[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Добро утро мили женички и по некое маженце.
Јас сум добра, не пишував зошто немав интернет во студентскиот. Инаку да, сега сум дома.
Убаво е, решив да се вратам назад и да се средам самата себе. Го сакам Скопје, ме направи многу силна, има нешто сурово во градот што мене ужасно ме тера да се борам.
Не ми се пишува за минатото, некако ми е излишен тој муабет. Ми се пишува за иднината, зошто време е за светлина, доста е и од солзите.
Си правам појадок, пржено сирење, патлиџани и јогурт, мнооогу јогурт.
После неколку месеци, конечно чуствувам спокој.
Одам да љубам, човечињата мои веќе се будни и ме чекаат за кафе

 

Meне животот ми станува автоматки полесен, со секое ново вдишување од липите на Партизанска.
И едвај чекам да го извадам точакот, и да почнам да шарам низ улици вдишувајќи и издишувајќи гаден воздух помешам со мирис од липов цвет. Психата е лоша работа, а има работи што се уште полоши од тоа, пример четвртина топол и крцкав пица бурек, во 6 ипол сабајле... Не е лошо, не...

Сакам да шетам со векни француски леб во рака, и да сеам миризба наоколу на свежо печен леб.
Порано имав една (лоша) навика, кога и да отидев да купам леб - морав да го вратам дома со изгрицкано крајче. Мислиш не сум видела леб, а јас пуста го конзумирав како воздух.


Ју кен тејк уан, јас не земам - да не ми дојде многу тесто од сабајле.

 

СДК едно големо добро утро !

Да ви се пофалам, навистина си имав убава и забавна вечер
После толку време редно беше и јас да се опуштам, да заборавам на обвврските а и да се напијам некоја чашка повеќе

Убаво ми беше кога сите окулу мене ги гледав насмеани, весели, среќни... истовремено им се восхитував на оние повозрасните, колку само беа весели, позитивни, со позитивна енергија чиниш 20 години имаат. Важен е духот, она внатрешното што го поседуваш.

Имајте убав ден.

 

Имајте убав ден

 

Утрински ритуал:
Станувам од кревет, одам до компијутер, уклучувам компијутер, чекам... чекам... кога се уклучи веднаш отварам Фемина -> СДК читам... читам... читам и на крај утрото може да ми почне! После си ги правам другите обврски, мислам не дека ги и имам...
Жива зараза е оваа...
Па добро утро на сите!

 

^ компијутер - компјутер

Мили мои женички, јас денес сум многу расположена, среќна, чувствувам внатрешен мир и на сите Ви посакувам да го чувствувате истото!!!

Имајте убав ден!

 

Другарка ми официјално од вчера е вардарка.
Среќна сум поради неа, и посакувам се најдобро и мноогу успеси.

 

Си се разбудив убаво ова утро и многу светлина имаше во собата, му се израдував на сонцето.Убав е денот сакам да се прошетам некаде.

Поздрав до сите феминки
http://www.youtube.com/watch?v=uCg2BoKiuOM

 

Дете кое е тепано ќе тепа, дете кое е сакано ќе сака ...

 

Било чудно девојчиња од 11 години да излегуваат пред зграда со врсници од маало и деца 2-3 години помали од нив...
Една другарка пак ми вика, леле сестра ми на 12 години уште гледа цртани филмови, срамота било да подетинува, па дури се прашува дали е нормална...

А што би требало, да почнат уште од сега да излегуваат по дискотеки, да пушат и да се пијанчат?
Тоа не би било срамота?
Деца, слободно чувајте си го детството и не им обрнувајте внимание на вакви коментари!

