[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Вака ми помина викендот...
Четврток: Ќе учам во петок, има време до понеделник.
Петок: Ее, утре е сабота па после и недела. Имам уште цели два дена за учење.
Сабота попладне: Ќе учам вечер, и така е малку тоа.
Сабота вечер: Утре цел ден ќе учам ветувам.
Недела наутро: До вечер ќе научам.
...
И уште ништо не сум научила а во среда екстерно ликовно полагам!
Господи дај ми сила и моќ да ги издржам пеколните две недели од школо.
Амин!

Ајт одам јас да спијам...
Покасно ќе научам ВЕТУВАМ!

 

СДК утре ме чека важен ден ке правам прв пат ручек за мене и моето сонце и многу ме фака страв да не утнам нешто држете ми среќа

 

Математика-научено.Сега само да си ги повторам формулите за Питагорова теорема и да се молам утре од паника да не ги заборавам. Леле само да завршат екстерниве,после среда само ќе си легнам и ништо нема да ме занима.Уствари треба да купувам за полуматура бе,па на 5ти ќе славиме и после ќе си одам кај баба и дедо и ќе уживкам.Од екстерново па не ни сме свесни дека уште една недела учиме заедно,како оделение,ќе има плачки на полматура.Ама многу па ќе ми недостасуваат,понекогаш сум мразела некои од нив и секогаш кога правевме глупости си се правдавме и браневме пред другите,посебно сега оваа година највеќе си се здруживме.Им посакувам се најдобро во животот,сите ќе си одиме по различни патишта ама ветувам дека никогаш нема да ги заборовам.

 

Се шекнав од учење. Ма толку ли сум глупа да неможам граѓанско да научам, ич не ми е јасно.
Аман бре во глава не влегува, а утре полагам. Крај, ми иде да се убијам од мојава глупавост!

 

изгледа на некои луге не им е јасно дека не им се пласам бас ме брига дали им е јасно или не само да си знаат дека не им се пласам,ама бас од никој иникого само од еден господ!.
сите други ми се онака

 

Е така де.

 

Математико вода те однела.
Глупа една, ќе се нервирам ја заради неа.
Мразам те ма, ај иш, не ми требаш.

 

Екстерно .!.

 

Постои стереотип дека жените се попаметни од мажите. Искрено, и јас мислев така ама како поминува времето почнав се повеќе да се сомневам во ова.
Жените знаат да паднат толку ниско, дури до тоа ниво на кое мажите ретко или никогаш не паѓаат. Се чини дека не им смета што се понижувани, малтретирани, ги користат како крпа за бришење под и најтрагично од се е тоа што сето тоа го сметаат за нормално.

И не сум една од оние жени кои што слепо го бранат својот пол, дека ние жените сме најпаметни, најубави, најсилни, најинтелигентни. Можеби делумно сме сето тоа освен паметни, заради некои персони искрено срам ми е да се наречам жена.
Само во едно се сложувам, ниеден маж неможе да биде посилен од својата жена, толку работи може да премолчиме и истрпиме што е неверојатно. И сето тоа дополнително не прави глупи. Самите сме си криви што заради маж сме способни да направиме и невозможни работи за да на крајот повторно ние бидеме изневерени и повредени, не секогаш е вредно да се жртвува се што може заради туѓа среќа а не наша. Љубовта и глупавоста се чини дека се многу тесно поврзани.

 

Мразам лажговци бе .Барем малце срам да имаше ама не бе мува не го лази. И да, дај веќе нека поминат овие екстерните од ум ме вадат.

 

Moжда ќе звучам како клише,ама зашто кога некого ќе изгубиме, или ќе оди некаде далку сфаќаш колку таа личност ти значела всушност?
Не дека претходно не сум знаела, напротив, ама во тие некои моменти на соочување со фактичката состојба, ми изгледаат како вечност, како да се руши се со невидена леснотија, како кула од карти.
Далечината некогаш не се изразува само во километри, треба некоја друга мерна единица да измислат за неа.

Многу тупаџиски мисли ми доаѓаат на ум, многу безвезе реченици, без цел, без структура.

http://www.youtube.com/watch?v=Rdl80h7e-4g

Неделава останав бев два многу битни личности, еден во туѓина,а другиот физички е на само 5 километри ама многу далеку всушност.
Се осеќам голо, и многу одвратно.
Шупливо.

 

Нашите човечки судови...
Плитки, конфузни... што ни самите не се разбираме, а бараме другите да не разберат.
Оној човек што има нешто убаво во себе, најчесто е етикетиран како луд. Луд за овој свет, лабилен, а ако тој се прави од смирение. Ако на другиот не му врати со истиот интензитет, тој правец е за во некоја психијатрија, за на некое добро и специјално место за такви личности.
А другиот што направил? Што направил оној кој го кажал се тоа?
Не се видел себе!
Не го средил својот живот, а го уредува на другите.
Тоа е најтешко, кога човек станува убиец. Убиец во правата смисла на зборот.
Денес, некој ќе убие некој телесно, но колку е пострашно кога некој те убие духовно?
Сите на некој начин сме убијци.
Го убиваме секој ближен до нас со некој наш збор. А која смрт е пострашна од онаа моменталната? Најтрагична е онаа што ги убиваме другите полека, ама сигурно.

