[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Честитки од тетка Озбилна со среќа нека е.
Внимателно по скопските улици Не ми се лутиш, нели не
Само дневникот на една плавуша е

Спојлер

11 март
УРАААААА. ЈЕССС.ЈЕСССС.ЈЕССССС
Конечно можам да си ја возам колата, а инструкторот цело време да не ми повторува: „ПАЗИ МА!, Идеш контра, пази ПЕШАААК! И слични глупости. Уствари ја стварно не разбирам како можев да го трпам цели две години да ми збори?

8 април
У ауто школата денес правеа журка, за мојата возачка.
Инструкторите беа навистина возбудени. Еден од нив дури ни призна дека бил во црква и оставил прилог за мене. На другиот му засолзија очите иако не сакаше да го приметиме, а колегата до него ми се довери дека планира да се начука од среќа. Страшно се љубезни. Срциња се и ги сакам, ама мора да си признаам дека по малку ми е и чудно. Па не е возачката дозвола толку голема ствар за таква радост, а?

14 април
Си купив кола. Црвена. Ама морав одма да им ја оставам у сервисот да го сменат задниот браник. Мислам јбг, па ш`о да праам убацив у рикверц место у прва. Па немам толкаво искуство. Возам само недела дена, хелоооуууу.

16 април.
Конечно. Ете јааа. Мојата кола е дома. Толку и се израдував што решив да се провозам одма чим ми ја донесоа. Изгледа и други имаа иста таква идеа, да се провозат за мојата нова кола. Се создаде одма цела колона зад мене. Свиреа на сирените ко улави, бе.... Изгледа беше свадба, па за да им се придружам намалив од 20 на 15 кмч. Знаев дека ќе им се допадне мојата идеа. После тоа не престанаа да свират.

22 април
Комшииве ми се топ. Екстара луѓе. Ставиле огромен натпис ПАЗИ, КОМШИКАТА ВОЗИ!!! И ми дадоа дупло место на паркинг, а на децата им забраниле да играат надвор додека се паркирам. Знам дека не сакаат да ми сметаат додека се паркирам. Стварно се срциња.

30 април
Возачиве позади мене секој ден само ми трубат и ми даваат некакви знаци. Мислам дека е тоа многу љубезно од нивна страна, ама и опасно. Еден тип нешто му збореше, ама ја не можев да го разберам пошто не можев да го најдам тастерот за отворање на стаклото и за малку ќе повредев еден пешак. Среќа негова што возев 15 кмч.

10 мај
Овие возачиве секој ден ми се се почудни луѓе. Не само што ми мафтаат него и ми викаат за време вожња. Ја стварно не разбирам што сакаат, пошто уште не можам бе да го најдам тастерот за отворање на стаклата. Изгледа сакаат да ми дадат некоја информација, пошто еден денес како да го слушнав дека ми викаше: “Иди дома ма, ИДИ ДОМА....!!!“ Мислам од кај па он знае дека идам дома. Чудно, нели? Кога ќе го најдам отворачот за прозори ќе ми биде дефинитивно полсено, ќе можам да ги слушнам што ми викаат.

19 мај
Ноќе градов е катастрофа со осветлување. Денес прв пат бев ноќе со кола. Абе цело време морав да ги држам упалени долги светла иначе ништо не се гледа. Изгледа дека и на другиве возачи ништо не им се гледа. Гледам ја одма што упалам дугачки и оние од спротива ги палеа. Само не ми е јасно зошто ми свиреа? Дали така плашат и бркаат мачки и кучиња да не им претрча некое, кој да ги знае. Ма остај ги чудаци.

26 мај
Денес имав сообраќајка. Влегов во кружен тек, ама влегов у шпиц ептен имаше коли. Не сакам да претерувам ама сигурно имаше едно 4 коли. И никако не можев да излезам. Кружев сигурно едно саат време. Мислам, почна да ми се врти од цело тоа кружење и на крај удрив во споменикот во средина на кружниот тек. Мислам дека мора да се ограничи возењето во кружен тек на мах. еден автомобил.


