[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Колку само ги мразев август и септември минатото лето.. се што можеше да тргне наопаку-тргна. Ослабев 10 килограми од нервоза и стигнав до трансфузија..
Се ширеа безброј муабети кој ме омаловажуваа мене.. Безброј муабети за тоа дека дечко ми ме изнерверил со друга на одморот (што не беше точно) и како шлаг на сето тоа скоро сите мои "другари и другарки" беа среќни заради тоа што ми се случуваше и секојневно му зборуваа на дечко ми дека таа е подобра од мене, еднаш отидоа со неа дома кај него, чисто онака surprise види кој дојде со нас...Буквално сите беа против мене..Пред некој ден читав што се имаа ми пишувано, ме напаѓаа мене, а го бранеа него.. едвај чекаа да раскинеме. А тоа и се случи, но само на неколку дена.. тој ми се извинуваше неколку дена и повторно се смиривме.. Сигурна сум дека тој ништо немаше направено.
Од тогаш до денес нашата врска се зацврси многу многу повеќе, многу ретко контактираме со тие другари и другарки, и дечко ми многу пати ми кажа дека никогаш не би си простил ако ме изгубел тие денови..

Се нервирам што повторно се потсетувам на тој глуп најглуп период Ама едно знам, тоа што ми го направија-ќе им се врати.

 

Зошто се повеќе сретнувам девојки кои што се преокупирани со својот дечко и секоја можна обична животна ситуација ја поврзуваат со него ?
Во ред е да си заљубен и занесен, ама зошто побогу мислиш дека мене смртно ме интересира дали тој денес ручал со мајка му, дали купил точак или пак потрошил 200 денари за кафе.
Дечко им со години им е составен дел од секоја реченица или конверзација. Немате свое јас, просто незнаете да направите нормален муабет со некој и да си кажете свое мислење на одредена тема без да се спомне што вашата љубов би направила во таа ситуација. Досадни, празноглави жени!
И тука воопшто не станува збор за затресканост во некој туку за немање свој живот надвор од собата на дотичниот.

Минута молчење и за девојките кои во секоја наредна врска го наоѓаат својот потенцијален сопруг, и сето тоа пропратено со запознавање на фамилиите, одење по ручоци и секакви фамилијарни свечености а воедно и секоја таква наредна врска им е најубавата до тогаш и никогаш во животот не сакале некој толку многу.
Се додека не дојде следниот, па повторно вечери, крштевки, свадби, љубов како од бајките, раскинување и се така во круг.

 

Се вратив. Мртва и уморна од се. Требаше да бидат најубавите 4 дена... и беа. Ако ја занемарам мојата алергија и промена на клима беше интересно многу. Иако пеколно топло, преживеав. Уште преживувам. Мислев ќе ја прелажам мојата интуиција и се ќе биде во ред. Зошто само таа енергија ме поттикнува да пишувам? Зошто кога се обидуваш се да биде во ред пак не е? Не, не мислам дека ја претерав веќе ми беше доста од неговите зборови ‘‘ престани, многу ти попуштам‘‘ и пукна. Пукна тивката, пукна тој а јас сеуште молчам. Трпение спасение. Мојот живот се сведува на трпение. Молчам, молчам, молчам засекогаш ќе потонам во молк. Никогаш нема да се изборам за себе. Така сум научила. Колку и да ме гориш јас пак ќе те гледам како најубав цвет. Се прашувам зошто еднаш засекогаш не се откажам? Зошто да ја потиснувам мојата болка во себе? Зошто не можам? Јас мислам дека не можам или не сакам? Не успеав да сфатам, не разбирам зошто ми е толку тешко кога пак простувам и пак заборавам. Зарем и најзлобните не простуваат? Дали е изморен од се или само од мене ? Дали тој последен ден е последен и за нас? Не збориме, молчиме само јас ќе прашам нешто а нема одговор? Се прашувам цело време и вината ја префрлам на мене, јас сум крива. Ама зошто јас? Зошто сум претерала? Претерувам што те сакам? Претерувам што не можам да запрам? Сите мислат дека сум луда. Не сакам да прекинам. Продолжувам. Од тој ден, секој ден размислувам ама џабе. Кога не му дава лутината да попушти. Ама кој збори за попуштање. Јас и понатаму ќе знам дека со разговор се се средува а не со лутина и бегање од реалноста. Не знам повеќе што да правам со себеси а не пак со него. Зошто толку сум убедена дека нема да направи ништо ако заминам. Затоа што го знам? Не, никого не знаеш и тогаш кога мислиш дека го знаеш си се заебал. Не знаеш ти никого. Ама тој ме знае мене. Знае дека секогаш ќе бидам тука за него и никогаш нема да му кажам не. Зошто толку сум глупава, проста? Во овие моменти мислам дека сите ми се потсмеваат, сите ме мислам за човек кој попушта, човек кој не знае да каже стоп. Сите негови мислам дека така мислат и никако не стојам зад себе пак сум истата. Не, не се правам јас жртва, не јас не сум светица јас правам многу грешки. Почнувајќи од тебе. Ти си ми најголемата грешка така мислат сите освен јас. Се прашувам до кога? Не сакам да боли а знам каде да ставам крај но не сакам, проклето не сакам. Доста ми е од овие периоди, неколку дена убаво неколку дена пекол. Пекол. Јас не можам повеќе. Имам нешто во себе што сакам да го извадам и така се во круг се вртам. Џабе е се кога пак сум истата. Секој ден, проклето нека е се.