 

Убаво неделно утро, започнато со сочни цреши од дворот на баба ми и со понекоја кајсија Кафето испиено, секако, ритуално придружено со две цигари - и денот може да започне. Потоа следеше прошетка со кучињата, нашите мајка и син Синов веќе порасна, ама мајката си го чува како очите. Не дај Боже некое куче да му се приближи, оваа одма скока спремна да нападне. Е не, нејзе ли бебето ќе и' го закачаат? Им купив ампули пред некој ден и на двајцата, па денес ги пуштив надвор да протрчаат низ полјанката без ланци. Многу се радуваат кога ќе им ги одврзам ланците и ќе ги пуштам слободни, па кога фатија да се бркаат низ тревата, радости Па се тркалаа, грицкаа цвеќенца, тревичка, дрвца, се' што најдоа, се' бутнаа во уста

И така. Кучињата ми ја исполнуваат душата. Кога и да ги погледнам, несвесно развлекувам насмевка на лицево. Ме прават среќна, можам да ја почувствувам нивната љубов. Колку сакам животни значи, не можам да опишам. Кога би имала пари, би направила еден огромен стационар, но не како Вардариште. Во мојот ќе се води огромна грижа за секое животинче. Сите ќе бидат избањати, нахранети, во секое време ќе имаат свежа водичка за пиење, ќе бидат истрчани, прошетани... Би им направила огромен, огромен двор кај што ќе може да се истрчаат. Ех... само кога би имала пари.

Туку, како убаво ми мириса ручекот во рерна... Мх, мх, мх. Печени ребренца со млади компирчиња. Лиги ми течат значи. Не дека сум некој љубител на месо, далеку од тоа. Ама ете, денес ми се пријаде. И' кажав на мајка ми, а таа одма се облече и отиде да купи. Загрижена е сега зошто многу ослабев и постојано ме критикува дека не јадам ништо, па сега гледа секоја желба да ми ја исполни. Душа.

Многу ми е убав денов значи. Наспана, наскоро и најадена ќе бидам , напиена, прошетана... Недела, а убаво ми е. Денов ќе си го посветам себеси. Ќе си направам неколку бјути третмани (стандард во недела), ќе се фарбам, ќе лакирам нокти, ќе се шлакам со маски, може ќе си порачам нешто од нет и така Леле, претерувам со нарачкиве, ама најсериозно. И еве ништо не ми е стигнато, веќе си мислам дека поштарите намерно не ми ги носат на време. Си викаат, леле аман веќе од оваа! Пак ли пратка за неа? Е не и' ја носам! Сигурно сум им досадна, и гарантирам дека сите поштари ме знаат. Ако ви требаат врски за во пошта, обратете ми се, ќе средам

Испозамарав малце со постов, а?

Имајте убав ден

 

Да ги поздравам тестаторите низ државата што им дозволувале препишување и секаков вид на поткажување на учениците кои полагаа матура, да се знае дека ги имало, да не се правиме чесни, да ги криеме и да кажуваме дека во државава се ни е регуларно. (пу,пу,пу) да не се секираат дека имаат фамилии со леб да ги ранат, и мене од дома ме ранат исто така, а и јас треба да ранам некој еден ден. Ама не на истиот факултет со некој неранимајко што книга не фатил цел живот и денес напишал повеќе од мене. Ништо не се цени, ништо не се знае, срам да ви е на сите. И тука сега секој погрден збор што ми паѓа на ум го ставам.

 

Долго време ме немаше но...почна летниот распуст и јас пак се враќам на форумот .Немав време од екстерното тестирање, испрашувања, натпревари, но сега сум тука.Се надевам ќе се дружиме пак

 

СДК комшијатаа ми се жениии веселоо е кај нас по улицаа ( сега по невестата ќе одат) мајка ми и татко ми ќе одат на свадбата, јас нема да одам,другарка ми ќе оди,така да јас сама ќе си останам ќе си се занимавам во кучето низ двор мајка ми пак многу ми е смешна цело сабајле се спрема ми дозволи да и ги правам ноктите почнав да и ги правам,цела возбудена раката ми се тресеше,среќа и се допаднаа
ајде одам јас да погледам малце надвор што прават
имајте убав ден

 

Спојлер

2-3 години? А што би рекле на 6-7 години? Ееее, да. Јас сум таа. И не сум педофил, бај д уеј. Отсекогаш сум се дружела со помали од мене. И поубаво ми било. Додека моите врсници расправаа за симпатии, за школо... јас со помалите си дупевме костени и си правевме прстенчиња. Јас бев најголемата од сите, таму. После ќе дојде вечерта. И ќе се соберат поголемите на клупи... а помалите братчиња/сестричиња само им се плеткаа. И демек им сметаат... И само мене ќе ми речат: - Елена, ај одете, поиграјте си таму. Земи ги маливе.

