[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

да се трудиш да ја кажеш вистината и нон стоп ја кажуваш па и вооружена со факти и пак да не ти веруваат? како можат луѓето да бидат такви. сакаш да ги чуеш да споделиш нешто со нив а тие ти велат уште по кревањето на слушалката кажи што сакаш? премногу сум чувствителна и сакам да сум бесчуствителна да не се нервирам и мачам или пак премногу очекувам од луѓето се вложувам 100 % за нив и не мора и тие 100 посото ама барем 50 посто да ми обрнат внимание до кога вака Господе?

 

Сакам да кажам, блазеси и на таа девојка чија дневница изнесува повеќе од 3 месечна сметка за струја..

Која изјава еј...Значи се ќе прочита човек по форумов

 

СДК човек не треба да учи само од туѓите грешки, туку и од сопствените, со цел истите да не ги повтори.

Човек треба да биде задоволен од она што го има, бидејки некој друг го нема и тоа што тој го има.Секое зошто, има затоа.Некогаш човек на своите прашања за некои работи што го мачат, не го наоѓа веднаш одговорот, туку подоцна го дознава за истите, од него зависи дали ќе го забележи.

А, едно не ми е јасно, како може некои луѓе да бидат рамнодушни на туѓата болка.До толку ли станаа безчувствителни? А, кога ќе им дојде редот на нив, тогаш размислуваат зошто некој не сочувствува со нив и истиот го обвинуваат за својата грешка.Не зборам за мене.

И пак ќе кажам што некогаш кажав, едноставен е животот, премногу, само луѓето го комплицираат премногу.Од проблем во проблем, нема пауза, одмор...Тоа како човек постојано да е на работа и само работи, исто...

Ама ете...за некого пак е „поважно“ дали другите јаделе или не, дали истиот може сосем „случајно“ да се вмеша во туѓ живот, а камуфлирано/шпиунски да биде нечив “ добронамерен “ пријател...Е арно е речено - „ Чувај ме Боже од пријателите, од непријателите сам ќе се чувам “.

А толку многу побитни работи има во животот, а малку им се обрнува внимание.Затоа животот воспитни врзува за да се сети човек, ако се сети, ако не, сто пати на ист камен ќе се сопне...


И, што имат врска? Имат, имат...не, немат.Имат, немат, тоа е

 

Си ја бирам корицата за првата книга. Како да треба да си го облечам првото бебе.
Возбудливо. Така.

Сонот, се остварува, полека, не ми се верува.

 

ti posakuvam sreka toa da ti se ostvari, jas probav no ne mozam ima nesto sto me vraka nazad mozebi sum samo jas mozebi e sudbinata kojznae......

 

Како мала сакав да одам на концерт на Тоше Проески, тогаш за мене тој беше легенда друг македонски пејач не признавав. Не ми се исполни таа желба, никогаш не отидов на негов концерт.
Сега за 10 минути почнува концертот на сегашната легенда, значи само јас си знам колку ја сакам неговата музика. Само ја си знам колку ми е тешко шо неможев да отидам.
Не ќе ми беше криво од дома да не го сакаа како пејач, мислам да не му ја слушаа музиката. Ама секој трет ден, на ДВД-то пуштаат негови цедиња, ете тоа ми е криво.
Во Панонски Морнар убаво пее „Ја живим у нади“, живеам и јас, дека можеби еднаш ќе можам во живо да го слушнам.
Убаво да си поминат сите шо отишле, им љубоморам!

 

Убави,имајте убав викенд.
http://interesno.com.mk/fun/34-interest ... go-videoto

 

Ау,ау...кој те научил вака Пами? Не е точно И немој да се секираш,ќе се среди се и за се се наоѓа решение.
“People Cry, Not Because They’re Weak. It’s Because They’ve Been Strong For Too Long.”

 

СДК некои луѓе ќе сторат се само за да добијат вид, а некои од аздис она што се користи за гледање го злоупотребуваат со глупости кои свесно му штетат.. Свашта.

http://hitportal.com.mk/Zabava-detail/g ... oto-video/

 

тешко ми е морам да се отворам
во општеството важам за убава девојка на прв поглед лоша,дива,но под тој цврст карактер се крие една кревка девојла што 1 збор може лесно да ја скрши,но кому му е грижа?

 

Убаво ми е коа сум заљубена... и тоа многу !!!!!!

 

Мислам...значи...во животов не сум видела поголем морков од овој што во моментов го држам во рака

Спојлер

А бе озбилно, алооо, морков е, лажам желудник, ама ОГРОМЕН е! Ко на баобаб да е растен

 

”Кога бившиот ќе ти рече: “Никогаш нема да најдеш некој како мене”, ти одговори му: “Тоа е поентата”.

 

Петок навечер. Сите едвај чекаат да дојде, спремање, договарање, еуфорија. Јас - дома. Веќе не знам по кој пат - стандард. На здравје нека е, уште една луда и незаборавна вечер во низата.

 

Спојлер

Само немој да ми зборуваш како дома те пуштаат да правиш што сакаш. Гледам дека не е така. Самата се лажеш кога го кажуваш тоа.
Само немој да коментираш како некој се облекува кога ти носиш толку лош и (ефтин на изглед) сатенски фустан.
Само немој да се филмаш дека ти си најреална, знаеш и самата колку е вештачко да имаш една испробана поза и така да се сликаш постојано.

