[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Многу убаво видео.. многу.. вреди да се погледне колку еден мал гест од срце знае да насмее нечие лице..

http://www.motika.com.mk/index.php?opti ... t&id=28532

 

Денес..календарски започнува зимата.Денес навршува една година откако сум тука.Денес..е среда.
Студена среда и не ветува ништо.
Сонце мака мачи да се пробие низ облациве,а јас со црвено носе набљудувам и гледам дека добро му оди.
Зад облаците,небото секогаш е сино,нели ? Така е,така е.
Трет ден кај што останувам дома.Се влечкам од кревет на кревет и наоѓам занимација кај што ми било досадно.
Пред некоја вечер,успеав да се искарадам од дома на пола саат за да се стоплам,на ладново чуден живот,уште почудни ние.
Вечерна гужва на чет..ми годи зошто ми фалат.
Охридскиве портали напнаа со некоја си бајка,новогдишна..јас велам не.
Не од инает,туку нема ни б од бајка.Она што тие го нарекуваат шаренило и разиграност,јас викам кичерај и китење ради реда.Напротив.Охрид не наликува нa никаква бајка,со сијалички што ред светат ред не.
Нова година..без сомнеж е меѓу најглупите настани.Но,дур е повод за насмевка..добра е.
Се договоривме дека ќе си праќаме честитки годинава,за да се смееме уште повеќе.
Јануари го чекам со раширени раце.Ми мириса на..еден куп родендени.Ми мириса на ново познанство,Ми мириса на него..и на патување.Ми мириса на љубов.
Сега..се одјавувам.Ќе и се јавам на мајка,да ја смирам дека сум јадена,пиена,облечена и не излегувам ни на балкон.
Полагам надеж.
За лотото вечер.За седенка со семејството.За облациве да си одат..да се искрадам надвор.На 15 минути.
БРРРРРРРРРРРРРРРРРРРРРРРРРРРРРРРРРР
Второ кафе,шммммммрк.
Џибони..
http://www.youtube.com/watch?v=5MAPIccJnPM
за студен и развлечен декември.За живот.

 

О, добар дан, лепи дан, нека ви започне денот со мала приказна од моите патешествија низ бирократските џунгли.

Значи, не знам во кој крај на светот, дал во Тунгузија, Нарнија, Свирипичино, треба да станеш додека надвор е темница за да си свршиш некоја работа. Нели, дека мора совреме да си фанеш ред, од посабајле, како пензионер. Размислував дури и да кампувам таму, од вечер ќе си отидев, со шатор, скара, виршлички и еден термос, па хо, хо, хо, животот е за живеење. Добро, нема врска, си легнав као порано демек да се наспијам. Да, МИСЛИ си Дузи дека ќе се наспиеш. Станувам јас сабајле, црно темничиште, Скопје спие, ама Дузи не МОЖЕ да спие, мора да плови низ каналите на системот. Очите залепени со гурелчиња, косата џангл парти, навлеков се што можеше да се најде и ајде, ја одо.

Надвор, мили мои, само јас и џукелите бевме, они сироти гладни по контејнери, јас храбро и борбено кон моето одредиште. Дојдоа само најхрабрите да ме дружат, завиткани со шалови и капи како нинџи. Е, си дојде автобус, си се качивме и кога се симнавме на Партизанска, си се опцув сама себеси ЗОШТО НЕ ПРАШАВ НА ФЕМИНА КОЈ АВТОБУС ОДИИИИИИИИИИИИИ ДО ТАМУУУУУУУ ?! Ајде враќај се назад, будала работа, оди, оди, оди, дооообро, стасавме.

Влегуваш внатре и почнуваш пак да пцуеш, затоа што некој попаметен од тебе, станал уште порано и дошол уште порано за да фане ред. Пцуеш и го колнеш, прво оти не можеш да станеш порано од тоа да станеш во темница, и не можеш да стигнеш порано. Додека пцуеш и чекаш, те фаќаат живците затоа што паметните од таму, не читаат по ред на доаѓање, ами кој дошол последен, го читаат прв. Кога сфаќаш дека си можел и да станеш БАРЕМ НА ЗАЗОРУВАЊЕ и пак да те прочитаат прв, ти пука жчката.

Се буткаат, те буткаат, ги буткаш, ги газиш, абре борба, мислиш утре завршува сета храна на светот. Па не се дослушува, па престануваш со дишење дека нема многу кислород во собите, па на другарка ти почнува да и прерипува срцето затоа што не спиела цела ноќ и се нафукала кофеин и цигари, па прават сиротите пауза оти многу се измачени души и мора кафето да го испијат и конечно те викаат... и ти ставаат три мали печатчиња, доказ за твојата пожртвуваност.

Чекав, и чекав, и чекав, и чекав, три ПРОКЛЕТИ саата за три МАЛИ печатчиња. Е, тоа е тоа, делот од кој ми се дигна косата. Ми идеше да влезам сосе врата и јас внатре да пишувам и да ставам печатчиња, забегани луѓе. Господ грев ќе ми пише од толку колнење и пцуење, како ова смајливо бев .

