[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Кога бесцелно трошите пари, губите само дел од материјалното богатство, но кога трошите време, губите дел од живот.
-----
ДОбро утро на сите

 

Џенски, по се изгледа ќе ве напуштам
Ми го имаат пробиено акаунтот. Сите пораки ми се проверени. Ретко ќе затечам некоја порака обележана со црвено, значи некој ги чита пред јас да ја отворам. И знам која е. Ми го хакнуваше фејсот едно време. Преокупација сум и. Постојано ме демне, како опседната е со мене. Еднаш по дооолго инсистирање и отидов на кафица и кога излезе надвор од собата форумот на фемина беше уклучен, а јас бев логирана
Се одлогирав, ама ова продолжува. Може само ќе ве читам. И нема да пишувам
Не ми пишувајте ни лични пораки, ве молам, нема да биде лично воопшто.
Ве сакам срцушки, ама на некое време нема да се гледаме

 

^^ Па ако сакаш да продолжиш да не дружиш смени си пасворди на се! На e-mail да си смениш пасс. доволно ќе е,после смени и овде и сегде.Ако не,тогаш ок.

 

Што убав муабет уште од сабајле со мајка ми сврзавме.
Јас:- Мамо има ли нешто за грицкање дома?
Таа мртва ладна: - Има бе сонце како нема, земи грицкај си ги ноктите.


Трпение да ти даде Господ.

 

Сакам да ве дружам, ќе сменам пасворд, ама незнам како да го сменам на форумов. Инаку што фајде и онака ме знае. Ама нема ради некоја искомплексирана особа, која постојано ми префрла заради мојот физички изглед да се откажам од некои работи. И онака ми беше убаво овде на форумов.

 

Имам за учење 8 предмети, за оваа недела. Ќе бидам среќна, ако пола од овие ги научам. И денес во школо, многу важни лекции земавме, стварно. Па уште морав да убедувам шофери во автобус, да ме пуштат со слободна, дека денес е работен ден. Ебате слободната, ебате. Оваа сабота да беше нормална, сега ќе почнев да учам. А сега, како што сум наспана само 4 саати, ќе мора да го преспијам цел ден. И ноќеска да учам. Фактички, ако научам 4 предмети денеска, ќе треба да научам вкупно 158 страни и да напишам состав. A тек утре, охооо. Што е тоа за мене? Ништо.

Да ви кажам право, денес не сум многу расположена. Мислам дека ако некој нешто да рече, што не ми одговара... ќе се испокарам. Ај, одо да спавам.

 

Фино лепо ќе си се изнамачиш чистејќи ја тастатурата, уште глувци да изрипаат од неа, пошто, со се’, ама со се’ и сешто си ја наранил, и.... дур и се радуваш од што е целата таква, цаканка, л’сната, одиш во кујна и коа гледаш...тадам - кикиритчиња со тврдо лушпиче, абе, покикиритчиња и не можат да бидат

 

Без разлика што си направил во минатото,кој си бил,колку години си имал,кој те повредил,кој си повредил...ке заборавиш се со тек на време,за години,но тогаш кога ке го заборавиме повторно ни тропа на врата и не си оди.Е од ова најмногу се плашам.Не знам дали тоа што сум го направила го направив од тоа што сум не знаела во кој свет сум се наогала,но знам дека кога ке пораснам,здравје боже,за 10-20 год.,повторно се ке се врати.Колку само посакувам да бев помоќна да можам барем една од тие милиони работи да поправам,само тоа сакам...

 

Gi zemavme slikite od almanahot.Ni dadoa 4 sredni.Ednata bese za nego,so ubava poraka..
Eve sto sakav da mu pisam.

Спојлер

..|Pominavme i srekni i tazni momenti,cesto se karavme,no sekogas bevme tuka eden za drug.So mn ljubov za ****** od negovata sakana..

Za nego bese........Seuste ne mozam da se pomiram....Boli...mnogu boli.....No ne mozam da go molam da se smirime,zatoa sto znam deka ke bide zaludno....Se bi napraila da go vratam,no nisto ne mozam da napravam...
[mod-kirilica:3nvc0wvc][/mod-kirilica:3nvc0wvc]

 

70 денари килограм,уживање ,со шлаг , во сладолед ,комбиниран шејк...па има ли поубаво овошје.

