[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Моето мало кученце кога лае позади затворената врата и се сили напразно, многу ме потсетува на некои луѓе.

 

СДК дека овој илинден го поминав спиејки,многу е жешко, не ми се шета па решив да си се наспијам.
Конечно се налакирав без да се оплескам Ајде отидов јас да се разладам малку

 

Утрово истурив млеко од соја цела чаша а пак вчера вода .. колку убаво ми тргна од први браво бе

 

СKД дека незнам што да носам вечер

 

Мускулите ме болат... не можам да одам...уфф

 

http://www.youtube.com/watch?v=SNcViNwac0I

Face of an angel with the love of a witch!

 

Повелете сите на посна трпеза гравче,сарама,риби,алва...

 

Времето поминато со фамилијата е бесценето

 

Кога се видовме со другарка ми минатиот Петок разговаравме нешто за книги-и и ја спомнав книгата што не можам да ја заборавам а тоа е Марта од писателот Горјан Петревски-уште од тогаш ме стресе и ден денес кога ке поминам покрај Ј Х Песталоци ми текнува на тоа-ама како се викаше главниот лик не ми текнува

 

Мислам Борко се викаше.

 

Јас кога ќе се вратам од одмор,сакам само баба да е жива...

 

Убав ден за сите Македонци голем повод за да се слави овој ден Илинден.И јас го прославив одејки на село кај моите на гости и мнооогу убаво беше се додека не ме нападна едно меретно куче кое ме натера да паднам во вир полн со жаби значи поарно да паднев кај овците во трлото отколку во вирот со жаби,уште мислам дека ми лазат по грбот и ми прават крееек ууу бљак

 

Убав празник за Македонија...исполнет ден за нас другарките.
Секогаш непланираните работи се подобри. Тоа се покажа и овај пат...
Ме разбудија во 8 часот као демек да одиме некаде...се спремивме и на викендица кај една другарка.
Поисполнет и позабавен денот не можеше да биди..
Смеење,танцување...ма женско друштво је најбоље
Продолжуваме со дружба вечерва...
Имајте убав викенд

 

Морам, доста е јако и вистинито :

Пуста љубов !

 

Супер ми е.
:geek:

Не знам зошто, и не знам дали многу барам, што откако ќе си дојдам од работа, сакам да не разговарам со никој, да не перцепирам никој, да не одам како мајка по големи бебиња наоколу и да им го собирам млекцето, сакам едноставно да ме остават на мира. На работа се расправам со секакви будали, кои или се лутат зошто ги прашуваш дали сакаат кечап или мајонез или ми превртуваат очи ако ги прашам дали ќе јадат тука. Да ви се плукнам во глупавиот народ, па не ве прашувам од што сакам, ве прашувам затоа што не читам мисли и нема да знам магично да ви ги погодам нетипичните желби и нарачки.

,,Ама јас си купив кафе и таа не ми стави сладолед во кафето, зошто? Затоа што можеби не се става сладолед во нормално, црно кафе?,,

,,Ама зошто има ,чиз, во мојот ,чизбургер,? Можеби затоа што ти сам си нарача чизбургер? МОЖЕБИ?,,

,,А дали постои можност да ни дадете бесплатно вода?? А зошто не??.. МОЖЕБИ затоа што не сум сопственик на рестораните, можеби оти такви се правилата, од кој кур знам зошто не смеам да ви дадам.

Удав се некои луѓе, уууууууудав. И јес дека сум народски човек, и со сите се смешкаш, и трпеливо, и полека, и ќе им објасниш... не бре, отоци. Не и крцкал помфритот, не и крцкала сланината... А можеше пола да го слапаш, сега наеднаш не ти крцка. И осеќам дека некој ден некој ќе си го добие од мене, па по цена и да ме отпуштат.


Кај бев? А да, купуваш нешто сопствено твое, едно мочано овошно јогуртче, едно пакетче макарони, затоа што, јебига, не сакам бре се' да делам! Ми фали моја, лично моја сопственост. Некна ја читам Неврмор, и се смачило живеењето сама? Абре дајте ми една соба само, ништо повеќе. Марш на сите. Да не се разбереме погрешно, луѓето се горе-доле океј, ама не можам бре веќе со толку народ околу мене, неееееее можам! Моментално сум спремна да си дадам половина од плата за да живеам сама, проблемот е што овојпат ни парите не се решението.

Диииишам.

Единствената утеха ми се што читам дека на некои им е многу досадно и се чувствуваат многу непродуктивни, и знам како е тоа. И знам како ми беше лани, убаво ми е што сум до некаде корисна, ама јас ако не полудам во наредниве 29 дена, никогаш нема да полудам.

 

Memories, too painful to remember, we choose to forget.

Колку боли Доцна е .
Доцна е некои работи да се направат, изменат, зборови да се речат или повлечат.
Некој претходно кажа, не сакам се да се сведе на се сеќаваш ли ? За жал, кај мене одамна е сведено на се сеќаваш ли. Всушност, јас и немам право да прашам, се сеќаваш ли ?
Јас веќе не знам, можеби малку, онака бледо..Како од некој претходен живот. Како некои луѓе никогаш да не ни постоеле, како некои работи никогаш да не се случиле.
Само лузни и длабоки траги засекогаш да ме потсетуваат на болката.
Доцна е, само ми останува да чекам и јас танц како на Ани4ка, онака за завршување на приказната, end, fin, finitto, Крај...

 

Лето - Време на одмори, патувања, дружења, авантури...
Веројатно време во кое се создаваат најубавите спомени.
Туку друго ми беше муабетот.
Како на некои луѓе да им објасниш дека 5 или 10 дена поминати во некоја соседна земја не се некое големо животно постигнување?
Како да им објасниш дека цела година мизерување, цела година немање пари за едно кафе и цела година гребење цигари од друштвото не се совпаѓаат со глумење лудило од неколку дена со задолжителни 550 фотографии почнувајќи од спиење, јадење и тн...
Поточно како да им објасниш дека не се фаци туку неизживеани будали.

И да, уште малку и јас на одмор!

 

Имам чувство дека сум во соба без светло, и отприлика знам каде стојам ама не знам точно каде. И незнам каде да се свртам оти баш и незнам што има околу мене. Како да ќе удрам во нешто, а и тоа во што ќе удрам ми е веќе познато, како да нешто ќе ме кутне, а и тоа што ќе ме кутне ми е веќе познато...
...како да сакам да го притиснам прекинувачот, како и раката на него да ми стои, ама како да не сакам...

З'шчо?

 

Запомнете еден пат дека САМО РОДИТЕЛИТЕ ВИ МИСЛАТ АРНО И НИКОЈ ДРУГ !!!

 

Хејтајте ме ама јас ќе си се пофалам дека куферите ми се спакувани и чекам 4 саат. Речиси секој заслужува да спакува куфери барем еднаш во текот на летото, било дали за два дена или три недели, за на езеро, планина, море или базен. Заслужува да се тргне од сите маки кои грижливо си ги собира цела година и да вдише еден друг воздух, да дозволи мештаните да го подлажуваат водата не се пие (да бе, а изворон од планинана на 50 км за жирафите го чуваме ) и да си 'ксне нешто плус оти нели на одмор си.

Се читаме за недела дена, останете ми живи, здрави, запотени, со шљивки по врат и флеки од праски. Бидејќи не е лето без флеки од праска.