[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Полека, полека, Скопје се празни - се осеќа тоа. Или барем така ни изгледа
Кој на викенд на езеро, кој на Пивофест во Прилеп, кој на одмор на море...а бога ми и ја денес почнав да се спремам за на одмор, нели задутре сабајле тргам. Исчистив по дома (за моите коа ќе се вратат да не превртуваат очи) и сеа ќе почнам да си вадам алишта за перење за утре да ми се исушат, да ги испеглам и да можам раат да се пакувам. Аххх, има работа. Е така ми е коа сум сама дома, и све сама ќе се спремам оваа година за првпат, ама ако, можам ја
Друго шо сакам да кажам е... ми недостигаат моиве. Онака супер ми е шо сме во контакт и ќе бидеме и шо си поминуваат убаво и све тоа, ама фактот шо се на се негде дваесетина дена ќе бидат како не сме се виделе малце ми ги разнишува чувствава, али добро е, значи уште сум ги имала, ми требаше тоа потсетување дефинитивно. Ги сакам.
И така ај да не тантарам многу, да почнам со спремање

 

Ти посакувам убав и незаборавен помин на одмор

 

Денес после долго време се почувствував вака. Повторно ја почувствував онаа вистинската СРЕЌА

 

СДК по стоти пат јадам гомна дека нема да сум добра и да правакм кеиф на сите и да попуштам и пааааааак јас сум ДОБРАТА САМОВИЛА КОЈА СЕКОГАШ Е ТУКА ЗА СИТЕ КОЈА ПОМАГА НА СИТЕ КОЈА СЕ НАЈДЕ НА СИТЕ КОГА ИМ ТРЕБА ОДЕ СО СИТЕ КАЈ ШТО ТРЕБА ПРАВИ РАБОТИ ЗА СИТЕ И ПОСЛЕ ЈАС СУМ ЛОША ? АМАН СЕ ПРАШУВАМ САМО ДАЛИ ГОСПОД ОВА КЕ НИ ГО ВРАКА СО ДОБРО БИДЕЈКИ НА ОНИЕ КОИ ШТО СМЕ НАПРАВИЛЕ ДОБРО ОЧИГЛЕДНО ОД НИВ ДОБРО НЕ ВИИДУВАМЕ !

 

добре ми дојде црвена тетке-остани колку што сакаш

 

Значи, многу сакам кучиња. Премногу, ги обожавам.
Сега дечко ми ме израдува со една убава вест. Ќе купувал кученце утре аааааа
Едвај чекам да дојде понеделник и да ги видам (и кученцето ама и дечко ми де ) и да ги изнагушкам и да ги измалтретирам.

 

Како цуцката ми моја ( кучката ) никој неможе да ме орасположи,претерано си ја сакам денеска ме изнасмеја, се симнувам јас во дворот да и дадам да јаде нешто и гледам ја нема, шетам низ дворот и ја најдов позади куќата,се оптегнала на оградата и рже, појдов и видов едно мало кученце кое беше исто како неа кога беше мала,ама скорз исто како под индиго,истата шара се исто го земав кученцето му дадов да јаде па играв со него се разбркувавме низ дворот и ја пуштив оваа мојава, ама страв ми беше да не му направи нешто дека кученцево малечко 2 месеци можда имаше, почнаа да играат па дури заедно заспаа и поминаа по улица тие комшиите и испадна нивно било кученцево го нашле таму кај пругата и си го земаа важно оваа мојава сега си има другарка иста како неа

 

Не ми се верува колку сериозно си го сфаќаат луѓево фб, за мене фб е чиста забава, денгуба, гледаш слики ово оно и се исклучуваш, end of story

Вчера правев пици, додека го месев тестото сопругот ме сликаше и ја ставил сликата на фб, ништо посебно, како и милиони други луѓе што праваат.....ама мојот сопруг дека е малку шлакнат напишал:
Yeah just the way I want her, in the kitchen, barefoot and pregnant.....hilariuos

Сабајлево станувам 220 коментари на сликата и 55 пораки во инбокс, се почувствував како rock star
Развиле дискусија, мислиш светски мир решаваат луѓево
Ај да имам некои непознати луѓе како фб пријатели па да не знаат дека е заебанција, не бре тоа си ја сфатиле озбилно работава и сега знам најмалку 30 начина како да го оставам мм и да му земам се

Кутрата јас како ли живеам со таква шовинистичка свиња

Ах бре жени, жени си има место кај да ги бранете правата на жената а тоа сигурна сум не е на фб

 

But together.