И се ќе беше во ред, да на крај од тричасовното исчекување на печатчињата, не ни рекоа... ,,Децааа, што сте дошле, па не требаше вие да идете ?!,,

СТВАРНОООООООООО ??????????
СТВАРНОООООООООООООООООООО ???

МА НЕМОЈ!

Спојлер

п.с. Мислите дека ќе си преспијам сега ?! Не, не, не, не.... јас утре полагам. Ај со здравје, пред да заколам некој како магаре денес. Вчера палев, денес колам... до кое дереџе дојдов.

 

Леле ненормална работа

Секс на Стража?!

Спојлер

 

Ахахах хормони што ти прават, ахахахах ме изнасмеја!

 

Го гледав сексот на Стража и ми ја одзеде мислата со која планирав да го започнам овој пост, па ете го започнав сосема несоодветно.
Го гледав сексот.
Jaката работа што сум направила.
Него, ќе ти зборував за утринските навики.
Стануваш и го пцуеш денот,затоа што очајно сакаш да се разбудиш со мирна глава, а сфаќаш дека над неа имаш тег од 1 тон грижи и обврски,а покрај тоа и темните облаци ти тежат уште повеќе.
Плитка депресија или некој си стадиум на boredom.
Од друга страна, во овој период повеќе ја сакам ноќта. Ја сакам,затоа што прекрасно е кога си поминувам покрај улицата и гледам насекаде украсено со новогодишни светилки.
Преубави дворови,тераси и конечно не ја има само онаа морбидна портокалова улична светлина, сега и да поминуваш доцна вечер, немаш мрачни мисли,затоа што целото внимание ти е насочено на таа убавина.
Кога сме кај првоодделенските составчиња, да продолжиме.
Зима. Планината чиниш ја облекла својата бела руба. Птиците преселници одамна заминаа на југ, лисјата паднаа после смртта на Алириза, а јас сакам да јадам планински недопрен снег.
Денес ќе се затемнувала месечината.
Најкраток ден.
Причина повеќе за обврски помалку.
Барем така мислам.
За крај да го одбележиме овој почеток на нови случувања со
http://www.youtube.com/watch?v=06t60Ei_8Vg
Иако е ден, спуштете ролетни и уживајте со тап нож и кечап во вените.

 

После 2 дена без залиха на пудра конечно си купив. Фала многу на парфимеријата која ја затворија и каде што единствено се продаваше пудрата на мис спорти па морав, да купам друга, сега баш пред нова година ке бидам со утната пудра. Али не ми треба мене пудра многу, убава сум и без неа.
Само уште два колоквиуми ме делат од завршеток на овој семестар. 3 Колоквиуми веке поминаа, а и јас добро поминав со нив
Се скарав со мајка ми, и ми рече снаогај се за Нова Година јас не давам пари Да де да, се така ми прави и на крај сама ке се понуди да ми даде. Ви реков дека пијам пивски квасец апчиња? Да да, многу го зголемуваат апетитот да знаете, на секои 2 саата ми се јаде како цел ден да не сум јадена
Јас ви посакувам на сите преубав ден, исполнет со многу љубов и срека а јас оам да го загреам малку столчето. Само уште 2 колоквиума ајде ајде Поздрав со мојата омилена песна во моментов:
http://www.youtube.com/watch?v=7G5JqJF0IGA

 

СДК дека многу работи имам да кажам ама некако немам глас повеке.... Друга работа е што сум воспитана да не трошам зборови туку со малку да кажам што е можно повеке, ама и за толку немам сили. Сватив дека зборувала или не, исто ми доаѓа, ретко кој слуша, уште помалку послушува. Планирала или не, никогаш не испаѓа така и се повеке верувам во народната: Ако сакаш да го насмееш Бога, прави си планови. Градам кули од карти до перфекција, статика применета на дело, формули и логика до последната карта кога ке надојде некое ненадејно ветренце и ке сруши се. И тогаш се прашувам дали вреди, зошто се мачиме?
Во тој момент ми ѕвони еден мал поштар до работната маса и ми подава писмо без адреса, за мене било. Го отворам и читам, а солзи ми идат на очите.
- Зошто плачеш мамо?
- Од среќа, Сонце мајкино.
И работите повторно имаат смисол.

 

Конечно ја направив втората тетоважа Многу сум среќна

 

Твоите зборови Љубам, ме трогнаа длабоко и силно, ме вознемирија, ми ги насолзија очите...содржината на текстот е премногу жална.Сочувство до семејството...

 

^^
и мене исто, ама некако не ми идеше лајк да стиснам.
____________________

АПЕЛ ДО СИТЕ ЉУБИТЕЛИ НА ЖИВОТНИ!
Ако сакате нова јакна за претстојнава зима, ве молам не влегувајте во „Euroasia“, КИНЕСКИТЕ јакни се полнети со ПЕРДУВИ и по рабовите имаат КРЗНО за кое сум сигурна дека е ОД КУЧИЊА и што не било достојно ни да се запише на декларацијата, туку само стои дека јакната е полиестер или сл.??! Информацијата (дали крзното е вистинско или не) ја добивате само ако ги прашате продавачките, кои нормално, не знаат од кое животно е, ама сите ние знаеме која е сировината бр. 1 во Кина и за храна, а и за облека.
„МАНГО“ покрај јарешката и јагнешката кожа сега почна да продава и јакни со крзно од ракуни и пердуви од патки, made in Vietnam.

