[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Ме касна оса. Ме боцна,поточно,на листот на десната нога. Веќе четири дена имам оток црвен,тврд и топол на целиот лист на десната нога,и се движам многу тешко. Се мислам да не е некоја алергиска реакција и да се искомплицира работата,ама добро,ја мачкам со 3 креми,се надевам ќе помине. Една оса,сто души и мене ме боцна бе. Цел живот баксуз

 

Добро утро.

Ја сабајле легнав во 4ипол,и тек сега си станав наспана и си пуштив музика.И тоа незнам од кај ми текнува на песниве,некои '80s hits.
Али ај,добро е
Не ми се збори некако.
Имајте убав ден

http://www.youtube.com/watch?v=OBwS66EBUcY

 

Колку сум радосна!
Двете први братучедки ми се бремени.
Сега и јас ќе ги бројам деновите до излегувањето на малецките.
Ептен ми е интересно, но и чудно.
До вчера ги гледав на факултети, па излегувања, журки, другарки, дечковци, младост!
А сега наеднаш деца чекаат.
Живот!
Не викам дека со доаѓањето на детето нивната слобода и младост мора да заврши, туку оваа брза промена изгледа не ќе можам толку брзо да ја прифатам.
Им посакувам се најубаво, заслужуваат да бидат среќни.
Се надевам ќе бидат!

Ги сакам,ги сакам,ги сакам!

 

Конечно се да се среди, мислам начинот на животот ми се смени
Станав во 09:26, и подготвив појадок на малото џуџенце (сестра ми) бидејки синока ја каснало нешто на ногата и цела и е подуена ахх жалното детенце , сега дома нема кој да ни ја руши куќата врз глава да трча да скока... Денес е под моја одговорност, додека моите се на работа јас ке си ја гледам , ахх што убаво е да имаш сестричка и тоа малечка како мојата, си ја сакам најмногу .
Седнав на фб и една многу блиска личност премногу ме израдува со преубави вести, и така утрото ми почна преубаво денеска и денот е многу убав . Среќна сум и друѓите луѓе кои се среќни, задоволни и спкојни во животот. А најмногу сакам кога некој со мене ја споделува среќата бидејки најмногу се радувам, незнам таква чичност сум само во животот сакам да сум среќна.
Еве сега си седиме со сестра ми, гледаме цртан филм, јадеме пуканки-уживаме.
Имајте унав ден, ве сакам

 

СДК само што станав пред 20 минути,се измив и одма на фемина Некои станале пред неколку часа а јас спанка па добро кога си легнав во 05:47 минути кој ми е крив
Е сеа вака комарците ме направиле лом цело тело ме чеша цела сум испокасана ужас Брат ми исто така а мајка ми и татко ми гајле си немаат ОК нема врска само сакав да кажам не станувајте толку касно како мене глава ќе ве боли

 

Пиво фест.
Воз.Патуваме со воз.Прво и ново искуство.Хаос ама македонска работа.Добро толку ли е тешко да се има пристојно место во возовиве.Чисто и да седиш! Си платил да седиш секој да си го плати своетто седиште.Луѓе не се стои 4 саати(бидејќи нели едвај се влече по шините).
Ама македонче навикнато. Но и во воз запознаваш и среќаваш фини луѓе.

Луѓето знаат да се забавуваат .Очиве полни впечатоци. Музика. ладно пиво. Иако не пијам ,дугите уживаа.
А сакам да патувам па макар и до Прилеп.Само јас и другарка ми си правиме своја забава.Не сакам премногу луѓе.Арно ама и таму си најдовме познаници. И покрај сиот тој хаос и турканици увидов дека еден дел од младинава сеутше е фина што мене ми годи многу знаат за пријатна насмевка, знаат за повели, фала и слично безразлика од каде доаѓаш.
Инаку разочарана од пристојноста на девојќите и жените.И да си разголена се треба да ти прилега.Не сакам да судам,но лош призор е дефинитивно.

