[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

^ Абе уживај ич да не ти е мака и што поскоро тој момент да стане нешто повеќе од првоаприлска шега затоа што очигледно е нешто што го заслужувате и двајцата.

 

Нема бесплатен превоз за пензионерите! Нема веќе скапа струја! Априлилили.
Никого не зезнав денес, срамота.

А богами, и не бев нешто посебно расположена. Сакав некако да го зафркам татко ми, демек роденденско изненадување. Ама не ми падна ништо на памет.
Уствари фала Богу, што не ми паднало ништо. Чудо беше тоа денес. Нит на глава ми падна нешто, нит малото прсте си го лупнав, нит се учукав во автобус.... ако. За арно за убо.

И така... си седам јас со превртена пижама, да не ме урочат.
Ма лажам, ме мрзи да се пресоблечам. Кој ме гледа во спиење? Ма, дај ти се молам.

А, да. Спомнав денес дека му е на татко ми роденден.
Ама не знам што е работата со мене, ич не знам да се изразувам преку зборови. Пред некој ден, бев на роденден кај една многу блиска другарка. И сите почнаа да редат, ова, она...
Само јас блеам ко теле. - Среќен Роденден, се` најубаво!
Колку сум креативна значи.
А пазете колку сум паметна. Јас се спремам, се облакам, излегувам до дома... Стигнувам на одредено место, и ми се јавуваат од дома, дека не сум го земала подарокот.
Оп, цуп. Налево круг, дупе на југ.

Епа што да ти кажам тато? Среќен Роденден, голем да растеш.
Да трескаш повеќе глупости, и да не ме тераш да станувам од компјутер.
Денес на тебе роденден, за некој ден на мама. И двајцата сте овен во хороскоп.
А не, уствари. Како викаш ти? - Не лажи, јас сум овен! Она е овца.

`Сг су скупе паре, `сг је оскудација. Па му купивме едно чукуљадо, такво поголемо.
И јас како креативна... сигурно ги знаете оние перките што се на лустер, што служат како вентилатор?
Па уште без столица сум се фатила, да го качам чукуљадото на лустер, да видам дали ќе го примети. Јас фати една перка, стави го чукуљадото, перката ќе ми избега. Јас пак фати перка, таа пак избегала. И така си се бркавме со лустерот.

Ај, доста дрндлам. Лека ноќ!

 

Одма те сфатија инаку

 

... oh la la , wnat a night !
Не можам да сфатам како не сум се маскирала досега. Најфиното и најослободувачкото чувство на свет, да се глупираш без грижа на совест.
Премногу сум hyped за да можам мирно да заспијам, а утре знам дека ќе ми плаче срцето за сон.
Патем, ви благодарам од срце на сите што ја читате мојата колумна. Многу ми значи, повеќе отколку што некој може да замисли. Навистина, тоа е еден важен момент за мене, иако за многумина изгледа ситница.
И уште ми се игра и танцува, од нигде никаде изникна песнава, и се сетив дека им ја посветував на сите идни девојки на моите бивши дечковци, тогаш кога сум била најранлива и најмногу ме болело.
Будало дете, ја знам од А до З (смешно ќе беше да кажам за странска песна од А до Ш, или не?)

http://www.youtube.com/watch?v=MMUUysmfYUw

Имајте добра ноќ.
И отпејте им по една Успаванка на бившите... ма го заслужиле тоа луѓето.

 

Ме немаше некое време, не ни знаев што да напишам.
Инаку кај мене се е исто. Положив се, пијам кафе со сите човечиња мои, излегувам и се дружам, ама кога ќе ми го спомнат него, ми се одмилува од се.
На таа тема нема ништо ново. Истиот си е, само се обидува да се смени. Лаги, лаги, лаги...
Не знае како да се извлече, од една лага во друга си тоне, и што е најинтересно си гледам и чекам само да ми пукне филмот.
Уште ден два...
Се надевам дека ќе издржам толку.
Ми треба одмор. Далеку од него, далеку од сите кои ме познаваат.
Ах. Очајно сакам нов живот. Нова страница... До кога бе вака животе, дај барем еднаш, еднаааш пушти ми нормален дечко.
Не туку не пуштај, не се замарам, ќе си барам женска од сега.
Фала, чао, пријатно

 

Вака кога мирисам на живот,ептен многу сакам!