 

Не можам да ги разберам луѓето што не го гледаат својот живот, туку туѓиот.

Читам, по нетов, за уништувањето на животните, мака ми е да ги гледам повредени, арно е што луѓето прават се за подигнување на свеста кај човекот.Но, тоа е само игла во сено.Која свесност? Кога на скоро секој му е најважно како да повреди друг, без разлика дали е човек или животно.Едни со други си вадат очи.И не е тоа тешко да се увиди, покрај се она што човек може да го слушне или прочита, а ко за беља, наместо нешто убаво да се слушне или прочита, се лошо, од лошо, полошо.Не мора да значи, дека се она што не го прифаќаме, мора да страда, заради туѓата болка, а истиот тој некој, не е ни крив, а ниту должен, за да отплаќа туѓа грешка.Само, џабе е, џабе, на луѓето и Господ лично да им се појави, па ќе си тераат по свое.Само, нема Господ да се појави и да ни ги реши проблемите.Ќе мора сами да си ги решиме, а не да чекаме од небо или сам по себе да ни се среди животот.И не патиме ради друг, арно велат, си патиме од главата.
Човек колку и да е добар, ќе крене раце.

 

Неколку години поради сплет на околности немам отидено во село кај баба. Неколку години го немам видено друштвото од таму, колку што знам повеќе и не се толку блиски. Неколку години немам каснато грозје скинато лозјето до куќа. Неколку години немам спиено со такво светло кое што се добива од светилките и од небото во таа соба.
Моите не веруваа дека ние братучедите ќе се тепаме кој попрво да спие на железен кревет. Душекот одамна изеден, а после тоа го заменија со нов, некој си Дормео ли беше, што ли беше...
Кога и да отидеме во село задача ни е да направиме генералка, да искречиме, да испереме се. Ручекот правен на огниште е највкусен, макар биле пиперки и патлиџани пржени.
Утре одам, конечно. Не спакував ништо, не носам ништо посебно, гледам да земам нешто што нема потреба да го вратам. Кога одевме постојано таму имавме многу гардероба за да не влечеме постојано натаму наваму. Ми недостига селото, ми недостигаат моите, ми недостига баба ми.

 

Aко има некоја слободна да ме ислуша и еден мал совет нека ми пише...

 

еве јас сум слободна пиши ми

 

Секоја чест на оние организации и индивидуи кои го прават од искрена побуда - љубов кон животни/ чувство на единство со природата и потреба да се зачува секој нејзин дел. Ги има и им се дивам.
Има многу за жал, кои ја користат маката на тие невини суштества како повод да се спротивставуваат да мразат и да шират омраза меѓу луѓето со изјави од типот на „Ги сакав луѓето се` додека не ги запознав животните“ и сл.

 

Ме учи вчера свекор ми како се прави вино од Боздел. Јас толку заушувам, прецвета тоа оваа година секако, па поарно да ми каже наредната пролет. Уз муабет ми се закачи за еден збор и ми вика, не се така вика. Не е curious адекватно, туку inquisitive.
Имало разлика. Тука поштувам знаење од постарите, не се учи се од интернет значи. Да земам да си залепам ѕвездичка

Curious - е љубопитност, ама со интерес, како на пример ме интересира како градат ескимите иглу, или нешто во такви црти.
Inquisitive - е тоа би да ти било љубопитност која резултира со викање по тебе - Ако ти е! Ако ако ако! Мајка ти ја бараше таму!

 

Ајде и мене можеш

 

^^Ша-ла-ла-сама-си-го-барала љубопитност?

Aма викаат и curiosity killed the cat ... ах брее никако не си ...

Изгледа таква разлика има само у британскиов англиски ... шознам ...

Што ми е чудно. Баш curious отсекогаш сум го осеќала понегативно од inquisitive.

 

http://youtu.be/zMHqqXYaB8g


carl jung shadow!


Спознај се себеси! Спознај како другите ја опишуваат човековата психа. Може ќе си пронајдеш некој одговор.

Jung identified the Shadow as one of the four principle archetypes of the collectiveunconscious. It is composed of the dark elements of the personality, having an emotional and primitive nature which resists moral control.

 

Нели е љубов кога сопругот те претставува не како негова подобра половина,туку како негови три четвртини??
Нели?

 

Тоа е комплимент Луничка Љубов е кога ти даде да му ја возиш колата, а не е пил

 

Јас не ни прашувам за кола.Сама си ја земам

 

I'm back

Времето помина многу брзо и ете така јас си дојдов. Си поминав преубаво и што е најважно се одморив.

Убав остаток од денот.

 

И последната другарка ми се омажи, сама останав

 

My favorite love story.
Тоа е таа вистински љубов по која многумина копнеат.
Јас да бев на местото на Љубинка до сеа и маж и деца ке оставев за Мите.
Ваква исконска љубов не се наога на секој чекор.
Алал за Мите наш голем маж.

 

преплава на албуми под наслов 'лето 2013' на фб..