И без огорченост, биди ти, не навредувај никој прва без причина, не лажи како си "модерна" жена, кога и ти самата си воспитана малку построго па нема шанси да си толку либерална. И немаш освојувачки поглед не лажи.

Оф од денешните девојки. Оф од тие кои самите знаат да се залажат дека се нешто што не се. А тоа се многу личности. Кога коментираш за некого биди барем реален и не дозволувај заслепено да не ја видиш вистината за тој некој кој го коментираш.

Искуство од моето излегување: видов девојка мачка која се палеше на турбо хитови. Па видов друга која кокетираше со нова прилика, која патем се врати од печалба, а девојчево си има веќе дечко. Ама знаете секаде си гледа потенцијална шанса за да најде подобра иднина. Имаше уште, не ми се кажува.
На крај се видов и себе си. И видов исплашена девојка. Престрашена од овој свет во кој иако знам како треба да се однесувам за да успеам, јас едноставно неможам да се однесувам така. Неможам да се однесувам така! Не е својствено јас да им враќам на злобата која ми ја даруваат, не е својствено да изустам лош коментар кон некој бидејќи јазикот ми се заплеткува и срцето ми се стега. Душата не ме пушта да им враќам на луѓето со иста мера.
Ама сега кога се работи за мојата врска, моето семејство, знаете дека во тие случаеви не можете да ме победите. И се повлекувате. И така треба. Што подалеку сте сега откако си ги покажавте намерите, толку подобро.

Мирен сон, добра ноќ, убави прегратки даруваајте кон сите.

 

Утре сум на натпревар по физика. Држете ми среќа. Ќе ми треба.

 

Мојата роденденска желба!

 

sdk...dobra vecher!

 

Го мразам филингот кога организмот не ми поднесува некоја личност, а само што сум ја запознала. Онака прв пат гледаш некоја личност и веднаш чувствуваш некаква одбивност кон неа и несакаш да си во нејзино присуство. А зошто? Не ми е јасно зашто, си има таква аура, шири негативна енергија ли, што ли е? А секогаш давам шанса, не судам на прв поглед, не донесувам заклучоци и не оформувам мислење за една личност од едно „Здраво„ ама вака кога ќе ми улета некој ми е стварно тапа. И знаете што, кога ќе се појави тоа чувство ништо не е битно понатака. Без разлика како ќе се постави таа личност, без разлика дали ќе се сложувате со нејзини мислења (ако воопшто почнете муабет со таа личност нели пошто оргазамот ви ја одбива), без разлика на тоа дали таа личност ви изгледа симпатична вие почнувате да ја мразите - хммм, пресуров збор, едноставно што и да направи вие не ја поднесувате и тоа е тоа. А зашто некој да ми каже само, зашто? Уствари не ме ни интересира зашто, не ја поднесувам бе и тачка.

Мене ме плаши друго нешто... дека ќе станам компулсивен колекционер на непотребни работи. Ахм, ги гледав хордерс и сфатив дека имам, чувам и сеуште купувам работи кои веќе не ми ги собира во местото наменето за чување на козметички производи. Ете ги двете фиоки полни, полицата полна, во тоалетот нема место веќе за ништо, а сите производи стојат полупотрошени. Кај парфемите премногу празни шишенца... Корпата со шминки се прелива, ми паѓаат работите од внатре, две несесери фул, ќе помисли човек којзнае колку се шминкам, а јас грев, пудра и маскара, шибај. Моливчиња во сите можни бои, а користам едвај две. Помагајте да се спасам, организирам гив авеј Лажам бе, се ќе си чувам, од кај знам дека никогаш нема да ми притреба. Е сега звучев ко вистински компулсивен хордер. Пријатно!

П.С. Во ситуација на опасна криза морав да си го изедам чоколадното мече кое си го чував од што ми беше мило и слатко и се чувствувам злобно и тажно. Отиде мечето а јас се чувствувам задоволно за да бидам уште позлобна

 

Некои работи немаат вредност.
Ова има две страни. Некои работи навистина немаат вредност и некои работи се бесценети.
Е,често ги мешам тие работи од незнам кои причини,а се толку различни и оддалечени една од друга.
Како и да е секој очекува нешто неочекувано,а знае дека самото тоа што е неочекувано нема ни да биде воопшто очекувано во превод нема да дојде. Од друга страна никој не очекува нешто очекувано зошто се надева на подобро.
Но,се во свое време. Некогаш навистина треба да ги засукаш ракавите и да се фатиш за работа,но и најдобро да ја извршуваш,ако не ти е судена,никогаш нема да ја завршиш.
Така да верувајте во судбина. Верувајте во она што ќе го видите. Верувајте во све,освен во она што ќе го слушнете. Зошто често слушаме лаги,а се додека не ги видиме, не треба да им веруваме.
Е,така. Слухот најмногу лаже
А, во ова петочна вечер во која покрај себе си, ги пронајдов и другите тука некаде, таму онаму, далеку од мрзливиот свет кој се удавил во агонија, евентуално потонал во ноќта зошто нели е млада и таа, јас бистрам мисли.
Што да речам друго, освен.. среќен роденден Ашлинг.
Во твој стил.