[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Стресови, стресови, будење во 2 по полноќ, мамурни очи, фаца како лемур, но на крајот се' заврши добро.
Кога ќе се спојат струја и вода, знаете што се дешава, нели. Епа така. Во облик на бољер. Ужасно се чувствувам денес. Не ми се оди на работа, не ми се бара тој еден ден плус од одмор што треба да го добијам. Ми се лежи и чита книга, еве по стоти пат можам Кујна од Лили Прајор да ја препрочитувам и среќна ќе бидам. ПМС повторно. Ни нов ред, ни бутур. Жештини, точакот не можам никако да го средам, го мачкав со некоја хемија за да не ми крцка, некако па сеедно ми е. Понеделник. Летни хитови и мраморен колач за доручек. Втора смена, ко Лепа Брена, у темница се враќаш дома, и само ти се молчи.
Сакав да кажам, доста ми е.
Сакам море, сакам раат, сакам да го фрлам и телефонот во море, ако е можно, ама знам дека ќе ми треба.
Ми се кака од бетон, од лифтови, од испотени шофери во автобус, од апатијата на работа, од досадата што ме опфаќа кога слушам едни те исти теми, фризури, гелни нокти и кој кого изневерил...
Да, мнооогу е забавно да живееш туѓ живот, па уште и да солиш памет, нели за истиот.
Доста е.
Ќе треба да букирам лет за Нант уште сега, а тоа не е сендвич од три евра, па ме нервираат и тие финансиски зезанции. Да не се моиве, не знам што ќе правам. Џабе ти се сите пријателства на светот, ако немаш кому да му кажеш која ти е маката. Тоа е Дома. Благодарност до небо и назад, зошто поинаку не можам, или немам како. Бајадери и коњак завчера со Иван и Нина. Парови на балкон, кришка Месечина ко лубеница и многу смеење. Барем тие мигови знаат да ми го одржат срцето мирно. Почна ерата на сладолед - кој што прави, ние брцаме лажици во сладолед... Водиме љубов на покривот, ко мачки, и се трудиме да издржиме вакво темпо на Љубов.
Сакам промоцијата да ја направам во МКЦ, на самиот влез кај Малиот Принц. Не ми треба помпа, ниту балски фустан, ми требаат едноставни симболи на она што треба да го пренесам. Ми се дише нов воздух. Ми се пие нова вода. Сестра ми ми купила масло од сандалово дрво од Крф. Ми недостига, а е само 4 дена на одмор. Со другаркиве седиме по дворче, сите планираме нови нешта за себе и партнерот. Кога се размислам, сите 4 сме во стабилни врски, следи мигот на кршење мраз, која прва! Едвај чекам да се случи и тој миг. Онака, сестрински среќна би била.
Варам нудлс, мириса на кари и печурки, а некој од комшилук си пуштил Каде сте бре Македончиња. Убаво, Дебармаало знае да ме изненади. Делењето живот со партнерот значи и крадење мигови само за нас, кога после различни фрекфенции, се наоѓаме во постела и се гушкаме како две споени цреши. Утрово, секој свои обврски. Да не ми е и тој, би била обично кенкало. Луѓето што ги имам ме прават комплетни.
Заради тоа, не знам како се нашле, во мојот живот, но им благодарам. Сакав да кажам... Летово се издолжи ко изџвакана мастика, ама бројам ситно додека да ми пљусне топол бран морска вода на деколте.
Трпение, спасение? Не, не, чекај, ќе дочекаш. Само да не е Годо!

 

Повелете на торта , р- ден ми е , остарев ...
Од Бог си барам здравје и љубов во изобилие , луѓе кои ги сакам крај мене и нивна среќна насмевка ...се друго доаѓа попратно и со малку труд .

