[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Дали ако им премолчувате на сите ќе си поминете убаво?
Дефинитивно не. Не знам ни сама што ми стана, ама им е*ав матер на сите во овие две недели.
И ако, ми е гајле. Толку да се немало осет бре, да те гази и гази, а ти упорно покажуваш добрина, пробуваш да бидеш пристоен. Па и на оние грдите коплименти ќе возвратиш со кисела насмевка, сакајќи да покажеш дека не се лутиш, ама не ти е ни сеедно, а тие пак упорно уште толку газат без душа. Е ајде да видиме
Безобразни. Никогаш не сум била ваква, ама редно беше да покажам и јас заби и да им го покажам местото.
Колку е лошо така да ти глумат пријатели, а во секоја можна прилика ти ги посочуваат мааните (читај: ти ја пронаоѓаат најмалата ситница) со цел да те спуштат или омаловажуваат. Ма немој?! Длабоко во себе знаат дека си подобар од нив и тоа ги јаде.
Е ми пукна филмот и на мене веќе, си ја отворив устата, како алапача некоја сум станала
Какви станале луѓево, не ми се верува. До толку да се немало осет.
Па кој сака бре од некого постојано да слуша погрдни коментари за нечиј изглед??? Па дури и вашиот да го коментира до најмал недостаток?! Срамота.
Уште и ќе ми кажуваат дека сум станала лоша како змија Змии да ве изедат.
Е така, до сега трпев и трпев, и еден ден ќе ми се насобереше се и ќе се исплачев за цела година.
Ама сега нема, сега и јас ќе бидам дрска и безобразна со таквите, сега и мене ќе ми биде убаво и ќе си се смешкам задоволно. Пукнете.

 

Имам потреба од темата Општи прашања сигурно и другите членки на форумот, па модератори побрзо отклучете ја

 

Не можам и не сакам да ги сфатам тие луѓе што сакаат искрени зборови а кога ќе им ја плеснеш вистината се муртат и се навредени од твојата „дрскост“. Од кога може да си ја прилагодуваме вистината според наша волја??

 

Конечно дома. Со исполнета душа си чекорев по сокакот, ги поздравував комшивките, дечињата пораснале, ја наѕирам куќата и само си воздивнав од милина Едвај чекам да дојдат моите да си ги гушнам и бакнам, да им кажам дека многу си ги сакам!

Пролетни, весели мисли и чувства навираат од душава.

 

вчера кога одевме за накај аердром да го пречекаме херојот,низ глава ми се врткаа мисли за она што го бев намислила-да ги посетам баба ми и дедо ми на гробишта-ми недостигаат и двајцата и тие во Тетово исто ама тоа беа моменти и подзаборавив на тоа, сега имам други обврски работи што треба да ги завршам и на кои што треба да мислам

а денес храброста беше на моја страна дефинитивно а кој што кажал, и мислел не ме интересира-позади добриот коњ, прашина се крева-тоа го знам дури и се изненадив себе си кога ми доагаат такви нагони, мислам дека светов можам да го срушам и не ми е гајле за последиците а да ме види некој на улица-мало, слабичко, кога ке се возбуди се здткува ама храбра и силна девојка во срцето и душата-се гледа дека сум Македонка и додека си доагав накај дома, слушам некои Албанци коментираат убава, ваква-таква а јас со слушалките на уши се правам дека не слушам
си мислам Македонско девојче сум се разбира дека сум убава-не дека другите девојки не се, не ме свакајте погрешно-да се разбереме
и нешто што највеке ме нервира-ама се правам дека не слушам, е тоа што претседателот на младите од кај нас, намерно секогаш зборува за другар му-имам пишувано за него дека секогаш доцнел, во Неделата бил пијан до безсвест, вака, така, онака АМАН абе ко за инает-ми доага да го фатам и да го еднаш па да ме запамети засекогаш -ако толку го сака, нека биде со него-убав пар би биле а јас со другарка ми и со другар ми-и со него се дружи дечково-пред се се колеги од работа си бевме во дискотека и си поминавме супер до 1 и нешто наутро се расположивме се разигравме, кој беше ко нас

 

СДК браво за Македонија! Како само го пречека Јохан! Достоинствено како за херој. Јас бев на плоштадот вчера и беше супер. Одлично, немам зборови. Песната на Соња за Јохан во ми остана.

