[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Преку глава ми е од тоа да им го исполнувам секој ќејф. Од една страна жал ми е да одбијам, а од друга нервите ми ги искинаа. I need a hug.

 

April87

Правејќи го најважниот проект досега во мојот живот сфатив дека сум перфекционист и дека го проверив 150 пати пред конечно да го испринтам. Дадов се од себе и знам дека ќе им се допадне. Од една страна, ова што вложувам труд и сега засега ми е ценет до некој степен тој труд, ме радува и ми ласка, ама од друга страна знам дека ме чека едно големо разочарување после неколку години за сметка на тоа што го вложувам сега. Би морала да се смешкам на партиски поттрчковци, а можеби и самата да станам таков. Уште на овие години моите соученици се заразени со политика. Таа им е единствен начин да не бидат истерани поради огромниот број изостаноци и да не повторуваат.
Тоа што највеќе ме растажува и разбеснува е тоа што таквите фраери се понашаат како цела гимназија да ја држат во рака, над глава и во лице ми плескаат дека дипломата уште сега им е напишана. И после ќе дојде ред таквите да ми командуваат мене што се трудам со сите сили да станам некој и нешто во животот.

Пред малце барав прошка од татко ми и наместо јас да му бакнам рака тој ми бакна рака мене. Рече дека отсега треба да им простуваме јас и сестра ми се што ќе згрешат бидејќи остареле, ама се трудат да бидат во тек со времето. Фала им за се.

 

Можам да кажам убав ден.Поразличен од останатите.Исполнет со многу забава,насмевки цело семејство собрани на куп.По убаво нешто нема,верувајте.Ги обожавам сите овие насмевки,прегратки кои ме прават среќна.Секако од личности кои ми се драги.
Уживајте во овие мали работи кои не прават среќни!Бидете ми поздравени

 

Чувството кога треба да учиш во празник

 

... Неготино, градот во кој сите завети за диета пред Бога - паѓаат во вода.
Но, фино се исконтролирав, задоволна сум да бидам искрена. Каснав малку (ама од сѐ.) Можеше да биде и многу од сѐ, па да се чешам за газот голем.
Вака само си го галам мешето, да не кажам го чешкам како Цацко со 100те сарми.

Малку ми е глупавко што колумната што излегува утре ми се коси со последниот саботен провод
ама тоа е една успешна саботна вечер наспрема 50 утнати излегувања, така да цврсто стојам на ставот од текстот.
Ако го сменам мислењето во секој случај, ќе напишам нова, т.е. демант.
Не ми е повеќе тешко да речам погрешив и прости ми.

Тој чукнат момент кога ќе се одлучите за песната на која ќе го одграте првиот свадбен танц...
Мислам, стварно чукнат и бизарен момент. Си имаме изгледа бајаги вишок слободно време, па си правиме екскурзии на мозокот.

 

http://www.youtube.com/watch?v=4kOX-qE6Ka4
Хит ми е
ШАКАЛАКА ин јуу.. хахахаха не можам

 

Слатко се изнасмеав на сметка на татко ми Ама за среќа не се лути, не е таков.

Значи, татко ми+мобилен телефон=невозможна комбинација 2 дена пред да заминам во Германија ги обновив договорите за мојот и на мајка ми бројот, и им земав по еден телефон, мојот е нов и не ми требаше за мене. Ги сменивме картичките, успеав некако да ги научам за основните функции.....едвај. Ај мајка ми друга марка имаше претходно, па чудно и' беше малку менито додека се навикна, морав да и' објаснам некои работи. Ама на татко ми беше Нокиа, и претходниот и овој И нема апсолутно никаква разлика, освен тоа што овој има некои функции плус. Ама не, како сосема нов телефон да земал човекот во рака. Душата ми ја извади тие 2 дена пред да заминам.
Додека сум била таму видел уствари дека пола контакти му фалат во именикот. А има навика да не брише контакти од телефон. И ако знае дека некој веќе не користи одреден телефонски број, го меморира новиот, ама не го брише стариот. Па така се случува за еден човек да има 5 броеви, од кој се користи само еден. И ајде како решение, да ја ставам картичката во стариот телефон, да ги ископирам броевите на картичката, и да ги префрлам во новиот. Ја преместив, стиснав да се ископираат на картичка......јок, нема место. Пак пробав-исто. И виде-не виде, си ги запишува на лист сите контакти, па ќе си ги префрлал сам И сето тоа немаше да биде посебно смешно, ако не го правеше ова буквално цел ден, и да немаше минимум 500 контакти. Го ѕирнав пред да го пишам постов- само што завршил, испишал 2 ипол А4 листови Му велев дека барем 2/3 од броевите нема да му требаат, зашто се стари и вон употреба. Ама не, не било така. Почна да ме прашува за првиот број на сестра ми кој таа не го користи минимум 4 години, и ме убедува дека го користела и дека ја барал на тој број Има меморирано 5 броеви на вујко ми, па сега го слушам ја прашува мајка ми кој број го користел вујко ми Оф леле мајко.
Ги сакам, премногу ги сакам татко ми и мајка ми, душата не ми е мирна кога не ги гледам Чувствувам по мала грижа на совест кога одам да спијам кај дечко ми. Се' повеќе стареат, се' нешто ново ги заболува, се' помалку работи можат да прават...... А мене душата ми се крши со секоја нивна воздушка и офкање. Само нека се чуваат, да ми бидат живи и здрави, зашто не сакам ни да замислам момент без нив.

