[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Ми се спие, ама имам некој немир во душата. Од време на време.
Еве ноќва не ме остава. Имам некои ноќи, кога ме фаќаат кризи за луѓе. Сакам луѓе околу мене. Молчеливи луѓе, со кои ќе ја делам тишината.

Еве вечерва немирна сум како ветер, од соба во соба. И само што легнав, тој немир ме стана. И сега дремам. А сабајле полагам.

Во моментов сакам некој да ме заспие. Сериозна сум. Макар да ми ја пушти песничката што ја има во месечинките обесени врз креветчињата на бебињата. Макар само да седи до мене. Макар само да ме држи за раката.

Свесна сум за годините, ама зарем вие не сакате понекогаш некој да се погрижи за вас како за мало дете? Да ве нишка, да ве гушка додека заспивате? Да ви кажува безвезни работи за кои ама ич не ви е гајле?
http://www.youtube.com/watch?v=xbe-oIehMDM

Добра ноќ

 

Mи доаѓа вака од време на време да се испразнам.
Дали е некој интересен период во кој учиш не од грешките,туку од заблудите во кои си живеел едно време, незнам.
Знаете како е кога и во најголемата гужва,секогаш ќе го видете оној кој го очекувате веднаш штом ќе влезе? Е. Ама, од принцот дојде коњот,волот,магарето,како сакате. Незнам што очекував и каква надреална слика си претставив, ама дечкото е психопат мајке ми!
Смешно и трагично истовремено. Но,секогаш си доаѓа она-знаеш каде да ме најдеш.И го најдов.Човекот за кој имам реална слика, човекот од кој не очекувам ништо, човекот кој знам дека нема да ме разочара зошто не постои начин како. Знам дека е идиот,копиле и сељак,а не ме разочарува.
И затоа на Ашлинг курац ја боли за тоа кој го нашла. Можеби го најдов најлошиот карактер,ама океј ми е зошто нема шанса никаква да ме разочара таков човек.
Друга работа, зрелоста си доаѓа со годините и искуството. А, јас незнам шта се ту догаџа,ама ми смрди на невкусна игра, во која малата Ашлинг се изгуби зошто беше дете и веруваше во луѓето. Сега чувстувам само силни гушкања и гледам извештачени насмевки во комбинација со чуден идиотски говор. А, реалноста е дека доколку бидеш океј со сите и не го озборуваш цел свет, некој ќе го прави тоа во твое име. И нормално секогаш повеќе ќе се верува на она што ќе се слушне, него на она што ќе се доживее. Такви сме луѓето, прости, плитки, малоумни, рамнодушни не кон светот,туку кон самите себе.
На крајот на краиштата на едни патиштата им завршуваат со подобро работно место кечап-мајонез-сенф преку секс, а други допрва почнуваат да пешачат.
И затоа културно ќе одбијам,зошто цел живот кога растиш со исти луѓе,кои ги знаеш како дишат,а оддеднаш ти се појавуваат мал милион маски околу тебе.
Не сакам ни да победам,ни да се придружам во вакви игри.
А,дојде и вторник. Се ближат матурските вечери. Јас повозбудена од матурантките уште си барам фустан кој ќе го носам на гости.
И го жалам денот каде го пропуштив казиното. Го жалам ненормално многу, зошто како баксуз ќе изгубев можеби пари,ама ќе знаев дека ги изгубив во казино. А, вака пак ги немам парите,а незнам каде ги потрошив.
Ох прекрасна вечер. Додека јајниците не ми се стопиле,да си посакам добра ноќ, затоа што ја заслужувам на крајот од денот(?)/ноќта, како и да е.

 

Добро е, не сум била само јас.
Manja666, како само ми го опиша денот целосно, не си свесна. Денес цело време само едно те исто правев... помини/замини/касни. Добив нов надимак: машинче. Баш прееска, влегувам во дневна, и им се развикувам на моите: - Абе вие? Знаете што ден е денес? Ееее, не знаете. Џабе ми е да ве лажам дека сум во ПМС. Ма да, во ПМС сум, не ве лажам. Него некој така инстинкт внатре у мене цело време ми кажувал што ден било денес. Све телепатски, со погледи се разбираме со стомачево. Батали тоа ПМС.

