[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

светот би бил поубаво место за живеење ако луѓево се решат да не го тупат толку многу

 

Секогаш кога имам нешто во себе што немам кому или не сакам да го кажам никому во лице, посегнувам по оние на кои нема како да им се погледно во очи и им раскажувам, со тоа си олеснувам н себе с, без страв од осудување, без страв од префрлање без моментот кога. треба некого. во очи да го погледнам.
Го земав телефонот свртев со прикриен број. за да ти го слушнам гласот. Потоа ми се јави ти и го слушнав тој глас кој ми врати спомени...чувства...болка во градите и начет од емоции...чувство на вина...се се измеша во мене...
Разговаравме многу долго. Да разговаравме. После толку расправии, после толку напаѓања, после толку кукавичлак, разговаравме. како две возрасни личности.
И имавме што да си кажеме.
Колку болка сум нанела некому. А тоа е некој кој после се сеуште сака да е со мене кој е способен се да заборави и. и да продолжи да верува во мене. А јас јас го повредиви незнам дали некогаш ќе можам да си простам поради тоа...
ИЗВИНИ!!!

 

Колекционер сум на уметнички дела,најсериозно.Сите до едно нацртани од раката на ќерка ми.Колку е само неуморна во цртањето.Само дај му на детето еден лист хартија и молив.Дома сум пренатрупана со листови нацртани со се и сешто,од сирени,принцези,мачиња,пеперутки,бубамари.

Сега па со посвета ми ги црта.
,,За најубавата и најсаканата мама од М."

Колку се убави и живописни цртежите,со ведри бои,насмеани ликови.

Ех,сите да го гледаат светот со очите на децата,се ќе беше весело и убаво.Ама да беше така....

 

Прегеска се вратив назад во детсвото ,ги слушав познатите детски песнички од моето време и ми текна кога цело маало деца се собиравме за време на летниот распуст и правевме фестивалчиња. Имавме дури и карти кои што ги продававме по цена од 20 денари на родителите,бабите,дедовците и гледавме да се годи да е сабота или недела поручек за да можат да дојдат сите и бевме ќефои од собраните пари-не дека беа многу ама битното беше дека со наш труд си ги собравме-јее за секој има по 50 денари јее : дечиња . Имавме дури и музика во живо ,се сеќавам брачед ми имаше тарабука и тропаше на неа и синтисајзерот на едно од другарчињта ни беа главни инструменти . Два месеци уназад имавме проби секој ден и секоја година правевме во различен двор-гледавме да е поголем за да може да ставиме клупи и столчиња за гледачите и да има место за сите.Јас се страмев да излезам по костим за капење-модна ревија нели па мора и тоа од симпатијата ,па дури и мама ја викнаа да ме убеди дека ќе сум им ја расипела програмата и ај на крајот ме убедија .
Колку убави песни имаше тогаш,дури и поучни почнувајќи од Наташа од трето три,Ех Тој Тоше,Дувни ветре развигорче па се до Сакам кола убава и Марето Марионката и Запрете ги војните.Тогаш имаше песнички со квалитетна содржина и секоја ја знаев на памет и со душа чекав да одам на детски фестивал.
Денеска се помалку може да се слушне песна која што ќе остане и генерации нанапред да се пеат и споменуваат.Во контекст на муабетов ете ви една песничка .
http://www.youtube.com/watch?v=h5U4vJDkwYI

 

не ми е јасно што се замислуват некои луѓе ма арогантни створенија а онаа ни муабет не ми прави ни па здраво ми кажа,што се замислува дека е побогата од мене?попаметна се смета?а што сум јас крива што нивниот газда ме свиѓа мене,да не ми љубомори за тоа?порано како со понижение се однесуваа кон мене дека бев поповлечена,посрамежлива ама тогаш фирмата беше нивна е сега пропаднаа не поради друго туку поради нивната арогантност и сега се под туѓа капа,не се радувам на нечија несреќа ама едноставно ме нервираат луѓе што не ги почитуваат другите,понижуваат,се исмеваат, ,не знаат што е љубезност,почит кон другите,добра услуга,почит кон потрошувачот,сепак пари оставаш.
не дека јас ке имам нешто со нивниот газда,не планирам,ама сакам барем на еден ден да им бидам газдарица и да се однесувам со нив како што заслужуваат

