[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

21:58 ...
Ми се спие.Изморена сум до бескрај. Сега ке си легнам и нема да кажам на никого. Знаете зошто?
Епа кога ке им кажам на милите мои другарки дека сум си легнала во 22h знаете ли како ме гледаат?
вака ->
Се чудат и ги укрстуваат очите.Ме гледаат чудно и си прават шали на моја сметка.
Нема врска.
Немам друга работа,па ке си легнам.Попаметна работа во моментов немам освен да седам на фб или евентуално на фемина.

Добро вие барем нема да ми се чудите,нели? Што ако е рано,. ке ме сфатите дека сум изморена

Добра ноќ..имајте убав сон

 

Некои луѓе... едноставно те тераат да се заљубиш во животот!

Се враќаме со другарка ми, не вози еден таксист, човек во години со седа коса. Преку ден работи во Баргала, а навечер вози такси. Си пуштил македонска музика, пуштил една насмевка како се да му е полно рамно и ни прави муабет. Извади нешто и ни го покажа:
- Видете каков несесер сум и направил на мојата девојка. - ни покажува гордо лице - можеби не е од кожа, но сигурно ќе и се бендиса.
-Да, да многу е убав- се согласуваме јас и таа, се погледнавме така милно, си праќаме насмевка дека се разбираме и позитивна енергија се шири во колата.

Замислете колку ќе биде среќна таа жена кога ќе го види поклончето, еј.

И влагам дома, ја гушкам мама, го гушкам тато, ја бакнувам сестричката која е влезена во длабок сон, голтка вода, малку да си ги згреам рачињата и животот е убав во едноставноста на домот!

 

..еве како ние гледаме на пријателството со мажи, а како тие гледаат на пријателството со жени.
Ние гледаме во нив пријатели, но како тие гледаат во нас..
http://www.youtube.com/watch?v=T_lh5fR4 ... ture=share

 

Во устата имам вкус на презреана дуња што дави. Едвај успевам да ја голтнам, ми стои на половина пат и ја чувствувам како со тапа болка се спушта низ хранопроводот.
Мразам запирки, а веќе некој извесен период работите не продолжуваат да се одвиваат. И се е некако во боите на жолтото сивило, единствено црвено е пенкалото кое не сака да пушти мастило, а имам тестови за прегледување.
Бројки... станавме зависници од нив,го бележат успехот и постигањата, мерат време, бројат пари, множат нови почетоци, додаваат причини за славење, одземаат парчиња од соништата, делат парови и роднини и поставуваат прашања со децимални одговори.
И расцветавме...малечката намачкана со течна пудра изгледа како нежна фотографија налепена со пуканки, а сипаниците беснееја цела ноќ.
Надвор парадира зимската есен, а јас отидов да си ја гушнам мојата пролет завиткана во ќебенце како подароче од Бога.
Во ова лудо постоење, единствена причина која ме држи разумна е помислата дека некому сум целиот негов свет.

 

како би било кога би можел човек да биде ваков..
личност која не може да ја контролира никој,која не е зависна од никој,
личност која ни една лоша критика не допира до неа,личност на која не и ама баш воопшто гајле
што мислат и зборуваат другите за неа.
личност која е лишена од страв.... и ја говори само вистината...ослободена од сопствено ропство и сопствен затвор,

ова делче го прочитав во книгата будење,за која мн пати имав слушнато ,а дури сега стигна до мене да ја прочитам,овие зборови како да ми се врежаа во паметот ...

 

Упорно луѓево си бараат ситно да си купат живот.
Можете да си гледате во својот двор како се одвиваат работите, дворот на соседот има свој сопственик, ич да не берите галје.
Па што е ова веќе?
Икс особи ме среќаваат на улица, иначе предходно сум скрстила два/три моабети со нив и одма идат оние реторски прашања:
Ааа што има ново кај тебе?
Срцке како друштвото? Слушам со лошо друштво си фатила работа.

А-у, ја тука превртувам очи некои си 360 степени.
Н е з н а м, да најдам чаре.
Мислам работата на мозокот е опратнопропорционалноста со интелегенцијата.
Не велам дека имам некој памет, али Господе фала за трпението!

