[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Пред некој ден се молев и сакав промени... на добро
Два дена подоцна ми се јавија за работа, бев пресреќна , истата вечер помеѓу нас се случија многу лоши нешта, сешто си изнакажавме и по незнам кој пат одлучив дека е крај... Денес не наидов на камен тука на планина која целата се сруши врз мене, дознав нешто што најмалку сакав да го дознаам, тоа беше како враќање во реалноста, ме удри како гром од ведро небо . После работа цел ден го поминав плачејќи...
Незнам можеби ова е одговор на мојата молитва, можеби за животот да ми се промени на подобро прво треба она лошото да изчезне...

 

Не го сакам април, сериозно. Не ми бил никогаш наклонет, ама затоа мај ми носел најтурбулентни пресврти, веројатно мај е месецот кој ми го обликувал животот најмногу, барем последнава декада и на некој начин со многу личности и настани е така некако испреплетен... Туку ме фати некој оптимизам, иако си заклучив дека е ем од ништо конкретно предизвикан, ем непоткрепен, ама ете си го најавува присуството, онака бучно како малите деца.

Се сетив на еден период, кој ми беше еден од најтешките, а морав да патувам поради некои обврски тогаш често. Беше есен, се менуваше пејзажот од крајно мрачни денови, кога дождовните камшици бесно удираат по стаклото, атмосфера како од делата на По излезена или на Маркес градот кој исчезнал во маглата и дождот, до - сончеви денови на т.н. циганско лето. И сите тие предели ги одминуваш, им се враќаш, се менува позадината, а движењето е константно. Тука е всушност суштината дека поминуваат и се менуваат како и пределите - лошите и убавите настани.

Мислам дека конечно е време за сончевите денови, овојпат ако треба ќе го превртам и универзумот наопаку, дотаму е дојдено ... Всушност во ПМС сум, а сум убаво расположена , покрај огромно исчекување кое донесе лош резултат, покрај огромниот водостој кој малку фали да доведе до прелевање на езерото и покрај тоа што сме на рестрикции повремени со струја, па и во исчекување да настапат, јас сум прилично ок, си го чекам мај и новите промени, кои некако се навестуваат. Би сакала да го имам она некое чувство на (за)доволност на постарите генерации, не дека ми недостига скромност, колку што ми недостига чувство на стабилност, некако навикнуваш да вирееш во свет кој некако се руши и ги урива твоите идеали, па се сомневаш дека нешто стабилно ќе изградиш на такви темели. Ама, тврдоглаво и упорно си ја чувам оваа оптимистична визија, како што ластовичките градат гнездо, со кал и сламчиња, изгледа како труд кој е целосно бесполезен и нема да даде резултат цврстината на материјалот, ама потоа се претвара во дом исполнет со весел црцор... Имам хиперактивни мисли и сум а уомен вит д плен, добро сега во фаза е планот на допрецизрање, имам уште време до наредниот месец да прецизирам детали...

 

*Само ова: Секогаш правете нешто продуктивно, за да не зажалите за времето кое сте го трошеле залудно! - Ова си го викам секој ден, само уште малку ми треба за да го исполнам до крај. Кога ќе сфатам колку залудно сум ги трошела некои денови ми иде да си мавнам шамар.

 

Ми се гади од тоа какви се луѓето.И да сакам повеќе на никој не можам да верувам.Освен во тие што имам доверба и што секогаш сум ја имала.Никој повеќе.Ни другарки ни свети другарки (само за излегување,доверба никако) ни дечковци ни никој.Имам 14 год. и се до ден денес се залажував себеси дека сум доволно созреана за врска и дека може некое машко да ме сака мене,а не моето тело.Ама сфатив дека нема било кое машко да ме сака.Знам дека се што треба ке си дојде на време,ама јас немам желба некој да ме сака,дури и да се најде таков некој за 10 години јас не би сакала со никој да бидам.Не ми треба никој и никогаш нема да ми треба.Сакам секогаш сама да бидам.Можеби вам ви звучи смешно,ама посреќна сум сама отколку така.И сфатив јас сум си најважна.