А вам убавини ви посакувам .....
Со Билдерецов си го прославивме синојќа во Торос , малце спиевме на маса од уморни,ама си поминавме прекрасно
околу свадбва имаме толку обврски што го потсетувам да ми го каже името( зошто од премногу обврски се губам ) .
Ми недостигаат седенките тука , и да ве читам

 

Ми недостига мирниот сон,овде само сонувам злобни работи кои ме будат рано наутро. Сакам да бидам повторно во мојата тивка соба и тивко да пеам, одвреме навреме да го изведам моето омилено песниче со чашата. Сакам да дојде тоа време кога ќе го видам моето мило,да го гушнам и да му го слушнам гласот,па потоа да го видам како ми се насмевнува. Сакам да ја видам мојата другарка и да и го дадам поклонот што го посакуваше. Сакам пред легнување да го погушкам моето големо мече без кое неможам да спијам. Ми недостига мирисот на него. Сакам дома.

 

Едно сабајле не пред многу “ме израдува“ телефонски повик од золва ми. Ја примила пораката изгледа од мм дека не ми требаат стројници кога толку време не сум се плашела да се соочам и сум се соочувала со неа.

Какво беше чувството кога по такво манијакално понашање кон мене кое траеше со години, по едногодишна тотална штама после тоа, ми пробува да ми врти домаќински муабет како никогаш да не сме се скарале во живот...

Добро бре, 40ката ја ситни, толку срам да немаше? Мене за неа срам ми падна. Ама озбилно, мене ми стана незгодно наместо нејзе.

Молчев две минути и потоа таа ми исклучи. Ама не знаев што да кажам. Навистина бев шокирана и засрамена.

Откако ми помина шокот би и` кажала: „Извини но не можам да комуницирам со тебе. Можам да поверувам дека си го сменила планот на дејствување, но дека ти си се сменила по толку доживеани работи, не. Нема да дозволам повторно да ми го разнишаш спокојот. Колку убав и коректен однос си имав кон тебе досега . Ниту в лице, ниту пак зад грб зборував лошо за тебе. Не мора истиот да се отежнува.“

Кога ќе подразмислам поубаво, можеби моето молчење и` го кажало веќе тоа.

 

Иако веќе бев,пак ми се оди на одмор.
Пак ми се капи во море,ми се гази со боси нозе по тоа ситниот,жежок песок.
Ме фаќа носталгија за хотелчето со базенче,за тие прекрасни плажи...
Си бев јас на одмор,нема пак.

 

СДК дека синоќа нашата Сноу беше прекрасна, нежна, елегантна... вистинска принцеза
Музиката, песните како ги одбрала можам само рака да и пружам, ќејфови невидени, играње, потење, веселба на ниво
За бомбончињата навистина немам коментар, уникатни и невообичаени, би рекла невидени до сега. Чевличе, како она на пепелашка, стаклено , убавини
Тортата аууууу, фантазија, вкусна, ама пусто срам ми беше пак да и се тупнам на маса по репете
Немам зборови, незаборавна веселба, жал ми е што не видов како се одвиваа работите кога се фрлаше бидермаерот, но кој ми е крив што не ја земав и мојата принцеза со нас, па морав да трчам дома

Те сакаме тета Сноу и ти посакуваме најубав и долг брачен живот

 

СДК дека не можам да заспијам навечер од шо ми е жешко и напорно.Па,ни ова мозоков да незнае за престан брее..Само некои филмчиња да се праеле,само да се фантазирало,ех кога би било така или вака ама не е ..аман више,аман!Па,и плус ти си ми капак.Незнам навистина шо треба да напраам за да сфатиш дека ми требаш.Навистина незнам.