3 јуни
Несреќава ме држи и денес. Отидов да си ја земам колата од сервис и на искачање место да стиснам на кочница ја стиснав на гаста. Удрив у една кола и и ја искршив цела десна страна. И пази која коинциденција бе. Испадан дека тоа беше мојот инструктор.
Колку е добар човекот, немате појма. Јас цело време му викам дека сум јас виновна, а он срце, се кубеше по главата и викаше: “Прости ми Господе, прости ми Господе“.

 

Ме убива болкава во грлово буквално не се издржува веќе...

Нема да верувате како што ни јас не си верувам ама ми недостасува средното...
да да..чудно е.
Се чувствувам како изгубена, не знам ни кој ден сме ни кој датум - ништо

А од друга страна - убаво ми е. Нов живот
Нови пријателства,многу искуства...нови симпатии, а за љубовта? Има време за се

 

Луѓето денеска се страшно бесрамни. Вистина, застрашувачки е!
И не мислам на оние кои што немаат морал, ниту пак на оние кои што се облекуваат како проститутки, а уште помалце пак на празните глави кои што немаат грам памет за да разграничат од што треба да се срамат а од што не.
Чудно е како во последно време и оние навидум нормалните или паметните за жал стануваат оперирани од чувството срам. Очигледно и не биле така паметни за какви ги сметав, немам друго објаснување.

И уште нешто...Која е целта прв пат да седнам со некој и да ме бомбардира со лични прашања? Ако мразам нешто тоа е кога некој се обидува да ми чепка по интимата, јас лични работи не споделувам ни со блиски луѓе а ти сирота мислеше дека баш тебе се на тацна ќе ти сервирам. Мхм
И толку сум интровертна, отсекогаш сум била, и сите околу мене се чуделе како издржувам така. Демек ќе умрам ако не споделам информации од спалната соба. Аман бе луѓе аман!
И можеби тие мене не ме сфаќаат ама јас уште помалце ги сфаќам нив, да се иде од човек на човек и да се објаснува за тоа каков оргазам имала минатата вечер ми е крајно невкусно и непристојно пред се.
Или јас сум заостаната или светов полудел.

 

Се скарав со најдобриот пријател ! Со кој памет . .. (ПМС, до тоа ќе да е ...)

 

Сакам да кажам дека го сакам...Иако денес ме повреди со своето однесување,многу ме повреди...Но неможам да одам против себе...

 

Живееме во свет каде што се започнува со смешка а завршува со плачка :'(

 

Среќна сум.... среќна....... Многу среќна ! И покрај тоа што имав план да излезам со другарките (зашто знаев дека на името на татко ми ќе има само возрасни) си останав дома и многу ми е мило поради тоа затоа што околу мене имаше само позитивни личности , полни со енергија со кои многу убаво ми помина вечерта ( добро де ,повеќето беа мали дечиња, но тие ни ја правеа интересна ) И ми замина мене друшката и почнав јас да си мрчам по дома со братучедите и гледам на фб порака од мојата наставничка по македонски јазик.ОДБРАНА СУМ НА КОНКУРСОТ ЗА РЕЦИТАТОРИ ! . Дефинитивно ми се разубави вечерта. (се надевам ќе се погоди некоја ден кога ќе имам некој тест или испрашување во школо , па ди прескокнам јас )

 

Има само едно место на планетава каде што јас припаѓам. Таму се чувствувам цела, се чувствувам посебно. Таму е мојот сон и сама ќе се потрудам кога ќе се разбудам да биде јаве.
Јас, САМА!
Душава сонцето ми ја грее само таму... И така ќе биде, бидејќи јас чувствувам во себе, знам дека така ќе биде, телово тоа ми го кажува упорно и упорно, секој ден...

 

СДК уште ме боли, ама го проголтувам сето тоа некако. А си мислам колку поинаку можеше да биде...