 

СДК ми е страв да спијам, будала..

 

http://www.youtube.com/watch?v=7kfqVbV4lvA Ме воодушевија и натераа да заплачам и да се наежам цела.Совршен перформанс

 

remember me !?
i was your friend when you were single ..

Да,до кај некаде тотално изреволтирана од некои личности.
Баш и не мислев дека стапувањето во една "сериозна врска"
Можат да го променат човекот дури и за 360 степени.

НЕЗНАМ,сум немала досега сериозна врска.
Ама ако некогаш и негде имам,и ако станам таква,
ќе се исплукам во лице сама.
Чесен збор !

Зарем толку е тешко да одржуваш еден баланс, меѓу поимите дечко и другари !?
Испаѓа дека тоа е најзафркнато нешто на денешницава.
Нема да ви пишат минус,ако една вечер го прескокнете неговото друштво.
патем
Баш и не е многу забавно кога си затворена во една просторија со уште 10 другарки,кои се страсни пушачки на цигари.
Мислам дека еден месец ќе мирисам на цигари.
И јас пушев,да се разбериме.

 

Не ми се живее некако...
http://www.youtube.com/watch?v=WAGAoy5WZWY

 

Таман помислив дека овој месец нема да ги имам симтомите на пмс,кога ете ти ги.Посилни и потешки од било кога.Ме турнаа на земја со сета силина ,направија од мене плачка...Нервоза да ја мериш со кантар,трчање по глупи родителски состаноци,жалење од професорите за децава,неучење,дриблање на нерви,готвење без мерак,бесмислено чистење и перење на завеси.Син ми ќе оди на екскурзија,пресметував синоќа 12000 дали ќе ме расправат дали не,ќерка ми запнала да оди со деца на Јакупица.Имаше трескање врати,солзи,тешки муабети од типот дека не сум мајка и не знам да се опуштам и да уживам во животот.Кое опуштање кој живот.Тоа што носам чевли од пред 10 години,фармерки од пред 5 и тоа купени на попуст,куќава плаче за реновирање ,секојдневна борба како да се заштеди на се.Не можам повеќе.И згора на се ќе ме фаќа грип.Носот тече ,очите ми солзат.Цела зима не се разболев,сега успеав.Сонот не ми е сон,туку мачење.Животецу ти си мојот најголем непријател.Се обидувам да се смирам и сталожено да размислувам ,не оди.
Им завидувам на сите жени кои немаат финансиски проблеми и проблеми со децата.И со мажот.
Ќе полудам

 

Kај сте феминки добро утро од мене. Декларирам старт на денот и еве пријавувам присуство на фемина. Ако порано овој период си легнував и спиев цел ден, сега се будам уште во 8 сабајле и целиот ден уживам. Но затоа во 10-11 навечер ми се приспива и веќе 12-1 не можам да издржам. Но, ако, подобро е вака, попрудиктивен сум, многу повеќе време имам за се итн.

Ќе одам уште малку до продавница да си изнакупам производи кои ќе ги конзумирам во текот на денот и се затворам во мојата соба да творам пред лаптопот. И така... останете добри, силни, убави и здрави.

Cheers girls.

 

СДК многу ми е страв. Во исчекување сум. Или ќе се случи нешто убаво, или ептен ќе се разочарам.
Страшна трема чувствувам. Дури и дишењето го приугушувам. Се поретко земам воздух, небаре со начинот на дишење ќе променам нешто. Дури мислам дека не ни спиев синоќа како што треба. Кога си легнав размислував за темата која ме мачи, кога едвај заспав, чинам, ја сонував проблематиката (паметам делови од сонот) и кога се разбудив првата мисла ми беше тоа. Којзнае дали воопшто спиев, дали воопшто се одмори мојов мозок синоќа?

Уфффф. Господе помогни ни, на арно да излезе работава. Живи и здрави да сме, пред се‘, а потоа со малку Твоја помош, се‘ ќе се среди. Амин.