злобна сум денес ама некои ситуации и луѓе ме иритираат,не ми замерувајте

 

И само фактот што сум свесна за моите грешки и падови, е причина за нерасположение и незадоволство.
Тогаш дали вистинитите коментари се потребни? Дури и кога се трудам да си ја подобрам ситуацијата.
Ќе си ќутам, ќе си работам, ќе си слушам. Да видиме тогаш...
Толку драми и глупости... пффф

 

хаха.. Денов некако многу весело си помина.Цел ден смеење, друштво, прошетки,танцувања,натпревари.. што ли уште не.

http://www.youtube.com/watch?v=WPG6Ak5FASk

 

...толку беше од релаксацијата.
Почнуваат стресовите во школо.
Сега до 10 јуни нема да не остават на мира. Тестови секој втор ден, испрашувања, трчање по оценки...
И на крај - пазар на оценки - и после наредната учебна година кога професор ќе праша некој ученик „што имаше ти лани по мојот предмет па сега си трупец? -па...4ка професорке“.
Да имаше некаде едно вакво, сите stay calm да ги искинам нема да ми биде доволно.



Се сеќавам убаво, имаше во некоја лектира една ваква реплика:

Распусте најмил, далеко си, далеко си...

 

зошто мораш да навредуваш? навредата боли!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Кој ѓавол ме натера од цел плакар да го облечам неговиот дуксер?
И еве цел сат како липам..
Си викам ај ќе пишам на фемина,па ќе ми олесни
СДК дека ми недостига до физичка болка
Кога плачам по него,како собата да се руши врз мене и ме притиска врз градите
Многу го сакав.сеуште го сакам.
ќе го сакам секогаш.
но во овој живот не му се враќам

 

Ај Енци Менци ти го направи најтешкиот чекор, ова е мала криза ке помине за кратко ке видиш.. Ти си стабилна прекрасна и пред се храбра личност. Гледај Велики Брат хихихи живи смешки

 

!!

е за вакви работи вреди да се нервираш!

 

Колку убаво го кажа ова камо јас да можев да го кажам и да стојам на зборот ..

 

СДК мразам долги постови.

 

А јас мразам слики во оваа тема!
Дајте малку осет бре, ја уништувате темата, станува непрегледна.
И впрочем не знам што ви е намерата, да не као поучите нешто, да соберете лајк?!
Се што има на една слика, можете убаво да го искажете со зборови, а не лупни слика, па нека бришат модераторите, што има врска.

 

Само дома си е дома ... Треба да станам рано сабајле,ама нешто не ми дава.. Седам, и се трудам да ја запомнам секоја слика околу мене, денот го поминав надвор обидувајќи се да го впијам секој сончев зрак... Знам дека бргу ќе се вратам, ама ми фали домот. Мислев дека можам да функционирам сама, ама ми требаат луѓето што ги сакам близу до мене, само тогаш сум комплетна.

Не верував дека ова јас некогаш ќе го кажам, личноста што уживаше во есенските дождови и магли.. Ама сакам лето ! Имам претчуство дека ова ќе биде најубавото лето, и едвај чекам да дојде !

 

СДК...што ги синхронизираа серииве, ги синхронизираа. Туку барем нека се зборува на литературен македонски јазик.
Не да создаваат некои нови зборови, непостоечки во речникот. И што е најлошо, да измислуваат акценти.
Незнам какво акцентирање на збор беше тоа прегеска што го слушнав?!
Да сакаш да го изговориш со тој акцент, не можеш

Туку, да му дадам критика и на лекторот на книгата што ја читам.
Жива катастофа....незнам дали ја погледнал воопшто

 

Дека денешниов ден никогаш нема да го заборавам вакво нешто ни на филм нема едвај го преживеав хороров така наречен операција на 6 ка

 

Од утре официјално ќе станам крводарител )
барем мислам дека ќе станам.

Дрсла сум,често запаѓам во бесознание кога ќе видам игли,крф и други такви морничави работи.
Добро прво ќе се онесвестам,па тек после ќе дадам
Господ да мие на помош.