[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

If u love two people at the same time, choose the second one. Because if u really loved the first one, u wouldn't have fallen for the second!!!! - Johnny Depp

 

СДК од секогаш сум мислела дека ноќните саати ги сакам повеќе од утринските, а во последно време сфаќам дека е обратно. Посебно чувство имам наутро, а плус ако е и сончево утро со свеж ладен воздух...ех уживанција. Кафето и кроасанот со крем од портокал и ванила, како и некои песнички кои повикуваат на палави работи се дополнително задоволство. За да учам убаво морам прво да си ги задоволам сите сетила. И да ви кажам во моето задоволство ова утро голем удел имаше и професорката која ги објави резултатите од испитот, а јас сум на листата. Еден чекор понапред.
Имајте убав ден феминки и учете. И сами знаете какво е чувството кога ќе се пронајдите на списокот на положени.

 

Always look on the bright side.
Може нема да го видам денеска, може се нервирам цело сабајле уште од 6...but I iz evil!
Сега ке си ја искористам ситуацијата на паталец и мамичка ке си плати за тоа што треба да си плати.
А од утре мераци. Може сепак ова вредеше. Жртвував еден ден за да добијам 4 за возврат.
Па не е лошо, м?
Напротив, ме густа ептен.
Ме мрзи да одам на факултет, ама ај, порано ке си излезам. Гајле ми е.
Животот ми е прекраток и прекрасен да би го поминала во 4 ѕида со трупци што “предаваат“ читајќи од книга.
А сега се одјавувам и сакам сите да сте позитивни како што сум и јас покрај срање почеток на денот.
Remember kids, look on the bright side.

 

пре-пре-пре прекрасно !
аирлија почеток на колоквиумската недела !
си полагав јас си пишав се и убаво ми е
тоа сакав само да ви кажам
чао,пријатно !

 

Фонтана ќе ни ја затвореле ..ех се до на пролет ќе се скратиме од оваа ПРЕСНА убавина .
Пишувам дневик затоа што жолчно ги сакам и чувам одредени спомени и зато што сакам по одреден период да си ги отворам и читам .....
Тој се јавува и ми кажува работи кои гледам колкава тежина имаат колку се јаки силни полни со емоција полн со грижа...а од др страна ќотек бара ќе го добие ако не го напправи тоа што го барам од него му се бројат деновите з атаа одлука да ја донеси ......ех нека му ја мисли оти јас му ја смислив .
И никогаш доста од песнава евер невер или како и да се кажува
http://www.youtube.com/watch?v=NcbAibPA2yY

 

Денот е прекрасно почнат, преубав преполн со љубов и радост,се надевам така и ќе заврши.. Запомнете.. личностите што ви значат денес, никогаш немојте така лесно да ги пуштите да си заминат, утре тие ќе бидат оние што највеќе ќе ви требаат!

 

http://www.youtube.com/watch?v=lwTpZpwjtIE !

Доста ми е више од хемииве, физикиве и све остало

 

always choose life

 

СДК секогаш средувајте ги работите при првата шанса!
Не чекајте покасно.Тогаш кога е првата шанса ,дајте се од себе и нека се оствари.
Е сега ако ми е кога чекав со месеци,и сега ќе се будалам пред венчавка со книгите
Кога дипломирав ,си реков ма ќе пробам во јуни да се појавам на последниот испит ,кој ќе чека до септември и дипломирав во јуни!!!А секогаш си оставав испити за септември.......е сега ако ми е за ова другото,акооооооооооооо

 

СДК, всушност да се изначудам од тоа колку расипани можат да бидат деца од 7мо одд, пак тие мене финти ми праат
Епа ме бараа - ќе ме најдат следниот час, а и понавака бога ми

 

Викајте ме носталгичар, но навистина некои работи и покрај целиот напредок на човештвото - отидоа наназад.
Инспирирана сум од темата за уметничкото лизгање и цело утро прегледувам на YouTube како тоа беше до пред неколку години и каде отишло денес. Актуелното уметничко лизгање ме асоцира на роботи - изброени скокови, изброени уметнички елементи, сите кореографии ми изгледаат исто, нема поезија на движење, нема приказна, го нема треперењето на срцето кое ми се јавува кога ги гледам старите ѕвезди... Сега има обична песна и играње на неа. Каква приказна пренесе Lysacek кога го понесе олимпиското злато? Никаква - гледам само движења кои не ме понесуваат и превртувам очи од здодевност.

