[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Конечно верувам дека моите соништа можат да се исполнат.
Еден ден, наскоро... Ќе дојдат моите денови..
Нема да се откажам, ќе продолжам да верувам во себе и кога никој друг нема да верува!
Убав ден е надвор, ден за нов почеток.

 

Ахх Серафима душичке искрено успеа да ме расплачеш,ама и од возбуда кога гоо прочитав ова,срцето ми заигра ми го разубави денотт,а можам да замислам како ти е тебе-леташ миличка,колку убаво,Господ е Голем,само трпение и се ќе биде...ти посакувам лесна и убава бременост од срце,твоето анѓелче ќе се гордее со тебе,ќе бидеш прекрасна мајка,не се сомневам во тоа-уживај мила во најубавиот период што следува

 

сдк дека сум тажна бидејки ме ограбија

 

Да, знам дека техничките факултети се најпросперитетни.
Не, не сакам да бидам инжињер, програмер, графички дизајнер, било каков дизајнер.

 

СДК во животот човек не треба за се да расчистува сметки, ако некој му направил зло, незначи дека треба со иста мера да му врати.А се додека враќа со иста мера, никогаш нема да има мир, се што ќе направи е само ќе ја полни својата душа со омраза и се повеќе истата ќе ја гледа кај другите, без разлика дали ја имаат или не.Секако дека човек не може да биде рамнодушен, но поголемо зло е ако се врати со иста мера.Животот е премногу краток, за постојано да се расчистуваат сметките.

 

На овоа само ќе додадам, Karma is a bitch.

 

Не можам да верувам колку прости и неизживеани луѓе има.
Ќе им дадеш се,си била со нив и во добри и во лоши моменти,си ги подржувала,си ги сакала,си ги ставала пред сите за на крај да ти се смеат во лице.
Самите сме криви за тоа.Со нашата добрина и наивност сме направиле да се однесуваат така.
И после тој бил прост.НЕ!Јас сум.Што воопшто дозволив сево ова да се случи и да дојде до ова.

 

И јас како времево, топло топло.. и одеднаш ќе згрмам.

 

Денес, по долго време, бев на состанок. На вистински олдскул состанок - почнувајќи од моето точкасто фустанче, се` до неговата карирана кошула. Кутриот, облекол кошула на долги на времево. Бевме на ручек во еден ресторан. Ми ја отвори вратата, ми дозволи да поминам прва, ми го поттргна столчето. Зборувавме за времето, за факултетот, за нашите планови во иднина, ситни и едноставни муабети, без навлегување во детали. Пред заминување нежно ме бакна во образ. Се почувствував како вистинска дама.

Не знае да ја изговара буквата Р, тоа ми се чини слатко. Има сериозно лице, но детска насмевка. Паметен е и трудољубив, заштитник, и дефинитивно a keeper.

Можеби ова е точно она што го барам. Штета што времето е погрешно - заминувам за неколку дена и ќе ме нема три месеци. Знае за тоа, му кажав, но не рече ништо. Рече дека е добра шанса за патување и заработка. Фокусиран е на сегашноста и на многу блиската иднина. Не знам каде би го сместил ова нашево.

И ете, повторно ја правам истата грешка! По само еден состанок, нашиот однос доби име: ова нашево. Престанувам да го нарекувам така, веднаш! Ќе се движиме со многу мали, бебешки чекори, и ќе видиме каде патот ќе не однесе. И онака тој вели дека живееме денес, а луѓето го забораваат тоа размислувајќи за вчера или грижејќи се за утре. И многу е во право.

Carpe diem

 

Ми недостига седата старица за која сум сигурна дека сега е среќна во рајот.