 

Имам една комшивка, жена во години која е многу слатка. Секојдневно си ги одгледува цвеќињата. Сега гледам ставила едни нови големи и преубави цветови. Сакам и јас такви да имам .

Дали овие се нормални? Со секоја купена карта за Северина добивате и сд! Аха ни го дадовте. Фала, чао, сиктерај за нашите лажачи во Мк.

Дишам во планови за мојот кредит кој немам како да го земам. Важно си го планирам. Вчера му кризирав на мојот. Ама буквално бев патетична. Ама буквално ми треба живот крај море. Не му кризирав за тоа де, за други болки беше сето тоа вриштење.

Мајка ми ми кажува, Љубов за тебе купив 5 такви и за сестра ти уште 5 тоа за кога ќе си имате и чекате свои слави и родендени. Жената моја има два кредити за отплаќање а потрошила 6,000 денари за идни поклони кои највероватно уште долго ќе си седат негибнати. Ах тато којзнае колку се смеел кога слушнал за потрошените пари. Жени, ни го нема крајот. Ама многу сме убави и итро паметни, што ќе прават мажите без нас.

 

Овие жутиве сандучиња во државните автобуси, ми се како таргет. Мора да ги погодам. Едно време во мода ми беше да си ја лупам главата, а сега поштенскиве сандучиња.

А јас, некои им станав досадна, на некои не.
Не знам за вас, ама јас многу сакам, кога правам муабет со некој. Тој некој ми кажува некое зборче или реченица и јас одма пронаоѓам песна за зборчето. Некои ќе ми речат: - Не ме замарај. И јас ќе си почнам... - Не ме замарај, немој да ме замараш...
Пред некој ден се каравме со сестра ми. Она ми рече: - Лелее, ако ти дојдааам! И јас си почнав: - Дојди мое пиле, дојди мое пиле. Не знам зошто од мене те скриле, од мене ќе скриле. Е ќе пукнам тебе да те видам, тебе да те видам. Ајде, ајде... Џингрлака џикица, Џингрлака џикица.
Друг ќе рече: - Ај отвори го прозорот! Јас ќе си почнам: - Отвори го, пенџерчето... се задушивме, гужви не трпиме. Аман, аман. Отвори го, пренџерчето... се задушивме, ќе поцркаме.
Или некој ќе почне песна, а јас ќе ја довршам. Едни другарки ми рекоа: - Ако не те пријавам на некој идол, еве на. Ќе гласаме, не се сеќирај. Само доста пееш. Језик прегризла. Убаво ми е вака.
Други ми викаат: - Е вакви личности сакам. Уште од сабајле во 6 саат те орасположуваат, ти пејат. А не некои намќори, 2 збора не смееш да им кажеш.
Да ги знаев лекциите, како што ги знам текстовите на песните... ѕвер ќе бев. Само англиските така слабо, слабо.

А да, во случај некој да знае како се вика играва, лп! Опсесија ми стана. Цело време си ја играм.
Сите околу мене ги малтретирам со играва. Многу е интресна. Само треба да си купам ластик. Оти од врвкава ме заболеа рацете. Жуљеви мислам дека ќе ми излезат. Ама ако, и тоа е за деца.
Ај и за вас едно песниче. Не е фер, иначе.
http://www.youtube.com/watch?v=utXfQCDIask

 

