[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Колку е убаво да си средошколец. Кога ги гледам како се радуваат на завршувањето на учебната година, посакувам и јас да сум на нивно место, да се врати тоа време.
Ми недостигаат будалештините кои ги правевме, одењето на кафе после часови, бегањето од 7ми час Мене изгледа ме фати носталгија

Денес убаво ми започна денов. Утринска прошетка, трчање од врата на врата, добро е што налетав на љубезни и фини луѓе. Ретки се тие денови кои ми почнуваат со утринско кафе во некое кафуле, но ете денес направив исклучок.

Неделава а и наредната знам дека ќе бидам пренатрупана со обврски, работа испити, учење..

Ајде храбра сум јас, храбро ќе се изборам, самодовербата е најбитна.

 

Неможам ни да се трпам ни да се сварам кога сум ваква



Ах а после ке ме читате како фучам за тоа колку сум се поправила,колку калори сум изела,колку треба да истрчам и извежбам бла, бла, бла...
Ах тој ПМС ме убива,се потешко и потешко како минуват годините.
Можам да се замислам како ќе ми е во 50те ,сигурно ќе ме фака беснило 5 левел,или смеење до кома.
Појадокот ми изгледа како ручек,ручекот како швецка маса,а за вечерата да не зборам тоа може само да се замисли.
Од сабајле незнам што ми е на моменти сум ваква ,а во други сум ваква
Нема да е лошо да си ја рокнам главата

Белким ќе се стабилизирам :geek:

 

СДК дека многу ги сакам сите поготово мојата симпатија хухуху... (Е шо да праам не можам него влице па ај тука хихихих!!

 

Најдобри другарки сме затоа што никогаш не ми правиш да се чувствувам непријатно. Кога размислувам за повеќето мои другарки сфаќам дека имало моменти кога ми направиле да се чувствувам чудно. Дали тоа била непријатна тишина или непотребни коментари...Но, ти не го правиш тоа. Со тебе секогаш е пријатно и секогаш има смисла.
Ти благодарам што постоиш зошто во спротивно, мојот живот не би бил толку прекрасен без тебе.

 

Викаат за да го видите виножитото,најпрво мора да го издржите дождот..
Не дека не верувам во виножито....ама овој дожд едноставно е премногу за моите години,за мојата ровка душа..

Стегам заби,често се издишувам,а понекогаш и солзите си го најдуваат патот по моите образи.
Патот по кој треба поретко да се оди....

 

Вчера полуматура Преубаво си поминав,кога влеговме и почнавме да играме ни се растурија фризурите некој боси играа абе што има врска се изнаигравме.Па на крај кога ни ја пуштија ночас се растајемо,абе се изнаплакавме и машките некоја солза пуштија несакајќи И неможев да се смирам зашто низ глава почнуваа да ми се вртат сите лудости,тажни,среќни моменти и многу ми е криво што ќе се разделиме,добра генерација бевме.Па од таму си отидовме на едно место седевме до 4 ипол многу беше јако се смрзнавме ама важно бевме заедно.Имаше пиво,сокови,чипсови,абе смешки беше тоа само некој глупости се кажуваа И така,нигде нема да најдам такви откачени,добри другари како нив,многу ги сакам сите до еден и многу ќе ми недостигаат.Можеби со некој од нив во средно ќе се паднам во ист клас, ама пак нема да биде тоа тоа,овие 8 години со нив беа прекрасни а посебно оваа година зашто премногу се збилиживме сите и никогаш нема да ги заборавам деновите поминати со нив

 

Забележувам во темава сите кажуваат како веќе ги фаќа носталгија за училиштето.
Мислам дека и јас спаѓам во таа група на луѓе...а има неполн месец откако завршивме. Ми недостасува ете што да правам кога сум таква :/
Ми недостасуваат многу деца со кои баш не се дружевме во текот на 4 години,а сега почнавме да се дружиме. Сепак сфаќаш дека не се онакви какви што си мислел дека се. Сепак знаат што е ДРУГАРСТВО. Од една страна носталгија и тага, а од друга радост,среќа и мило ми е што ете да не речам тие се како нови пријателства.

