oh, I love practicing my imperfect British accent in front of the mirror.
Love!
London!

 

Цела зима не настинав, и баш сега кашлам и си кивам...[шмрк]

 

Ми се бендиса статијата па решив да ја споделам.

Неколку работи кои Бог можеби ќе ве праша...

Бог нема да ве праша каков автомобил сте возеле.
- Ќе ве праша колку луѓе, кои немале превоз, сте ги пренеле до нивната дестинација.

Бог нема да ве праша за квадратурата на вашиот дом.
- Ќе ве праша колку луѓе биле добредојдени во вашиот дом.

Бог нема да ве праша каква облека сте имале во вашиот плакар.
- Ќе ве праша на колкумина сте им дале облека да се стоплат.

Бог нема да ве праша колку е била вашата најголема плата.
- Ќе ве праша на што сте ги трошеле вашите пари.

Бог нема да ве праша која е била вашата највисока позиција во работата.
- Ќе ве праша дали вашата работа сте ја обавиле најдобро што сте можеле.

Бог нема да ве праша колку пријатели сте имале.
- Ќе ве праша каков пријател сте биле вие.

Бог нема да ве праша во какво соседство сте живееле.
- Ќе ве праша како сте се однесувале кон вашите соседи.

Бог нема да ве праша за бојата на вашата кожа.
- Ќе ве праша за содржината на вашето битие.

Не е лошо да се размисли околу овие зборови, навистина е потребно ние самите да се запрашаме дали правилно го користиме сè она што ни го дава Бог на располагање? Фала му на Господ Бог што имаме уште време да се поправиме онаму каде неправилно сме постапиле.

Спојлер

Преземено од lifeconnect.mk

 

Им завидувам на оние кои се толку друштвени,отворени и немаат проблем со запознавање нови луѓе,па така за 5 мин. ги гледаш веќе си праат муабет.А јас,ма јас три саата треба да седам со некој,да се срамам за да на крај пуштам некој збор и започнеме асален муабет,а не од типот на еееј убаво времево надвор! Мхм,да...убаво е.
Е не е убаво,дува ли дува јас слабичка мислам ќе ме однесе.
Како и да е,отидов да гледам јас N.C.I.S,имајте убав ден вие

 

Ги гледам луѓево што останаа така во животот.
Недефинирани.

Со истиот дечко од прва средно, со истите другарки, истата фризура, со истиот начин на шминкање со три нијанси потемно пудро, како одат во истите кафичи и нарачуваат исто кафе. Животот не им се промени ни во нагорна ни во надолна линија откако наполнија 18 години, некои не ни отидоа на факултет, други отидоа оти дома им рекле дека мора, трети одат ама како да не одат. Најтрагично, останати се со паметот и мислите во средно.

Дечкото е закон и ред, него му се принесува целодневен извештај, ма каков извештај, врзани се со папочна врска, со катанец, заварени се еден за друг. Живот настрана се нема... Излегувањата се строго во парови, веќе 6 години се нема испаднато како што секој млад човек треба да помине некој период на испаѓања. Запознавањето на нови луѓе е научна фантастика, кругот на пријатели е тој и нема потреба да се проширува, што има да запознаваат нови луѓе, доволни се они сами против светот. Животот на батката му е нареден, ќе најде некое работиче за осум илјадарки, три од нив ќе остави по кладилници, со другите пет ќе преживува до први по локалните кафани и биртии. Не го остава момата, она него го сака, она ќе му роди дечиња, ќе му прави мезе за ракиичката додека тонат во мизерија...

Другарките се тие, муабетите се дека веќе е времето сите полека да се скрасуваат, им дошло времето за мажење, ајде, додека имале фора да бираат. После нив ќе ги бирале. Се зборува за пластични нокти, за кој кого изневерува, за евтини фарби за коса. Се зборува кој каде оди и не оди, односно, смее и не смее да оди. Како сите другарки веќе им се испомажиле, ете, годинава 10 свадби речиси поминале. И на секоја свадба, глава оставам, има кисели насмевки меѓу сватовите, невестата е светната во лицето од саклет, младоженецот не знае да се понаша како маж и цела свадба му е заебанција со другарите (нели, има 22 години само, шта више)... АМА они се сакаат.

И после животот им продолжува, во типичен балкански стил. Каде што таа чисти, пере, пегла, готви, стои на раце, оди на некоја мизерна работичка по 12 саати, а тој оди по кладилници, (таму биле парите, хе, хе) јаде, прави нечисто и вегетира. И нивните родители, и тие самите, и нивните деца, и децата на нивните деца ќе прават така. Затоа што за друго не знаат. Можам слободно да констатирам дека и до некаде се среќни во нивните мали животчиња, без поголема амбиција, без желба сопругот да ти биде најдобар другар, без потреба да направиш нешто ново и да видиш нешто друго од тоа што претходно го знаеш.

Се извадив од памет кога се замислив во нешто вакво. А ако сепак тоа внатрешното внатре не ми викаше дека не припаѓам таму, на тоа место, со тој човек, ако се предадев и ако речев, да, супер ми е, не сакам да одам по дискотеки и да излегувам кога сакам и да одам каде сакам, и јас немаше да бидам во некоја позавидна ситуација. Мило ми е сепак за искуството и поуката што сум ги добила, некои не добиваат ни поука ни искуство. На крајот на денот, секој го добива тоа што си го побарал.

А јас му пекам на овој мојов дека ме игнорирал некогаш. Некогаш. Боже, што ќе ми штукне на паметов. :geek:

 

Сеуште сум нова а веќе ми забранија пристап во одредена тема поради то што одлучив да се нашалам.. wow

 

Си ја закачив мартинката на првото процветано дрво што го видов годината. Една кајсија на патот од школо до дома. Си замислив и желба,како што е редот.Немам посебни желби за облека,матријални предмети,другарки,школо... се што сум сакала сум добила(во границите на нормалата). Ама во моментов имам една голема желба,и се што сакам е таа да ми се оствари. А ако се оствари,ќе бидам без конкуренција најсреќниот човек на планетава,и пошироко

 

Мореее овие митинзиве интересни ти биле Седиш во сендвичара или во некое кафуле и разговараш со другарките..

 

Што нема да прочитам веќе, зошто барем логички не ги поврзуваат работите, сега уште фали да прочитам дека Александар бил вонземјанин, а Обама кинез Човек се може да направи доколку сака, незначи дека ако во нешто успеал е од чиста среќа или има некаква врска со нешто натприродно Затоа не читам нешто што нема логика.
Слушам, читам што ми душа сака, така да што и да му се презентира на човек, негов избор дали ќе верува во истото или не.
Ама ко се збори Ацка наш, тоа многу чувствителна тема и за кинезите :geek: Да не испадне и сега дека е кинез, се бива во светов, на крај ќе кажат дека човекот има и моќ да лета
А додека нашава држава се занимава со ова, полека истата си останува без луѓе.Ќе му се одмили на човек, па колку и да си ја сака сопствената држава.

 

Никој не е ниту совршен, ниту безгрешен.
Некои ги бива за една област, некои за друга.
Секогаш има подеми и падови и не може да бидеме еднакво добри во се, а на сите може да ни се случи кикс дури и во областа за која мислиме дека највеќе ни оди.
Треба сите да го сфатиме ова и да не се секираме за глупави и мали киксови.

 

Операцијата успешна!
Сега две недели домче на топло во кревет.