[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Ако ваљда ке си го дочекам моментот кога работите што ги сакам ке ми паднат од небо...
И така ке си чекаме , ке си чекаме ... дур не се свестиме дека заминал возот, пошто нели чекаме ....
И чекамееее ...
чекамееее...

 

треба животов максимално да се изживее

 

Беше но јас бев , сфатив дека не е се во тоа да се биде па почнав да си велам што ти е тебе девојче, застанав пред огледало се и излегов у град шетав цел ден, и да убаво си поминав..иако не ве интерсира јас да си се пофалам

 

СДК ПРЕГУ ГЛАВА МИ Е ОД ЛИЦЕМЕРИ И ЉУБОМОРНИ ФАЦИ КОГА БИ ИМАЛА НЕКОЈА ВЛАСТ СЕ БИ ИСПУКАЛА ДО ЕДЕН ВЕКЕ ПРЕКУ ОНА МИ СЕ ДОЈДЕНИ САМО НЕЗНАМ ДО КОГА ??

 

Имам 21 година а се чувствувам како да имам 38.
Освен тоа што јадам здраво во секој друг поглед се чувствувам ко некоја старица. Пушам, почнав и да пијам, не спијам по цели ноќи, одам на работа со подочњаци, немам кондиција ни за да отидам до продавница. И никогаш не ја живеев младоста како сите останати, секогаш бев многу по озбилна отколку што требаше да бидам. Малце и ми е криво заради тоа.

Денес подарив 2 маченца на моја блиска другарка, и сега некако чудно ми е без нив, ми фалат ама ме теши тоа што барем ќе имам можност да ги гледам. Едно од малите решив да си го оставам за мене, да си го збогатам моето царство што ме прави најсреќна.

За среќа факултетот иде во нагорна линија, се оправив малце, се надевам дека се ќе се среди па ќе можам да спијам мирно. Ама таман кога ќе помислам дека ете се подобруваат работите мора да се најде нешто да ме изнервира. Да се пофалам дека денес за прв пат добив казна, затоа што немав врзано појас, решиле да пишат некоја казна па мене ме најдоа. Баксуз невиден сум.

 

Сакам да кажам..Иан Сомерхалдер е слободен,така да Иане im coming!

 

Ми ја украде мислата . и јас исто така си велам. Решив да излезам и има шт да видам Си велам е нема дождот да ме спречи и бев голем оптимист мноооогу убаво си поминав... Девојки нека не ве спречува времето да уживате, еве доказ дека може убаво да се помине и на вакво време

 

Spoiler

Значи Меченце, не можев а да не искоментирам. Ме расплака постов, секоја чест. Те обожавам!

 

Значи колку се нервирам ! Помина месец ипол од испитот и уште нема резултати, аман.. Нестрплива сум, исплашена сум, паничам, само на тоа мислам. Презафатена сум месецов, малку спијам и не знам како ќе издржам и од каде ќе најдам енергија. Ама ако преживеам..леле, леле ако преживеам и ако се помине како што треба - има да пијааам цело лето, пивооо пивооо и журкање !! Четврта година по ред како само работам, немам ни една недела слободна да отидам на одмор како човек, ама ништо нема да ме спречи да уживам, да излегувам и да се дружам ова лето ! Ќе најдам време бе ќе најдам за се. И да си се пофалам, многу сум горда на себе си, учам, истовремено и си го потам и газот да заработам нешто да се снајдам сама и да прежиевам. Премногу сум благодарна на моите што ме научиле сама да се снаоѓам, едноставно да ми беше се сервирано и на готово, и да не беа сите тешкотии и фининаскиски кризи низ кои поминав во животот, немаше да сум она што сум денес.



I miss my family so bad

 

СДК
Роденден ми е.
Кога бев во средно мојот роденден ми значење ближење на летниот распуст. Сега ми значи ближење на испити. Ако само за убо за арно да е.

Има за сите.

 

Хенри Мур е многу поубаво и сликовито кога го гледаш од дистанца, настрана вревите и цела таа медиумска глупиранција, вештачка авангарда и лажни вредности.
Многу е едноставен, чист, затемнет, посветен да го исполни просторот со облини.