И така. Овие 6 дена нема нешто што не учев. Не учев биологија, не учев историја, не учев музичко, не учев француски, не учев хемија... ништо не учев. Прав паразит. И сега само што ја фатив книгата. Па редно беше. Леле, кога сум ја фатилаааааа... одма ја пуштив. Елено, ај не мучи глава со глупости, иди легни си. Скоро е 3 саат, а ти накај 5 и нешто треба да станеш. Абе не за друго, ќе си легнев... ама не ми е наместен креветот. Тешка работа е тоа. А вака ко што гледам... и промаја ме бие. Ај нема везе, има време до стари години. Битно се наканив да си исушам коса, иначе после кога ќе остарев, и вратот ќе ме болеше. Се спасив од една мака.

Леле, овие моиве смајлиња и мене почнаа да ме нервираат.

 

Еленкеее од кај толку многу смајлиња?
Aj па и ти,не се сто ќебиња ко зимата,па како ќе си наместела И јас легнувам,добра ноќ

 

СДК...
Досадно ми е и самата си го правам досадно.
Немам инспирација за пишување, за ништо. Само ми се спие
Нека помине овој период.

 

Наместо на учам ја играм , сум ја рокнала Шакира цела куќа ечи ( не сакате да ме видите како играм више стомакот ме фркна ) братучедка ми ми купила од ескурзија од Шпанија ( одамна тоа) едни такви дрвени незнам како се викаат по цел ден тропам со нив ,на моиве дома главата тапан,ќе ме избркаат уште малце
и јас како Еленаа си добив прекар од тато Дудуче ме вика, ништо не сум учела и стварно ништо не учев ни историја ( а испрашува) ни географија ахх таа географија уфф ни биологија а денес 7ми сме значи мене ќе ме испрашаат хохохх а јас ништо незнам немам абер оценки да поправам,јокк јокк ете такее ајде одам јас, бидете ми поздравени
https://www.youtube.com/watch?v=a5irTX82olg

 

СДК ... конечно завршија празници. Тешка недела, не очекував ... Не сум против, но не ми се многу мили големиве празници ... Далеку од тоа дека не ги сакам. Некако не ми даваат ништо, освен нерасположение, разочарување ... Тага, мисли на тон ...

СДК ... се моралисти некако во окружениево!? Се некој знае како да осуди, како да критикува, да соли памет ... Сите се светци, грешен нема. Сите јаки карактери, сите стабилни и полни принципи. Не викам не и ја се пронаоѓам малку во групава ама живот ме научи да гледам поинаку на се. И тој поглед го менувам, сфаќам дека живот носи се, твој е и ти одговараш за него, само ти. Никој не може да ти биде судија, никој не може да те казни освен ти самиот себе и ТОЈ.
Не сите не сме моралисти, критичари, стабилни, примерни ... Не, нема такви, грешни сме сите. Човек не е човек ако нема слабости, ако не потпадне на искушение ... Ако не згреши, ако не прекрши принцип ... Човек не е човек ако во животот не посегне по забранетото, скриеното, туѓото ...
Има луѓе, индивидуи кои сами си се одговорни за се што прават или не во својот живот. Никој не е должен ни обврзан да му го става под лупа.
Не бидете лажни моралисти, судии, критичари, казнувачи ... Бидете индивидуи свои, гледајте си пред себе ... грешете, кршете принципи, луѓе сте побогу ... Секој е одговорен за себе и својот живот.
Живејте, користете шанси ... сите сме исти на крајот од животот.

 

Христос воскресе!
Бог да ви ги воскресне душите, да ги украсите со многу добродетели и да зачекорите кон патот на познанието.
Една скромна, но од срце молитва.
Ви посакувам сите ваши молитви Бог да ги слушне .

п.с. Малку за некои забавено, ама не е заборавено.
Цела недела се слави како и првиот ден.

***

Денес, како и изминатите денови светло чувство во душата. Еден пламен гори, не гаси, а само се засилува.

Се’ е убаво.
Доброто и убавините во животот, но и тоа што е лошо и темно. Ех, кога сите би се научиле да го конвертираме црното во бело!
Иако ноќта е темна и црна и често опишувана како несреќна, па и таа си има свои убавини. Само тогаш ја гледаш месечината во нејзината исконска убавина, само тогаш го гледаш блесокот на ѕвездите, само тогаш остануваш сам и можеш да се видиш кој си и што си.
Малку тежок факултет, но со голема перспектива. Со таа диплома загарантирано се наоѓа секаде работа.
Проверено .
Немам диплома, ама се обидувам да положам некој испит.