 

Си ја нареди стари со мене по дома
-А за колачиња што треба?
-За кифлички, млеко треба ли?
- А имаме палента и проја да направиш


ќе купам и златна мешавина за руска!

Абе, вие што ме сметаме мене, јас на навивање да не сум
Он си покани гости, луѓе вечер ќе доаѓаат,слава ќе си слави, Се убаво нели, само датата ја утнал
Ептен, ептен забеган и прост човек, знам јас на кој се метнувам
Ај греота ми е, ќе му направам швеТска маса
Тоа секако, јас и така највеќе си седам на нејзе

 

Заврши и оваа шкоплска година. Уште утре и готаво. Сигурно сега мислите дека би требало да се радувам. Не јас не се радувам јас сум . Уште утре го гледам него, мојата љубов - невозвратена но сепак имав надеж, и се надевав дека ќе се случи нешто. Тие чести погледи, или кога ќе ме фатеше дека го зјапав, јас само . Незнам како ќе издржам, навистина незнам. Тешко ќе биде многу, се навикан цела година, и навистина се заљубив во него. Сите на школото се среќни а јас морам да бидам насемана, не сакам никој да помисли дека ми фали нешто, тие би разбрале како ми е кога би знаеле дека јас сум ептен заљубена, подобро би рекла вистински заљубена. Но никој не знае и затоа јас се правам како се да ми е супер, и дека сум радосна што конечно завршува школската година, но не е така длабоко во мене сум и малку ми фали да :'( . Но не нема да дозволам да заплачам може би ми било поедноставно но сепак не.

Така денес се враќам од школо целата замислена, размислував за тоа до кога овој лажен живот ќе го живеам, до кога ќе се преправам дека сум среќна иако не сум ни малку. И така замислена си одам по тротоарот кога наедан слушам сирење ан гумите односно чрипење. Наеднаш се завртев, тоа чкрипењето како да ме врати во нормалниот живот во реланоста, и кога се завртев гледам возачот на колата испадна веднаш, а едно малечко дете заплаче веројатно се исплаши бидејчи со татко му сакаше да поминат улица, и тоа се деси пред нивни очи. Невнимателниот возач удрил куче. Возачот е крив возеше брзо а го видел кучето можел да застане. Јас кога ќе видам некое удрено куче или човеко што и да е веднаш се вознемирувам жал ми е за тоа живо суштество што настрадало и сакам да помогнам. Отидов до кучето тоа квичеше и подкривнуваше со едната нога. На ногата немаше крв значи добро е не е многу озбилно на ушето имаше закачено ливче значи улично куче е регестрирано. Кривеше и квичеше јас во себе само леле душичка како да му помогнам. Му дадов само малку ѓеврече да јаде и си продолжив да одам дома. Што друго да правам. А несовесниот возач ладнокрвно си замина ни малку не му падна жал што тоа невино животинче сега ќе криве. Штетза за тоа куче навистина, невино си настрада. Да имав во мене пари ќе го однесев во ветеринарната служба. Ми падна жал многу и си помислив што ќе беше ако не дај боже беше некој човек, страшно. Денес кога поминуваш улица треба не 2 туку 4-ри очи да отвориш.

Многу сум осетлива кога е во прашање животинче а човек да беше лелее .
Се надевам службата за невздомени кучиња ќе го оздраве некако, ногата да не криве. Навистина ќе ми биде мило да видам тоа куче како не криве, а тој несовесен човек што го удри кучето и ладнокрвно си замина, нека сфате само едно дека треба внимателно и до дозволена брзина да возе и да не му се повторе ова оти ако беше човек навистина лошо ќе беше.

 

Љубовта го прави човекот будала...или само будалите се заљубуваат ?!?!?!

 

Наздравувам со пиво за среќната и исполнетата факултетска година број 3!
Summer, my love, here I come!