 

ах оваа потсвест има да ме уништи и тоа е факт
ја сонував мајка ми-послабичка од вообичаено како ме гледа и си оди од мене, и така уште рано изутрина ме разбудија и кога ке ми текне на тоа се уште се присутни
иако сум веке девојка, тврдоглава, амбициозна со свои планови за иднината, сепак имам потреба од мајка ми да е до мене-дури и понекогаш да ме гушне сега свакам што значи да те оддалечат од семејството, другарките што ми пишуваше во хороскот-катастрофа
ова испага татко ми би го продала за 100 денари на Битпазар ама мама не ја давам и двајцата си ги сакам и тоа е факт, ама кога тато го немаше, мама беше таа во добро и во лошо со нас-мене и брат ми кутричка жена, само да ја видите колку и е тешко и мачно кога ме гледа мене како венеам се повеке-проблемите со цревата, грчевите не поминуваат ме боли и душата да ја гледам таква

 

СДК стварно ми е грдо што немам што да правам..

 

....

Спојлер

исто така СДК дека ако денес ми пројде успешно денот ( во школо) најсреќнаа ќе сумм имам полноо испрашувања ако се спасам чудо ќе е

 

синојк после голема кавга и после добрата јас цела веЕЧр не сум спиела и плус тоа ме болесе раката од преголема нерва
онака се изнервирав сто веке на некои луге оЧи не сакам да им видам иако живееме заедно само ахам и нисто веке нема да ми е важно,мене курва,глупава,никаква,мрзлива и се се ама никој не може да ме нарекува па и ебате и поЧит кон постар Човек нема веке да дозволам играње со мене

од сега не мие важно нисто,мојата работа ке ја заврсувам инемам работоа со никој Член од ова кујЧа па нека бидам лоса ама ке бидам жива и здрава а не да се парализарам од нерва за глупави луге

 

Внуката на дечко само што наполни 10 години. Не ја изговара убаво буквата Р и кога ќе ја прашаат што ќе бидеш кога ќе пораснеш одговара - Премиер, затоа што и јас како Груевски не можам да викам Р.
Додека во наше време на тие години сакавме да бидеме се', само политичари не (еве јас не се срамам да кажам дека тогаш не знаев ни кој е претседател на државата), денешниве имаат политички фигури како идоли , херои и модели и се занесуваат како можеби еден ден ќе бидат ''големи и важни'' како Груевски или Црвенковски, зависно од тоа кој од нив преовладува во разговорите дома, согласно на тоа нели, која политичка партија ја преферираат домашните и ги бомбардираат децата со неа.

Многу лошо време стана денешницата. Факт е дека не секој има вујко владика за да го чучне на некоја завидна позиција додека уште детенцето не ја земало најверојатно скапо подмитуваната универзитетска диплома, па така луѓето од безизлезност избираат да се припојат кон одредена политичка партија, да подржуваат некој кој ќе се гланца и ќе ужива во удобна фотелја, со надеж дека еден ден ќе бидат помилувани да добијат некоја работичка, за да не го фаќаат светот и да не оставаат фамилии по дома кои ќе ги гледаат 2 пати годишно.

Ние веќе сме отруени со политика, политичари, партии, опозиција, позиција...
Но, жално е како и децата кои немаат и нецела деценија живот наместо камиончиња, кукли, плишани мечиња, веќе се потенцијален подмладок на одреден политичка партија.
Секојдневието ни е завиткано во политика. Децата се дел од секојдневието и впиваат експресно се што им се нуди како информација.
Политиката и политичкиот живот се нивниот пример за успешност (барем ние така ги учиме).
Жално, но вистинито.

 

Женскава интуиција - ретко кога ме излажала.
Но, многу често ја занемарувам. Голема грешка!
Ми укажува на се што е не правилно, она што треба да го исфрлам од мојот живот.
Ама, кој да ја послуша? Кој да знае дека требало да ја оставам некогаш да ме води...
По незнам кој пат ми се случува ова.
Чувствувам, чувствувам овој пат ќе се оствари...

http://www.youtube.com/watch?v=sdbxxnh7zD0

 

СДК ме прифати на Фб, њањањањањањааааа