[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

... не знам зошто сите ја наоѓаат идејата за вечна љубов непривлечна, глупава, нереална и малоумна, кога сите до една, тајно или јавно уште од најрана возраст се фациниравме со Пепелашка и Малата сирена, заплачуваме на вистински љубовни стории кои траат половина век и повеќе, или издржавме 3 ужасни сезони последователно, само за да ги видиме Чак и Блер заедно на крајот.

Ако идејата за вечна љубов е бизарна и глупава, зошто тогаш сите ѝ се воодушевуваме и срцето ни трепери при самата помисла?

 

Излезете и гласајте,( само по еднаш) ливчето нема само да стигне до гласачката кутија

а, може и ќе стигне

затоа, излезете и искористете си го уставното право..

 

Јас! Сакам! Да! Кажам! дека!
Роденден ми ееееееееееееееееееееееееееееее
Почастете се сите, има за сите,ама морам да ви кажам дека после синоќешната забава јас немам инспирација за пишување!!

Spoiler

Повеќе не пијам!

Spoiler

 

Пресмешни сте вие со коментарите дека ќе нацртате нешто на гласачкото ливче или ќе допишете новоизмислен кандидат. Еве просто се смеам цела изборна кампања,завчера,вчера и денес, како ви текна бе мајката?!

 

Вчера разгледував нешто на твпакет и налетав на линков.

Spoiler

http://tvpaket.com.mk/zabava/2077-16

И не можев да поверувам.
Прво, од сајтов спотот на почеток го опишале како „фантастичен“ , а се работи за видео полно со вулгарности и насилство. Ај тоа и да го разберам некако, на овој сајт има и многу глупости на коишто секако им ставаат спектакуларни наслови за да привлечат внимание и љубопитност.

Ама кога ги видов коментарите на јутјуб на истото видео, стварно не ми се веруваше.
Сите коментари што ги видов беа „awesome, great, masterpiece“… What the heck?
Како може некому да му се допаѓа ова?
What happened to the world?

 

леелееее боже што е ова мајката? ХОРОР?!??!?!?!

 

Читав стари мислења од мене, малку се натажив кога видов колку не ми бил убав периодот лани ова време. Кои самоанализи паѓале, колку сум се измачувала, сум се замарала, сум се теретела со глупости. Зошто сум учела толку многу, зошто не сум му давала шанса на никој да ми се доближи? Зошто дома се однесувале пубертетски? Зошто немало дружба како годинава? Зошто сум се исклучила емоционално од сите и од секој?

Милион зошто, милион затоа е работава.

Фала му него, фала им на другарките, на колегите, фала им дома, фала ми на себе, што ми го (што си го) разубавувам животот и што сум среќна. Годинава е скроз поинаква приказната, мислам дека работите тргнаа на подобро од летото, кога реков дека ќе правам мене како што ми чини. И гледајте, гледајте како фино тргнаа работите на подобро.

Да не се подречам, пу пу.

 

Кога бев основно најдов дома еден тефтер. Го присвоив веднаш и почнав во него да пишувам, тоа беше мојот дневник. На почеток пишував секој ден, секоја можна ситница. Во средно пишував на почеток еднаш неделно, па еднаш месечно и го оставив. Немам пишано со години.
Стои со години во една од фиоките до мојот кревет. Секогаш кога ги средувам го наоѓам, го разлистував, но некако немав желба да прочитам што се сум напишана.
Вчера повторно ја преуредив цела соба. Ги преместив креветите, бирото, фиоките... Денес ги отворив моите за да исфрлам се што не ми треба и повторно налетав на него.
Сега го отворив, почнав од она место кое само ми се отвори, а таму налетав на залепена ружа. Ми ја подари И. на времето. Разлистував и читав... еден куп спомени собрани на едно место. Симпатии, момци, караници или убави моменти со другарките. Некој роденден, некоја фотографија.
Пред некој ден и ТОЈ ми подари преубав кожен тефтер, да сум пишувала рецепти рецепти бе?
Земав пенкало и отворив страница од новиот тефтер, сакав да почнам пак да пишувам, да ја оставам повторно душата на лист хартија.
Но, го затворив тој и се вратив на стариот. Отворив празна страница и ја запишав денешната дата. Сеуште немам ништо напишано, но до вечер ќе биде.
Одам да фрлам ѓубрето, непотребните ствари од соба. Богами ќеси се

 

За прв пат го искористив моето право на глас.
Отидов, гласав и се вратив.
Фер и демократски - како што би рекле медиумите.