 

Вистина воскресе!
Нека ве дарува Господ тебе а и сите останати со многу здравје, љубов, среќа и успех на секое поле во животот, Вашите мисли секогаш да бидат позитивни и исчистени од секаква злоба и нечистотија.

Имајте убав ден.

 

Неколку заклучоци од периодов во кој се наоѓам...

Да се остане без родител, на било која возраст, е просто тага и шок. Учам секој ден од другарка ми, како е да се справиш со загубата, пак да знаеш каде ти стојат сите работи по дома, да плаќаш сметки, да одиш на работа, да пресадуваш цвеќиња и да рибаш подови! Не е сама, со нас сите е, поддршка сме и, но животот просто, нели не е фер. А некои кенкаат зошто мајка им не им ги здиплила алиштата или татко им не им купил нутела дента! Фак ју. Ете тоа би им рекла.
Да се биде вработен во администрација, е притисок кој никогаш не завршува. Динамиката на работата е во постојан пораст, имаш купишта обврски, но најважно е што не ги носиш дома. Ете за тоа сум благодарна. Не ми зуи главата и не морам да се преиспитувам дали нешто завршив, или не. Таму е, тие работни часови и потоа можам да танцувам по улици.
Да имаш килограми плус значи да не ти пасуваат неколку парчиња облека што лани си ги купи со мерак, па сега мораш да јадеш препеченац и јогурт за доручек, варено велигденско јајце и пченкарно лепче за ручек и да ја сонуваш вечерата. Ама ако. Земните задоволства значат и дисциплина пред огледало, нели!
Да имаш постојани превирања во врската значи да се прашуваш што доаѓа следно, дали ќе пречекаме две годишнина заедно на некое плажиче во Грчка, или ќе се пакуваме ко да е крај на светот. Прашалници милион, незгодни чувства трилион, извичници тук там, незадоволство од можниот исход, собирање пари, погледи и двогледи.
Да бидеш родител на сопствените родители значи да му менуваш завој на татка си после операцијата, да го прекоруваш да не јаде од џемот без ненасит, да ја масираш мајка ти после работа и да и нудиш маска за лице од глина за да престане да се мурти и да веруваш дека ете, заради нивната љубов, си она што си, ни помалку ни повеќе!
Да имаш постара сестра значи да и зајмуваш пари кога и доцни платата, да се радуваш што двете ќе се трескате на Depeche Mode после години мјаукање по Дејв и компанија, да ја караш што спие до доцна и да и се надеваш на најдоброто, зошто само таа ќе остане на крајот, тука.
Да поминуваш време со најдобрите другарки и да споделувате тајни и светогледи е и од каква важност, не само заради самиот момент, туку и зошто така знаеш до кај си, кој си, може да те разбудат, акнат со вербален шамар, да те сфатат, гушнат, да ти помогнат со самото присуство.
Да се биде поет, ѓоамити некаква уметничка душа, значи не само фолирање и тракатанчење, ами и пренесување некаква порака, некаква енергија што ќе придонесе. За позерај секој може. Сакам да останам вистинита, реална, и едноставна, жими еден молив што ме тера да пишувам.
Смачено ми е да го толкувам светов како ваков или онаков.
Даден ми е животов за сево ова погоре да го имам, некакво, како приказна, добра, лоша, со недостатоци, граматички и лексички грешки, со боја, вкус, време, со се’ што доаѓа.
Нема упатство.
Има само свест дека мораш.
Да излезеш од себе самиот. Па да влезеш, троа поарен. Пробај. Што ќе ти е животот, инаку.

 

СДК че си пукнам ја веке !!!!

 

Приметувам дека повеќето луѓе се задржуваат да ги коментираат физичките квалитети него ли психичките. Верувајте тоа многу зборува за личноста! Признавам дека и јас некогаш сум зборувала/пишувала за физикусот на одредени личности ама сепак повеќето пати се задржувам на она што истите го носат во нив и го испуштаат надвор од нив.
Морбидно ми е кога ќе слушнам како некои кажуваат дека некој човек бил премногу гаден. Како бе тоа си дозволувате да коментирате за такво нешто кое не зависело од самата личност, туку повеќе зависело од гените или што знам?! Лицето не секогаш е огледало на расипаната душа, а и обратно. Ретки се случаите кога целото е се.