 

Се молат оние кои што брзо ‘‘растат‘‘ на фемина да си ги смалат годините затоа што денес или утре ќе бидат откриени во своите зли намери

I wonder how, I wonder why yesterday you told me 'bout the blue blue sky...

Обожавам кога секое лето си седам вака до покасно, се релаксирам и уживам во тишината. Во последно време размислувам за се, општо за животот за среќата за несреќата. Се прашувам дали ќе го имам тоа што го посакувам, мирен дом и топлина. Знам ќе каже некој не е многу но денес се помалку и помалку луѓе го имаат сето тоа. Сум израснала во среќно семејство со многу љубов и разбирање, со многу смеа и песна посебно таа на дедо ми Баба ми пак од друга страна сум ја викала правосмукалка многу ме ‘‘ѓњавела‘‘ и бацувала Затоа ги сакам моите. Без нив јас сум ништо. Лека ноќ

 

Денес мојата најдобра другарка заминува надвор од државава за 20 дена, и уште сега ми недостига... Знам не е многу но сепак се чини ко вечност, така е тоа

 

СДК цел живот трошиме многу пари на облека...џабе, кога најубавите нешта се случуваат без неа...

 

Разгледувам низ новите слики на луѓево од одмор на фејсбук (да се разбереме, немам ништо против ставање слики, али ужасно ми го возбудува дигестивниот систем апдејтување на статус на секој саат или слики од тоа што сте имале за доручек, ручек и вечера сите 10 дена од одморот - НЕ СЕ ПОНАШАЈТЕ КО ДА СТЕ ПРВ ПАТ НА ОДМОР!!!) Избегав малце од поентата но сакав да апелирам и уште на нешто И така, шетам низ сликите и стигам до една слика од колешка на факултет, као демек последен ден од одмор со другарка и (поштувам ретки одмори со најдобрата другарка), сликата покажува две раце, секако од секоја по една, како држат кафе и двете носат исти алки. Не знам дали сакаа да го рекламираат кафето или да се пофалат дека си купиле BFF алки или пак дека имаат одличен маникир, ама мене ми падна во око нешто сосем друго, за кое што морав и да се приближам добро до екранот од што не ми се веруваше. Една од госпогициве со влакна на ракава, машала, прво си мислев со некој дечко е ама не ми имаше смисла момчето да има супер нокти и одличн избор на боја на лак за на плажа. Сликава за 10 минути доби 30 лајкови а јас уште бев у некој благ занес. Од кога ја избриша (после некој саат, од кога и она сфатила што напраила) и мене ми стана јасно дека нема потреба да го зголемувам диоптерот, мојот вид е како на соколе! Добро бе девојчиња, разбирам јас понекогаш ќе те мрзи да се издепилираш денес па ќе го одложиш тоа за утре, но секако нема да забораиш ако е лето да обвлечеш летна кошула со долги ракави. Мислам, немам против и да не се депилираш, секој си има право на избор ама стварно нема потреба влакната буквално пред нос да ми ги лепнеш! А за плажа, извини ми ама освен бикини, наочари за сонце, крема за сончање и коктел во рака, не смее ништо друго да се дозволи!

 

Се бара нормален исселеник, кој кога ќе дојде на одмор во Македонија нема единствена занимација да му е зјапање и коментирање на секоја дупка на патот, фрлена книшка од сладолед покрај улица или да се грози од малограѓанштината на своите најблиски. Замисли го прашале за финансии...кој простотилок. А тој кога прашува тоа е нормално, загрижен е за блиските, како живеат, како се снаоѓаат...
Една мала почит кон земјата во која сте израснале и која многу добро ја познавате, па чему чудење, дупките не се од сега. Почит, затоа што таа земја во која иако можеби немате намера да се вратите, има нешто што секогаш ќе ви недостига и е дел од вас, сакале да признаете или не...

