[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Каде е опцијата за ѕвездичка у форумски игри?

***
Знаете, она, кога одвај чекате да се запишете на факултееет, па нов живот, па нови луѓе па ново се, и си се радувате и одеднаш *трака што почнува да крца и да прави чудни скречови* - па уште немате дипломааааа .

 

Се вратив од одмор предмалку. Поминав супер, многу интересно беше. Сега сум освежена, поцрнета, одморена, батериите спремни за на училиште. Убаво е да промениш малку воздух, земја, град, народ и начин на живеење. Првиот ден напорен ко ми се смрачи сакав назад да се вратам ама вториот веке подруго, одморена средена, на плажа и несакав да слушнам за дома. Минуваа деновите, се повеќе и повеќе се навикнував на околината и луѓето. Во вилата кај што бевме сместени имавме многу комшии, од сите страни и од спротивните вили со сите правев муабет затоа што сите беа малди-тинејџери. Имавме едни комшии од Србија, одма наспроти нас беја сместени, весело друштво, млади сите околи 17-18 години имаа. И сега на крајот се испративме, и ние и тие си одат плачеа бидејки си одат незнам им беше жал, а јас и така плакот ми е спремен и јас од мака си се исплачав. Ми беше стварно мака, несакав да си одам и ми беше тешно но тоа е. Треба многу малку време за да се навикнеш на друга околина ама за кој како, јас многу брзо се навикнувам. Важно убаво си поминав, се бањав и сега чекам да дојде 1ви Септември. Во меѓувреме можеби пак да си прошетам до Грција на викенд, да одам за Скопје обавезно и до Охрид малку . Тоа живеј го животот додека можеш.

 

Период на измешани чуства , од една страна бескрајна среќа, од друга проблеми со здравјето, потоа одеднаш мисли кои ме штрекнуваат и вадат од памет, виулици во мислите кога ли ке се средат? каде ми е храброста, каде ми е трпението? толку многу ми требаат

 

Зошто некогаш се чуствуваме толку осамено, како да сме најосамената личност на светот

 

Денов попрекрасен не можеше да биде
Прво, денес е годишнина од бракот на мама и тато. Им посакувам да им се множат и секогаш да се среќни и заљубени
И конечно, дојде долгоочекуваниот ден. Ден на повторно оживување на една постара љубов
Среќна сум. И посакувам да потрае

 

Насмевка во пораз значи твоја ПОБЕДА!

 

Eпа од лакомост ќе си патиме - и си патиме, и од желбата за што помалце вложување, а што повеќе добивање, од било кој аспект... Или народски речено, преку леб погача сакаат некои...

И се додека лакомоста ве движи и си ветувате брда и долини преку неа, ќе си бидете стигматизирани како такви, само поради фактот што сте претерано и брутално експлоатирани од денешницата, и ми иде на сите ненаситни, ама нечесно ненаситни, и не во јадачка смисла, него ли во онаа бескруполозно најискоритуваната, да им залепам по еден шамар во име на секој лаком потег што го направиле.

...Кога еден македонски сајт со секнд хенд ствари знае добро да те изрешетира со цените на работи од античко време, со квалитет и зачуваност еднаков на нула, а цена мислиш си го купил од најелитната продавница од центарот на Њу Јорк, тогаш што останува на другите...

Немој да ми кажеш дека блузата у Еко што ја има за 300 денари, ти ја продаваш за цели 500?
Да не и додаваше златни копчиња на неа?! Или апла шпицот што боде на 100 метри од пред 10 години, и го опишуваш како прекрасен, одлично зачуван - ама излупен, со цена од 900 денари, случајно да не им има некој баено на нив?!

 

сдк СЕ чувстувам прекрасно
се осетив на момент како да сум во холивуд прво пливање во базент убаво цел ден додека дош врнеше , потоа изгов надовр легнав на земја и ги гледав звездите толку беа прекрасни а чувството уште по прекрасно

 

СДК колку и да сме најаките личности на светот барем еднаш сме се почувствувале немоќни.

