[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Незнам што се случува со мене.Никако неможам да воспоставам ред за спиење.Вчера си легнав во 5 наутро заспав дури во 9.. сега никако не ми се спие.А преку ден сум пак целата малаксана но навечер.. не сакам ни да помислам што ќе биде кога ќе појдам на училиште.

 

А баш мислев дека годинава ми е пропаст жива.

Кога не ме примија на психологија светот ми се сруши.
Незнаев што да правам, бев избезумена..
Друго ништо не ме влечеше и немав желба.
Морав нешто да пробам и се запишав на правен.Ужасна грешка!
Се откажав од мојот сон. Се откажав од сите мои замисли да бидам психолог еден ден.

Но кога нешто несакаш да учиш несакаш и точка.
Среќа имав разбирање од моите и ме подржаа па се отпишав а уште не почнавме со колоквиуми.

Оваа година паднав во тешки депресии поради тоа, се вработив и имав можност да ѕирнам малку во возрасниот свет ( 3 месеци ) и не ми изгледаше баш сјаен..Бев доста малтретирана, понижена и искористена. Тоа ми даде мотивација за се што сакам да постигнам и никогаш повеќе така да не се почувствувам. Можеби го доживеав првото најужасно работно искуство ама знам дека сите работи не се такви.

И да, веќе не мислам дека годинава ми е пропаст жива. Највеќе созреав оваа година. Можеби ми требаше ова за да сфатам дека не треба да студираш било што. Треба да студираш тоа што го сакаш.

Желбата ми се исполни, јас ќе бидам психолог.

 

Ајде деца на спиење, касно е веќе!

 

^^ А ние што не сме деца можи да останиме?

 

Ех , што прави далечината ете ги испратив братучедите од австралија сега можеби по 10 години ќе ги видам пак а уште од сега ми недостигаат

 

Добро утро што убаво ми почна утрово рано станав па и сега добра музика грчка(нека ми простат патриотиве)ме потсети на убави моменти на плажа па ова па она уфф ми се плива бе од мала и викам на мама запиши ме на пливање запиши ме имам талент од 4 години пливам она не и на крај ништо ама добро па 4000 е многу секој месец да плаќаш ама баш ми е криво.Ништо ми останува да го чекам да дојде другото лето и да си одам во мојата омилена и убава земја Грција инаку немам ништо роднинско со Грција така да си знаете ама си ја сакам грчката музика и грчките плажи Ај брзо лета времето бидете ми поздравени и имајте убав ден

 

Прекрасни вести уште од сабајле. Ќе станам тетка
Првата братучеда која многу си ја сакам еве само што ми заѕвони да ме израдува со оваа вест. Многу си ја сакам и ептен сум среќна и весела, сега едно оро ќе си завртам дома и одам да право кај неа да ја изнагушкам.
п.с. Јас прва дознав

 

Ајде ајде Дузи , не се давај, уште малку...после кој ќе те читка тука
Ја коа бев у Немачка, така добро сум поминала, така се изнапрошетав, така фино искуство стекнав, многу беа фини и колегите и газдите посебно ме засакаа, не ми беше тешка работата, мнооогу лесно си спечалив едно 50 просечни македонски плати за 3 месеца, али догодона не би идела...доста е.

You know what i mean
Best regards darling

 

^ јас се извинувам што се вмешувам во муабетот, но за колкава просечна македонска плата станува збор - таа што ја проповеда статистиката или онаа реалната?
Не, искрено искуството вреди. И добро и лошо да е, ќе ви се најде во животот. Ќе видиш друг свет, ќе знаеш на што си, сам ќе заработиш, па макар и 2 денари да се, твои се, и навреме исплатени, за разлика од тука. Јас ви се восхитувам на храброста и одлучноста на сите кои одите преку летото да работите, за разлика од оние што легачат по цело лето до 2 попладне и ја чекаат мама од работа да дојде и да им намачка еурокремче, додека будно сонуваат и се притресуваат - што ли ќе облечат вечер на јаката журка?

***

Кој го рекол тоа „паметниот попушта“ и се води по таа девиза, мора да е некое тешко летаргично, апатично и мрзеливо суштество кое не сака да си ги војува битките. Ајде 1, ајде 2 пати, ама секогаш да се вадиш на таа глупава изрека? Не те прави попаметен, ти си глупчото.
Демек попуштам, види ме, ти мафтам од горе, јас ја имам силата.
Уф, нема грешка, мрзо белосветска, главо шуплива што не знае да каже 2 аргументи и да се запечати дебатата. Спиј на тоа уво „паметниот попушта“, така и се множат глупчовци на светот... ако ме прашате мене „глупавиот попушта“ треба да биде...