И така. Си дупевме костени, си облакавме барбичињата, си игравме ластик, менувавме тоалетна хартија (самите се лажевме дека се менуваме со салфетки демек една роднина, од странство ми ги прати)... додека они расправаа за битни работи. А имаше едно дете, 3-4 години помало од мене, ама многу имав страв од него. Машко беше, и само нè закачаше. А јас како главен воџа, само го преместував нашиот клан, ради него. А јас олкава крава, сум можела слободно за 2 минути да го смачкам.

Имаше па едно друго машко дете. Тоа па... култура невидена. Цело време вртеше кругчиња со точачето. И на секој свртен круг, ќе ни рече: - Добар ден, женски. Како сте? 20 пати на ден, само Добар ден, Здраво, Што правиш. Немам друга работа. Без разлика дали е мало дете, или некој комшија. 20 пати на ден Добар ден. Мене искрено ми здосади. И им реков на другарките: - Од сега, ако дојде ХХ да ќутите, ништо да не му зборите. И ете го, после некое време, дојде:
- Здраво. Што правите?
- (ќутиме).
- Зошто молчите? Што сум ви направил? Извинете, ве молам.
- (ќутиме).
Сега кога ќе ми текне... се копам во земја. Детето ни криво, ни дужно... Ама дечки, не знам дали ме знаете мене... Јас Добар ден, викам само на тие што ги знам. И ако еднаш веќе сум те видел, по вторпат не ти викам. Еве и сега, со другарките никогаш не се поздравувам. Глупаво ми е, мљац-мљуц. Сестра ми последен пат, сум ја гушнала за Нова година. Од зорт. Таква сум, едноставно.

И уште си се дружам со помали. Една другарка ми остана од тогаш, 2 години е помала од мене. Ама супер се слагаме. Ако јас се чувствувам убаво, трескам зелени, убаво се слагам со некого, гајле ми е каков е, колкав е, од каде е и слично... Чим мене ме трпи ваква ко што сум, и јас го трпам таков каков што е, чим сме исто забегани со паметот, имаме иста прогноза... Па кој може да нè сопре? А поготово ако е распеан ко мене...

 

СДК дека летниот распуст убаво ми започна се надевам дека таков ќе продолжи да е

 

Се чувствувам среќно, слободно после тооолку време
Утре одам да си купам купачи (мама части )

Имајте убав ден

 

Незнам зошто сум волку со блага ретардација.Ич не се разбирам.Замислувам како на новата песна од Селена "Come and get it " со другарките под мишка во народна носија играм оро. Уште што не ќе ми текне.Али па подобро ми е оро да играм наместо да земам да се мувам со секој втор што ќе го најдам.Бидејќи се неверојатно мали за тоа ама ако де битно се смувала типката.
Ве поздравува Голден!

 

Леле утре полуматура дрзите срекја убо се да поминит

 

Многу ми се интересни "децата" ( мислам кои деца толкави крави по 20 и кусур години) кои направиле профили на фб во име на нивните родители и од тие профили сами си ставаат лајкови.
Мислам, навистина ли толку значи еден лајк плус или животот им е толку празен па решаваат да си го исполнат со тешки глупости...
Инаку наидов на повеќе постови во кој е изразено разочарувањето од нашиот т.н образовен систем.
Епа драги ученици и студенти неможете да очекувате дека некој посебно ќе го цени вашиот труд и вашето знаење во држава каде диполомите се купуваат со пари а учениците се делат уште од најмала возраст. Во држава каде на работни места за кои е потребно 4то одделение работат луѓе со факултети а онаму каде е потребно образование се поставени луѓе кои немаат ниедна оценка заслужено во животот.
Така да олабавете и без многу нервози...


.