[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Јас сум изненадена од тоа какви се родители има и како на каков начин си ги воспитуваат своите деца .

Или поточно не сум до толку изненадена колку што сакам , тоа што го гледам да е поРОЗЕВО да не сулушам воспитување од типот

` ако те удри ти веднаш да му вратиш и тоа послино` ;или

` мамичка ако те закачаат ти веднаш да им вратиш ` ...серизоно ....мислам знам дека никој не сака да им го тепаат детето ама има други мерки и начин тоа да се објасни , а не ти седи со другаркати тегни кафе и уговарај се живо и диво , прчи си ја (простете ми на израз ).

Секоја чест на исклучоците луѓе кои ми ја веселат душата и го прават светот подобро место за живеење .

 

Довербата во светот, во мојата среќа, во мене, во моите пријатели, во моите непријатели, во сите ми падна на нула. Незнам веќе што да мислам правам и зборувам. Можам слободно да кажам дека можам слободно повеќе да им верувам на непознати отколку на оние кои со мене биле уште од мали! И да, ја потврдувм изреката дека само родителите се оние кои сакаат да ги надминеш!!!! Боже помогни на сите оние кои им треба помош.....

 

Откако го затворија МекДоналдс, се повеќе сфаќам колку сум била среќна кога како мала ги славев родендените таму и колку многу сум ги сакала нивните оброци. Може беше скапо, ама вредеше. Ми недостига.

 

претпоставувам мислеше на неженетите ,него тоа не е само за девојките со бидермаер-от ?

 

Ако воопшто некој ја има .... денес.

 

Книгата што ја читам буквално ме расплака... Цитат:

"...Немаше сомнеж дека им дошла како дар на љубовта. Прашањето беше како тие сега ќе продолжат без неа.
На сите им изгледаше како смртта на детето да симболизира прекор за сите нивни гревови и дека е постетник на се' она што некој секој миг може да го изгуби во животот. Тоа е губење на се', на надежда, животот, иднината. Тоа е губење на топлината и на се што негувале..."

Секој сакан во нашиот живот треба да го чуваме како очите, но некои сакани толку ми го искинаа срцето што уште се чудам како работи. Некои зборови никогаш не треба да бидат кажани!

 

Ич не ги разбирам тие што сарказмот го користат како механизам за одбрана. Што ви е филмот бе? Демек јаки сте многу, што? Боже господе. Веќе ако сакаш да си прајш филмови бар играј поштено, кажи си се што ти леже на срце и чао пријатно. Оф туго.

 

Ми се смачи да чистам туѓи сра*а (извинете на изразов) ама веќе сум на работ на лудилото, секој своите грешки ми ги кажува мене, секој гледа во мене како сламка за спас. а јас.. каде да ја најдам мојата сламка ко мене лесно да ми е, дали им теклано на сите оние што ми кукаат по цел ден да ме прашат како сум... и мразам не благодарни луѓе

Два часа пред да иде у хотел за матура ми се јавува и плаче чадорчее ти си ми последна надеж, ќе сакаш да дојдиш да ми средиш фризура и шминка?? и Чадорка глупа трчии од работа, гладна, преморена правец таму, шминкај, прави фризури оваа не и стоела, онаа не и била убава , поти се ко ненормална и на крај да ти рече еее ова не треба вака, ова не треба онака, тука повеќе си ставила сенка, таму не си ставила шнолка ма марш у пичку матер, ако си знела подобро што не си се средила сама а? виде дека сум лута и не рече ништо повеќе... ниту Фала.. друг пат сама спасувај се како знаеш и умееш...

п.с. Конечно ја најдов Мемоарите на една гејша од вечер почнувам со читање

 

Промените не се воопшто лоша работа викам, само треба да ги прифатиш.
Пред некој ден на мајка ми и влегов дома после две недели со кратка коса од типот на Ен Хатавеј или како и да се вика момата, и нормално:



И еве ја, неколку дена подоцна дури и вика дека кратка коса убаво ми стоела.
А јас во меѓувреме еден куп ментал брејкдаунс, мајка ме нече.

Ви викам, промените не се воопшто лоша работа, само треба малце фри спирит.
Осечам се као пи-пи-пи-пиксииииииииии.

Цел град го превртев, и не најдов у ниедна продавница, у ниедна аптека рузмариново масло. Никаде.
А кога сме веќе кај тоа, семафори у Кавадарци викате..семафори у Кавадарци?
Семафори у Кавадарци?



Што дека светат, нека светат.

Меѓу другото, завршувам средно, со исклучок на полагањето матура, ама мака немам, јас сум бистро дете, ќе ја смачкам.
Среќна сум, не за друго, туку дека ме чека нов почеток, а крајот ќе биде фамозен, фамозен, само помислете на матурската вечер.Фамозната,гламурозна, посебна, опасна матурска вечер.