Балетот отиде во неповрат (знам дека има обожаватели на модерниот балет овде и нека ме извинат), но ова веќе не може да се постигне... Ова е веројатно врвот на уметнички приказ низ човеково тело.

Спојлер

Модерниот балет не може да ме трогне како
http://www.youtube.com/watch?v=fWYYQN-6tJg http://www.youtube.com/watch?v=AJrJFk7U ... re=related
Сум ги погледала изведбите на Dying Swan и од најдобрите денешни балерини и не се ни блиску до горните.

Правила, правила, техника, техника... уметноста е речиси уништена.

Да не почнам за литературата. Да почнам?
Денес се бројат на прстите на една рака делата што ќе останат да се читаат по неколку децении. И тие пак не можат да стојат рамо до рамо со славните класици напишани до почетокот на 20тиот век.

Сликарство - модерното не се ни трудам да го разберам, искрено.
Не ми се јавува желба да гледам и да мислам што сакал да пренесе уметникот. Сакам реализам, сакам мрачност, сакам да ме впие сликата и да ме однесе во некое друго време.

Музиката - ако почнам не ќе можам да запрам. Презир ми буди модерната, презир. Има ли денес композитор кој срцето го истура на партитура, кој не компонира за пари и минува бессони ноќи не сакајќи да ја испушти инспирацијата додека трае? Ова компјутерско компонирање ја убива секоја емоција, единствено што придонеле компјутерите за музиката е тоа што можам да ги даунлодирам класичните дела и да ги слушам.
Па и изведувачите - никој не може да ги достигне емоциите на еден Jascha Heifetz, David Oistrakh или Рахмањинов кој ги изведува сопствените композиции.

Јога - денес има толку многу видови кои немаат ни допирна врска со јогата. Се сведе на гимнастика, а класичното полека се губи низ желбата да се добие техника за побрзо слабеење. Кога сум веќе кај гимнастиката, е тука новиот систем на оценување ја уби, буквално ја уби и ја стесни. И тука гледам истренирани роботи, зашто секој потег им се мери со некој број, се трудат да го изведат технички совршено и изведуваат без душа.

Спојлер

Чисто за илустрација - како тоа изгледаше некогаш, здивот да ти запре.
http://www.youtube.com/watch?v=K4n0x1hijHE
http://www.youtube.com/watch?v=xukL8xHXFAc

Сакам да кажам (а забегав сакајќи да кажам) - дека со развивањето на технологијата, правилата, техниката... уметноста се загуши. Не дека ја нема денес, има вредни работи достојни за почит, но и тие што се - се губат кога ќе се споредат со вистинското.

 

СДК...стомак ме боли од смеење

http://www.youtube.com/watch?v=FxbX4KcN ... ideo_title

Таа си мисли преуба е, а во суратот ко нинтендо е

 

Некој се смее некој плаче а јас?јас и од двете работи правам комбинација.Ем се смеам Ем плачам ама не од тага туку онака ми дојде.Кој да ме разбере?Ниту најголемиот филозоф.
Ми доага да си земам едно меко кебенце и да легнам пред тв и да ги изгледам сите филмови на фокс крим.
Вистинското доага утре.Во прашање е Нејви ама јас имам тогаш колоквиум.
Оган да ве изгори зошто сте го ставиле во лошо време.Да ви е.ам се по список.Од професори и студентски прашања како што вика еден мој другар 9тиот круг од пеколот до чистачи на красните плочки.
И така одам да си го испијам кафето со мама.Греота е,од прееска ме чека.