 

а бре јас за јас не знам за вас
кога јас ке си станам наутро накај 8 како цел свет лугево да станале наутро ми иде а кога јас ке станам од спиење напладне како сите да станале тогас и им изгледа како се усте рано да е ама да бесе така е не е е така

 

Што убав ден едвај чекам да излезам. Убаво е порано да се шета но и попладнето не е лошо. Ма ова е многу убаво време малку дувка малку сонце и весели луѓе. Во душава чувствувам празнина и некоја голема мрза не знам зошто но имам такви денови проблемот е што тие денови се зачестија се надевам дека ќе се средам психички. Како и да е се наближува убавиот ден но до тогаш ќе ми биде вака горе доле Другарка ми си шета блазеси и секој викенд е некаде е надвор си се тешам јас дека ќе најдам работа па ќе почнам да собирам по некој денар ама се ќе си дојде кога тогаш а до тогаш...ќе дремам во Македонија ништо страшно

 

Се обидувам да сврзам две три реченици од вчера. Ама тешко ми оди.
Немам што да кажам. Ме прашуваат сите, зошто, што , како, убаво ви одеше. А јас со насмевка кажувам дека така требало да биде. Ме гледаат со оние жални погледи, демек им е жал за мене. Им е жал зошто мислат дека глумам дека сум среќна и дека го прифатив фактот што го нема.
Среќна сум луѓе и вистина го прифатив тоа одлично. Така требало да биде, не згрешив ништо јас, не направив ништо лошо. Дадов се од себе, се што имам и не се каам и сто пати да се родам ќе му дадам се.
Некои луѓе не се поклопуваат еден со друг и тоа е тоа. Јас и тој бевме различни светови, различни желби, соништа и интереси. Јас сакав љубов, тој сакаше забава.
Инаку излегувам и запознавам нови луѓе. Запознав прекрасна личност, интересен, насмеан, онака ко излезен од мојот свет е. Се што сум барала, карактер, темперамент, изглед.
Ама џабе.
Не можам да замислам да ме допира, да биде покрај мене некој друг. Некој кој не е тој. Треба време, за ова да помине. Не сакам да дозволам некој пак истото да ми го направи. Нема да е фер да гледам некој како да е сенка на него, нема да е фер да му дозволам да ми влезе во животот само за да ми ги залечи раните.
Морам сама да си помогнам. Не смеам сега да се предадам. Издржав многу, ова нема да е ништо.
И еве пред вас, во овој виртуелен свет ви ветувам и се заколнувам дека ако ме побара за да се смириме дека нема да му се вратам

 

Ја знаете онаа народната...Барам работа,поарно да не ја најдам? Е баш така е кај некои луѓе.Од една страна слушаш жалење како само тој не работи,како само тој нема некоја постојана работа,нема пари и ти со сите сили му бараш работа,значи сакаш да му излезиш во пресрет,да бидиш чоек,да му поможиш,да му се најдиш....И така му наоѓаш неколку работни места,кој не велам јас дека се нешто вау или дека се сјајни,ама бре имаш некаков ќар,поарно отколку дома да седиш И ужалената страна ти вели како тој не работел за мизерни 8000ден(божем некој за поќе работи..секоја чест на исклучоци ),поарно било дома да седи По некое време пак ти изигруваш Мајка Тереза и пак му бараш работа,му наоѓаш за 11 000ден,со тоа што работното време секој ден варира,теренска работа и ти вели како тој неможел да издржи така
Шта речи речи су сувишне работата Можи па нешто со мене не е како шо треба.....незнам,можи јас грешам

Имајте најубав ден и вечер...јас сум заглавена на работа

 

Не, значи не, моментот кога гледаш дека светот полудел, а тебе те праќаат по психијатри и психијатриски установи.


Момент први, кога сестра ми си ги излакирала ушите, едното портокалово, другото лилјаково. Не знам зошто такви потреби за самоукрасување, ама ете. Сега си ги лупи по малце. Знаев дека детето е штракнато, не знаев дека е до толку. Втора работа, зела салотејп и конечно решила да ги тргне комплексите кои (на некој начин ) јас и ги наметнав, дека има мустаќи. Епа да, се тегнела со салотејп. Умница на дада. И бисер на денот - си чувала специјално една кутија таму некаде низ хаосов, полна само со вишок раци и нози од барбики. Златни резерви.