 

Никогаш не бидете сигурни дека познавате одредена личност во целост..
По големо ќе ви биде разочарувањето подоцна. Ама секогаш велам, нека!

Него интернетов како за почеток на месец е катастрофа. Во еден цел месец, сила сила 1 недела имам добар интернет. Барем да симнував филмови, да ми го имаа пробиено пасвордот ќе сфатев. Ама не е ни едното ни другото. Уф...

Ама, секогаш кога се нервирам вака за нешто, одам да си го гушнам кученцето. Срценце мое секогаш е спремно за топла прегратка

 

Зошто овие денешни тинејџери се толку уфилмани мене ама ич не ми е јасно. Денеска бев во средното училиште на братучедка ми и за тие 15 мин колку што ја почекав бев запрепастена од начинот на кој беа облечени и како се однесуваа. Па јас завршив пред само 3 години ама ситуацијата не беше до овој степен алармантна. Гарантирам дека 5 % од сите тие деца утре нема да бидат со нормални морални вредност, ни паметни , ни културни...ништо. Мислиш Mean Girls у живо ги гледаш. Аман бее...
Ете до кај не доведе и ФБ и Госип грл и сличните такви срања, децава по школиве живеат во лош американски тинејџерски филм.

 

Најгласни сме кога е во прашање напад на другиот, а пак кога треба да сме сплотени и да се одбраниме еден со друг, се вадиме со изговорите „Ама, па и ти, како да не знаеш каде живееме... немаме право на глас и мислење и ние ќе настрадаме.“ За обвинување први, за бранење последни. И после сите ни` се криви, од влада до опозиција до прва пратиља на Мис Универзум...

Демек за напаѓање имате право на глас, а за бранење немате. Звучи мошне глупо и крајно нелогично, нели? Ама ако ни` е. Ако ни` е се` што ни` се случува. Единствено ми е жал што го кркаат невини души, а вие кои со вашето однесување се рангирате меѓу главните виновници пак ќе се извлечете на крај.

Зарем човечноста дефинитивно ја изгуби битката на нашево поднебје?

 

“Why do people have to be this lonely? What's the point of it all? Millions of people in this world, all of them yearning, looking to others to satisfy them, yet isolating themselves. Why? Was the earth put here just to nourish human loneliness?”

Тоа што сакам да го прашам е...дали сме сами виновни за својата осаменост, тага, депресија, негативност...? Толку е лесно да си намрштен. Веројатно годи и вниманието од типот -ама што ти е, зошто ти е, како ти е...-. Да не бидам разбрана погрешно, зборувам за малите работи кои одбираме да ги мразиме или да го пронајдеме црното во нив...па така да сме мизерни и несреќни. Навистина е полесно да си негативен. А кога подолго време ќе опстојуваш во таа состојба и мускулите на лицето се стегнуваат, па дури и боли кога ќе помислиш да се насмееш. Или само стануваат мрзливи, па тешко ни е да ги подигнеме. И имаш целосен изглед на мрачна, груба особа што не сака со никого да комуницира и све хејта. А бидејќи никој не сака да се дружи со такви...осамен си. Милиони и милиони луѓе во светот, а осамени. Нели е тоа тажно нешто да се каже?

СДК дека кога бев мала за маскенбал во школо отидов со еден пењоар на мама и бев...домаќинка. Ула ла за креативноста. Stop whining, зар такво нешто да ти остави белег за живот? Многу ми е гајле. Ама изгледа сами одбираме која страна ќе ја заземеме. И еве ме пак, зборувам за оптимизам, позитивност и други карактеристики со кои очигледно се одликуваат наивните луѓе. Јас сум наивна.
Ве карам...со прстот. Насмејте се бре!

 

Не замислував дека на мои 27 години ке собирам примероци за тестирање на рак на дебелото црево
ама ете-резултатите треба да ги земам денес-сакам да ги дознаам, ама од друга страна страв ми е подобро да знам отколку да незнам-ако треба уште еднаш ке се тестирам што вели мајка ми-колонаскопијата што ти ја правеа е пострашна од ова, и е во право
според некои мои заклучоци би требало да се ок, ке видиме
и уште претседателов- името, ке можеш да бидеш на штанд денес? извини вака по сабајлечки што ти пишав ама кога ке ја прочиташ пораката набрзо што можеш одговори ми сакам да му пишам да не си ми спомнал партија оти , ама па душичка и на него му гори под нозете-братче помало може да ми биде по години-дури и сестра му е помала од мене
а незнам кој беше толку паметен вчера да каже дека сум била многу заљубена
зошто-затоа што ми звонел телефонот на секој состанок а тоа е другар ми што ми се јавува позади добриот коњ, прашина се крева-така да-јас и тој ја знаеме вистината, другите нека мислат и нека зборуваат што сакаат

