[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

кученце ама каква пошта, преку меил порака или адреса
ФАЛА многу

 

Денеска ми е роденден, една страна од мене се радува, ама другата тагува, на овој ден сум се родила јас! мало бебенце кое тежело дури 700 грама и кое сакало се да доживее порано па и да се роди порано а со мене било уште едно девојченце кое за жал се родило мртво, мојата сестричка која за жал не е со мене, да славиме заедно, да ја делиме среќата заедно, да си ги кажуваме маките, да си ја споделуваме заедно тагата, да си ја сменуваме облеката, едноставно да бидеме секогаш заедно една покрај друга! Тоа нема да се случи Сестричко моја немав прилика да те запознаам само едно ќе кажам - Почивај во мир!!! Ама не се жалам затоа што ги имам моите двајца браќа кои ги сакам најмногу и не ги менувам за ништо на светот! Уште еднаш нека ми е СРЕЌЕН РОДЕНДЕНОТ! Девојки ме исполнувате со живот!

 

Надвор нека врне дожд, нека дува ветер, ако сака и грат нека паѓа - мене денес ме грее сонце
Со тато си пуштивме радио и ја окупиравме кујната. Денес му е роденден, па по тој повод земавме да правиме чоколадна баклава наместо торта, бидејќи ги тера цели велигденски пости.
Па ми вика: Ана, ако доживеам 80 години, не сакам да ме носите по доктори. Не сакам да бидам како оние баби и дедовци родени '26та што ми ги носат на работа, па внуците им се притресуваат. Си викам, зар толку висока пензија земаат? Ќе им правам магнет на глава... Што ќе видам? Веќе
деветта деценија тераат од животот, си го одживеале они своето.
Дај Боже викам да доживееш, ама тогаш може и самиот да си бараш доктор. Со стари луѓе тешко да излезеш на крај
Па го зезам и му викам: Тато, тато, знаеш кога можеш да бидеш сигурен дека си стар? - Кога свеќичките чинат повеќе од тортата
А тој: Па затоа јас годинава наместо торта правам баклава, ве зезнав!

 

Колку е луда Марта!

Можеби и ние некогаш треба да сме такви:
развеани,
сончеви,
нестабилни,
авантуристични...

 

СДК:
http://www.youtube.com/watch?v=qBsEF7Qx09o
Ама не е лошо да се наоѓа по некој

 

Ова врнежливо време ме тера на депресивност.
У последно време не знам што ми е, ме фатило една мрза,не ми се станува од комјутер, не ми се учи ич и полека но сигурно почнувам да си ги расипувам оценките и тоа баш пред крај..
Неам интерес за ништо, како животов да ми е досаден и монотон и ми треба некоја промена.. голема промена. Да ја исфарбам косата? Да си купам нова облека? Ќе ме исполни тоа?
Не ми треба ТАКВА промена.. ми треба нешто друго, но непознато за мене..
Од време на време си помислувам зашто живеам ? Дали некој ќе ме памти.. некое време да а после ко воопшто да не сум постоела..
Затоа сакам да постигнам нешто у животот , доволно да се чувствуваам исполнето за себе си. Но претпоставувам дека се` уште сум мала за тоа и дека допрва ќе ги искусувам горчините на животот..

Сега не размислувај за оваа тема, стани од компјутер и фати книга !

 

СДК ПРЕКУ ГЛАВА МИ Е ОД СЕЉАНКИ ШТО СИ ЗАМИСЛУВААТ ДЕКА СЕ НЕКОЈ И НЕШТО !

 

и сељаци

 

така така преку глава ми се веке сељчишта невидени .....
ПС. не навредувам некој кој што живее од село да се биде од село значи селанин и тоа е гордост но СЕЉАЧИНА е некој што незнае колку се два и два што нема никакви манири а замислува дека е БИЈОНСЕ УФ МИ СЕ ГАДИ МИ СЕ СМАЧИ ВЕКЕ

 

СДК ... ова времето е само за љубов водење вечерва и можи ке се најди некоја

 

Ама на крајот сепак паднете на такви заради нивната упорност, а добрите и повлечени момци ги изоставите иако можеби таков ви се допаѓа. Упорен како вол во зеље и на крајот се исплатува, цурата попушта. Се согласуваш ли Витомир?

 

Не е грев да не го разубавиш животот на некого.Грев е да не разубавиш ниту еден единствен ден.

 

Многу е лесно некому да дадеш совет убавина ....но,кога ќе ти надојдат проблеми и мораш да ѓи решиш или едноставно, да пресечеш и се одново да започнеш...настанува тишина ... ниту можеш да мислиш,ниту да делуваш ,а сепак знаеш дека неможеш ни овака да продолжиш ...тогаш дали нечиј совет ке помогне

 

значи сакам да кажам денес во КАМ маркет во битола видов една многу убава жена која ми остана во главата .. и никако неможам да откријам која беше

 

Среќата не е ценета, воопшто не е.
Љубовта не е заувек многу викаат, но почитта, довербата и навиките дефинитвно се. (Иако и љубовта е според мене)
Жената била комплицирана... ?!
Жената сака среќа, сака пажња, сака да осети огромни облаци од почит и да биде облеана со виножитна среќа, со насмевки.
Среќата не е скапа, добриот збор не е забранет, почитта не е за во џеб, љубовта не е за на пазар...
Жената после се, не е толку комплицирана, па таа е толку проѕирна и желна по тие работи, кои вие машкиот свет, често и задолжително ги пружате на самиот старт, но некои некаде на средина ги забораваат овие неколку битни елементи, и самата среќа.
Чашата се полни секој ден, јас ја празнам секоја ноќ, а секое утро ми е прекрасно.
Зар тоа е животот? Полнење и празнење?
Зашто да не е само по себе, прелевање и надополновување?! Мора да е толку тешко и напорно? Зар стварно мора? .... Јас мислам дена не мора.