 

Најтешко и е на Земјава се мора да држи ...

Понижување ми е што со некои дишам ист воздух . Зошто менталитетов е толку лош ? Зошто луѓево се се позлобни и посурови . Колку повеќе одиш напред што си повисоко повеќе те мразат . Денес проклетство е да бидеш успешен , грев е тоа . Некогаш колку и да се обидувам не можам да ги разберам ни оправдам луѓево . Повеќе го живеат туѓиот отколку својот живот мене искрено ова ми е за жалење . Трагично е и за загрижување ... А јас сум бескрајно благодарна на Бога што не сум ваква . Што моето срце е големо , големо како палата . Што можам да давам и да примам љубов ја имам таа способност . Што не ме гуши туѓата среќа , што си ја гледам мојата работа . Ме ужаснува помислата што имам малку истомисленици . Поточно се помалку ...

 

СДК дека денеска се чувствувам многу понижено, воедно и притисокот од огромните обврски ме труе и гуши.
Навистина ме крши помислата дека денеска учам буквално цел ден, од седум утрово, до сега за скапана четворка, додека некој што не се појавува на часови, се вади со „плитки“ трикови и никогаш не е испрашан, ниту тестиран од страна на професорите има петка. Навистина е жално и безмилосно.
Зошто нема школо во земјава каде што може да се бираат предмети ? Не сфаќам зошто да учам нешто што НЕМА да ми треба, ниту пак сакам да го учам. А немам ни волја ни за она што го сакам повеќе кога вака омаловажуваат, искрено...
Златна трета година, песна ќе ми биде. Само да ја пројдам уште оваа една ипол...

 

Токму за истото размислував.
Со душа ја чекам таа трета година. Определена сум за одреден смер, кој секако ми одговара сосе предметите кои ќе ги изучувам. Уште второво полугодие и чао за непотребните предмети.
Ама ете, си барав гимназија и сега ќе го учам и тоа што е навистина потребно и она што е глупо, тупо и неупотребливо.

 

Трета година спас за сите. Истото ми се случи и денес на мене. Секогаш се запрашувам зошто сум приморана да учам работи кои не будат во мене никаков интерес, предмети кои искрено речено никогаш нема ни да ми притребаат во животот не па да ми зависи животот од нив ко што би рекол некој. Секој има различни вкусови за различни предмети. Од следниот септември веќе друга приказна, конечно ќе ги учам предметите кои ме интересираат.

 

Сдк не знам што ми се лизга низ прсти или што креирам кога ќе затворам очи...но сигурно е...вторник си оди...а јас...
http://www.youtube.com/watch?v=R3ZMfPXgd_M&ob=av2e
...денес се чувствувам постаро за една недела,а дали можам,чекам природно да ми се наметне,што и најчесто е.Сега земам залет и дишам длабоко. Дур си доаѓав дома попладнево,одеднаш добив некоја необјаснива леснотија која ми го намали грчот во стомакот од нервоза,се исправив,буквално,исто така со особена леснотија и светот го гледав за неколку сантими повисоко. Нема да ми се смени перспективата,ниту ќе ја заработам почитта со зборови,ами со дела...денес повлеков. Ретко добивам признанија од својата околина која и не ми е баш пријателски настроена,но не се грижам...како и денес...

Сигурна сум дека можам,а фокусот ми е се повеќе прецизен од претходно. Не знам да живеам во удобна зона...и се гордеам со тоа. Скопје ме гуши...ме гушат и некои луѓе,ме гуши тој,ме гушат манипулативни игри, ме гушат прашања со задна цел,ме гушат оние на кои морам да им покажувам индиферентност затоа што лошо е да почнам да зборувам во име на многу други мои мили,а да бидам лицемер не умеам. Ме гуши профаноста на нештата тука, ме гушат погрешните вредности, ме гуши куртоазијето, ме гуши тоа што морам да задоволам критериум, ме нервира логиката тука,факултет,работа,брак...ништо од тоа не ме задоволува! Ливингстон може вода да ми носи!

Знам каде запрев, знам дека сакам сега да продолжам,а за бебешки чекори знам и како да стартувам.