______________


и како не паѓаат оние од покривот на Стража?

 

Значи мразам луѓе кои освен тоа што ти шират негативна енергија,ти ја цицаат и целата твоја позитивна!Не верував дека постоеле ама имало,ете ми се докажа на дело.Се трудам игнор колку можам,ама таа пак си нашла место за лечење фрустрации .Има се ,а го мрази животот.Прекрасен маж,детенце,што сака повеќе?
Стварно кои (не)луѓе постоеле,за чудење

 

Колку е убаво чувстувото да знаеш дека му значиш на некој иако е далеку

 

Ја би да го искоментирам,ал немогу! Видеово имаше врло потресно влијание на мене.Изгледа џабе ми се 20,уште сум мала за овакви и онакви работи.Содржината на програмата може да ја вознемири малолетната публика...и оние до 20че.Оу јеа.

А...Сакав да кажам дека под итно ми треба една шопинг-терапија.Абе лампиони има да купувам,битно да купувам,прибидејќи моево моментално стање може да биде опасно за мојата најблиска околина,со акцент на дечко ми.
А можда ми треба само една добра секс-вожња на кровот на колата а?Можда,можда.

И јес да постов влече накај dirty,али лампиониве немаа никакво преносно значење.Ај свер ту гад!

 

Нова Година во Охрид = 6000 денари.
Нова Година во Банско, за 4 ноќевања = 55 евра.
И сеа?
Па глупа ли сум јас да давам таква пара за Охрид(со сето должно поштовање кон охриѓанки), наместо да си отидам на планина?!

Што се однесува до вчерашниот пост, сакав да кажам дека си ја накитив елката. Златна. Комплетно златна. А, златниот мој мачор таков мерак и пушти да цел ден се врти под неа, како преран новогодишен подарок. И се џитка по најголемите лампиони, што висат доле. Изигравам чувар на елка по цел ден.

И Ливинг ја сонував.
Како доаѓа во диско и ме буцка за рамо, онака мафијашки. Облечена во сако со машки крој и црно бели балетанки. Ми ја зема чашката од рака, ја џитна на земја, и заедно одтидовме на шанк. The rest is history.
Не знам во која насока ми размислува мозоков.
И јас сум запрепастена.

 

Утротото е попаметно од ноќта.
Во мојот случај пладнето е попаметно.
И да пишав вчера овде, се окажувам од форумот. Е како?!
Не сум долго активна, ама го засакав и форумот и вас... Не сум се нашла во ситуација да се карам со некој, сите ги почитувам подеднакво, а впрочем и никого не познавам.
Ми се допаѓа тоа што го читам. Научив многу работи од вас.
Не сакам, Не сакам... Не иде да се откажам.
И баш си мислев како да го напишам ова, како да продолжам. Наводно завршив со СДК, ќе почнам со СДК.
Тука сме да си помогнеме,да научиме, да споделиме. Тука добивам идеи за многу работи, тука учам правопис, учам за здравје, тука го прочитав најпрекрасното нешто што и се случило на мојоата кожа-пилингот за тело од Лилит. Читам толку креативни мислења, воедно ги надополнувам моите. Тука добив идеа која книга да ја прочитам за зимскиот распуст (ако немам испити, ама како што тргнало можеби и ќе имам ). Тука ја споделувам мојата радост, и мојата тага. Имам напишано и работи што на никого не сум ги кажала. Анонимноста ми го дозволува тоа. Поради вас го гледав The Help, филм кој многу ми се допадна, поради вас, почнав да ја гледам Once Upon a time (a верувајте не ми фалеше уште една серија, доволно ги имам), но не жалам.
И имам уште многу да прочитам, многу да научам, а и многу да кажам.
Сакам да останам.

И додека сите се подготвуваат за Нова Година, јас се подготвувам за колквиуми. Не знам ни градот како е накитен, ниту нашата детска улица. Ми останува да видам после 29-ти.
Имајте пријатен ден!

 

СДК КОНЕЧНО утре завршува СЕ! Одмор до 28 ми јануари ееееееј шуЧур
Ќе си се одморам , ќе се изнаспијам , ќе си читам книги , ќе те љубам , ќе се шетаме се ќе правиме малку и јас да здивнам . Што е за мераци сите работи завршени и конечно одмор ......

 

You'll be mine, I'm sure of that !

 

СДК...денес нешто многу филозофски ми се мислите.Всушност, сакав да прашам...што ако?
Што ако падне снег, кога може веднаш да се стопи?
Што ако се израдувам, кога следниот момент може да ме растажи?
Што ако ти помогнам, ако никогаш ништо не ти е доволно?
Што ако заспијам, кога знам дека ќе се разбудам уморна?
Што ако сега станам и си отидам, кога немам каде да одам?
Сакам да кажам дека време е да си одам од градов.Време е да се изолирам од се...