 

Станав тетка
Неможам да Ви опишам колку сум среќна

 

Си пијам кафе сама, си слушам музика се релаксирам, конечно да се одморам од гужвата у мојава куќа мислам можам да дишам

 

Деновиве,секогаш кога ќе прочитам нечие сеќавање од 1963год. 5:17 часот, се разнежнувам,знаејќи дека луѓето страдале.
Се мачеле ,се бореле, биле неизмерно хумани,помагале,не било ништо важно освен да пружиш некому помош.

Се сеќаваат и денес...
на болката
тагата
звукот, потребата од помош
срушените соништа
срушените домови
на жртвите
малку радост и желба за нов дом.

 

Не дека не,али пак не дека и да,ама па јас не сум толку голема будала како што си мислам или пак си замислувам дека сум!!!

 

Многу често се нервирам и и одам контра на мајка ми и на нејзината потреба да контролира се и да ги држи конците во свои раце. Но, секој пат кога има фамилијарни проблеми ми покажува дека тоа е навистина потребно, а и дека таа тоа најдобро го умее.
Што се однесува до мене и мојот живот си поставивме граници, но со остатокот од фамилијата само таа знае да се справи, само таа знае да не сплоти сите во едно, да извади некого од кал и на крај најдобро да го крене на цврсти нозе.
Многу често знае да ми рече: "Мораш да бидеш како мене, мора некој да ја спојува и држи фамилијата. Мене еден ден ќе ме нема, немој да дозволиш да се раздвоите."

Кај нас постојано има луѓе, има гости... едвај чекам да си одат, а кога ќе си отидат едвај чекам пак некој да дојде. Деновиве не знам колку луѓе поминаа кој на кафе, кој на ручек, кој на преспивање, а некои и на поседок. Едниот од вујковците, оној со кој никогаш не сум била блиска конечно дојде сам на поседок. До сега не знаев колку мудрости можат да излезат од негова уста, не знаев дека тој човек знае да се шегува. Човек од село кој не знае да седи. Кај него се е средено и се е под конец. Ја има најубавата бавча, а и се што ќе насади се фаќа, па макар и наопачки го насадил. Си бара и тука занимација, па само чепка по двор, подрум... а ние куќа без маж па има работа колку му душа сака.

Сестра ми прв пат на море. Ја спакував и средив и ја испративме пред некој ден. Ми недостига како да ја нема цел месец, а не помалку од недела.

И него го испратив на неколку дена. Едвај го убедив да оди пред некој ден. Но, му требаше патов, навистина му требаше.

Времето го искористив за себе, повторно прередување на соба, не знам што ми е со прередувањево Успеав да им откажам љубов на 5,6 пара чевли, ги складирав во ќеси и на мајка ми и ги оставив да ги даде на некого.
Еден куп алишта кои сме ги чувале да не ни се најдат. Не се нашле до сега, па тек од сега. Со него се шегуваме по пораки да складирам нешто за ќерките

Доста дрдорам, ми фали кафе...

 

Те гледам, во тој длабок сон.Стојам немеќно и немо и темнината.Спиеш ко заклано јагне, одадено на sверот чии ноздри се шират од мирисот на твоето слабо тело опиено со алкохол.Tогаш од мака се распрснувам на илјада парчиња,лебдат на сите страни низ унверзумот, барајќи го sверот да се соочат со него.Него го нема и тогаш ми дојде да викнам на цел глас доста е , сакам да живеам... сватив sверот е во тебе во твоето срце,заробено е со бодликава жица.Не допира ништо до него.Ништо и никој не може да го ослободи освен самоиот ти.
Секогаш се прашував од што ли е создаден тој пијалок та толку е сладок до степен да заборавиш на се?Да паднеш во дилерум и транс да заборавиш што значи да си човек.Сега знам создаден си од солзи.Поројни ко дожд,жешки,толку болни бидејќи доагаат од длабочината на човечката измачена немоќна душа.Невини жртви ти се цел.Да плачам сама би плачела тивко и скришно.Никој не би дознал...
Животот за жал е составен од повеќе падови отколку подеми.
Не се важни падовите туку како ќе станеме.