Како и да е .Тука сум сега .Дома.Конечно ми се исполни желбата да одам да го слушнам Владо Георгиев

 

Не сфакајте се така како што пишувам.Бидејки мнооооогу сум изнервирана и не знам што зборам.Мене ли ке ме лаже? Со мене ли ке си игра? Што сум му јас? Денес ставам крај.Му се јавив и му кажав се што имав на срце не ми е гајле што му се изнавикав.Пуф,на кафе бил.Ке добијам инфаркт.Нека си е среќен со која сака,нашето другарство или што и да е денес завршува.Да,тешко ми е.Ама понекогаш треба да се откажеме од личности што ги сакаме бидејки немаме друг избор.Нека биде среќен.Ако тој е среќен и јас сум среќна.

 

Сакам да кажам многу работи,само не знам од која да почнам..
Имам тежок период..немам веќе енергија,а ни желба да се справам со проблемите..
Доста е,исцрпена сум веќе..
За овие два дена 3пати ја сменив навлаката на јастукот за спиење,бидејќи беше мокар,мн мокар од моите солзи..а веќе немам ни солзи во очите,пресушени се..што на моменти чувствувам бодежи во очите...
И не е доволно ако ја слушнеш http://www.youtube.com/watch?v=iWzEPuWvgz4 ...некои работи одноставно не можат да поминат така лесно,а нивниот заборав...немаат заборав таквите работи,само оставаат лузна,која доколку се срамиме од неа ќе се трудиме да ја сокриеме,колку што може беспрекорно...
Животот е суров,како што викаат старите 'за некој животот е мајка,за друг маќеа'..
Понекогаш се прашувам каква е таа социјална стратификација,распределба кој ќе биде богат а кој сиромашен...кој одлучува за тоа?
Поради тоа многу луѓе страдаат,и еве, јас сум една од нив..
Кој рекол дека парите не го прават човекот среќен,мора да бил мн сиромашен и се тешел самиот..
И те како се важни,најважни..
Претворена сум во најголемиот материјалист,по последните дешавки..ако немаш пари,си никој и ништо..
Жално,но вистинито,колку и да негираме..
Сакам само кошмаров да ми заврши..а знаете која е цената на тој кошмар..само 1000 денари...сурово сурово..
Сурово е како парите можат да го купат спокојот........................

 

Сакам да кажам дека...
Песничкава ме освои. Многу е онака, оптимистична, весела...
Иако е детска, ме освои
http://www.youtube.com/watch?v=abpyg1beQx4

Spoiler

Стварно не знам што ми е.

 

Не сум слушнала некој подобро да ја испее песнава од Оливер Д.

http://www.youtube.com/watch?v=UzXFo1CE3Ho

Куферот е спремен.Чинзаното е внатре,ќе биде уште поубаво со некоја грчка маслинка.

 

Токму ова го сакам!!!

 

Од пред некој ден во куќава имаме гости од Турција, кои ќе бидат тука десетина дена.
Јас не знам турски, тие не знаат англиски, а освен тоа препуштен им е целиот стан, па слабо имаме комуникација. Си викам, да не ги синхронизираа турскиве серии, белким ќе научев некој збор. Вака останавме само на едно Hi.
Случајно или не, секој пат кога ќе излезат на тераса, ме пречекуваат мене отспротива како си ја читам Лолита. Нозете кренати на ограда, кафе во едната, а киндлето во другата рака и уживам. Сигурно веќе си мислат дека сум асоцијална и дека не знам ништо друго да правам во животот освен да читам. Или пак си помислиле дека сериозно сум си го сфатила школото, па си читам лектири - и онака најчесто првиот впечаток кој го оставам е дека сé уште сум средношколка.

Пред некое време шетаме со татко ми и нé среќава негов познаник. Нé прашува што правиме, а татко ми му вика: Еве шетаме и трошиме пари.
Тој: Аааа, па ако ученичкава поминала со сите петки, не треба да се штедиш.
Направив некоја недефинирана фацка, а татко ми се смешка и ми вика: Ајде, ајде, комплимент е да ти речат дека си помлада од тоа што си.
- Да, ама тоа ќе важи кога ќе бидам на твои години, а не сега.

Патем, еднаш месечно си дозволувам да одвојам два часа за некој глупав филм.
На пример синоќа го гледав The Twilight Saga: Breaking Dawn вториот дел. Не знам колку дела има филмов, само знам дека јас го гледав првиот, а сега и последниот.
Што се случувало измеѓу - поим немам. Ама не е ни важно.