 

Вторник као
Го мразам секој постоечки вторник на светов. Бљак! Шљак!
Ако има единствена раобта што ми се погоди денес е радоста што ја купив последната кутија фарба за коса од аптека. Ама џабе, кога треба прво да ги скратам метлосаниве врвови па дури тогаш да си ја кречам главата. А , кога, о, кога ќе биде тој ден, не се знае.
Треба да се учи и само да се учи. Да се полни главата со непотребни информации и секакви глупости.
И не знам каде за Нова Година, мразам кога ме прaшуваат!
И не знам што ќе облечам, побогу!
НЕ знам!!!!

Знам само дека имам недостаток од романтика.
Не сме сите благословени, јеби га!
Во прилог за тие како мене, а и тие што не се како мене

Спојлер

Додворувачка мантра

Ќе ти трчам гол околу зграда
Ќе му ги издишам гумите на татко ти
Ќе ти ги иселам комшиите
За да бидеш со мене.

Ќе земам пожарникарски скали
Ќе се искачам до твојот прозорец на четврти кат
Ќе ти пеам љубовни балади со фалш глас
За да бидеш со мене.

Ќе се откажам од гледање македонски народни приказни
Ќе крадам сладоледи само за тебе
Ќе те сакам повеќе и од Ѓорѓи Колозов кога бев малечок
За да бидеш со мене.

Ќе признаам јавно дека носот ми е поискривен од твојот
Ќе ги отрујам сите што не мислат дека си најубава на цел свет (и пошироко)
Ќе ги отрујам и тие што мислат така
За да бидеш со мене.

Ќе те масирам пет пати дневно
Ќе се вработам во стаклара
Ќе ти ги кубам влакненцата што твојата несмасна депилаторка ги пропуштила
За да бидеш со мене.

Ќе направам флаери со слика од тебе и ќе ги делам низ цела населба
Ќе го носам твојот лик на маица
Ќе те нацртам на огромно платно иако не знам да цртам
За да бидеш со мене.

Ќе го симнам пивското стомаче
Ќе се откажам од љубовниот тепих
Ќе пуштам секси брадичка
За да бидеш со мене.

Денот кога првпат се бакнавме ќе го прогласам за државен празник
Земјата кај што си стапнала ќе ја направам национален парк
(јас ќе бидам чуварот)
Ќе земам станбен кредит
За да бидеш со мене.

Ќе ти ги клемпавам ушите да те нервирам
Ќе те штипкам за задникот на јавно место
Ќе отворам Љубовна Академија
За да бидеш со мене.

Ќе организирам протест против нашата разделба
На него ќе ги повикам сите заљубени
Ќе се степам и со полицајците – редари
За да бидеш со мене.

Ќе ги испробам сите методи за освојување
Ќе си го сменам името во Методија
Ќе направам разумен компромис
За да бидеш со мене.

Ќе завивам како волк по твоето меше
Ќе ти купам „Животинско царство“ со сликичка од мене
Ќе плачам како мало дете
За да бидеш со мене.

Ќе те прогласам за единствена страна на светот
Ќе ти наберам сончогледи и четирилисна детелина
Ќе ја завртам Земјата наопаку
За да бидеш со мене.

 

СДК дека мe надгласаа, 3 наспроти 1! A сакав да почекаме со украсувањето барем уште една недела. Лесно е да се закачат лампионите, но кој ке трча по малиот и ке го предупредува по 200 пати на ден да седи настрана од елката? Велат инаетот бил фаза во 2-3 година кај децата. Искрено се надевам дека е фаза, инаку тешко си на мене....

 

Мора да признајам дека сликава ми откраде насмевка



Само што мене тато ми велеше дека сум најубава.
А јас секогаш му одвраќав:- вака ми зборуваш бидејки сум ти ќерка,бидејки сум твоја и затоа сум ти најубава
Понекогаш кога гледаме слики од кога сум била мала знае да рече -гледаш дека не сум те лажел,убава си и не ти велам така бидејки си моја ќерка.
А јас сеуште си стојам на својот став.
За кој родител своете дете не е најубаво?