 

Тука сум! : )))
Среќна, задоволна и мрчаторски расположена во неколку потточки!
Убави викенди, свадби, икебани и тигрици...шта чеш! Фустани подолги од тој на невестата, сите колор блокинг, во шема се! Ама не од мода, од далтонизам. Пола саат тврдеше и се расправаше со сите на кафе дека фустанот и бил розев со жолто, а тој луѓе- лилав со жолто. Битно е?!- Не е ич битно, ама побогу сестро научиги барем основните бои и друг пат не пискај! Од Струга до Охрид се слушаше, гарант. "Ки-ки-ки" - баш вака моронски се кикотеше, а јас и мојов иднина планираме, алооо! Ништо од неа не смисливме. Неколку маси подалеку од нејзината седевме, ама исто ко заедно да бевме. И со неа пиев едно кафе.

Второ, она кога некој си има пари, ама доволно за едно кафе преку ден, две-три пијачки навечер, фаќа женска богата и чиниш му го препишале и богатството нејзино.
Се расфрла, части, пие и кога ќе снема пари в џеб: "Срце, дај некој денар!"
Или обратно, некоја фуфица нормален живот си водела, па го запознала овој со БМВ-то и џипот де, црниот и готово...Лобутинки и се чевлите, ако до вчера биле од продавничката на ќошот и ако пред тоа не те побарала 100 години, за да ги купи цел реферат ти напишала, со една цел: "Позајми ми 1.000 денари." Уште еднаш , да ме извините. Гадурии!

И трето, муабетот: "Зошто не го носиш почесто дечко ти дома?! Будала си, скоро 4ри години ојте?!"
Несакам! Е баш затоа. Малце ли ќе го носам? Го знаат моиве?!-Го знаат! Тој ги знае?!-Ги знае.
Доволна е насмевкава моја за подобро да го запознаат. Го сакам, ме сака- денес! Сега! Зошто без потребно да го врзувам уште сега со моиве кога ништо не се знае. Не сум и никогаш не сум била за тие работи, нека прости тој што спротивно мисли, ама не! Побогу, 22 години имам, не се 32! Сликан со моиве и баам сликата по социјалните мрежи... Не, не, дури не го завршам овој факултетов - не. Конзервативно или не, така јас мислам. Во животот има и други приоритети, од тој мајкати да вика по дечкоти: "Сине!" А ти горда, мислиш ловоров венец си добила.
И на ова бев сведок викендов, па после тоа следеше горенаведеното прашање.

Како и да е- убаво си е, мирно и претопло. Мислам се топам, климата не помага! Испитите... Ах! На 12ти Јули е последниот. Мотивација: уште 4ри се, до дипломирање/магистрирање.

 

Ако може некој да види во темата Англиски јазик

 

Кхм. Ги користам 5те минути што и требаат на супата моја за да се свари, да шкртнам некој збор.

Знаете што? На моите обврски полека им се гледа крајот.
Веќе цел месец се будам со аларам, вклучувајќи го и викендот. It has to stop!!
Закинтос во овој момент ми изгледа далеку, ама еднаш да дојде ќе му ја исцицам крвта.
Фигуративно, duh.

А тој? Тој ми фали повеќе од што сакам да признаам.
Ќе си го гушнам полунапишаниот есеј за безгласни алвеоларни согласки, кога веќе нема кој..

 

Имам една грутка, една огромна топка што ми е застаната некаде на средина грло и упорно не можам да ја голтнам. Арно ќе беше ако го кажав во буквална смисла ова - ќе се најдеше нешто што би ми помогнало, ама метафоричкава е така страшно лоша, така страшно глупава, налик еден лош кошмар со кловнови што се смешкаат, држат балони во рацете и те повикуваат да си играте, а ти врискаш во себе и не можеш од страв да се помрднеш.

Оваа грутка ме тера да станам среде ноќ и да го поминам остатоток седејќи со отворени очи и гледајќи немо во таван. Ме тера да го пуштам телевизорот и да гледам снимка без звук, не размислувајќи воопшто за тоа што го правам - затоа што мислите ми одат кон сосем друг правец. Ме тера да се затворам во себе и да не пуштам никој да ми го наруши неспокојот.

И се прашувам дали вреди сево ова, дали ова неспиење еден ден освен со лоша главоболка ќе ми резултира со нешто друго. И тука запира се, не сакам да ги знам одговорите. (знакче што се држи за глава и воздивнува)

 

Е многу е тешко да си жена у пм!

 

Одамна не сум била во друштво на млади дами, од 18 до 20 год отприлика, и не знам дали фустаните имаат некаква моќ да те трансформираат во ѕвезда, ама скоро сигурна сум дека седев во иста соба со А.Џоли, принцезата Дијана и...било која друга рандом селебрити која некогаш била затекната од гомила фоторепортери. Стално се вртев да не видам скриени папараци некаде пошто таков став, држење, смислени гестови и мимики само на тв гледам, најчесто на црвен тепих на Оскар најт. А како зборуваат човече, кратко, отсечно и одважно како да тоа е тоа, крај. Да не знаеш дали да им се дивиш или да им врзеш шамар и да ги пратиш на спиење

 

Го испративме матурант и братучед ми денес, мојот 2 брат. И преубав беше, лепотан на дада!