 

СДК дека ова Vans патикиве ги потиснаа конверсот а на ништо не личат конверсот се 100 ПАТИ ПОУБАВИ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

ostana uste malku da ni go podobjasnes ova ))

 

Значи како умее оној мој да ме изнервира ,ми доаѓа да го убијам и да завршам со него за век и векова..Значи многу ретко се случува да не готвам,и да ви кажам со душа го чекам тој ден.Мојов ,а и децава се на него ,сакаат баш да јадат.И тоа строго да има месо на масата.Месождери.Што сакав да кажам.Ах,да навистина луѓе нека Бог ми го запише тоа како грев ама мразам да готвам.Има денови кога ни кафе не би си сварила да има кој да ми го сервира.Се наготвив низ годиниве.И намесив иако сакам да јадам,е благичко си правам зашто често ми паѓа шеќерот.Ми се случува и да затскријам некое парче торта само за мене (каква мајка сум,а?).Не сакам да чистам,пеглање особено во лето мразам,од рибањето на купатилото ми се гади.Чистам зашто морам.Овие тројца+мајка ми+свекрва ми ,бегаат од работа по куќа како ѓавол од крст,а ич не сакам да сум туѓа чистачка а плус и бесплатна. А само слушам-да дојдеш да ми помогнеш....Доволно ми е што сум учителка,професор,психолог,медицинска сестра а понекогаш и примариус,канта за ѓубре (за туѓи проблеми),дежурна вештерка која постојано нешто забележува...
...и како таква едвај чекам да имам ден да немам да готвам,да мијам садови,да перам и пеглам.А тој-
-Утре пак направи ручек без разлика дали ќе одам или не,кај мама!
Па мајка ти барем еднаш во животот нека ти направи ручек ,аман веќе.
Пмс е на повидок

 

Значи вака, во еден доживеан настан она што се помни се смислата на настанот или општ впечаток. Во тој општ впечаток се содржани афективни моменти, и кон ова може да се запомни и по некој истакнат детаљ, додека другото е во темницата на заборавот. Поради горе споменатото, оној кој се сеќава измислува по нешто и ги пополнува празнините. Исто така постои и рационализација во помнењето, што значи дека оној што прави репродукција има потреба од осмислувањето на одделни факти кои помеѓу себе немаат многу врска, или уште попросто кажано: репродукцијата на поранешните искуства не е верна копија на „оргиналот“. пример: во играта расипан телефон кога последниот ќе каже на глас што слушнал од претпоследниот во играта обично сите се смеат, зато што тоа што го кажал е далеку од она што требало да го каже...Се надевам дека ме сфати

 

Se tudo fosse fácil ...

 

Konecno Sutomore!! Preubavo e tuka.Konechno najdov vreme da si ja procitam knigata. Izvinete za latinicata. Sega si pijam Niksicko i si uzivam. Ve pozdravuva Ema cigankata!

 

Некад ептен сакам да се навратам на некои случки од детството, имам многу блиц слики, и неколку случки добро ги памтам.
Памтам дека првата љубов ми беше во градинка, и се пољубивме во уста пред сите, баба ми во земја ќе пропаднеше, а мајка ми кога дозна ми рече дека ако уште еднаш го направам тоа ќе дошол лош чичко полицаец ќе ме ставел во кафез, и ќе ме тепал со прачка
Ноќни мори имав после тоа, си го замислував полицаецот, и веќе никогаш не се пољубив со малиот ми пријател .

Другата случка беше во забавиште, имаше една представа, и масата полна со кифлички, колачиња...
Абе од се имаше.
И јас дете ко дете, истрчав да си земам едно и наставничката кога ми опали еден шамар, абе до ден денес го памтам.
Не знам што ме заболе повеќе, шамарот или тоа што ме засрами пред сите....
Си се скрив и изнаплакав, всушност јас секогаш така и правев, никогаш не сакам да плачам пред луѓето, особено пред тие што ме повредиле, па ќе си го најдам првото ќоше да си се олеснам...Емоционално де
До ден денес ја мразам, аико не ни памтам како се викаше, а ни па како изгледаше, ама ако така се расте де Ударац на животот ти е тоа,така јас го доживеав со моите бедни 6годинки
Ај да си го испијам кафето на раат