[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Најјакиот изговор за откачување машко за излегување што го слушнав денес

‘‘ Не може да излеземе денес, лук сум јадена ‘‘

И другар ми на телефнот ваков остана

Интелегентна цура нема што, подобро откачување здравје.

 

Се допишував со другарка ми од кај баба ми и ми вика ајде чао одам јас надвор, и одма ми текна порано како игравме до касно навечер,ластик,фудбал,одбојка...што се не,па навечер се шеткавме,ее што сакам веднаш да појдам таму ама нема моите на свадба отидоа ( по кузнае кој пат за свадбата ви зборам ) а јас си седам дома на фемина гајле си немам другарките и тие се на свадба,сите се разбегаа негде, јас си седам дома, а полна сум со енергија ми се игра,ми се трча, ми се скока,се ми се прави ама немам со кој пуштив музика,почнав да играм па досадно ми стана, е стварно незнам што да правам,последна опција ми е да си го земам кучето да си го прошетам низ маало, ќе се врткам негде

 

Уфф бре цел ден дремам на компјутерот, малку на фемина, малку на фејсбук времето неосетно минува. Не планирам вака да го поминам денот време е да се раздвижам малку.

 

Што ти требаше сега ова,детееееее !?

Цела сум во прашалници.Цела.

 

На некој плажа.

 

Готово решив:од утре почнувам со трчање по кеј,летово морам да се стегнам..Нема веќе изговори,се договорив веќе и со другарка(нели во друштво е и поинтересно,заесно сме посилни ) И мислам дека е веќе крајно време да почнам да спортувам,наместо да се искривувам вака пред пц.. И да..денес ќе јадам се што ми се јаде..од утре на режим малце..Бреј за тепање сум.. Ајде држете ми среќа и овој пат да не се откажам(иако сум цврсто убедена дека овој пат нема )..
Имајте убава неделна вечер

 

СДК Си имам навика да си правам планчиња и да си го мачам мозокот со што ќе биде како ќе биде нешто. Па така кога се е фино скроено, најбрзо се зае*ува. И бесна сум, се нервирам и до последен момент не се откажувам додека не се поправи нешто.
Е сега муабетов ми е дека тоа многу замара. Особено ако е некој долгорочен план.
Ама не знам како да си се излажам и како да си речам да не се мислам веќе и да биде што ќе биде. Како ли да се изменам? Оф, Господе, зошто ли не можам да не се замарам со ништо некогаш?

Малку и ме фати „неделното чувство“. Знаете, тоа е она тапа чувство кога знаеш дека утре е Понеделник, и иако немаш некакви обврски, денот ти изгледа како стрмна височинка по која мораш да се искачиш. Тоа е она тапа чувство кое не ретко го спомнувам
И кафе не сум пиена денес, мразам кога не ми го прават по мој ќејф, па од страв дека тоа страшно нешто може да се случи, одам на сигурно и си пијам дома. А и филџаните дома ми се поубави

 

Неможам да ги најдам најубавите зборови за да навезам еден убав пост,и да ви го доловам мојот убав период во животот...

Како што ми започна оваа 2013год.мислев дека нема да издржам,поминав преку многу неправди и немав веќе чисти навлаки за перниците поради моите солзи.Претрпев голема загуба на блиски личности кои не се до мене повеќе,но ако гледаат сигурно прават некој план како да го запрат ова време за мене,за никогаш да не помине..

Среќна сум,море среќна е многу,многу мал збор.
После една огромна неуспешна љубов,се заљубив повторно,во нов лик,во човек кој изгледа ми е пратен од некаде,или можеби ми е зачуван за баш сега да се појави и да ми ги отвори очите.

Дома ми е спокој,дома ми е царство од љубов,дома ми е мирот.Со факултетот расчистив пред некоја недела,со оглед на мојата неодговорност годинава,на толку исчистени предмети се чувствувам како да сум добила лото.
Брат ми отиде во Америка,со цел список испишан од сестра му,ама ми вети,ќе ми донесе бар нешто.

Има уште,ама одамна не сум пишала и сега незнам што попрво да напишам.
Јас прекрасна,со сјај во очите,ќе си пукнам од среќа еј..

 

Гледам денес сите на чистењето сте препуштени,па и јас да не останам покусо и да кажам дека сум ја светнала куќава
Ми остана уште вецето,но веќе немам сили.Го оставам за утре.
Уживам кога ми е се чисто и средено.
Редно е сега да се опуштам со малку музика,капучино и сок од праски,па вечер ме чека книгата
Ве гушкам сите

 

убав ден цел ден со убави работти,саканиот јас :geek: шопинг,природа,љубов мммм
ех кога повекето би биле вакви денови :geek: еех доволно што сепак ги има

 

Секоја чест на „Здружение мали херои“ !!! :up:
Голем респект за ова, можеби и тоа е конечното нешто што ќе го разбуди народот!
И ЈАС СУМ ЗА ЗАБРАНА НА ЕУТАНАЗИЈА ВРЗ БЕЗДОМНИТЕ ЖИВОТНИ!!
https://www.facebook.com/media/set/?set ... 989&type=1

 

Подобро 10 дена да се срамиш на плажа,одколку цела година да се мачиш во теретана

 

До министерство за образование (намерно е напишано со мали букви):

Да си ја направите страницата Е - дневник подобра! Ќе напишам еден параграф и гледам самиот од себе ми се брише. Бог да чува! Системот не може да ви издржи повеќе логирани клиенти во исто време. Епа превземете нешто. Македонија и се е можно . Арна државичка си имаме. Позлатена. Штипана по носето од секој кој ќе стигне да соли памет во неа. Од вакви министери како овој за образование и оној другиот за здравство.