Уште подобро е ако во ателјето имаш креативна работилница со професор кој сите чакри му се во тотален зен, зборува тивко и со некоја радост во себе, носејќи чудни емоции кај сите нас.
Дланки. Сте помислиле дека речиси ниеднаш не сте им благодариле на вашите дланки? И колку треба да си ги сакате? На овие десет прсти, што за мене значат живот?
За некого значат работно место. За повеќето. Куцање, пишување, сликање, скулптурирање, вајање, шиење, готвење, сликање. Се поврзувавме сите, преку рацете. Нашиот културен месинџер кон она што го создававме. Поеми од Водсворт и Езра Паунд. Цртање раце и прсти и играње игри, како деца. Поезијата, е всушност, правењето слобода. Да си слободен. Да не мислиш на академската глава, арбитрарноста, критиката. Да се пуштиш себеси во sumliminal зоната, кај што лежи сета твоја личност.
Многу инспиративен ден, многу убава енергија. Сакам пак.
И покрај тоа што после тоа бев на работа, се исцедив и повторно останав на нула, барем точно знаев која сум и што сакам.
И ме фати тага, нормално, зошто не го работам она што го сакам, а обврските мораат да се исполнуваат.
Денов, му ветувам барем петка на рачето. После одам во Култура, да го наградиме добитникот за дизајнот, носам чоколада и надеж дека вратите ќе останат отворени кон личните светови.
Со моиве раце, можам барем тоа да го сменам. Својот свет.
Мора и треба да се прават нови потези.

 

кога повторно би се запишала на студии, би избрала да студирам дипломатија
а тоа дека сакам да научам да шминкам-професионално ми е неостварена желба па се надевам дека некогаш ке се отствари-надежта умира последна

 

Хеј Џуд, што да ти кажам Лесно ти е тебе, ти напишале позитивна песна. Мене маршмелоу колачињата дома ми танцуваат и пак нема ефект. Утре позитивен ден, Боб Марли, трева, сонце, музика...а јас сигурно до доцна на работа. Не е ни рекорд всушност, цели 13часи (не преувеличувам) на работа да заглавиш. Спремам одмор на Карибите, фактура гласи на фирма. Или пак ќе завршам како теткава

Spoiler

На бродот во Вардар. Што е поверојатно.

Spoiler

Некој ме исцицал до максимум, штом 2 недели не можам од глупавово расположение да излезам. Не некој, самата јас. И ја гледам неа, колку сум горда. Ме радува до солзи. Храбра е, знае што сака, работи на тоа, колку е Јас од пред неколку години. Сме си ги размениле местата. Сакам во се да успее, горда сум што сум и пријател. И се смееме глупаво, на глупави фрази и песни, и конечно една ноќ да заспијам без сите овие мисли што до бескрај ми тежат.
Нема магични апчиња, нема само од себе да пројде, има само многу работа која никако да тргне. Од утре ќе биде подобро...кога тоа проклето утре ќе дојде?
Ми се натрупуваат работи во конзервава, молчи и работи за да не мислиш. Всушност...ми треба помош. Ама устава не се отвара за да ја побара.

Рипнете ја депресивнава крава, затоа што сама си е виновна.

 

Колку е убаво и исполнувачко чувството кога на некој кој те направил г* и партал му одговориш смирено, на начин уште пољубезен од оној на кој си планирал да му пријдеш. И ја гледаш таа личност како излегува чад од неа и исчезнува полека како ѓаволите во Македонски народни приказни кога ќе им се спомнеше Господ. Јас излегов зрела и сериозна, културна и отмена, а таа излезе простача и пол пред еден куп луѓе кои па и не беа баш за потценување според нивниот углед.

Мх. мх, мх, мераци ... чувството е исто како она кога ќе добиев петка физика у средно.

 

Јас сум ненормален или сум ненормален. Шо ми требаше она вчера,... и завчера
Знам зошто, ми погодија 3 песни по ред. Одма после Деад Кеннедис знаев дека ке продолжам. Па и песната беше - Тоо друнк то фуцк

Денес детоксикација, книга, кревет . По тој редослед. Промисе.

 

Пичките вака,пичките така- Check in Kala.

Те следам пријателе веке извесен период.Не дека сакам или дека твоите длабоки мисли ми се инспирација,туку дека морам. Додуша не морам ,ама оставам да видам до каде ке оди твоето незадоволство од женскиот род.
Постојано нагласуваш дека немаш ништо против женскиот род,дека многу ги сакаш и ги обожаваш пичињата ама секоја твоја втора реченица е подругавање на истите.
Не те разбирам стварно,а уште помалце не сфакам што ти дава за право да кажуваш кој каков е во Скопјево. Не викам не , за многу работи си во право и ти симнувам капа но гледајките и познавајките која пропалица беше трагично ми е коа некој како тебе ке земе да соли памет.