И да, би сакала дедо да е тука и да ме мери на вратат за да виде колку сум порасната

 

Сакам да им кажам на феминките средношколки дека знаењето не е штетно. Знам дека сакате да го учите тоа што ви е желба и за што сте се насочиле, но средното образование е столб за понатамошното образование, но и општа култура.
Кога ве читав ми текна на една колумна од Венко Андоновски на која налетав деновиве и еве ја споделувам.
http://www.novamakedonija.com.mk/NewsDe ... anie=22444

 

Денов е убавини.
Кафе со две прекрасни дами, се разделив од нив со насмевка на лицето.
Другарка ми ми се јави ме чекала заедно да одиме на факултет. По пат уживавме во погледот, коментиравме колку го сакаме Скопје и колку е деновиве романтичен.
И потоа ја доживеав романтиката. Јас и тој, по три години шетавме држејќи се за рака. Да, за рака! Не можев да поверувам дека тој мене ме фаќа за рака. Тој е од оние личности кои сака се што се случува меѓу нас да биде на тивко и мирно место. Па зошто другите да знаат колку ние се сакаме? Ама денес се однесуваше со мене прекрасно, ме љубеше, ме гушкаше.
Знам, станав како оние за кои мрчам, но морав да си кажам колку се чувствувам прекрасно, сакано. Немам ни зборови за да објаснам како се чувствувам, немам.

 

Девојки па сеуште чекам одговор за сонот, а никој не ми пише па .
Во пмс сум па ме мава депресија, и плус рак сум .
Што ми требаше да памтам сонови и да ги раскажувам на други, вака ќе заборавам, ќе сонам друг и тоа е, а вака многу толкувања од еднаш, глава да ти пукне.
Е сега нека ме копка што, како, дека, ово, оно.
Арно си знам, се е на психичка база, ама ајде да си прашам јас .

И така, ај не ми пишајте, какви сте лоши :evil: .
А имам за учење, па секоја работа е вредна за размислување нели

 

Скршена сум , ми го згазиле мачето денес Си преплакав цел ден , само оние кои што знаат каква може да биде љубовта спрема мало кутро маченце можат да ме сфатат , и доста ми е од коментари дека сепак е само мачка и дека ќе си најдам друго , го сакав и мн ме правеше среќна а сега веќе го нема ....

 

Next on... TeddyGrey life...
You'll be watchin
New haircut
completely makeover
new behavior
different view of life...
Airing: Every f***ing day

Во склоп на муабетов
The only constant thing in life is change

 

I got ...
http://www.youtube.com/watch?v=gte3BoXK ... r_embedded
Важна сум. Си се перчам како паун.
Дишам од загадениот ни скопски воздух, и со полни гради кажувам, тврдам, потпишувам ...
животот е убав.
Убав кога одиш по улица и сфаќаш дека се смешкаш.
Убав кога поминуваш повеќе од половина ден со твојата друга половина, а останатата половина со него и мало купче мили личности.
Убав кога стануваш со насмевка.
Убав кога на телефонот ти стигаат убави пораки цел ден.
Убав кога најискрено се смееш и се смееш додека не те здоболи стомак и пак се смееш.
И додека го пишувам овој убав пост дојде среда ... еве го 00:00.
Па праќам една порака и се смеам.
Убава ќе биде средава ... и да не е јас ќе ја направам убава.
Мене сеуште ме чекаат капучиното и чашата сок од портокал од 10 сабајле ... и сеуште не го изгубиле прекрасниот вкус. Мх мх мх.
Елката си ја накитив. Најубава ми е тоа не ни морам да го кажам. Хухи. Си се подновив со ситнурајки. Му купив мало поклонче и му најдов скромно поклонче и за нова година.
На душава и купив боенка, секако дека добар дел јас ќе го бојам ама битен е моментот кога ќе ми скокне од радости утре ...

Животот секако е убав ... ама кога човек љуби, е тогаш е уште поубав.
А би бил и совршен кога овие работи би ги запомниле и во оние денови.
Сеедно ... ако животот го споредиме со огледало, јас ќе му се смеам ...
Па нека ми се смее и тој.
И ќе уживам.