 

Не ми доаѓа паметот, секогаш кога самата се ставам во ваква ситуација си велам ако ми е. Почна како убав ден, што морав да го зезнам. По стоти пат ја слушам песнава и секогаш на крај јас сум таа која плаче до бесвест, нормално глава ме боли после и цел ден ќе мислам како е лош светот
http://www.youtube.com/watch?v=-EAkZVNmuQE

 

Колку повеќе ги гледам денешните деца и начинот на кои тие го поминуваат своето детство, толку повеќе ги вреднувам спомените од своето детство.
Мило ми е што кога мајка ми ме викала за на ручек, јас сум ја молела да поиграм уште малку надвор со другарчињата од маало, а не уште некој саат да поиграм видеоигри.
Што сум се забавувала со табли за пишување и сложувалки, што знам која е врската меѓу моливчето и касетата, а не сум се занимавала со таблети и лаптопи од најмали нозе.
Ако едвај сум чекала моите да ми купат нешто, тоа биле кукли и разни други играчки, а не ајфон.
Toa се вистинските спомени од детството, кои вредат како скриено богатство.

Среќна сум што спаѓам меѓу тие генерации кои детството го поминуваа во години кога сеуште овој период можеше навистина да се нарече детство.

 

Биваше ли на истото место 3 пати да се исечам бре?

 

Баба ми остана сама.
Откако дедо ми пред 3 години ја напушти,и замина на оној свет.
Секогаш кога ја посетувам гледам искра во нејзините очи,колку е таа среќна што сум и дошла во посета.
И не се жали ,живее сама,гледа серии,шета на пензионерски екскурзии,пие кафе со комшики,не би и дале 80-ка.Чисти сама ,прави колачи ,пици,шета низ град.И секогаш вели..Со дедо ти фала му на бога мн среќно си живеевме.
Секогаш,како и секоја друга баба ќе ме понуди со различни видови храна ,и од тоа мора ама мора да се проба,а не па да оставиш нешто во чинијата.
Ми вели...ајде кажи сега од кај е (внукот) дечкото ,да се фалам по комшии,од која фамилија е?
А единствена желба и е да дочека внуците да и се омажат-оженат .
Ќе живееш бабо.
Единствена си!

 

Еден од оние денови кога никаде не ми се оди, ништо не ми се прави, со никого не ми се зборува...
Ете така се чувствувам уморно борејќи се со сите проблеми од како сум се родила. Никој не ме праша сакам ли да се родам, не бирав јас, така не ги бирам ниту проблемите. Се појавуваат еден по друг, понекогаш и цел куп наеднаш, па сега решавај еден по еден. Се изморив неможам повеке, едноставно сакам да исчезнат сами по себе. Во моментот само магично стапче ми фали.

Инаку редовно ве читкам цело лето.. кој се омажил, на кого мачето му умрело, кој е нервозен, кој си има проблеми со мажот, со свекрвата, со золвата, кој отишол на одмор, прекрасните ваши помини таму, кој се изгорел на сонцето, раскинување со дечкото, новата купена книга... и мнгогу други случувања кои моментално не ми текнува. Обожавам да ве следам прекрасни сте

А јас само посакувам се да напуштам и да се одморам барем една недела сама овде

http://popara.mk/2013/patuvanja/destina ... iot-okean/

 

Кога го прочитав постот на Ketrin.Moon се разнежив се потсетив на моите бабички тогаш бев богата имав баби,дедовци,мајка не бев сама.Убаво е да се имаат спомени колку и да се дамнешни кога се убави никогаш не избледуваат.

Во градов е пеколно ке има ли бар малку паѓање на температуриве?

 

https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/935841_347731605357476_115492641_n.jpg

 

Аман со тоа бебе мутаво на Кејт и мажот и (врска немам кој принц е). Дознајте ги новостите околу кралското бебе! Кои црни новости, пред пет дена се роди што може ново да има? Тртна, ждригна, се покака? Бебе е да му се невиди, не го спаси светот од Марсовци. Ајде да сфатам Британцине да се потресуваат, ама што мајка бара цел свет да се треска од земја. Не дај Боже кога ќе потпорасне да се гребне детето, тридневна жалост без размислување се прогласува во светски рамки.

Денес сум способна се, апсолутно се да исхејтам и око не ми трепнува. Заслужил, цел свет заслужил. Не, не е фер, мал милион работи не се фер, ама кога доаѓаат сите заедно, како пороен дожд само те потсетуваат колку ништо не е фер. Не е фер ниту еден аспект од моево битие, околина, спориот интернет и секој проблем што никнува како печурка после пожар. Да бидеш среќен со сеќавањето за среќна е невозможно и боли.

