[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Ми викаат „Ич не си озбилна“. Ма ајде молим ти се, што беше тоа ?!
Не сакам да бидам озбилна, убаво ми е вака, има време кога да бидам озбилна. Така да си знаете! Еееееееееееее.

 

Слушнале хеланка со откриен г‘з било секси, па и право и сакато облекло.
Не е секси, ич не е кога ти се познаваат дупките од целулитот, грозно е!

 

Ништо веќе нејќу да кажам Си идам на тераса да си глеам звезди (ако не е облачно )

 

Ми недостига најдрагата личност на која можев да и кажам се и да ме изнагушка како никој !! Сакам дома!!

 

Ај некој нека и одговори на Лила- што вели уран во нептун?
Оти, од коа спомна се мислам.

 

И така, вчера Елена си се излежаваше цел ден. А вечер ќе си учи 78 страни еден предмет. И утре друг предмет уште 40 страни.

Лажи ме лажи, вјероват чу све... а онда иди, нека боли ме...

Сериозно треба да си прекинам со песничкиве.
И не, не. Не се 78 . 75 страни се. 3 научив.
Ќе научам бе, на куку во лето. Така се викаше?
Не знам како се викаше, ама алал да ми е.

Aaa, сега ја прашав мајка ми.
На Куково лето!
Еми какво е тоа лето? Глупости.
Моево е боље.

 

И дошло ред една сељанка и селанец да ми се курче и перче за тоа колку марки фармерки дома имале, и дека биле зависни од марки...
Мислам драги колеги значи видете вака...да имавте барем 1 грам мозок кој активно работи, немаше да си дозволите тоа да го изјавите, не пред колеги и колешки, каде иако има од многу познати и богати фамилии, па не се курчат ни приближно, море воопшто како вас.

Мене јасно ми е дека сите ние некогаш сакаме да сме во центарот на вниманието, мислам јасно, на кого не му годи тоа, но вештачкото упикување и непотребен, празен и сељачки муабет не ни треба, па шо ако у тиа момент сме биле може 5 6 души подобро и поскапо облечени од тебе..
Ееееее штета шо не сум таква, да зеам од сеир да им пукнам у фаца шо како и колку кошта се на мене или на некој друг, само да а плусниш од земја, ама јасно е нели дека шо и да кажиш и направиш таа нема да се тресне од земја, него напротив ќе земе да ти се упикува да се дружи со мис марка фаца, и секојден кога ќе те виде наместо поздрав здраво како си, да те прашува, шо убаво ти е ова и ова, од каде ти е колку пари...Мисламммм премногу вакви личности има околу мене секојдневно, и незнам што е толку тоа битно да се потенцира и да се слушне до Африка колку кошта целокупниот нејзин изглед денеска, или колку пари за искачање потрошила, значи воопшто не ми е битно, воопшто не ме интересираат такви теми, и ич ама ич ни знам ни сакам да се перчам за тоа колку и какви марки носам, значи луѓето не се слепи, ти ако уживаш у марки и можиш да си ги дозволиш, облечи се и носи си го задоволство и пријатност, како секој нормален човек, ама значи се познава, се гледа, се чита, се знае, марка е, толку битен елемент од нас денеска, впрочем на цел заебан свет.

И така на факултет сме си поделени на повеќе кланови буквално, оти од вакви празни муабети не ни се живее бе, факултетот ни е како сон, и предавања и професори и се, не ми требаат мене некои напнати и искомплексирани типки и типци(шо ги има исто доста)да ми се фураат, не ги поштувам ич тие таквите, и јасно како ден станува мојата одбивност кон нив, па макар тоа значело да избегнуваме ќерка или син на познат министер или директор на банка. Мислам колку небитно е и тоа алоооо! Мора да се претстави кој/а е и како е, и секако после абе сигурно татко ми го знаеш
Смешни ми се, па идете у пм и ти и татко ти, може тато не е министер или некоја јавна фаца, ама е домаќин човек кој ми пружа се у животот без граница и секогаш има време и нерви за мене и сите нас дома, си работи и државно и приватно, без подршка од мајка, која цел живот е против него а со мртов татко... па можиш слободно да ми ја фуфниш оваа доле, оти ти тоа никогаш нема да го имаш, татко у права смисла на збор, па шо ако е секој ден на Сител тој твојот.

