[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Only stupid and careless people forget the good things you've done for them ;D

 

СДК дека пишав ливче на спортска!
Дечко ми рече “Пиши го, добитно е!“ ...Ај да видиме....баш !!
Кој сака да си земе ни варени, ни печени пари, нека пише.

 

Убаво е Скопје!

Мирисот на печени костени ја надополнува оваа атмосвера.

Одев вчера, загледана во сивилото, и не ни помислив на новогодишните украси. Кога гледаш сиво - сè ти е сиво. Баба вика гледај како е украсено. И мене тогаш ми светна. Изгледаше толку прекрасно. И светилките, и дрвјата. И како да не се насмееш кога си добил се што си побарал?!

Ставив најпрекрасна шминка на моето лице, и тогаш сфатив, колку всушност Скопје е убаво. Само да се догради како што треба, и ќе блеска. Верувам.


И сакам да шетам, ама не на тој начин.
Ми фали едно делче, а тоа никако да дојде.

А сакам, толку многу труд се вложува во тоа.
За ништо?!
Да ја знаев причината барем.
Мали среќички од време на време. Вложуваш а не добиваш тоа што сакаш.
Нека биде.

Решив да се средам и да бидам каква што си се замислував.
И да ме тепате ако се премислам.

http://www.youtube.com/watch?v=6EAyEWjn ... ure=g-like

I know it's not much, but.. It's the best I can do..

 

Ој леле до кога ќе бидам ваков талент....

Ситуацијата кога.... некогашниот симпатија ќе се понуди да ти најде нешто како за тебе (некој другар на лагер со кој совршено би си одговарала)

Ситуација кога....ти се допаѓа другарот на оној тип на кој ти му се допаѓаш (зошто мора да се другари и тоа изгледа блиски )

Јас имам талент...не не јас имам многу таленти!

 

Гледајте 10 секунди во точките меѓу очите без да трпнете и погледнете после во ѕидот да видите што ќе ви се појави во еден круг по некоја секудна. Бидете добро сконцентрирани.

 

Колку многу дешавки имаше денеска. Ехее!

И стварно не сакам да раскажувам. Не сум во состојба.

Како и да е, што и да беше, пресреќна сум!

 

Каква неколегијалност од луѓево на мој смер тоа чудо некое еј до кога ќе функционираме вака?

 

Дојде денот поточно вечерта што ја чекав месец ипол!
Само уште саат време!

 

Вчера сакав некој таму од горе да ми прати некаков знак ете барем да го видам во школо кога ќе идам више две недели не сме оделе заедно. Тадааам во 10 до 12 ете ти го на станица, го мрзело да трча по автобусот а и мене ме мрзеше,а празен беше. Е да ќе да некој си ги мешка прстите од горе и да, многу сум му благодарна за тоа... ко малана од кефалица сум

 

Се спремам да искочам со мојот кревач на акции...

Убаво ми е.

 

СДК дека не сум многу активен во последно време,а еве ја и причината.

Се повеќе и повеќе познаници и пријатели почнуваат да го читат Фемина форумот.
А многу од нив ме знаат по сегашново именце,бидејќи го користам апсолутно секаде.
И бидејќи споделив многу интимни работи овде јас немам друг избор освен да побарам да ми го сменат името или да го напуштам форумов....
Незнам колку ќе помогне тоа што ќе го споделам ова со вас овде,но сакав да го кажам некаде.

 

Спојлер

Смени го името. И да не бидеш активен, може да прочитаат она што до сега си го напишал.

СДК дека доколку сите би биле како децата искрени, чисти и невини во нашата душа, светот би бил подобро место за живеење.

ЕДИТ: ова со спојлеров никогаш не ми функционира... што ли грешам? треба само споилер да се стисне или?

 

Сдк...


немам повеке сили да слушам карања...

НЕМАМ !!!!!!

 

Што кога се почнува да се руши?
Како оној ѕидот од домино што го правевме или од карти. Нема потреба за притисок.
А тој, ех.. Тој. Толкава поддршка не сум имала од никој, толку искрен и чесен пријател. И не му кажувам се ради реда, као ај дечко ми е па логично е да знае со што човек е. Само што ќе го погледнам има нешто во неговите очи што ми кажува дека целосно ми се предава и ме слуша. Ми верува. А и јас него.
И морав и тоа да го уништам, ден пред да направиме година ипол. Кога велам јас за ништо не ме бива..
Мрч, мрч, мррррррррч.
Среќа што имам шанса да се исправам, да се извинам.
Незнам зашто работите ми излегоа од контрола, барем толерантна бев, како што помнам... Пих.
Изгледа ми дошла онаа жута-минута, мушички ми пролетале во шупливава ми глава.

Али, тоа е животот.
Ти дава една иста лекција во различни форми се додека не ја совладаш. А потоа, преминува на друга и повторно тупи со истото. Мислам дека си ја научив лекцијата овој пат, ќе го исправам тоа. Нема да дозволам да изгубам уште една важна личност во мојот живот поради икс персони.
Ме опфати изгледа зимското сивило, ја сакав зимата колку што знам.. Им се радував на украсените улици, празничната еуфорија, снегот.. А сега потајно им завидувам на пролетните булки и нивниот раскош.
Вечно чувствувам празнина, потреба од љубов, прегратка, внимание. Иако тој покрај другото е мој пријател, секогаш знае да ме прегрне, утеши, долго да ми зборува за да ме направи среќна, да ме направи исполнета, да ја погледнам светлата страна на секоја ситуација која ми изгледа безизлезна, безнадежна..