Море тие се збогатија ама ние маглата ќе му ја фатиме. Овде веќе не се вегетира, не па нешто плус.

 

Последна недела дома пред големото поаѓање. Емоциите моментално ми се флет лајн, со тенденција за сериозно гличење. Деновите од броени, поизброени, амин. Ако уште некој ме праша за некој список или за тоа или за воа или за ноа, ќе се изнервирам и ќе го истепам. Главата ми бучи од сите работи што треба да се завршат - колку и да планираш, факт е дека последните пет дена пред поаѓање и првите пет дена таму, обично се најстресни.

Ми се повраќа цело време, а јадам како трудна.

Значи уште отприлика две недели потресување, па ќе дувам торта, сама, ќе ја исркам со голема лажица, сама, додека седам и плачам, најверојатно без интернет, оти уште ќе бидам изгубено теле, и ќе ми мине стресот.

Одлично, можам да се справам со тоа.


Деновиве резервирани за испраќања и збогувања. Епа, да, мразам збогувања. Среќен пат, бла бла, ќе се чуеме, бла бла, ќе се гледаме на скајп, бла бла... Јас сум ви затворен тип на карактер за емоции, јас не знам, ете, не знам, теле сум, не знам да кажам дека ќе ми фалат, не знам да се искажам. Најтешко мислам дека го поднесов пораното кажување ба-бај со баба ми и дедо ми. Некако... Не знаев што да кажам, не знаеја ни тие, баба стопати ми повтори да чувам нерви, да не се секирам. Мислев дека ќе почнам да плачам ако наскоро не отидев за Скопје, а мислам дека и тие се исплакаа откако јас си отидов.

Ви реков дека сакам пред одење да го почувам дечкото мој во спиењето, да се одмори човекот пред одење, кога, обратно испадна. Ме исчува до разденување, ми ја испеа химната дека нели ја даваат насабајле на МТВ (а мислев дека халуцинирам, ама не, морало кога ќе ја слушнел некаде химната да ја испеел ), ме гушна и си легна да спие човекот. Очигледно дека моите флет-лајн емоции се искажани во соништата. Спијам, плачам и се тресам. Пак. Така функционираат моите внатрешни демони. Ги сонував баба ми и дедо ми, ама како во бунило некое да бев и не ми се свиѓаше тоа. Не мораше да види баш како ми е навистина. Му имав кажано дека не спијам добро, ама немаше потреба да се шлогира човекот. Ај да не зборувам за неубави работи.

Ноќеска стасавме до делот - кажи-си-се'-што-ти-лежи-на-срце- за да не кажуваш на Скајп отпосле, и јас теле, муле. Магаре. Стока. Не ми оди тој дел да ви кажам право. Исто и делот со сакањето, ми го потврди тоа што го мислев одамна, така му иде некогаш да се избаци, го гледам уште многу одамна ама се правам на три и пол и си ќутам, ама ви викам, три рака и говедо во врскава, па не се избацува. А богами и јас не сум нешто поарна. Еднаш да му кажев бе, ми фалеше, сакам да те видам, вака така, не, стока, теле. Ако, со друго надополнуваме тој дел де. Битно добив роденденски поклон, предвреме , сабајле бела ружа за добро утро , а за повеќе информации не ви кажувам. Почна да сфаќа со која будала си фанал работа.

И така, фино, си лапкам чоколада во поголеми количини, си симнувам серии на велико, гледам да сликам се' и со сите пред одење, да се наспијам, си лапкам и апченца, убавко ми иде... Ќе дишам уште 10 дена, после ќе почнам малку полесно да дишам. Се разбираме де.

Уште 12 петоци и дома ќе сум.

 

МУВА суштество шо знае да влага преку дупче од 2 cm а незнае да излезе преку врата од 2 метра..
Значи цело време ја бркам никако да излезе низ врата
И го отвоеив прозорот па излезе, браво за мене ја избркав досадната МУВА

 

Имал BMW и фраер бил.
И комшијата има коњ, па принц е?

 

е неможам веке па шо сака нека биде
Петокот како што ви пишав незнам веке каде не бевтрчај ко луда-наваму, натаму оди до кол центарто па вракај се дома па пак таму-не одговарала картичката на мобилниот а тие немале друг -преморена, едвај се движев, ме расположија девојките од медитација и дружбата со нив и секако сладоледот
Саботата едвај се освестив од уморот претходниот ден-некако функционирав, како-незнам-малку се расположив со розевата прошетка и со журката што следуваше после тоа-ептен откачив и дома со радиото на мобилниот си продолжив
денес-бев и кол оператор-како и претходните денови па отидов до Универзална на годишната конференција и пак се вратив назад-не дека сакав, морав па се разборувавме со една девојка и си отидов на сладолед малку да се одморам а најпрво му пишав на претседателот да ми најде замена оти не можам веке и така цел викенд ко луда се шетам наваму-натаму а утре повторно дадена ни е задача-не се нормални

 

Feels good to be home. At last.

Напорна година ми беше ова.
Како почнав, како 31ви декември да е
Шала на страна, навистина се чувствувам исцрпено. Многу работи некако ми се собраа, дури не ми се верува како издржав а да не доживеам нервен слом. Личност со карактер бе!

Се надевам следниве 3-4 месеци нема да ме изневерат.

Saying HELLO to my summer vacation.
http://www.youtube.com/watch?v=CwZ_bmNbdAw

 

Со душа ги чекам деновите кога единствен проблем ќе ми биде кој џез да го одберам, каков лак на нокти да си ставам, на која страна шеширот да си го накривам! Ете тоа!

 

De bre srcekrshachke, kakvi zadachi vi davaat?