 

Ми купила мајка ми борд кармин и ми го оставила на биро сабајле.
Имам распар тренерки на мене, коса собрана во несмасно репче, ама не е важно тоа кога карминов совршено ми стои и така се шуткам по дома.
Веднаш човек се чувствува поубаво

 

Бесценето чувство на исполнетост...
Надвор врне дожд, а јас го отворив прозорот само колку да го слушам звукот на капките...
Да ми влезе во соба мирисот на свежина директно од природата.
Кафето во рака, мислите летаат...обврските чекаат!
А, мене песнава ми пее на цел глас и ме релаксира. Се` друго може да почека...

http://www.youtube.com/watch?v=h31T8D5Cq5k

 

Шетам низ тезгите на пазарот ,и одеднаш сфаќам колку би ми била практична онаа торба на тркалаца,која до пред некое време ја мразев од дното на душата...да ме спаси од пренатрупување на кеси,неможноста да извадиш пари,или да го вратиш кусурот..ма само да најдам каде се продаваат одма купувам.

Си купив чевли што ги пробав пред некој ден,значи удобни се,за изгледот не зборувам

Некој бес во мене се акумулира,и ми се чини одвај чекам некој да ме пипне има да убијам бог во него...

И на крај отварам фб,клик ваму клик таму,наидувам на слика,роденденска...и нема да биде ништо страшно да е обична,ама не.Замислете мајката ,која патем лично ја познавам,на својата ќерка за не знам кој роденден,и направила торта во облик на машки полов орган.Мислам стварно се зацементирав од шок.Разбирам другарки да ја изненадиле,ама мајка на ќерка... Се надевам не и кажала(или можеби да)
-Среќен роденден Н...,и нека ова ти биде ѕвезда водилка..
Си мислам жено ,ти прерано си остарела,кога не знаеш што е во тренд,ем носиш чевли кои се удобни,ем не знаеш какви торти се мода...

 

СДК се надевам дека денеска конечни ќе си ги земам сликите што се за на табло

 

Викат дека светот на младите останува. На кои млади? На оние кои прерано го напуштаат светот,м ? Лесна им земја, што друго да се каже.

 

Изморена од факултет, одмарам и го искористувам слободново време, зошто ми е доста ограничено од денес па натака :geek: . Досаден, врнежлив ден, глеам тв и се мислам што да јадам. Конечно, по толку денови тоа ми е најголемиот проблем.

 

СДК си дадов одмор, некој ден повеќе дома.И убаво ми е, ги гледам моите се смириле, повторно се бакнуваат и караат за нормални ствари И татко ми го гледам се повеќе паѓа на милите очиња на кутрето, додека викаше по него за се и сешто и се мрштеше, сега мајка ми ги фаќа почесто на дело како се галат на троседот.
Татко ми е еден многу намуртен човек, обично секогаш има таква фацка, освен кога гледа комедија, тежок карактер, инатливо суштество...ама тоа му е само фасада, на таков начин се бори со тоа да не го скрши секојдневието, некогаш е мек како леб.Не дека е лош, немој да ме разберете погрешно...само онака огорчен е зошто неможе да ни пружи повеќе колку и да се труди, животот го натерал така.

И Април пристигана, ќе се слави роденден.Отсекогаш ми бил најдраг месец, најпријатен, најрасцветан и мирислив.
Ми фали воздухот кој мириса на спојување во топла летна ноќ.Неговата рака на моето рамо и биење на срцето.
Ми фали летното зуење, спурното небо во исчекување на дожд.Ми фали топлина, сонце, веќе ми се повраќа од тмурниве облаци.

Бев да ја видам баба ми пред некој ден...остарела веќе...болежлива е...а нејзината болка и мене ми е болка, не би можела да замислам да ја нема, да не ми готви за неделниот ручек...
Знам таков е животот...раѓање и умирање само тоа е единственото сигурно во него, едното без другото не иде.

Постов, каша попара...
Останете ми поздравени во овој априлски облачен ден.
Еве ви и една песничка
https://www.youtube.com/watch?v=jyipF9CwsM4