Да спомнувам дека дедо ми сака да го заѕида таванот да не му влегувале верверички на викендичка, ама тоа така кажано и смислено, легендарно. Пред некој ден им се најавиле гости со бесно дете, баба ми главата не знаела каде и е, утре пак се најавиле, баба ми одвечер смислува кај ќе крие работи, тие фиоки што биле тука, по при рака, ќе ги полнела со крпи. Ми фалат луѓево секојдневно, еј, има бисери.

Момент други, кога за да ти ,,скинат,, казна во комунално оти си фрлал отпад, те тераат да го облечеш нивниот џиш комбенизон, еми како, ти даваат лопата, ти кршат гранчиња и ливчиња внатре, ти даваат метла, ѓоамити метеш... ти позираш, нели, работно, и они те сликаат. Молим лепо после, оп сликата, оп на казната, имаш доказ дека си ,,работел,,. Казната ти ја нема веќе.

Некна ни ја однесоа пола ограда ,,несакајќи,, , па како тоа да не е доста, по н-ти пат ни провалуваат на имот. Значи заклучивме дека злато и дијаманти во куќава нема, тоа уште многу одамна го заклучив јас, кога стоев пола и кусур саат надвор заклучена и пробував да си самопровалам... Луѓе, нема. Има стари железа, има плехчиња, ѓубре во глобала, ете на сестра ми глупостите, на баба ми некои ми ти џинџири-минџири. Епик е моментот кога апашиве се пикале низ џамче со пропорции на мојот газ, пак ќе речам, да имаше злато и дијаманти да ги разберам, вака, не можам.

И да, 40 минути после убавиот пост овде, пак глупост. Овој пат не, тактички, паметно, смирено, е не. Оно мене. Ќе го средам ова пред да одам во Дојчландија. Има лекари, има луѓе, на крај краева, колку помалку внимание му обрнувам јас во глава, толку поарно.

Аааа и конечно укопча момчето мое со кој психопат си има работа. Абе он вика не е така, не зборувај глупости, ово оно, ај, ај, си знам јас, некогаш и сама си се рачунам за, за... малку чукната.

Значи бедоксинов во комбинација со торта и сладолед прави Ч У Д А!

 

Природната состојба на нашето постоење е свесноста – не свесноста за нешто, туку свесноста која е сеопфатна состојба на чистото искуство. Во состојба на свесност, нашиот ум е урамнотежен, ведар, слободен и флексибилен. Меѓутоа, ние не сме во состојба да останеме во таа свесност, зашто сме склони веднаш да посакаме да дознаеме кој што доживува.

 

Ќе си ги носам пак темните наочарчиња, прашина сигурно фатиле до сега, ама доста ми е од јасно гледање. Видов што има да се види, пораснав нели, така викаат дека еден од условите кои треба да ги исполнуваш за да те означат како зрел е да ги симнеш наочарчињата. Ама доста е, не е интересно веќе. Како постојано да гледаш несовршено лице на денска светлина одблизу... Секоја ситна бора, акна, пожолтени заби, понекое влакненце од нос и темни подочници...не е баш убава слика. Не е за секојден гледање...
Вака со наочарчиња се е поубаво. Ќе ги извадам пак после одредено време, кога ќе почнат сите да приметуваат дека стално со нив сум и дека веројатно имам некакви ишјус штом не ги вадам, па ќе ги одморам малку. Баланс. И мене поубаво, и другите околу мене задоволни. Просто и едноставно. Наочарчиња...

 

луѓе почнувам да се заљубувам

 

СДК Незнам како да го опишам она чувство кога од кратки ракави и шорцеви ке облечеш чорапчиња и тренертки значи неможам да го опишам тоа чувство прекрасно ми е или летно време на одмор кога ке застуди или во некое делови каде што е многу ладно и кога мораш да облечеш тренерки ги сакаш како никогаш да немаш облечено прекрасно ( ^ _ ^ )

 

И и иииии прво место хор. Колку е убаво да си певкате цело друштво во автобус, ареа - пеперминт - студени нозе - тоше... Тие старите најубави хитчиња
Денов си е најубав.
Убаини.

http://www.youtube.com/watch?v=_gAZyYUk-dw

На 223 305 побарааааај меее
Долго јас, долго те очекувам да се јавиш ти но залудно се надевааам