СДК одамна не сум се разбудила со добри,позитивни мисли,мислејќи само на убави работи.Оптимиста.Вчера добив препреубава вест и толку бев среќна,ма не се опишува.Синоќа ради тоа сум го имала најубавиот и најрелаксирачки туш у живот.Денов досега максимално го искористив,бев и на саем на книга.Искрено,очекував повеќе,но она што го имав планирано за купување,го купив,така да-задоволна сум Да не се урочам,се оди по нагорна линија,токму ова ми требаше сега.Што било убаво да размислуваш позитивно.Убаво ми е на душата,се чувствувам олеснато,мило ми е што е вака засега.
Лалињава во вазна пред мене ми се смешкаат,ме топли љубовта на мама.Убаво ми е.
Денес,влегуваме на саем,јас тивко испуштив едно Раај,и веднаш јас се филмам,глупости,книги.Пфф.Кога ти не читаш,кога за тебе единствено постојат глупи амерички серии и кога поимот литература ти е непознат,други сакаат да читаат.
Не,не се нервирам денес,се е скоцкано,се е супер. На повидок гледам дека ми престои многу убава недела,дај боже да е така

 

СДК море ама се развежбав позитивна енергија за извоз Па и плус јога, осеќам се џоа пердув

Страшна работа е мојава интуиција, никогаш не ме излажала, како некој шпиун е :geek:
И мило и драго ми е поради тоа.

 

Во Средата магистрирав на филолошкиот факултет Блаже Конески-Скопје англиски јазик Сега ја носам титулата м-р.

 

Сакам кажам незнам речам работава...Пиши - бриши,милион мисли во главава.Најново и најсвежо е дека денес беше денот Д

Спојлер

у превод значи ДЕПИЛИРАЊЕ ДРАГИ МОИ

,и та дам тој предизвик за овој месец помина .
Скокав на јаже,па си сварив зелен чај и ја земав книгата во раце.Во моментов сум нешто вака :geek: ,сите си ги избркав од соба зошто учам на глас и по x10 повторувам се те една иста дефиниција .Планов за вечерва - класика со мама по дома,семките во рака и ќе си се гушнеме за спиење.Има ли нешто поубаво од тоа ?

 

СДК дека мачето (добро, мачка ама за мене секогаш ќе биде маче) роди мачиња. Ова е најсреќниот ден за мене а истотака и најтажниот бидејќи роди две мачиња од кои едното беше мртво . Срцка таа .

 

Ако некогаш се прашувате зошто во основно ве нарекувале грдото пајче, гнаса, грдотија, ако некогаш се прашувате зошто не сте имале дечко у шесто одделение, или ако некогаш се прашувате зошто во еден миг сте останале сами, ако всушност се прашувате зошто иако сте се потрудиле да се вклопите, да бидете љубезни, сепак не сте успеале.. ако некогаш се прашувате каде згрешивте...

... немојте.

Немојте да се прашувате никогаш повеќе - живејте.

Убави сте сите, прекрасни.


http://www.youtube.com/watch?v=iXn2Ig6CzcY

 

ако овие домашниве не ме умрат,нема кој ,абе какви чудни и ладни луге,никаков осет,никакво сочувство,никаква поддршка,никаква топлина
мајка ми толку сака да сум под нејзина контрола,чудо,а 23 годишна магарица сум,замислете сака се да знае бе,од со кој ке излегувам и каде ке одиме до што правам во собата кога сум сама,мислам претеризам ,бев околу пола саат у соба и излегувам и ми вика што правеше во собата ,да е прв пат лесно ке да е еднаш дури и ми влезе кога се облекував ,и имам кажано дека не е ок голема сум нема потреба да ме проверува,не се дрогирам и не пушам,си викам кога ке си најдам озбилен дечко или кога ке се мажам можеби и ке ме прашува што правевте ,абе
а овој па брат ми се нешто му фали се на некој се кара,се нешто не му чини,се некој грешка кажал нешто,се на опаку гледа,се гледа нешто, никогаш не сум осетила братска љубов само омраза и горчина од негова страна,а јас јадна се пари му давам,се го бранам нешто а што добивам
овој татко ми пак се он знае,себичен си е мори,ама барем си правам онекогаш малце муабет.сси дискутираме така,ама шо е себичен ај у друга прилика повеке

 

Не можам да опишам со зборови колку истовремено ги сакам и ги мразам исполнетите денови.