 

малце каснам Христос воскресе! Среќни и весели празници!

 

Христос воскресе!

 

Најпрво да ви кажам Христос воскресе,малку каснам али тоа е,едвај да најдам слободно време да ве читам.
Муабетот ми беше дека и јас како Тошо Малерот уствари Ристо разбираш во последно време,изгледа или не сум од оваа планета или имам дупки у озонот шо викат или нешто ми дише во левата хемисфера или десната стратосфера.
Само јас обратно гледам луѓе ама не слушам гласови.
Нешто сите уморни,уста не им се отвара.
Мир и тишина!Мувата се слуша.
А мене нешто денот погоден ,полна енергија ,убавини на душа.
И навистина како да сум од друга планета само јас зборувам,како расипано радио сум.
И то еве како и обично кафето си го пијам со вас ,се спасија малку од мене додека ве читам .
Убав ден ,нека се множат!
А и ќе заборавев незнам за вас ама јас сум како гајда станата од јадење
Да идам да направам два круга околу зграда нема да е лошо а? :geek:
Море ајде од утре ,денес ќе трошам калории со зборување.

 

Моментот кога се спремаш недела дена за роденден и твоите ти кршат филм у 5 до 12..
Ајт у пичку материну.

 

http://www.youtube.com/watch?v=Eue0P7dRMhQ
Неможам веќееее,што уште ќе дочекаме и слушниме од македонската естрада ..Боже мили Одвратна е.Дупки ми се направија во ушите Раке пуке раке шлаке ..Катастрофа

 

Имам многу работи кои што сакам да ги кажам,ама немам кому.
Тешко ми е.Признавам.Никој не ни помислува дека јас кралицата на тато,убавото девојче кое што е забавно и дружељубиво е несреќно.Сите мислат дека имам се,завидуваат.Не се жалам му благодарам на бога бидејки сум здрава,жива,имам семејство,имам прекрасен брат кој што иако е мал мн разбира и секогаш е тука за мене.
Ама се жалам од себеси.
Ветив и го прегазив ветувањето.
Дали навистина морав?
Но пред се помислив на мајка ми и татко ми.
Подобро денес мене да ме боли и да помине за одредено време,отколку утре татко ми и мајка ми да умрат млади заради мене и да се откажат од мене.
Со тешко срце ја донесов оваа одлука.
Постапив нечовечки.
Јас сум причината за некој да страда.
Ама нешто одвантре ми вика дека иако го погазив тоа ветување дека сум направила добро.
Дали добро постапив или не,ке покаже времето..

 

За мене пролетта многу брзо дојде.Незнам дали дека не обрнав внимание или се се случи одеднаш.Сабајле кога тргнав на училиште гледам околу мене се е расцветано, инсекти насекаде и се почудив.Па и кога помислив дека веќе е мај и за еден месец доаѓа лето, незнам бев изненадена.И времето наеднаш се стопли од јакни се фрливме на куси панталони..

 

Спојлер

Денес на македонски требаше да пишуваме есеј за пролетта во Скопје.Штом слушнав есеј,одма ми светна-Shelea.Каков есеј би напишала она за Скопје... Да ти е мерак да го читаш.

СДК ми годат вакви оттргнувања од секојдневието на некое планинско местосо семејството.Четири дена.Рај за душата.
***
Многу пати и се лутам на мајка ми за некои нејзини одлуки во врска со моето воспитување но подоцна сфаќам дека грешам.Сфаќам дека е тешко да си родител,да воспитуваш и чуваш две деца кои главата тапан ќе ти направат со нивните постапки.Сфаќам дека е тешко да се имаат во куќа деца како мене и брат ми.Го ценам тоа што секогаш не става нас пред се,го ценам тоа што знае да ни прости и за најголемата глупост,ја ценам нејзе како личност.Понекогаш толку строга,а понекогаш толку мила.Таква е.Не има воспитувано многу добро,затоа што успеала во животот да се изгради како здрава,цврста,паметна жена.Да,била строга кон нас,но се со цел да не научи на некои основни вредности.Би сакала и јас некој ден да бидам мајка како неа.А срце ми се кине кога ќе ја разочарам.Ја сфаќам,ама...
Тешко ми е,ама со последни сили трпам и со душа чекам лето.Еве едно песниче,од мене пријатно
http://www.youtube.com/watch?v=5NV6Rdv1a3I