Со оглед на одвратниов понеделник, во очекување сме на подобар вторник, на лубеница и вода. Да, вода, бидејќи минатата недела ставија известување дека три различни дена нема да има вода, па секој ден имаше. Ама денес нема. Ни известување ни вода. Е*ате кретените, у најтопол ден вода да прекинат.

 

Денес 500 пати сменив расположение. Може ќе се испокарам со некоја од вас до вечер Ај таман ќе ме банираат и нов ник ќе имам и ќе ви се смеам

Spoiler

Што ми е

 

Ha?

 

Јас, мајка ми, татко ми, кутрето, желчето и неколку лубеници - товарени во кола на пат кон викендичката. Си викам - да беше и сестра ми со нас, може некој полицаец ќе не казнеше за претовареност
А кога сум веќе кај сестра ми, деновиве додека е на одмор ја слушам мајка ми како ѝ држи лекции по телефон. Ко да е петгодишно дете...
- Молим те пази кога преминуваш улица и немој случајно да си пливала во длабокото!

Туку, секогаш кога сум на планина се будам рано наутро, па кога ќе видам колку е саат си се чудам како може да сум толку одморена и наспана со само неколку часа сон. Во Скопјево ако станам рано цел ден ми се спие. А ако на оваа жештина спијам до пладне, ми се чини ќе ми експлодира мозокот после тоа
Денес цел ден сум само на ладен чај и лубеница.
Немам апетит, а фрижидерот го отворам само за да се изладам.

Патем, се сеќавате на оние ланчињата за мобилен што се ставаа околу врат?
Е па јас деновиве со едно такво си шетам, бидејќи немам џеб на шорцевите...
Некое менаџериште да бев немаше волку да се потресувам, ама страв ми е случајно да не ми се јават за некој оглас. Многу несериозна ќе испаднам ако не им одговорам

 

Си излагам така пред некој ден од зграда, ја гледам комшиката, и придржувам врата, здраво-здраво, разменување култура и сето тоа. Нема везе.
Се симнувам по скали и вниманието ми го привлече бебешко плачење, се вртам лево-десно кога ќе видам комшикава во кола на +100 си го остаила детето. Не знам дали е пострашно што го оставила само детето во кола или тоа што не му оставила прозорец отворен, во секој случај ми се преврти желудникот!
Ми идеше да и се качам и убаво да и одржам лекција!! СО КОЈ ПАМЕТ СЕ ОСТАВА ДЕТЕ САМО ВО КОЛА?! ПА И МАКАР ДА Е НА 2 МИНУТИ ДОДЕКА ДА ШПРИНТНЕШ ДА ЗЕМЕШ НЕШТО ШТО СИ ЗАБОРАИЛА. Па уште на пеколов!

Не сум сеуште мајка, но не верувам дека таква ќе бидам! Детето е твоја одговорност, не е тоа според мене допустливо. Како што не е допустливо трудница да пуши цигари. Ау ау не можела да издржи! Ок, одгледувај после ти дете со пореметен развој да те видам, пошто не можеше нели да се откажеш од цигарите за некој месец, сигурно ќе ти вреди ... СТРАШНО, ОДВРАТНО! Други зборови немам!

 

Обожавам мали деца, многу ми се слатки.
Сестра ми има 2 годишна ќеркичка. Има плави очиња и плава косичка, ангелче мало многу го сакам.
Денес ми се јавува и ми вели дали ќе ми биде тешко да ја почувам 2-3 часа. Тешко а Како мислиш тешко Мене ми е тоа задоволство бе.
Признавам многу е захтевна сешто и паѓа на памет, ама мене не ми претставува проблем да и ја исполнам секоја желбичка. Не и ја давам сега никако. Ќе си ја земам јас да си ја чувам.