Некако периодов многу работи завршија, им дојде крајот на нештата... Брат ми и братучед ми завршија средно, мене ми заврши преубавата екскурзија, еве сега за некој ден ќе му дојде крајот и на факултетот. А јас не сум навикната на промени, ептен тешко ги прифаќам. Тажна сум што мора да се затворат одредени поглавја во животот. Велат дека секој крај е нов почеток, една врата се затвора а друга се отвара. Ама и покрај се, не сакам нештата да се менуваат. Ах, кога би можела барем уште некоја година да сум студент, со истите колеги, истата весела екипа..

 

Љубов е ....

„Љубов е кога на некое момче ќе му кажете дека му е убава кошулата и потоа тој ја носи секој ден“ – Ноел 7 год.

Љубов е кога мама прави кафе за тато и зема голтка пред да му го даде за да се увери дека е вкусно“ – Дени 7 год

„Љубов е кога некој може да ве насмее и кога сте уморни“ – Тери 4 год.

„Кога баба ми доби артритис, таа не можеше да се превиткува за да си ги налакира ноктите на нозете. Тогаш мојот дедо почна да ја лакира. Го правеше тоа цело време, па дури и кога неговите раце добија артритис. Тоа е љубов!“ – Ребека 8 год.

„Љубов е кога на некој ќе му дозволиш да изеде голем дел од твоите пржени компирчиња, иако ти многу сакаш помфрит“ – Криси 6 год. :up:

 

Се разбудив денес со истата мисла со која заспав вчера.. Нека е на поарно.
Не е.
Не можам ништо да сменам, можам само да чекам.
Крајно иритирачко и нервозно чувство е кога се што можиш да направиш - е да чекаш....да стане подобро.
Јас не сум позната по моите нерви за чекање и мојата трпеливост...но ете ме, траам и прифаќам.
Но имам идеја која мене лично ќе ми помогне, и се молам да ја реализирам.
Се што ми останува сега, е да учам, да седам, да бидам тивка( Боже помогни да не пукнам) и да чекам 1ви јуни да дојде - за да мојата идеја стане реалност.

Како се опуштам? - Со серии нормално!
Дечко ми се чуди што сеуште правам во Неготино, а богами и јас.
Требаше денес да си одам - ама оставив за утре...
Ме мрзе да се пакувам, ме мрзе да се бањам, ме мрзе да учам, ме мрзе да дишам.
Ме мрзе и вода да пијам, затоа цел сок од 1.5l си го пијам како ништо да не е, само дигам од шишето - камионџија не ми е рамен.
А сега одам на една долгаааааааа купка од јагоди и ванила и има така да лежам и да се квасам со водата оти ме мрзе и пилинг да си правам.
Нека дојде подоброто - побрзо!

http://www.youtube.com/watch?v=JDKGWaCglRM

 

Овие вегетаријанците со љубов кон животните, да стават една марула да отстои во вода со малку сол у неа или ќе умрат од глад или од плачење.
Да знаете кој жив свет искочува од тоа кутро марулче,а не можете да го извадите со просто плакнење под млаз вода... Инсекти колку во една дождовна шума!
И марулите веќе не спаѓаат у храна што може да ја јадат вегетаријанци. Пошто или ќе ги убијат со жал инсектите и ќе бидат иронични дека го сакаат целиот жив свет, или нема да ги убијат и ќе ги изедат со што ќе прекршат 10 од 10 вегетаријански заповеди...

 

9 саати, поминати во школо. Убавини. Пукнав. Цркнав. Се шврцнав. Иии... уште многу такви зборчиња коишто можат да ме опишат моментално.

Дечки бе, па не е фер... јас да пејам, а другите да ми вртат очи. Мислам стварно нема смисла. У главно, јас од никој не се жалам, не сум некој мрчатор. У главно, другите се жалат од мене. Озбилно, јас не сакам многу да се карам... јас сакам да си пејам. Кога ќе почне некој да ми мрчи, ми иде да му кажам: - Имам тањири за миење, не замарај, жити се'. Најнов хит, ми е Како Вардар ќе дотечам. Многу јака песна, жими све.

Ии така.. едвај чекам распуст, да се наспијам ко човек. Чувството кога ќе легнам и ќе спијам едно 12 саати. Е тоа е чувство, да го е.ам, се' да му е.ам.

Отидов јас. Ме чека сладоледот.
До сака доручек, ре-репете, ми пие многу млеко, фа сака сол, ла сака лимунада, си сака чокалада. Елена сака сладолед, сите сакаат сладолед.