И никој не знае што заокружив, а нема ни потреба.
Нели тајно е гласањето?

Само не ми е јасно како средношколци со испрани мозоци се тепаат за партии за кои нема да можат да го дадат својот глас уште најмалку две години?
Јас до вчера не ни знаев кој ни е градоначалник, ниту ме интересирало.
Што знаат тие, малолетни, неискусни и наивни деца?
Треба да е незаконско да одат по штабови и слично. Ама некоја мода е изгледа денес тоа.

Што знам јас?
Заостаната сум.

 

Го видов завчера... После долги 2 години. Мојата прва љубов...
Колку се изменил. Станал дечко ипол, поубав од било кога. Тогаш беше дете, а сега е речиси непрепознатлив... Од секогаш ми беше идеален, совршен.
Толку сме блиску, а толку сме далечни. Како километри да стојат измеѓу нас. Ледени километри...
Прва љубов, ах... Вечно ќе се сеќавам колку го сакав и колку бев излудена по него. Срцето ми се чини ќе ми излеташе од гради кога некој ќе го спомнеше неговото име.
А таа љубов беше чиста, како солза.
Всушност немаше ништо меѓу нас, тој никогаш не посегна по мене... Се трудеше да се држи на страна, постар е 2 години, и свесен беше дека ќе ме повреди доколку се случи нешто.
А тој знаеше... Знаеше што чувствувам. Во очите му се читаше, во погледот му се криеше копнежот кој се обидуваше да го потисне длабоко во себе. Тој поглед, тие очи вечно ќе ме потсетуваат на најчиста љубов, најголема мистериозност, грижа.
Толку прекрасен период, секогаш ми навираат солзи кога ќе се присетам, и секогаш чувствувам носталгија кон тоа време.
Сега можеби друг го заменува... Но, тој секогаш ќе има посебно место во моето срце. Постои еден мал дел кој секогаш ќе му припаѓа нему, дел кој секогаш ќе ме потсетува на младоста, ми се чини до крајот на животот ќе памтам се`. Болна и слатка љубов истовремено... Посебно болна кога ќе ги слушнам нотите карактеристични за нашиот период.
И ме остави да се сеќавам само на прегратките. Ме остави да мечтаам по него, засекогаш...
Биди ми среќен, љубен...

http://www.youtube.com/watch?v=DnbAOXtFJyM

http://www.youtube.com/watch?v=OmbAGzpgKIE

 

СДК не гласав и нема да гласам, скарана сум им

Него, каква нервоза ме фатила, ужас, не дај Боже некој да ми преречит нешто, има со двете раце, воспитни да му врзам Досаден е пмс - во

И друго, не се замарам со некои луѓе веќе од одамна, особено со една личност, ич, а се надевам нема да ја видам, ако почнам да се замарам ќе треба да обелам во косава, па ќе треба да се фарбам, а не сакам да се фарбам, мразам да се фарбам :geek: Немам што јас да наплаќам туѓи сметки.Се во животот, се враќа и плаќа, кога - тогаш.

И трето, најмногу ги сакам црвените ружи , ама и зумбулите, та тоа, убавина од мирис

 

почнав во се да ја гледам посветлата и позитивната страна или само на моменти ,некогаш ми доагаат толку црни мисли што не ми се ни живее а некогаш вака,чудно

 

Сите велат не гласам, нема за кого, ова она, а после се жалат Владата онака, државата ни е пропаст, само трубат.
Па ако сакате нешто да се смени, почнете сами со промената!

 

Ако гласањето можеше да промени нешто, ќе го прогласеа за ИЛЕГАЛНО

 

Заради мене ... ?

Еј одсега па натака ќе забранам некој да ми го каже ова !
Заради него , заради неа , заради другарка , заради пријател , заради непријател . Гледаш да им угодиш и да не им погрешиш и на крај жртвата кој секогаш го влече подебелиот крај си токму ТИ и никој друг !
Од сега само ЗАРАДИ МЕНЕ ! ќе правам , и се однесувам , планирам и одлучувам . Порано или покасно ќе сфатиш дека жртвата што ја даваш за било кого ти е јалова.
Сите си го тераат својот филм и не биди си попусто во заблуда дека некој денес ќе те стави на прво место , дека нешто некој ќе направи а тоа да е и во нивна корист . Или ќе ти побараат услуга за направената услуга или добрина .

Уште една лекција за мене .

