[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Одвај чекам да поминат уште овие 2 дена не се издржува веќе,Биологија треба да правам есеј за крв кој несмее да е текстот од интернет и треба да има 50 страни па најдов книга од факултет на братучедка ми и од неа ќе пишувам иначе нели вчера ви зборев за хемија дека се сум научила со другарка ми, и на крај што се избунив пак оплескав офф бе

Спојлер

времево катастрофа,се враќав од школо жива вода се направив уште ми е водена косата,истура надвор,денов се ми тргна наопаку,како ќе постигнам се незнам
ајде одам да учам,имајте убав ден

 

Ова времето е ужасно многу ме нервира.
Вчера цел ден врнеше, сега сонце до после можеби повторно ќе заврне, навечер неможеш да излезеш ко човек да уживаш во месец јуни ладно е како во октомври катастрофа.

 

Се гледа почетокот на крајот!

 

Шо ти е гајле, ти си имаш чадорче

 

Благо за мене не постои повеќе. Жалам но ја преминав границата. Нема јадење навечер и пиење газирани сокови што е многу многу е. Го сонувам Бразил, размислувам што би било кога би било се надевам еден ден ќе се оствари мојот сон и ќе бидам таму

 

:up:
http://www.youtube.com/watch?v=DtKglorUMUk

 

Луѓето што го уништија светот имаат вртоврски,не тетоважи!

 

Не сум сигурна дали ова треба да го кажам во црква, во исповедаоница, во „зини земјо голтни ме“ или едноставно да одам на психотерапија.

Оти деновиве вежбам, лето иде, мора да сум во форма, ги почнав пак арапските вежби, и решив и така сум развежбана да поиграм малце „бели денс“ Арно ама решив да го сменам домаќинскиог градник и да ставам некој пуш-ап, чисто за подобра визуализација. И си викам ај да не го соблекувам туку ќе го ставам новиот врз стариот, па стариот ќе го извлечам одоздоле. И баш тогаш влегува татко ми (кој сеуште не е помирен дека има ќерки (веројатно), па влегува како падобранец цел факинг живот ) и ме начека полугола со два прслука на мене.
Вистина е дека имав комплекси цел живот во пубертетот за мојата големина на гради, ама ветувам дека ова беше само за играњето.
А може и подобро што така ме начека отколку гола. И сега не ми прави муабет, избега некаде надвор да не ме гледа. И он се усрами.

Зини земјо аман голтни ме..

 

Добро зашто бе баш на вакви денови мене ми се случуваат глупи работи!! Полуматура денес,нема вода треба да се туширам,да се средам а сега од 3 сум на фризер ако нема и таму водаа а многу време треба за да ми ја направат косата

 

СДК 5 дена веке се мачам со забов , го извадив па уште и почна да ми гнои , зашеметена сум од антибиотициве и не можам веќе .. пукнав. А малово мое постојано сака да се играме а јас како бумбар сум во фацата цела потечена. Можно ли е да има толку неписмен народ веднаш ми го извади забот, се откачи од мене а јас пукнав овде 5ти ден со болки .
Како и да е, ајде и ова ке помине. Туку памет за друг пат.

 

На фризер сигурно ке има вода не се секирај
А ако немаш време да чекаш топла вода да се стопли во бојлер,стоплиси во големо тенџере вода и измешај со ладна во некоја кадичка и средисе на брзинка,така правам јас кога ке заборавам да измијам коса пред искачања
Инаку со среќа полуматура и убав помин имај вечерва.

 

Мишел ме изнасмеа ,а и ме потсети на една баш иста ситуација со мојот стар .
Само јас и плус си бев разгаштена по гаштички и се мачкав со крема.
Леле пези се почуди човекот одма дим да го нема челиот се уцрви,со денови во очи не ме гледаше од срам.
Ама ако тоа му беше за памет ,потоа уште од надвор кога ке си дојдеше од работа почнуваше да вика:Еј има ли некој дома јас стигнав.
Важното ми остана во меморија цццц леле ,сега па и ти ме потсети си се смеам како ретардирана по дома.

 

Брат ми има навика да си збори бо сон, а јас секако го искористувам тоа, па знам и цел муабет да си свртам дур спие, се ми одговара
Го трололам до крај, а тој се си одговара без прекин, па да ви кажам дури и само тогаш ми збори, додека спие, инаку вака, јок,марш ма ајде не ме замарај!

инаку денес денов со обврски, банки автобуси, натаму наваму .А јас па еден човек што сака обврски, што да ви кажам.....
инаку влегов во супермаркет да си купам сендвич,и ај на каса да го платам... и стојам, пред мене едно бабе.
Ја прашува продавачката,се извинувам ама каде стои тоа и тоа.
Леле оваа кога и се сврте, ма ти слепа ли си, еве го пред тебе.
Е не можев људи, не можев да се воздржам, и се свртев и и реков:
-Добро де,женичката убаво ве праша, не мора така да и одговарате .
Па така е бе, не сме должни ние муштериите фрустрации да трпиме!
Јас сфаќам, напорна работа, не платена саглам, секој ден со секакви се расправаш, ама чекај малку,среди си ги нервите на друго место,женава фино и културно си праша, не заслужи таков погрден одговор!
Ако не ти чини тоа што работиш како продавачка, па си билдаш фрустрации, седи си дома,има многу жени што радо би се нафатиле љубезно да си ја работат таа работа.
Мразам намрштени створови, ко ние да сме им криви што се таму каде што се.
Личните проблеми бе дома, на работа осмех и тоа е Па за дерење никој не плаќа.
Ептен се извадив од кожа значи!