 

СДК дека ми недостига форумот,да си седнам онака некој сат убава да утепам на него да пишувам постови али немам време Оваа математикава ме уби,начисто....Да ми помине испитот па што ќе биде ќе биде.

 

Не знам дали е до внука ми и нејзините очиња и насмевка.
Не знам дали е до тоа што на неколку феминки им се случува ова и се радувам за нив.
Не знам дали е до очајната состојба во која се наоѓам и чувствувам потреба за драстична промена.
Не знам... ама сакам едно бебче.

 

..имам толку многу да кажам.. ама не ми дава душава...
си реков, да напишам без да има потреба да изговорам... ама.. веројатно и за тоа треба време..

Ми се дешаваат големи промени во животов.... толку долго ги чекав, а сеа сум толку многу исплашена...
..само шо од увек верував дека промените најчесто се на подобро.. па, тоа ќе ме буди и станува од кревет секое наредно утро.. време беше...

 

Многу мие јако,кога мајка ми во 5 сабаље ќе ме пречека мортус пијана -.-

Спојлер

со воспитна шлаканица се разбира

 

http://lajkujem.com/status/1093402

 

СДК ...поточно да ве искарам! Кој сака нека се лути или нека превртува очи ... Ама ... доста бре морализирате и осудувате!! Ниедна од вас не може да се прокламира себе си, светица!? Сфатете едно, секому му се случува живот ... тој живот е индивидуален, секој сам со него треба да се справи ... не сте вие должни да му наметнувате, да критикувате, да му покажувате што е морал ... Зошто?? Затоа што прво елаборирајте си го сопствениот живот ... па дознајте дали имате право на туѓиот.
Едно јасно да ви е, очекувајте од себе и од сопствениот живот се буквално се. И гледајте да сослушате, да дадете совет ама не и да се наметнувате како судии.

Повеќе посветени на себе и животот ќе го гледате со подруги очи.

Поздрав и добар ви ден

 

СДК неможам да разберам зошто постојано во „Специјален Поздрав“ гледам дооооооолги листи на поздравени ,односно ги напишале сите ,ама баш сите што се корисници на Фемина.
10000% сум сигурна дека ниту на пола од набројаните не им ги прочитале мислењата,ама ете лајковите се во прашање...

 

Бев на екскурзија и на полуматура.
Впечатоци...многу Си поминавме прекрасно и најмногу ми беше мило што немаше проблеми.
Забава, играње, шетање, плачење, озборувања и што уште не.

 

пак јас СДК цело време му досаѓав на татко ми да ми намести вакво за вежбање,и станувам сабајлево и што да видам ми го наместил

 

Сакам да сум октопод, не за да можам во исто време на осум луѓе да им залепам шлаканица, тука на еден човек во исто време осум шлаканици!

 

Секој човек има некој лош период во животот.Прашањето е како да се преброди безболно.Искрено би кажала дека апсолвирав на таа тема,ама нешто ме спречува зашто проблемот не исчезнува. Значи не го решавам туку само поинаку го перцепирам.Некогаш кога ми доаѓаат некои мисли знам да бидам вистинско ѓубре и спрема себе и спрема другите.Сериозно,станувам одвратна дрска безобразна и цинична спрема луѓето,особено ако ме прашаат што ми е.Кога сум таква ништо не толерирам,никого не поднесувам полна сум со бес.И кога луѓето ме видат таква нели ме оставаат на мира ,и тогаш бесот го истресувам на самата себе.И потоа настапува мир.Тогаш здравјето го ставам пред се,и фино ќе си се фатам за раченце и се водам со местата каде што си ги полнам батериите.Престанувам да се грижам и се препуштам на судбината,па како и да испадне мене ми е добро.
Всушност ова што го надробив можев да го кажам со два збора.Кога ми е тешко ако не бива на едно рамо,префрлам на друго.

Всушност многу ми е досадно.