 

Знам, знам, конечно некој и мене да ме сфати оти ми е тешко да сум си витка

Неготино - Sin city!
И точка.

Него, имам среќа шо дечко ми си сака девојки пополнички, расни шо би рекла Лил бејбито

Туку, јас имам друг проблем.
Вчера и денес, незнам главата кај ми е, луѓе над книга сум цели два дена, значи, полудувам, со Лепа шо ми се слатки паузите на Вибер, ќе си се пожалиме и ај пак на учење...

Незнам кога ќе се опаметам дека не се уче во последен момент се, ама тоа е, ум за друг пат, ама ова е незнам кој пат по ред...
Заборавам дури да станам да мочам, и сега еве откако се олеснив, ме стега бишиката, па нормално, кога сум ненормална.
И сега еве, фино лепо, си напраив овошна салата, чајче од брусница, лимонада (дехидрирав начисто да се разбериме, и вода неам пиено ни 2 чаши денес, па паника ме фати и скокнам сите можни напитоци да ги испијам и направам).

Мала слатка пауза со една епизода од некоја од омилените ми серии кои почнав да ги гледам, да не речам благо ужасно дека се 5 серии, ама јака ми душа, некако се воздржувам па повеќе учам отколку што гледам серии, и Ана нема да е Ана, ако баш пред испити, не најде интересна серија, и уче и плаче оти нема време како манијак да и седне, и цел ден да зјапа епизоди и да ја изгледа за 4 дена.

Комшијата мој, си има мерак за вино, па ене го сега, двор до двор сме, си пуштил музика на цел глас, ече, ама морам да признаам ми годе моментално тоа, и си учам без мака, а и плус комшијата ми го чува зајакот со неговите зајци во соба, цела зима е таму и сеуште, го рани и гледа како негов да е, нема смисла да има конфликти мислам.
Незнам дали ви кажав, мојот зајак ги имаше првите сексуални односи пред неколку месеци, и сега љубовницата Србинка е, молим лепо српско потекло, прекрасна зајачица, роди три преубави зајчиња, плукнати на мојот зајак, абе исти!
И кога си правам вака паузи, одам и ќе си ги земам сите у скут, си ги галам, си ги играм со мерак.
Абе ме развеселуваат, ме прават ненормално позитивна, ги обожавам...
Најпријатно друштво ми се зајакот, мачките и кучето кога едноставно сум нервозна, кога не сакам и не можам со никој друг да седам или да слушам, едноставно да се изрелаксирам, да се ослободам, да се преродам баш.
И никогаш не ги сфатив и нема да ги сфатам луѓето кои не ги сакаат животните, не да не сакаат да чуваат, туку што не ги сакаат, што со презир им викаат бегај, аууу гнасно, не можам, тргни го, ле ле како ги чуваш, леле слушнав мачките пуштале прдеж на 5 секунди, зајакот смрде, влакна, бла блаааааааааааааа!
Мама арно вика, животното одма знае кога некој не го сака, попаметни се денеска од луѓето, богами и се.
Смрдело, пуштало прдеж бе, немој молим ти се, иди мирисни си ја таа доле прво и после збори.
Као демек она не прде, абе ај!
Нема желудник нели, балон има!

Ча - ча - чао, паузата заврши, вас ви ја посветив.
Следната е на серијата.