 

И ја му праев така на брат ми порано ...
A еднаш и мама така си искористи.

Шо се тиче продавачкине од оние поарогантните: аман, само они идат на работа. Бог да чува.
Инаку ако во супермаркетот има такво сандаче за пофалби и жалби, читам име и презиме шо и`/му (пошо задње време и мужи на каса знаат да глумат ПМС) пишуе на беџот и так- едно ливче со жалба. Може нема многу да заврши работа, но тој што ги гледа тие ливчиња, барем малце ќе го јадне црвот.

Нека не се испозанесуваат затоа што меѓу најлесно заменливите се на пазарот на трудот.
И после у Турска на таа скапотија оставам бакшиш. Не бакшиш, дома ти иде да си ги земеш од шо се љубезни луѓено шо работат по продавници. И ако има такво сандаче со пофалби и поплаки, ќе се намачам ќе напишам 2-3 реченици на англиски за како ме услужиле. (зборам за продавници, угостителски објекти и сл.)

 

Значи мрзам, кога лежам и ќе се задлабочам со погледот во сијалицата. После тоа, само жуто-зелени дупки гледам, џоа мрсулчиња. Едни покрупни, едни поситни. После иди гледај. Ааааа, нацки. Само треп-треп. Читам, сите завршиле со школо. А јас утре имам за одговарање 2 предмета, 1 тест. :geek: А во петок треба да одговарам 3 предмети, евентуално 4. :geek: Мислам, алал ми вера... Ќе си пејам: МАМОООООО! МАМО СПАСИ МЕЕЕ! Неправда... Ма има првите два-три дена од распустот да ги преспијам, чисто да надокнадам. Уствари какви два-три дена, цел распуст има да спијам, и тоа по 12 саати! Уствари, кога ќе подразмислам... и не спијам толку малку. Можеби сум уморна, затоа што сум ноќен херој, можеби сум Супермен, Бетмен, евентуално Спајдермен... Да, да, до тоа ќе да е.... На распустот, Буби ќе го боле меот, за сè. Јас ќе сум Буби. А имам чувство дека повторно ќе се повампирувам. Денот ќе ми стане ноќ, а ноЌот ќе ми стане ден. А како бе, сите се жалат, нема... ова-она. И оп цуп, низ Центар, само гледаш најнови аудиња, беемвиња... Q7ци, A7ци... Добро, ај сеа, да не се мешам.

 

Живеам во населба каде што можеш да најдеш луѓе од секој можен сталеж, од секоја можна култура застапена кај нас, и нормално, очекуваното - од секое можно годиште. Сега сигурно ќе си речете, е де - доста драматизираш, па секое населено место е такво, има од се по нешто... Е такви се де, и можеби се сите навидум слични меѓу себе - ама фокусот паѓа на луѓето во нив, и токму тие се оние што ја (,,)прават('') населбата, со сите свои обичаи, да не речам традиции, марифети, култура, начин на живеење и што ти знам јас друго. Дури и начинот на препознатливо колективно облекување знае доста да каже. Ја земав населбата како помала единица, за поконкретно да можам да зборувам.

Во населбата каде што се будам секое сабајле, со навидум просечни куќи со убава и тек - таму недовршена фасада, лошо организиран простор и свежи ре-асфалтирани улици, доминира нештото кога секој со секого се познава, а при разминување на улица - секој си врти глава, како да го има фатено страшно лоша мигрена. Тука живее и семејство Х, со озогласено фамилијарно презиме и прилично лошо реноме - популарни и врз за мене непозната освова - почитувани од секого. Тука живее и една баба во огромна куќа - мини замоче, со изронет ѕид, неискосена израсната трева во дворот и испреплетени трендафили меѓу лозови гранчиња, која никогаш не ги отвара дрвените ролетни на прозорите и е жива мистерија за секого. Во маркетот влегува само два пати месечно и излегува со неколку канчиња млеко кисело... Чудна комшика, како и да е.

Ако ви текнува на таа комшиката што доаѓаше кај нас само кога се прави ајвар, токму таа почна да доаѓа почесто па и да си прави седенки. Ми падна сумливо нормално, се додека мајка ми не ми кажа дека секој пат кога си одела накај дома - си одела со по чинија полна вишни, од дрвото кај нас во трева. Луда жена, скроз, а има за јадење бре, да не ме сфатите погрешно. Ама пуста, мора да земе туѓо.