 

Готово, попуштив, не можам веќе, силната и храбра Ангел се откажува, повелете со вашите напади на мене вие душебрижници. Не ми се верува колку е суров светот, колку е тешко да се избориш помеѓу сите овие аждаи а меѓу најаждаите и една исклучително блиска личност, сме делеле иста утроба. Сестро секоја чест! Луѓе од никого ништо не барам, од никого ништо не сакам, дајте искулирајте ме малку и престанете да ме напнувате, не сум семоќна, толку можев, толку исполнив и многу е, за сама многу е признавам. Добро што мислевте сите, јас сум Супергрил, не сум бре, од крв и месо сум, не се претварам во некоја телефонска кабина во летечка семоќна дада. После 8ми Септември ако слушнам еден збор ќе летаат глави мајке ми, до таму дошло!

 

***

Постојат исклучоци.
Сите велат:
- Не живееш за другите. Живеј си го животот само за себе. Еднаш се живее, прави како што сакаш!
Ама очигледно не е така. Секогаш постои некој кој учи од тебе и кој чека да научи нешто од тебе.
И кога ќе видиш на крај, останува само едно.
Сите живеме еден за друг.
Некој ќе го научи другиот да сака, а друг да мрази.


***


И така со душа ги бројам деновите, да видам ова срценцево што чука во мене дали ќе носи плавко или розевко .
Мало мамино, се надевам дека нема сега да бидеш во кома. Оти вистински ќе те карам (ќути си, треска мајка ти глупости, кај има срце да те кара ) .

 

Па сподели и со нас... Ko шо вика таа од вицот „да знам дали ќе бидам тетин или тетка“

Нејсе, здравје и среќа не познаваат пол. Кешки нека биде здраво, живо и среќно. А ако биде мило смирено и полно со љубов како мамичка, тоа му дава уште еден плус.

 

СДК...

 

Добро, знам дека сите ме сметаат за глупава но не мора секој ден тоа да го искажуваат на различни начини. Свесна сум дека за ништо не ме бива, мрза сум и коа не сакам нешто-не сакам. Но дали навистина не вредам? Неколку пати го имам слушнато ова како ми го кажуваат. Можеби во нервоза но можеби и е вистина затоа што сепак го кажале и тоа не само еднаш. Јас немам ли чувства?

Ме болат некои зборови кажани од личноста што ми е се. Зборови кажани пред многу време,но за мене како да биле вчера. Зборови на кои мислам секој ден. Еден ден се тешам, друг ден им верувам на гадните зборови. Но секој лош збор ме потсетува на нив. Зошто не исчезнат? Зошто толку ми ја спуштаат самодовербата?

Не можам...едноставно.

 

ај фил ја
и кај мене е така

 

Имам еден мал безвезален став во животот кој се однесува за машките.
Кога ќе видам маж кој покрај мало дете и мало животинче се топи и му се смешка така најслатко, е тогаш знам дека од тој маж може да се очекува дека ќе биде одличен сопруг и татко.

Spoiler

(или дека е геј)

Се надевам не грешам.


Со дечко ми сме оган и вода. Во смисла за темпераментот. Тој си е мирен, јас па и не сум. Тој на сите им верува и го гледа само она најдоброто во секоја можна ситуација. Јас, сосема спротивно. Ах убаво си се надополнуваме. Ор?!

 

Како поларна ковалентна врска сте. Плус со минус, ама така викаат најубаво дека е. Слично во слично се раствора, ама спротивно со спротивно си се привлекува. :geek:
Од утре сесија... тој што ми е предметот не знам по кој пат веќе ќе го полагам... Сеедно ми е бре луѓе, после се што се случи гајле ми е.
Ми фали милениче тука во Скопје, нема кој да ми шири позитивна енергија.

 

Во нашиот град се отвара Школа за правилен начин на исхрана. Школата е интерактивна и нуди подршка на индивидуите за правилно да се хранат, да стекнат здрави животни навики, да создадат засебе правилна телесна композиција, да постигнат оптималана телесна тежина и посакуван физички изглед да се самоприфатат , со можност за подобрено лично физичко и ментално функционирање....
убаво големо браво

 

Ни јас не можам да ги разберам луѓето кои озборуваат и се мешаат во туѓите животи.
Ама, исто така, не можам да ги сфатам ниту оние кои толку се замараат со таквите.
И многу често гледам луѓе, особено тинејџери, кои се прават нешто што не се, само заради туѓото мислење, за да бидат подобро прифатени. И ги почитувам оние кои остануваат свои, уникатни, без разлика на тоа.
Што ќе помислат луѓето? Дали ќе им се допаднеме?
Зошто толку оптоварување со овие прашања? Оние чие мислење треба да ти е важно, ќе те прифатат таков каков што си, со својот вкус, со своите ставови и со своите несовршености.
Oние чиешто задоволство е критикувањето, озборувањето и потсмевот, секогаш ќе најдат некоја маана, секогаш ќе измислат некоја причина за да си го задоволат егото.
Не се замарајте со мислењата на небитни луѓе и останете свои.

 

Го нарекле ПМС, пошо терминот „кравјо лудило“ бил зафатен. -.-