Малку го пофалив тато, требаше повеќе, ама јас си знам, и тоа е најбитно, ама тато е човек кој ми е како модел за тоа како успехот не зависе од ништо друго освен од нас сами. Значи има разочарувања има падови, има се лошо, ама ако имаш желба, квалитет, ако си храбар, истраен и упорен, начитан, нема бе пиле тоа да остане незабележано, шо ако она или он утре ќе бидат пред вести или у судница седнати пред мене, на овој или оној начин, мене не ми е битно тоа, толку ладно и ноншалантно реагирам и се поставувам со тие такви, мене не ми се битна они и не ми се никаков фактор у животот, мене ми е битно да јас завршам факултет, да се надоградувам и да почнам да работам што побргу...А после - после може ќе биде напорно, може ќе биде тешко, може ќе рикам, мислам секако, неизбежниот дел од животот нели, ама јас сум и ќе бидам сигурна у мене и у мојата способност, и знам дека некој тоа ќе го забележе и со тек на време ќе стигнам до мојата работна позиција која ќе ме исполнува до бесвест...

Денес имав разговор со моите, дека ова лето ќе останам во Скопје, и дека сакам да работам, пошто на време планирам да ја исчистам годинава, а не сакам да одам во странство на 4 месеци заради лични проблеми.
Значи моите ми викале нонстоп до сега, нема потреба да работиш, твое е само да учиш, да шеташ и да уживаш. После цел живот ќе работиш, не ти бега тој дел.
Некаде до лани оваа идеа ми се свиѓаше апсурдно многу, но се разбуди духот на независност и самостојност во мене. Додека можам ќе го хранам.
А пошто планирам да идам на повеќе одмори, кој ќе ме вработи така со паузи, па и само на 4 месеци, си побарав помош дали знаат некој кај кој ќе можам да работам, и да продолжувам пак кога ќе се враќам од одмори.
И така да изгледа (чекам утре да биде 100 % ) ќе работам заедно со мојот кум во еден од неговите бизниси, треба да ми каже каде им треба помош, и не можам да опишам какво чувство ме обли кога ми светна дека ќе имам мои пари, дека кочено нема да барам од моите, и дека конечно ќе можам да си купам некои работи, па макар и ситници а да не морам да барам од дома, и да трчам до банка да вадам.
Договорот е дека ќе работам само летово, и дека крај на септември одма прекинувам, искрено не ни сакам факултет и работа, не додека не ми биде полабаво, сакам да имам просек на факултет, на кој моментално и почнав сериозна да работам, и сум задоволна до сегашниот исход.

Има повторно најдобар викенд - релаксирачки, домаќински, гурмански и пивски со мојот дечко во родниот ми град.

Е сега, ми светна дека мојот пост е предолг и дека може многу ќе го скокнат, ама мене така убаво ми дојде, како книга да сум напишала, и сум задоволна, па сега слободно можам да се оптегнам со серија.

 

Да можам да му вратам со барем половина од тоа колку тој мене ме радува, мислам дека би бил најсреќниот маж на светов. Сега е само среќен А јас? Јас сум најсреќна покрај него. Несебично ми ја дава целата негова љубов, посветеност, внимание, нежност...

Недела без него, чуден ден... но, исполнет.
Расфрлани книги и почнувам да спремам испити.
Ако до пред некое време мислев да ги откачам најлесните, а најтешките да ги оставам за на крај, сега го сменив планот.
Почнувам од спремање на најтешките испити. Дали ќе имам време и за полесните не знам, но тука е и август.

Кафе во двор, сонце и разговор со сестра ми, богатство е. дел од цвеќињата расцветале, а тука се и моите омилени момини солзи, не знам де дал се баш вака, но за мене се ѕвончиња.