Живее и дедото кој дење - ноќе носи костим и вратоврска, тука е и цвеќарката од горна улица - секогаш насмеана од уво до уво, а до мене се наоѓа и тетка Нада, со вечита тулумба фризура - која ниту олуја не ја уништува, и од кога знам за неа чува неколку бели мачки. Подоле се оние од долна улица, тие најнељубезните, што дупнуваатт топки, се мрштат и те бркаат низ цела улица се до дома ако ми се обратиш со Дедо/Бабо Х..... Е не може бе, стари сте - ќе ве викам така, бидете среќни и ќутете!

Тотално небитно за вас, а за мене сите овие живот значат, и се прашувам како би функционирала подолго време надвор од оваа населба... Па и искршената постојка за автобус, што кога врне ја пцујам гласно, ќе ми фали.

 

Слаба е црпката на некои луѓе!

Рака која дава не се суши! - фала даде за тоа што додека бевме мали ми ја повторуваше оваа реченица.

http://youtu.be/E1zstrWR3O0 Сите трудете се да сте amazing. И кога ќе најдете некој кој ќе ве почитува насмејте се и возвратете му го светот кој тој ви го поклонува вам.

 

ОСТАРЕВ

 

Индиферентност.

Ете. Го најдов зборот, адекватниот збор. Тој е индиферентен спрема мене.
Нити се смее на моите шали, нити се смее со мене, нити плаче со мене, нити се радува со мене.

Не можам да поверувам дека пак ги слушнав истите зборови. Делумно бил среќен со мене. ДЕЛУМНО!
Делумно, пичка му матер! Нека цркне, ѓубре скапано.
Без мене ич, али со мене делумно! Делумно!

Тенка е линијата меѓу омразата и љубовта, тенка е богами. Сега гледам. Колку го мразам, само дедо Боже знае.
Почнав од денес да се молам дека ќе ми се јави за да ми каже дека се сели на другиот крај од светов, дури посакувам да ме изневери, па и 2-3 шамари да ми залепи, само да се оттргне од мене, т.е јас да имам сила да се оттргнам од него. Да плукнам на се што сум градела две години, зошто кога јас ќе плукнам, за век и векови ќе си остане плукнато.

Сакам на ден барем да се смениме.
Тој да влезе во моја кожа, јас во негова. Да види зошто постојано сум под стрес, под напон, да види како живеам секој ден, да научи да ме разбере, и да сфати, значи да сфати зошто се однесувам некогаш како што се однесувам. Да види дека јас освен љубов и внимание ништо друго не барам.
Ми е гајле за подарокот за роденден. Ми е гајле што истрошил пари.
Уште, после цел месец јас не ја добив картичката за роденден, зошто немал време да ја напише.
Ми е гајле за подарокот, јас само сакав некоја реченица да сврзе и да ми напише колку му значам.

Но нема, јас не го заслужив тоа. Ни еден мочан збор не можам да добијам. Јас не заслужувам изгледа ништо. Вечно да бидам делумно сакана. Делумно!!!

Јас знам дека заслужувам многу повеќе. Човек што ќе ме сака и постојано ќе ми го кажува тоа.
А тој, тој заслужува се понадоле од мене. Му посакувам во иднина да најде некоја курва, некоја што ќе го остави оти не е богат, оти нема однесување ко дечко, оти немал кола, некоја што ќе го цица до максимум.
Е, ваљда тогаш ќе сфати дека бил ЦЕЛОСНО среќен со мене, али бил премногу скржав за чувства, ме изгубил мене, а добил ништо. Ќе сфати тогаш дека требало да научи да ме цени мене, да го цени времето со мене и да ужива со мене. Али ќе биде касно.

Ете. Толку. Пак гледам немо ко пред некој месец. Пак ме уништува.

Што кога знаеш дека не си доволно сакана и дека никогаш нема да бидеш од овој човек? Што кога не знае да те цени, кога е делумно среќен, кога не ужива со тебе? Што кога се задоволуваш со трошки љубов, и тоа во повеќе случаеви изнудени?

Не сакав бајка, али тој ми ја уништи и реалноста.

 

Значи не можам да си најдам НЗС.. Или ќе ми се спие и ќе дремам над книгата, или ќе се напијам и кафе и кока кола или енергетски и станувам хиперактивна и правам се друго, готвам, чистам или не знам што и пак не ми се седи над книга

Си купив цела тегла Нескафе Голд, си сварив кафе и не да смрди на кромид.. Тоа е чудо, џабе парите.
И ептен се навлеков на кока -кола, не знам по колку лименки на ден пијам.
Сега бев до продавница, да си купам лименка и гледам еден дечко, си го бара името на лименките.. И другарот му вика, дее бе дај еве земи го ова што пишува на него "Марија", и овој му вика абе не знам ни една Марија.. Е ако де она сама ќе си дојде.. И одам јас да си зеам и вика 'See, it worked There she is " И така си разменивме по некоја насмевка и не сакав да му го кршам филмот на дечкото дека не сум Марија

И така ај да учам сега