 

Нека ми прости Бог, но на некои луѓе неможам да им простам никогаш...
И да, простети ми вие што вака лошо го започнувам денешниов пост.

Владее празничната атмосфера. Цел ден со гости.
Туку муабетот ми беше друго.
Дали на ваквите денови тоа што го кажуваме го мислиме и го кажуваме од срце или како и многу други работи до правиме ради реда. Дали кога бараме прошка од некогу навистина се каеме? Дали кога простуваме навистина простуваме? Дали сме способни вистински да простиме?
Размислувам и барам одговори...
И да, дали е подобро некои работи да не ги кажуваме и да не ги правиме ако не ги мислиме вистински и ако ги изведуваме само така механички?
Колку луѓе денеска искрено со каење изговорија Простете и колку искрено од срце кажаа Простено ти е...? :geek:
Изгледа премногу анализирам...

 

оффффф неможам

 

Мразам недела!! Не дека е недела, ами дека ПОНЕДЕЛНИК доаѓа по него. Толку ми е шуто и муто и не знам какво кога лежам во кревет и не сакам да заспијам зошто знам дека само што ќе затворам очи, оп понеделник sррррррррр!!!
Мама вели да сум гледала на светлата страна, зошто ма мајче? Понеделник било еднаш неделно. Е многу си вицкаста денес )
Дури не ми е ни смешно.. Понеделник Вторник Среда Четврток Петок Сабота Недела

Е вака ми минуваат неделите.. Секој ден со симпатично смајленце... Гревче!

 

Е ова го сакам

 

Чуството кога имаш еден куп за учење а ти се спие многу.. цел ден си го поминав во шетање сега цела ноќ ќе си ја поминам во учење.. фино -.- Викендов аман не ни осетив дека помина а веке утре е понеделник

 

СДК дека со текот на времето ги се повеќе мразам викенд. Иди викенд и јас пукнувам од јадење.Или со другарки, или мајками ке изнаспреми, и јас не можам да одолеам и одма кило плус. И многу се нервирам.Стомак подуен.
А почни работна недела , обврски, јадам помалце, пијам вода, и одма фрц стомакот се собира. Бар јас така си мислам.
Почеток на нова работна недела , а јас ни 2% позитивна енергија во себе.Пролет иди , се цвета , јас сум некако скисната. Како нешто одвнатре да ме гризи полека.. Но сепак издржувам, се трудам да надвладее позитивната енергија.

Вечерта ја препуштам на уживање во класична музика, и лежерни припреми за работната недела.
П.с простете доколку сум ви згрешила нешто.
Убава вечер.

 

Фали тема како општи прашања, или сакам да прашам....
Незнам зашто упорно ја заклучуваат..

 

се чудам и не можам да се изначудам
3 недели по ред гледам еден автомобил во Недела паркиран во маалото каде што живеам кога се вракам од медитација
случајно-не, да не бладам-ни тоа, да не ме следи некој-гледам да не ми бидам со никој во конфликт
таен обожавател-хахаха да бе мене ме најде
незнам што да мислам, што да правам-цела сум во прашалници

 

Ми заврши денес најубавиот викенд во мојот живот.Добро, продолжен викенд, од четвртокот. Ова беа деновите кои ги сакав и коа потајно ги барав. Овој викенд ме врати на вистинскиот пат со него, ме зближи уште повеќе и ме натера повторно да го сакам секој ден се повеќе. А тој. Тој ми треба.Многу ми треба.Ми треба да биде до мене кога ќе ги отворам очите наутро, ми треба за заедно да се договараме за денот, ми треба да правиме јадење заедно,ми треба да ме гушне навечер, да се залепам до него, ми треба за се. Го сакам покрај мене.Конечно сакам некој да биде засекогаш покрај мене.Тоа е тој.Среќна сум, ме исполнува. И мислам дека секоја вечер викам фала што го запознав и почнав со него.
Да, заљубена сум

 

НЕ Е МОЖНО ПОНЕДЕЛНИК ДОАЃА не дека го мразам денот туку НАШКОЛООО

 

Ја заклучуваат зошто некои ги мрзи да ги бараат соодветните теми за да прашаат, и таму прашуваат, а убаво си е кажано дека тие прашања за кои има теми, ќе бидат бришени.
И за овде во СДК е кажано мал милион пати дека НЕ СЕ СТАВААТ СЛИКИ СО ПОГОВОРКИ, или слично, и пак и пак и пак си ставаат.После зошто ни ја заклучуваат ее...