 

Денот без кафе, кока кола и чоколадни бисквити не ми е ден. И без фемина, исто така.
А бидејки сега сето тоа ми е на дофат на раката денов станува се подобар и подобар.
Додека некој се труди да го сруши убавото, јас се обидувам повторно да го изградам.
Би изградила ѕидини околу себе, внатре би пуштала само одредени луѓе и се би било совршено.
Но, може ли така?
Убаво ли е?
Што ако еден ден фати некоја бура и го сруши тој ѕид околу мене?
Како ќе продолжам јас понатака?
Затворена во свој свет, со свои правила, каде се е розово, каде реалноста ја нема....
А потоа...би се чувствувала како срна со повредена нога која го гледа ловецот во очи.
Немоќна, сама, изолирана од се и секого, незапознаена со суровата војна наречена живот.
Не, тоа не го сакам за себе.
Војната ја започнав пред 16 години и ќе ја завршам оној ден кога моето тело ќе биде спуштено под земја.
Војната ќе ја изгубам, никој не е вечен и никој не го победил животот, но колку битки во таа војна ќе добијам зависи само од мене.
А можам да го дадам својот максимум и да добијам што е можно повеќе.

 

дека денес е многу убав ден..незнам зошто онака чисто спортски супер ден

 

Кратко и јасно:
Се чека 00:00 за конечно ИНТЕРНЕТ, веќе недела дена преживувам само со отварање на 2-3 основни страни, и фала богу фемина одма после маил
My tv shows are waiting for meeeeeeee

 

Сдк дека не можам да ги сварам водителските ликови кои секојдневно ги гледам по телевизиите ниту квази ѕвездите или „мега-популарниот..“. Каква водителка бе какви бакрачи, користи уличарски термини и жаргони како да е девојкава на кафе со другарките. Шо, као, чеај, жустро итн. се само дел од изразите кои ги слушам. Посебно АБ каналот изобилува со вакви wanna be celebrity на чело со „веќе докажаната“ (овој термин стално го употребуваат) Мели бејби.
НЕ, НЕ СТЕ УБАВИ! НАПРОТИВ СО СТАВОТ НА БИЉАНА СЕКУЛОВСКА И КЛАТИГЛАВЕЊЕ НЕМА ДА МУ СЕ ДОПАДНЕТЕ НА НЕКОЈ, НИТУ ПАК АКО ПОТЕНЦИРАТЕ НЕКОИ ЗБОРОВИ, СИГУРНО НЕМА ДА ВЕ СФАТАМ ПОУБАВО. ЌЕ ГО СМЕНАМ КАНАЛОТ.



А исто така побудена од секојдневното гледање на пензионери/ки, решив да им посветам едно мислење тук и сега.
Денови: недела и понеделник. Припрема за маршутата. Земање карта на Скопје, тефтерот пред себе и се почнува.
Вторник: 04:50 - будење. Брзо, брзо се фаќа автобусот кој трга во 06:45, и рано наутро меѓу првите пациенти на преглед. Во 08:30 фаќање најблизок автобус до Центар и идеализирање на споменикот „Воин на коњ„. Тука често ќе се пушти некоја солза, за МАКЕДОНИЈА, нели ?! 10:00 - одење на пазар. Светото обавување на продукти од пазарот започнува со 3 кила патлиџани, 4 кила кромид, 4 ТРСКИ праз, 6 кила пиперки, и останати зеленчуци. Сето тоа се става во пакет. Боже од кај им снага за толку тешки рабоЌе ? Свеченото чекање на автобус. Доаѓа очекуваниот автобус, го гледаш од километар, млади луѓе се симнуваат за во училиште, ти се испрчуваш со нив, ја фаќаш метлата во една така, пакетот во друга, креваш мишка да не паднеш, уште тоа ти фали, и во поход. Намерачуваш слободно место, а ако го здогледаш јуриш кон него макар и до шоферот да е.


НАРАВОУЧЕНИЕ: Мака ми е од оваа глетка. Жалев и жалам кога гледам стари изнемоштени луѓе. Но се повеќе не можам да поднесам луѓе постари од 64 години кои се изживуваат во градските автобуси. Џунглата постои. И тоа во Скопје.

Поздрав.

 

СДК Ова е мој прв пост на Фемина. Добро ве најдов и ви посакувам се најдобро. Долго време ве читам, но еве сега пишувам и се надевам на плодна соработка.

 

^
Добредојде !

Беше убав ден ! Кафенце,фемина,шетња низ град ,ама... 17 часот веќе е ноќ????????????????????????
Сум се навикнала до 19 часот да биде ден .. епа Смајли ке мораш со тоа да се поздравиш -иста сум ко смајливо само наместо насмеано тажно