Во нашиот ни убав град секогаш имало и ке има различен тип на луге. Не можеш да очекуваш дека во Кала ке има луге кои денсаат се смеат и се зезаат,кога знаеш дека таму идат најголемите wanna be фраери и спонзоруши. Ти сметаат ?!? Смени го местото на излегување. И јас еднаш отидов таму и ми се згади животот кога до мене застана свиња стегната у минич и деколте до пупак. И ден денес уште имам кошмари од таа слика.Сакаш да праиш check in во Кала-трпи ги ! Сакаш да бидеш виден на "fancy" место-трпи ги.

Нашиот град изобилува со убави места за излегување,изобилува со уште поубави луге во нив. Изобилува со ноки исполнети со смеа,ноки исполнети со играње на подиум додека не те здоболат нозете . Улици и места кои будат спомени кои изнудуваат воздишки.Треба само да му се препуштиш на градот и да оставиш тој да те води.

 

Како сакам да се прошетам сама низ Скопје ,онака бесцелно да лутам , да си купам сладолед и да седнам да некоја клупа на плоштад и да уживам во мојот град ,имам таква потреба.

Сакам и да си ја купам книгата за која собирам пари.Сакам и да седнам во мојата соба покрај прозорот да ги набљудувам светлата на градот .Уживање.Едноставност.Не чини пари а ти пружа душевен мир.
Сакам и да заминам некаде а кога ќе заминам ужасно ми фали мојот град ,би прелетала до дома.Ама кога си далеку такви мисли ти доаѓаат на ум.
Сакам и да завршам со испитите ,и со книгите во раце кои ги купив оддамна љубоморно ги чувам само за мене а не ги ни дипрев, ме чекаат да ги прочитам.

Грст желби.

 

До 30-те се живее,од 30-40-те се створува-така велат!
Да го правиш она што сакаш и да живееш со оној кој сакаш.Гледано по мене јас сум ги за***ла и двете работи.Единствена сатисфакција е дека можеби децава ќе израснат во добри луѓе,ама тоа секако е нивен живот не мој.
Во последно време се обидувам да бидам остварена во духовна смисла.Фокусот ми е во желбите,тежнеењето маните и вредностите да се употребат во вистински смер.Од животот многу нешта се научуваат.Најважно е да се биде опкружен со позитивни луѓе.Од една страна ги гледам моиве како не се потресуваат ако добијат слаба оценка,маж ми не се потресува ако се начука и цел ден и ноќ му помине во спиење.Жално е што чашата изгледа само јас ја гледам половина празна.Остварувањето како човек и како жена не се постигнува со постанувањето мајка,сопруга или ако изградиме добра кариера.Нашата душа се остварува секоја секунда ,од раѓањето до смртта.И секоја секунда се смета и е важна.А најважно е да умееме да се сакаме себе и да ги прифатиме другите.
Си земам за слобода да цитирам една мисла.Остварена жена е онаа која младоста задоволно ја оставила зад себе,а е доволно сочна да во староста со задоволство зборува за неа.
Не дозволете ниту еден ден,ноќ месец година да ви помине неприметно,не дозволувајте им да ви се слизнат низ рацете,за да еден ден не останете со празни раце и поглед...

 

Погледот од мојот балкон!
Ете го воспримам веќе три месеци. Ми ги буди истите чувства кои ги имав кога бев на еден ден во Монако. Пред мене набљудувам зеленило, смирение, чистина! А кога роси ситен дождец проследен со сончеви зраци е најмагично.
Зборувам за зелениот дел од Монако, не оној луксузниот.

Spoiler

Да не ме сфати некој погрешно и пак дрско да ми се обрати. Има секакви нели. Не би!

На човека може да му се отвори широк и весел светоглед во моментите кога ќе погледне малку понастрана од принципите и закоравените правила.

 

СДК многу.
Имавме возбудливи и убави празнични денови.Со големо друштво,надвор од Скопје,со блиски и пријатни луѓе.
Јаготката на шлагот беше дека сестра ми ќе се мажи.Ја побарал и рекла ДА.
Нека имаат среќен и убав брак.
Маж ми среќен,баџанак ќе имал,што роднина ќе беше тоа...
Сега следуваат пдготовки за свадба,едвај чекам.