Ги мразам затоа што тек кога ќе седнаш сфаќаш колкава километража си претргал и што се' си направил. Ама па ги сакам заради динамиката, излегуваш и те нема по 10, 12 часа. Иако се враќам истоштена, се враќам наполнета со енергија. Младешка енергија бре, кога пак ќе имам толку сила? Се мешаш со народ, прво на факултет, па на друго место, па на трето место, менуваш автобуси. Водата и житариците во ташна се воглавно горивото што те држи , мислите не ти се ама ич со ништо оптоварени, психички се обновувам и се обновив за неколку дена што сум меѓу народ.

Знаете, човек не е направен да опстојува сам. Ниеден човек не е остров, не? Имам таква особина, да се изолирам ако се исплашам од нешто што ми се случува, а јас не знам што е, и да се затворам дома. Потоа сфаќаш, животот е таков, деновите минат, а броени се. Ме плаши помислата кога летоска ќе бидам прилично изолирана, со мал број на луѓе што ги знам околу мене. Ами па ако немаше никој, куку мајко. Ќе ми фалат кафињата, испаѓањата, спиењето, одењето на факултет, сите ќе ми фалат. Се навикнав на едно убаво темпо оваа година, фино ми е така, будалче лани, се отепав од учење... Со кој памет и во која држава? Како и да е, ќе треба да се испореметам 3 месеца.

И најверојатно тоа нешто многу допринесува за нешто да ми тлее внатре, како да имам некој огромен часовник над мене што чука уште колку време сум во Скопје, уште колку време во Македонија, уште колку прегратки и бакнежи ми следуваат дотогаш, уште колку кафиња со најмилите, уште колку прошетки низ Скопје.... Ма да што морам да признаам, со тек на време (читај по многу вдиши-издиши и бедоксинчиња ), го снемува. Има моменти и кога ич го нема, има моменти кога мислам дека ќе повратам од што ми чука срцето, ама вдишувам, помислувам на него, се насмевнувам и издишувам.

 

... стварно се мразам зашто се мразам на моменти!
(автошамар!)

Зошто бре да се мразам? Глупава ли сум, трапава, зашто истурам задолжително нешто на бели маички и блузи, зашто не изгледам ко ултра слаба фешн блогерка или немам некоја особена заштеда за црни денови, што сакам да буткам рокови и да работам под притисок, чисто колку да си покажам дека можам и умеам да стигнам, зашто плачам на одредени филмски моменти или спотови, зашто зборувам јасно и гласно, за што поточно се мразам ???

И зошто се мразите толку сите девојчиња?
Зошто кога ни даваат искрен комлимент, ни паѓа незгодно, и веднаш кажуваме контра-аргумент - ама вака да беше поубава ќе бев.

Абе не, вака си најубава !!!


Ај бог да чува, наредувам - никој да не се мрази самиот себе во следните 24 часа, за промена.

Додуша, во овој свет полн противречености, не знаеш како да испливаш над површината - има група која се мрази, и група која премногу се сака и е опседната со себе ... за вториве - еден бел чист хамер и да си ги изнапишат сите маани со црн фломастер !!!



И што кажав?
Бааап ! (автошамар 2!)

 

Сакам да кажам....го мразам тоа чувство кога знам дека нешто однапред ќе се случи,мразам кога сум премногу искрена со личности кои не го заслужуваат тоа во јуни ќе станам тетка(сестра ми треба да роди близнаци) си ги обожавам колешките на факс,ги обожавам моите родители си го сакам дечко ми и позз до сите феминки

 

Седи си ти Lana дома у петок вечер,седиси пред компјутер очите нека ти паднат! Да ти е*ам глупиот живот грд и гаден. -.-

 

Мислам дека лажеш. Ама ај, да не си грешам душа.