 

Политиката е уметност да собираш гласови од сиромашните а пари од богатите, ветуваќи им дека ќе ги штитиш едни од други

 

Ми се деси,после цели 20 години потрага конечно ми се деси.

Вчера додека се туширав ми се деси најрандом одговорот на најбараното прашање во мојот живот.
*Им се заблагодарувам на порите кои се отвориле доволно за да влезе доволно количество кислород,после толку време.
Јас во принцип не сум била дете што знаело за љубов,освен онаа од мајка ми. Остатокот од фамилијата вклучувајќи го татко ми кој го гледам еднаш во два месеци и не толку многу. Поентата е што јас никогаш не бев сигурна што сакам од љубовта и што таа ми значи мене. Вчера како што реков многу рандом ми се отвори таа пуста ќелија во мојот голем мозок и почнав сама на себе да си зборувам.
"Љубов е кога создаваш,кога создаваш толку многу што сакаш да го поделиш со некого. Некој кој можеби и не е Џони Деп ама има нешто внатре што го прави посебен. Некој вреден да го гледаш наутро и да му направиш појадок. Некој кој нема да се лути кога ќе имаш хистеричен напад и нема да ти дозволи да се давиш во сопствените солзи. Некој кој нема да ти дојде и да ти каже:Ти си најголем дел од моето срце,засекогаш ќе бидеш внатре но морам да продолжам понатаму,да пробам се и да најдам повеќе. Ми звучеше ок кога имав 15 со првиот дечко ама денес,веќе ми нема смисла,многу ми е клише.
Љубов не е да пробаш се со секого,туку да пробаш се со една личнос која може да ги покрие сите останати. Да и се предадеш нејзе да знаеш дека ја имаш и дека таа те има тебе, да и веруваш и да ја сакаш. Тоа е идеалната верзија на љубовта. И љувовта не боли,луѓето...тие се глупави тие ти создаваат болка" Иако често си зборувам со себе како пријател (студирам тоа ок е...) прв пат ми се обрати детето во мене кое навистина знае што е љубов. Имам среќа што не се одтарасив од него кога ме присилија да пораснам.

 

А за кого да гласам ? !

Уште кој не ме разочара ? Кој не си го продаде задникот за пари и фотелја ? Кој помисли за народот ? Кој ја усреќил оваа пропатена сиромашна раја ? Има таков кандидат зошто јас него гледам . Гледам премиер кој назначи министер поранешен командант на УЧК ( монструм кој убил мој човек кој се борел за ова парче земја и за моја и твоја безбедност и иднина ) , гледам кандидат кој благодарение на него моите плаќаат струја колку една просечна македонска плата , гледам кандидат што се прогласи за Бугарин , гледам кандидат кој ги затвори сите фабрики во државава и кој ги наполни заводите и социјалното со нови припадници на сиромаштијата кои земаат мизерни пари кои денес не стигаат ни за леб ! Гледам фосил од 70 години кој наместо да си ја гледа староста се кандидира за градоначалник на Карпош . Луѓе кои би умреле на фотелја и за истата не им паѓа на памет да сторат нешто и за нас . Да пуштат нова сила , нова крв , нови луѓе .
На крајот кој и да дојде веќе исходот го знам . Сум го видела и осетила ...
Не видев подобро , само полошо.
Затоа не гласав не планирам , се додека не се покаже достоен човек кој ќе ја добие мојата доверба за да гласам за него . Таков не видов , а за моја огромна среќа моментално не сум партиско војниче што лепи плакати . Не зависам од партија , и благодарна сум што е тоа така . Не знам на се што ќе ме натера идинината ама го имам тој луксуз и право да кажам дека НЕ ГЛАСАМ а никој да не може да ми се заканува.

 

Еден совет до сите што не гласале. Одете гласајте. На ваша сметка сами ќе си заокружат тоа што сакаат. Да драги мои во нашата држава се дешава и тоа. Ја исто не сум љубител на политика,ама си се спремив сабајле си отидов фино лепо си заокружив се,неважечко ливче...чиста сметка долга љубов. Се крадат гласови,се перат умови. Се случува,во Македонија живееме

 

^^ Венди, се согласувам потполно со тебе.Но, ко што кажа и Малата Нена, свашта имаме во државава, па и малверзации со ливчиња и слично.
Или одбери го најдобриот од најлошите, или шкртни го ливчето, ама потпиши се, да се регистрира дека си гласала...Да не оставаме простор да не прават будали уште толку.