А некое кутро душе, го гледаме вака смирено, тивко, безгласно, поминува покрај нас... ама џабе, тоа не е човек, тоа за нас некој изрод. Ако на другиот не му вратиш по другиот образ, тогаш си двојно полуд, а да не зборуваме ако му направиш на непријателот добрина, што значи тоа!

Ете тоа ми беше денешната анализа.
Колку луѓе убив до сега?
Знам дека ги има премногу, но нека ми простат. Човек сум кој многу погрешил, но од срце се каам. Паѓам, но се трудам да станувам. Учам да сакам, особено оние кои не ме сакаат. Ако го научам тоа, навистина не ми треба ништо во животот.

 

Прееска многу ме изнервира едно девојче од мојава улица. Си идеше од продавница и си купила сладолед, го отвори и опаковката од сладоледот ја фрли на улица пред мојава куќа .
Добро бре на 30 метри од дома беше. Не можеше да го задржи во рака и да го фрли во корпа дома?
Не е до толку мала па да речеш ај. И не и е прв пат
Убаво прееска се изнадува ветер, се надевам дека и го однел ѓубрето пред врата, па да си го земе и да си го фрли ко што е ред

 

Навидум обични денови, без турбуленции и многу љубов.
Одамна не ја имам спомнато љубовта, а ја има. И те како ја има. Планови милион, желби уште повеќе. Неповрзани работи се случуваат. Ако де! Се навикнав сама да ги склопувам нештата и од ништо да добивам нешто. Во последниве четири години откако го имам него, сфатив дека не било само кај мене се' така сложено.
Муабетот ми е, ништо не ми се средило или ништо не ми поминало без да сум напната и без да се потрудам ама она мнооогу да се потрудам.
Конкретно ова: петок полагам. Предмет кој постарите студенти, уште дури бев прва година ни викаа: "Еее ко ќе стигните до тој предмет, славете, сте завршиле! Најлесниот предмет од сите 5 години на Фармацевтски!" Нооо! Но, Лепа едно кафе на мира не го пие. Чита, учи и повторува со кнедла во грлото! Зошто? Е па зошто да е едноставно кога може да е сложено.
Не, не сум бубалица... Не сум ниту премногу одговорна, ама ваква сум кога станува збор за факултетот. Приоритет над приоритетите ми е. И се прашувам зошто?
Нити просекот ми е 10.00, нити сакам научник да станам.
Се трупам, се гушам, си објаснувам се' додека не го сфатам нештото со мои зборови, иако во книгата пишува колку пари се заработуваат годишно со продавање на лекови. Нешто што ама воопшто, воопшто не ме интересира. Посекако тие пари нема да легнат на моја сметка.

Глупости!
Туку да одам јас да му ја залепам устата на брачед ми. Почна да пее: "Раке пуке, шлаке, пуке, шлаке! Џииииш!"

 

Слатки насмевки од внуката... Јас урлам над неа и збесувам од радост за една нејзина насмевка - гугутка мала, со нејзините 3 и пол месеци појма си нема од животот, а сепак животов ни го разубавува...

 

Имам една комшивка, жива мистерија е девојката.

Долго време, значи со години, како се наближува пред нашата порта, било да оди некаде или да се враќа накај дома, го вади телефонот од џеб и го става на уво и зборува.
Ајде еднаш, два пати, пет пати, ама со години, со гооооооооодини истото?

Некогаш ми иде да и скокнам и да и го земам телефонот да видам дали стварно зборува.

 

Велат една куќа за две жени е тесна. А една кујна со три мажи... инфаркт кога не ме чукна.
Па уште и листот го закачиле .. пишем ти писмо дома нисмо масло на малот знам.
Не знам што славеле, роденден не им е.
Кога ќе им залепам еден лист подоле ...Замина Озбилна на Бора Бора
Чира на Мара, Мара на Чира, остана куќата неметена... Добро бар нешто од скарата оставиле

 

Катастрофа ми бесе денов ... Ај нек поминит оваа недела и после одмор

 

Досаднооо
Времево никакво 500 пати се смени во еден ден
Да не знаеш што да облечеш дали по долги или по кратки
Цел ден седам, гледам филм, грицкам чипс, а за учење абер немам
Аман веќе екстерниве нека поминат да ми се смири душава
И времево да заличи на пролет

 

Сдк доброт глас се слуша далеку ама лошиот уште подалеку.