Ах, не дека до толку цвеќиња ми цветаат, но денес ќе се задржам на убавините кои ми ги нуди животов.

 

Што ли сум мислела...

 

Ти си, мајче, многу економична.

Знаеш дека на крајот ќе го барам секое јакниче и кошулче што во потпри-столица-пред вратата-од-гардероберот-оти-не-се-затвора-момент сум ти го дала „дај ги некому, не ги носам јас веќе“.

И кога ќе ги побарам, и испрани ми ги даваш, знаеш дека веќе 10 минути каснам за излегување.

 

Кога глупава македонка на блог ќе ти искоментира пост - со страшно многу приметлив лош српски јазик, не ти преостанува ништо друго, него да отидеш да си легнеш со надеж дека до сабајле ќе го снема мистериозно коментарот, инаку би било премногу брукање.

***

Крушевски локум со оревчиња на крајот на денот некогаш знае да биде најдобра терапија.
За момент ги лечи сите рани, одма после првиот залак. Со многу шеќер во прав!

 

Едвај чекам да дојде Велигден.
Како дете се радувам на бојадисувањето јајца,сеуште.
Сеуште сакам да ги украсувам,им се радувам на пилињата во кошничката за јајца со која ги служиме блиските,сеуште.
Да појдам во црква,со блиските,да го чекам 00.00 за да го скршам моето јајце.
Да се радувам,се радувам на мај,на прошетка во природа,на пеперутките кои непрестајно летаат покрај тебе..на природата.
На се,на животот и покрај се.Имајте убава вечер и нека ви бидат најсреќни празниците што ни претстојат.
Ве сака најмногу,киккки.

 

Еден часот по полноќ,а јас сеуште немам абер дека не треба да посигнувам по уште една кифла.
Ама така кревки топли да не можеш да им одолееш.
Цела куќа мириса на кифлите од мајка ми.
А тоа дека за 2 недели мие матура нема врска.
Ќе си ослабам јас

 

Same here, Anichka
Само што јас не посигнувам по кифла...лиги ми течат ама не попуштам
Стомачево си зне колку е празно и осамено
Нема време за слабеење, нема

 

Очи ме печат!
Многу ми се спие!
Не смеам да си легнам!
Ми се јаде босански локум со кокос!
Ми се јаде црногорска пршута, млади сир и топол леб!
Сакам локум и со ореви!
Ми се јаде и добар, домашен кајмак!
+Кока-кола зиро, Спрајт и Браво мултивитамин (во картонска амбалажа) ште ве моља!
И сметка на фактура, јас строго со фактури работам, зошто со кеш не распологам(во буквална смисла).

Креветот е најпаметната работа на денешницава, ниеден предмет не е толку искористлив ко креветот. Можеш на пример да спиеш, да одмараш, да се сексаш, да се самозадоволуваш, да седиш, да гледаш филм, да се гушкаш, да јадеш, уствари ретко што не можеш во кревет.
Ај да те видам одмарај на шанк или на трпезариска маса или на шпорет, фрижидер, микро-да не се лажеме што неможе-неможе.
Можам јас уште да го глорифицирам креветот, можам есеј, ода, поема се можам да напишам, особено сега кога не смеам да му пријдам а по логиката баш сега кога ми е забранет толку многу го посакувам.
Ох кревете чудна справо, ко те измисли браво, браво.

Туго несречо па и оној Жељко сега најде помфрит да пржи, сељак еден француски.

Дечиња мечиња нанајте си убаво, нанајте за да пораснете, нанајте за да бидете убави а и паметни, нанајте бре зошто вас ви се може а мене не.

Ај мрш љута сум ви.