Има тука и нешто друго.. Не сум јас со светов изгледа наштимана.
Сум ја утнала ерата на велико.

 

Е јас неможам веќе!
Што повеќе гледам, толку повеќе се кезам и ја гледам вистинитоста во ова.

Именувано: Моментот кога тинејџерка прв пат ке излезе во дискотека.

Спојлер

 

Убав беше денов ... кај ми тргна во оваа насока. Пу.

Понекогаш најдобро нешто е човек само да премолчи иако би кажал многу работи.
Викаат тоа било и мудрост.
Затоа сега ќе премолчам за нивно а и мое добро ...
Па нека покаже времето дали сум мудра, или од нервоза ќе станам модра.
А од причина што 99% сум сигурна дека сум во право, после ова многу мерачки ќе ја изговорам реченицата ... ТИ РЕКОВ!!! Мразам кога не можам да допрам до луѓето и на време да сопрам грешка... и не ни знам зошто се нервирам кога тоа не ни треба да ме засега ... уште повеќе се нервирам што мил човек е на работ да стори грешка но не можам ништо повеќе да сторам
Ако ништо друго барем се обидов ...
Тоа е ваљда као некој плус.

И несфатливи ми се поимите, војна, перчење, занесување, убивање, труење, омаловажување ... и се слично на овие.
Која е логиката да ставиш бомба на себе, да се самоубиеш и плус да убиеш невини деца? ако сакаш да се утепаш и си будала оди утепај се не влечи невини лица покрај тебе е*ате.

Која е логиката да купиш бисер од 2 милиони евра ... што ќе му прават? на уше ќе го закачат и на чело ќе пишат колку пари е? како не, ќе го фрлат негде низ дома, ама фраерштина ... имаат нешто за кое е дадено повеќе пари од што поседува цела наша држава.

А со 2 милиони евра ... може да се нахранат 2 милиони деца ...

Ако секој ден таквите будали даваат пари за помош а не за бисери дијаманти коли авиони ... мислам дека светот ќе биде многу поубав.

да имав моќ, секое парче облека и шминка кое кошта над 30 евра ќе беше противзаконско да се продава. Накит ... ма се тоа ќе беше со некоја нормална цена. Да се вложи во храна, во животни, во сиропатилишта, домови за деца ...

Не, оние што премногу имаат пари порадо ќе купат џип со цифра која не ни можам да ја прочитам од што е долга ...
А оние што имаат ете колку да се рече, ќе поделат, ќе дадат, ќе даруваат, ќе вдомат животинче ... па дури и да немаат.

Тоа е суровата ни вистина и добро е што барем со истата колку толку сме помирени.

чаоска се читаме во повесели мигови.

 

СДК дека мразам да чекам.
Мразам неодговорни луѓе кои доцнат, и не известуваат дека ќе закаснат туку те оставаат да чекаш.
И така јас чекам, чекам и чекам од прееска обидувајќи се да добијам некого на мобилен да ми каже уште колку ќе чекам.
Епа ајде јас останувам да си чекам а вие имајте убава вечер.

 

Синоќа и предсиноќа, а мислам дека и вечерта пред тоа месечината беше полна.
Чудо, навистина влијаела на мене. Многу сум moody, денес сум хиперактивна, а вчера бев муле. Завчера па се’ ми се јадеше, ама буквално се’. Денес не можам да ставам залак во уста.
Пих, господи сачувај, што чуда се случуваат.

Туку многу глупаво чувство имам во мене кога сум сама дома... празнина...
И да, приметив дека тоа се случува откако сфатив дека мојот најголем страв е осаменост, состојба без пријатели, роднини, другари... Не знам што би правела без сите овие личности.
Навистина не знам.

 

Ахххх ... колку бил мачен овој животов средношколски!
Се нервирам, не сакам да е вака. Немам време за ништо веќе, само учење, домашни, проектни, приватни часови. Да неможе човек да се сврти веќе, аман!

И никако, ама никако неможам да го прифатам фактот дека професорите не го ценат доволно вложениот труд, туку ги ценат врските кои учениците ги имаат со нивните роднини/пријатели. Не, крај!
Неможам и да прифатам дека другарот што е прв сосед со професорот по Историја има 4, а ниту еднаш не е станат да одговара ... а јас имам 3. Ме стана еднаш на почетокот, кога беа часовите по 10 мин., знаев две прашања, едно не. Паметниот ми напиша тројка, па и покрај моите молења за да ме стане да одговарам и да правам тест со другите, сеуште не ме станува. Секој час се отепувам од кревање рака, учам, за што - на пред советите да ми рече „Ти не ми си активна, не стануваш, ќе ти ја оставам истата оценка.“

Уф, проклето нека е се`.
Едвај чекам распуст да се одморам како човек, не се издржува ова веќе, не и не .. точка!

 

ај фил гуд тананана
http://www.youtube.com/watch?v=SzlpTRNIAvc