Кога се гледам себеси како стојам и размислувам додека мијам садови, се прашувам на кој пат сум ја оставила таа Ана која за ситници креваше коси и никако не можеше да ја задржи нервозата или па да ја контролира... Нервите си ги штедам толку скржаво и инаетливо, шо дури и сама се бацувам и гушкам од мерак, мерак!
Животот е преубав, јас сум добра и прекрасна личност, уживам и дишам максимално, уникатни и бескрајно позитивни луѓе си имам до мене, и знам дека животот за мене е обоен и ќе се бои секогаш во веселите и миризливите бои...
Јас нема никогаш да дозволам маж да застане на мојот пат и да ме омаловажува, да ме навредува и да ми ја краде секојдневно среќата.
Знам да љубам, порано и се губев љубејќи, ама животот е малку повеќе од љубов, тој е малку преголем да само љубовта ми ја носи среќата.
Јас само се молам да некој си ја чукни главата и да почне да си ја цене среќата, пошто среќата денес ја имаш утре ја немаш, ќе патиш и ќе врескаш по неа, ама она ќе си оде од тебе, ако ти не ја цениш.

Толку многу има пред мене, толку работи не сум видела и искусила, толку многу сакам да постигнам, толку многу места сакам да посетам, толку многу нови луѓе и пријателства ме чекаат, и се од тоа ќе направам, се, фала Богу, имам доволно средства да можам да си дозволам благи задоволства со чија помош ќе го вкусувам светот одново и одново, се додека не почнам сама да си заработувам.
И толку многу луѓе минат покрај мене, толку различни животи, толку лицимерие, а јас само стојам, збор два, и чао на крај.
Нит се трескам, нит планирам да се трескам за такви, ни за нешто друго, кажав, скржава сум за моите нерви, а и за моето време.

Ноќ пред мене, испланирана со моите драги колешки, пак.
После следуваат моите серии и слушање стари хитови, се до присигнувањето на слаткиот сон.

И колку многу го сакам, премногу, тоа што го имам со него е ретко, гледам дека е, ама незнам дали трпам многу, или барам многу?!
Сум бескрајно среќна, тој ме прави среќна.
Има такви глупави моменти и ситници, што незнам дали ние жените стварно ги доживуваме пресериозно, или некогаш па тие претеруваат?!
Мажи и жени, можеби толку различни, а сепак толку слични?
Со исти безвременски, безобразни и бизарни каприци?!

Верувам дека тоа е тој машко - женски свет, каде некогаш тлото се мрда и растресува, па потоа следи долгото и слаткото нишкање на прекрасна плажа, каде јас нервозно го чистам песокот од моите стапала, тој ме чешка и уживаме во сонцето и пивото, за се тоа да заврши со водење љубов и до три пати по ред...

 

Постојам.
Или, мислам дека постојам.

 

Што е убаво кога ќе најдеш клип на youtube што ти ја објаснува лекцијата подобро од било која пишана форма.. да ти е мерак да учиш

 

Насила на некој можеш само да му земеш, ама не и да му дадеш.
Е така, со сила убавина не бидувало.
Добра ви ноќ феминки.
Доста е за денеска

 

Охохо баш ми е меркак.Едноставно на луѓето кои ми значат,пардон ми значеа треба да им се врати со иста мера.Не мислам на одмазда.Не,не,не!
Женската која ме игнорираше цело време а,јас се трудев да и се приближам..Веќе не е така.Јас цело време да одам по неа а,она 2% посто да не ме рецка.И јас решив да ја игнорирам истото.Нели неможеш да се допаднеш секому и да се дружиш со сите без разлика колку и да си дружељубив/а.Но,конечно и текна на мене и нашето другарство.Почна цело време на фејсбук да ми пишува.Уште ме прашува "дали си ми лута?".Не,бе не ич.Ама сериозно.Топ ми е без неа и нејините банални глупости со кои ме тормози и каранци.Разбрав дека никогаш на никого не треба да му одиш по ќејфот и да му бидеш слуга 24/7 кога му требаш.И се се менува.Сега јас сум таа што ја игнорира..а,таа пак нека зажали за сето она што ми го стори.

 

СДК, до кај 5-6 одделение, можеби и ќе успееа професорите да не уплашат кога ќе речеа дека ако од некоја тема ни се натрупаат лекции, после сме го обрале бостанот.
Ама после 6то, треба дефинитивно да сфатат дека не им пали.
И дека сме искусни во кампањското учење.
Професори, можете само ваква реакција да ни предизвикате