 

Нема ништо поубаво од искраен муабет направен во ниедно време со најдобрата другарка! Поготово во денешно време кога е премногу ретко да се најде вистински другар и да се изгради цврсто пријателство. Со гордост можам да кажам дека имам личност во мојот живот на која и во 3 по полноќ и да и се исплачам на телефон, исто и таа мене...И притоа да разговараме за било која тема од животот од А до Ш.
Денеска ке ви пишувам за my sister from another mother!
Се запознавме првиот школски ден во средно. Навидум двете обични девојчиња, исплашени од предизвиците што ги чекаат во тие средношколски денови. И од тогаш може да кажам- неразделни! Толку слични а сепак различни физички, си се надополнувавме.Заедно имаме поминато од незаборавни родендени и искачања, тресење пред тестови, екскурзии до "бегањата од испрашување" (кога се преправме дека на 1 и е лошо, а другата да ја испрати до автобуска) хихи. После средно и покрај тоа што немавме можност да се гледаме секојдневно, нашето пријателство остана вистинско. Останавме во контакт, и понатаму да си споделуваме среќните, и лошите моменти, што ни се случуваат во животот. И така,среќна сум што уште и покрај се (сите обврски, нели после средно се сменија многу работи) ние успеваме да си го одржиме нашето пријателството!

 

Заспивање на цветно миризлива постелнина во чиста миризлива соба, со тивок блуз во позадина и со прекрасни мисли - сепак, совршенство постои!

Уште денес и утре на школо, втори ако е работен може да се прескокне, треба да се ужива на ова временце . Овие два дена на школо се надевам дека нема многу да не ’замараат’, се надевам дека ќе не остават да ни биде лабаво.
Слушам Метрополис, се смејам за вчерашниот избор за шоуто што ја трогна Македонија ’Хурем на годината’.
Добро утро .

 

Се разбудив. Се разбудив полна со енергија и ентузијазам. Топло сонце ѕирка од прозорецот и мирис на јоргован се шири.
Ме чека топлото кафе и подготовките за првиот работен ден можат да започнат. Се надевам дека се ќе помине како што треба.
Wish me luck girls

 

Каков викенд-невикенд. Морало пред празник генералка да се прави. Седнав вчера дур во ниедно време пред тв, па се загледав во млади Том Хенкс. Пустиот, може не е најубав, ама ептен ми е шармантен и духовит. И вака кога ќе видиш какви славни фацки сакам, си викаш што добар вкус за мажи имала оваа крава. Тикви. Ама знаете, се додека не сфатите кои всушност сте вие, нема ни да најдете некој баш како за вас. А како да сфатам која сум, кога по три пати во месецот се менувам На крајот на денот, и јас сум само...жена.
Некој се жали, работел за празник, делник, викенд...мене веќе нормално ми стана Ајде бре па вие, што ќе праам дома Што дека кучкава е дома по цели денови, само спие...па досадно е тоа Шаблонска работа, така ме скроиле. Остај што сум скржава за себе, па и за фирма почнав скржава да станувам. Економист бре, грешка, економист. Еден лист 3пати ќе го искористиш. Па уште и газдата ќе го полниш со своите штедливи планови. Жими све, смотана сум. Мајка ми вака ме програмираше. И само во оваа фирма работникот во п-во е повеќе платен од шефот. Озбилно. Па и професија сум згрешила. Битното е да знаеш дека не само што те ценат, туку и те гледаат како свој. Ама да не ја разглабам цела бизнис политика тука...сончево е

И сега ми се јаде риба на скара. И супа со брокула и куп зеленчуци и малку лимонче. И да, море...не сум ви кажала дека ми се оди на море

 

Дека ако е понеделник,некако чудно позитивно се осеќам.Сонце грее надвор,милина.Е сеа што сум втора смена во школо и што цел ден ќе ми отиде таму,тоа друга приказна
Конечно дочекав и јас времето да биде таман за да носам кратки панталони со Мартинс.
Ама.Учиме само денес и утре.За четврток не се знае,ама пола и повеќе ќе спојат,така да...
За празников никаде,се изреметија сите планови,можеби само малку до село и тоа.
Уствари,ништо паметно не кажав.Ама баш ништо.
Ова ќе да е влијание од изборот на Хурем на годината вчера.Кој победи бе ?


И тоа.Ве гушкам сите.