 

ццц браво за мене, цел кревет сум го извалкала и тоа од еурокрем, јаао, мама кога ќе го види ова сце ќе ја фати

 

Знаете што?
Ја имам најдобрата сестра на светот. Солзи ми течат и рикам како магаре. Кутрата таа, знае низ што минуваме, не и е и нејзе лесно со човек како татко ми. Порасна, душа мала. Се плаши, сака да знае. Ме прашува има ли правда? Зошто не сме среќни како сите други семејства, а јас и велам - смири се дете, сите семејства имаат проблеми.
Но што згрешив јас, зарем тие не биле деца како нас? И велам не знам мало, не знам, не знам дали биле или не биле, ама јас немав сестра кога бев колку тебе да ме брани. Ти ме имаш мене и велам, се` кажи ми, ќе те држам за рачето и ќе те носам низ светот.

А таа ги ококори очињата и ми рече:
-Дадо, ти си ми се` на светот.


Ја сакам, многу ја сакам!

 

Беа часови, до доцна, кога моите беа благовремено и срамежливо известени дека ќе одам...музика ќе слушаме...Станаа денови кога нашето држење за раце прерасна во нормална работа, препознатливи утра со широка насмевка и детски бакнеж. По првите месеци, гревота е да лажам, не знаевме во што влегуваме, па спонтано станаа години...

А сега, повторно бројам денови, додека да стигнам до месеци, за да му подарам многу години на насмевнати утра и вљубени вечери. И да сум здрава и жива, ќе ги зачинам и исполнам со детска смеа и плач. Само да сме здрави и живи. Љубов. Само за неа ми се зборува, за неа ми се пишува...

 

Значи возрасниве се чудо од луѓе!На мајка ми колешката има син,колку мене е,најдобар другар ми е, а они не венчаа!Значи не ми се верува.Им ги читам муабетиве на чет на фб,и се крстам со малиот прст на левава рака.Бреееј :смајлитоштосекрсти,мемрзидагобарам:

 

Драги оговарачи,

Зошто секогаш бирате другарчиња издаици?

и

Драги издаици,

При информации за толку луѓе, кај баш мене наоѓате да ме замарате?

Синсирли,

Теси

 

дали знаете колку е убаво да заспиеш и да се разбудиш сабајле наспан?!-па нз ни јас ( ми се спие па ми се компири лупе ама ко легнам како перална укл на центрифуга сум )

 

Утре одам!
Конечно!

 

Колку и да ти е драга некоја личност, едноставно мораш да ја пуштиш да си оди.

 

http://www.youtube.com/watch?v=IgLcQmlN2Xg
Си ја пуштам песнава и го гледам спотов и ко ќе видам што ќе видам, Вилијам Леви.
Клише ама ми е гајле бре, каков е целиот. Ццццц страхотно.

 

Се молат декларираните вегетаријанки и макробиотичарки да не постираат слики како јадат лиснати теста со шунка и кашкавал и јогурт, мислам срамота е така да лажете... Туку да не ве брукам јас, јадете си, поарно така, него ли под горниот изговор да ја криете анорексијата и булимијата. Стискам палци да не исповратите за ваше здравје. Поубави сте кога сте здрави.

 

Те оставаат кога имаш најголема потреба од нив, се враќаат баш тогаш кога си се навикнал на нивното отсуство и не ти значат како порано. Се враќаат затоа што сега на нив им е лошо па им треба некој да ги сослуша, да им биде рамо за плачење и да побараат помош од вас, ако не друго само да бидеш тука до нив за да го пребродат тешкиот период. И се разбира секој нормален човек би ги откачил во истиот момент но тој човек не сум јас. Ги оставам да влезат повторно во мојот живот да ме искористат максимално додека можат и кога ќе успеат да застанат на нозе ќе ме шутнат пак како воопшто да не сум постоела.
Мајка ми ми вели сум била премногу добра. Јас мислам глупава. И така границата меѓу едното и другото е многу тенка. Ете таков човек сум јас, никогаш нема да научам од своите грешки.