 

На една страна пишале:
''По ваше мислење кој е подобар? Axl или Slash? ''
http://24.media.tumblr.com/tumblr_mbewq ... o1_500.gif

 

Точно е дека секое девојче уште од 7 годинки си ја има замислено својата венчавка од соништата. Но времињата се менуваат, вкусот и модата ни се менуваат, и со текот на времето си градиме сопствен стил. Кога ќе ми текне дека сум сакала да бидам невеста во голем раскошен балски фустан со милиони циркони и камења, со штикли високи, со пунџи и шноли светкави, а младоженецот во бело одело и бели кондури (нели таква мода беше едно време) ми се иде да си пукам. Сега се замислувам во наједноставно бело фустанче до колена, црвени ниски старки со бели чорапи и букет со неколку свежи црвени ружи, а младоженецот во некои избледени фармерки, наједноставна кошула, сиви искинати старки на нозете и цигара у рака.

Мајка ми кога ќе го види таков нема да ми даде да го земам.

 

Ниту една жена не го добила она што се надевала и ниту еден маж не се надевал на она што го добил

 

Ќе дојдат и моите 5 минути, но ќе траат цел саат!!!

 

Море да не биде татко ти тој што нема да ти дозволи?

 

СДК дека не знам што сакам. Имам одлична работа (не ми е по струка, ама отсекогаш сум се замислувала да работам во фирма, на таков начин како што работам сега, со состаноци, контакти со луѓе и преговори, пред компјутер и праќање мејлови). Ама, некако не ми е по ќеф. Платата е одлична, колегите се ок, не ме сфаќајте погрешно, ама чувствуват that's not it. Не знам зошто. Од друга страна сакам да аплицирам за една стипендија и ако не почнам да дејствувам одма, нема шанси да ги средам документите толку брзо. А сметам дека имам големи шанси за да ја добијам... Ме уби времево. Некако сум многу без волја.

Плус, вчера се искарав со дечко ми. За банални работи. И знам дека сите двојки се расправаат за банални и небитни работи. Ама коа ќе погледнеш подлабоку, во сржта на сето тоа, ќе сфатиш дека ако се' било во ред во врската, нема толку често да има карање и расправање. Нема да го чувствувам тој бес во мене. Не знам. Изгледа нешто не е во ред. Дека го сакам, го сакам, ама дека не е тоа тоа веќе, не е. Не знам...

Направив ребаланс на буџетот. Оу мај гад . Нема да имам пари за одмор. И годинава нема да идам никаде. Гад демит . Редовна плата веќе година ипол, а никако да тргнам настрана некој денар. Не ми успева. Секогаш ќе ми излезе некаква дупка. Се мразам и го мразам капиталистичково општество, што не ми дава мир и спокој да уживам во тоа што го имам. Не, не, мора да ме потсети на сметки и станарини и на недостигот од гардероба и финансии за еден мадафакин скромен викенд во Охрид. Епа не е фер. Глава ме боли коа средувам финансии и сметки. И цел ден ми е факд ап.

Како и да е, викендов се изнагледав "Friends" и се изнасмеав. Барем додека ги гледам, не мислам на глупости и проблеми. И Чендлер е најфацата од сите. Идол. Мејд мај деј.

Нејсе, ќе идам да си направам салата со туна и да ја довршам петта сезона. Можеби утре ќе ми биде подобро.

Имајте убава саботна вечер

 

СДК дека луѓето не се менуваат.Можат само да глумат дека се смениле.
Сепак на крај маските паѓаат и секој го покажува своето вистинско лице.
Тогаш луѓето се претставуваат во вистинско светло.Онакви какви што се.Добри или лоши,културни или некултурни,грижливи или негрижливи....
На нас останува да откриеме какви намери се кријат зад таа маска и зад лажното претставување.
Што мене за жал,никогаш не ми успева.


Друга работа...вчерашната случка со денешни последици.Но,зошто?Зошто воопшто се занимавам со него кога не ми е ни малку важен?
Зошто неговото однесување успеа толку многу да ме онерасположи?

 

сдк денес ми е роденден

 

На мајка ти ќе и купите едни убави темни наочари да не забележува детаљи.

 

Како пред мои очи евреи да одеа во така наречените логори на смртта.
Тесна патека, еден по еден, стари баби со шамии и кошници во рацете, натажени излегуваа од гробиштата.
Кога ја видов таа слика се наежив цела.