 

Кога ќе видиш штрк нели се замислува желба?Кога ќе видеш како паѓа ѕвезда , се замислува желба нели?Кога ги дуеш свеќичките за роденден , се замислува желба нели?Кога одиш во црква се замислува желба и се молиш да ти се оствари нели?Единствена желба ми беше да не умре баба мојата единствена пријателка без корист и гледам колку ми се исполни...
ПОЧИВАЈ ВО МИР .

 

Никогаш не очекувај нешто да се случи ... Подобро да си изненаден отколку разочаран ! Затоа искористи ја секоја шанса во животот ... бидејќи некои нешта се случуваат само еднаш ! ...

 

СДК ми се смачи од се.

 

Дождот мој, штом ќе престане, сета моја љубов чиста ќе ја однесе....
Побудалев и јас како времево жими се. Сакам сонце, сакам да си ги облечам новите сандалки и фустанот, да си ги ставам наочарите и да излезам А не сакам чадор во раката, и перцепцијата моја да ме убедува дека е есен .. Уште лисја по улиците фалат..

 

Зошто толку ги забораваме културните манири и љубезноста?
Толку ли е тешко кога ќе видиш некој комшија да се насмевнеш и да кажеш едно Добар ден?
Да не ни се измори устата ако на некого што заслужил му речеме од срце едно Благодарам? Ако речеме Повелете, или Извинете?
Ќе ни падне многу тешко ако помогнеме на некој постар кога носи нешто тешко, или ако го отстапиме некогаш местото во автобус?
Ништо не нè чини убавиот збор, помагањето и љубезноста, а железни порти отвора...

 

Значи незнам што се дешава денеска.
Прво-средувам фиоките и наоѓам листови хемија што сум пишувала за сахароза.После тоа,ми фалеше шеќер у кафето.
Искачам да си купам нешто,сретнувам другарка-она ми се фали дека си купила фустан во шеќерна боја.
После,друга другарка ми вика дека со фризурава сум била како шеќерче слатка.
И знаете што е капакот на ситуацијава !?
Пуштам VH1 и ја начекувам Pour some sugar on me.

И сеа коа ќе ме прашаат како се осеќам,ќе речам шеќерно.Сеа сфаќам уствари зошто сум Свит Чајлд потпишана.
Имајте шеќерен ден.

http://www.youtube.com/watch?v=0UIB9Y4OFPs

 

^И мене коа ми се дешаваат некои такви случајности да речеме, се осеќам специјално, сигурно и ти сеа
Иначе
1. Сум се научила само на фаст фуд, ама не се жалам
2. Ги сакам шпанските серии назад.

Друго ако почнам, постов ќе биде огромен, а и може да ми го поремети компјутерот, па таман да стиснам „Испрати“ да го снема.

 

Избањата, издепелирана, налакирана.
Сега чекам да дојдат да ме пеглат па после да ме шминкаат .
Се налакирав розево, розево ми е фустанчето, розева ми е ташната и се осеќам како барбика.
Се надевам дека вечерва ќе си поминам убаво. Едвај чекам.

Убаво да си поминете вечер сите полуматуранки.
Мерак ми е бе.


Ќе ја барам оваа песна на крај
http://www.youtube.com/watch?v=M1haujRsqeI

 

Искористив тоа што не сум на работа денес и ја светнав куќава
целата нервоза ја истурив, сите соби под ред си средив, секое ќоше, прозорците..
Во собата на брат ми се задржав најмногу како бирал облека за да се пакува така оставил, фискални сметки, празни шшиња од кола-кола и ладен чај... едвај се снајдов Ах колку ми фали не за друго, ами нема со кој да се расправам низ куќава

Си го средив конечно и плакарот полицата за шминки и такви тракатанци ја средив, се што е непотребно фрлив...

Конечно завршив.. си удрив еден добар туш..си сварив какао, си пуштив музика.. си се средив од глава до пети маникир, педикир, па за џабе ли купувам лакови секоја недела мора да се испробаат и косата по незнам колку време ја испеглав .

Ми останува да најдам нешто набрзинка за облекување вечерва за на роденден кај пријателка.. и слободна сум... Конечно