[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

СДК дека вакви другарки ни се потребни на сите. Ова е вистинско пријателство!

 

За сите вредни и трудољубиви феминчиња. Само вие работете... ама и опуштајте се повремено.

 

СДК дека уште една недела ќе ми дојде другарка ми , 2 месеци не сме видени, беше многу далекуу многу , а толку ми фалешее ...многу сум среќнаааааааааааааааааааааа...

 

Сите имаат родители па и јас.. Не сватливо ми е како може една мајка да не сака нејзиното дете да биде среќно? Како?
Што кога ќе бидам овде, што ќе правам? зошто едноставно еднаш не ме подржува, зошто не ме пушта да одам? Зошто го прави ова? Зарем не сфаќа. Сакам да заминам. Морам.

 

На сите ни се потребни, ама овие две девојчиња толку голема драма направија, што цела Македонија ги разбра. Ова девојчето што заминала не е ни прва, а не е ни последна што се иселила и се разделила од другарките. Да не се разбереме погрешно немам ништо против нив, само кажувам мое мислење.

 

^ Башка не ми е јасно како вакви другарски моменти и емоции шо треба да останат меѓу нив двете не им било шубе да ги споделат со цела Македонија. За пусти пет минути внимание.

 

СДК треба да се преименува во сакам да постирам сликичка, сликовница бре сликовница.
Абе знам дека викаат една слика 1000 зборови, ама не по секоја цена и во секоја пригода.

 

Луѓе,живи ли сте,арни ли сте?
Пресреќна сум.Сабајле во 10 се сретнаме и седевме до 2 саатот,4 саати,а вечерва пак,од 6 ипол,до 11.Кога го видов,целата треперев.Не знаев каде се наоѓам.Тој ме гледаше и не можеше да ме изнагледа.Ме изгушка и ме избаци,100 пати.Како мали деца бевме.Кога ме виде почна да трча накај мене...Си седевме заедно гушнати,си слушавме песни. Се смеевме,разговаравме,си игравме (го испрскав со вода целиот ).Сега ми недостасува а за некој саат пак ке бидеме заедно и така неколку дена.8 саати дневно ни се малку.За тоа време ништо не можеме да направиме .Ниту да го изнагледам,ниту да го изнагушкам,ниту асално да разговараме .А што се 4 дена по 8 саати?
Навистина бевме смешни.Стоевме на сред улица и си се гледавме,кој и да не погледнеше помислил сигурно дека сме будали,ама не,ние сме заљубени ..Тој е моето магаре и ке види убаво вечер. .

 

Баш преѓе се помислив да напишам дека е како албум со сликички,ама реков да не напнувам...Ама џабе,ништо не разбрале,џабе пишуваме ние...
Дека многу внимание се обрнува на форумот,затоа така...

 

"После некое време не се сеќаваш на парфемот, ни на разговорите, ни на допирите, ни на бакнежите ниту на болките. И ти е подобро, оти е конечно неважно"

 

Оди, чим чувствуваш дека мораш да одиш, бидејки твој е животот, никој друг нема наместо тебе да го живее.И да згрешиш, барем ќе знаеш дека друг не е виновен за грешката и ќе извлечеш поука од истата, доколку згрешиш.Не пропуштај шанса, за која незнаеш дали повторно ќе се појави.Ризикот се исплати, искуство плус.
Не секогаш ќе има некој покрај човек, кој ќе му го покажува патот, по кој треба да оди.

 

Убаво кажано Gordana10

:up:

 

I need a big, real, friendly hug.

 

Ми доаѓа да отворам курс за простирање алишта.И како да ги одбегнете муабетите преку тераса.А да ви кажам нема нешто понемаженствено кога маж ги фрла алиштата на жица.Затупавена сум што да правам.
Туку сакав да ви го кажам дијалогот помеѓу мене и блесавиот комшија,утринава.
-Добро јуттрооооо,комшике!
-Добро јутро -едвај јас.
-Па како сте?Како си поминасте на одмор?Б’ш изгледаш освежено!
-Добро!Фала!
-Ете ја помагам малко по дома!
-Фино!(марш бре)
-Не ми е мене ништо тешко,ете ја само од онија што помагав по дома!
-Стварно???Жена ти е сигурно среќна!
-Да...него да ви кажу...нешто не е у реду сас нас...изгледа ќе се разведемо!
-.....(скоте лажлив)
-Да ,живимо заедно,док не разрешимо а уствари ја сам сам...
-Па,тој што знаете да работите по дома,ќе ви помогне јутре к’д ќе се разведете!ПРИЈАТНО!
Инаку човеков не можам да го трпам,има некоја одбивна аура околу него,нечовек и користољубив,неподнослив е!
Еден од ретките луѓе од кои вртам очи .

 

Знаете која ми е една од најголемите желби???
Да пробам понешто, а може и сешто од секое парче кујна од оваа наша планета.
Сакам да патувам и да јадам, да вкусувам, да мирисам и да запишувам рецепти.Да пробам улична храна на оние тезги, да отидам во некој опасно добар ресторан и да лупнам незамислива сума на пари за некое јадење кое ќе го осеќам со години потоа во устата штом ќе помислам на него.
Е толкав голем гурман сум, да имам некоја блесава сума сега во моментот, не би размислила двапати туку би тргнала во потрага по најдобрите јадења.И би се здебелила со уживање и ич нема да ми е мака.
А потоа би дошла дома и би си ги подготвувала повторно оние работи кои сум ги научила, за да го зачувам споменот, мирисот и вкусот на тоа парче земја од планетава.

Уф колку сакам само да готвам, да јадам и да гледам како другите уживаат во она што сум го зготвила.
Сметам дека оние кои не се отворени кон храната, оние кое не се осудуваат да пробаат нешто ново и поразлично, дури ни нешто традиционално...не уживаат потполно во животот.
Не ми е јасно зошто некој би си ги скратил сите тие убавини, сета таа магија од вкусови и мириси, не ми е.

 

ТАка јас ноќеска од видеа за целулит,стигнав до Омлет по јапонски начин потоа едно како пита американска чоколадна со лешници и желе и што ли уште не

 

еве од мене

Spoiler

 

Значи не сте нормални со тие works at: Menager at Club Vanilla(последно видов и у Чери), или слично, као прво знаете дека не сте менаџерки, глупи калаштури сте, а ко второ срамота е да го лупнете у информации ова бе, отвараш профил, бам паѓа око прво таму, ми идеше со крстена вода да се попрскам и со темјан да зачадам околу мене. И мајките ви идат по комшики, кажуваат ќерките им биле менаџерки у велелепен ноќен клуб, и сеа вие мислите стварно менаџерка била.

И се додека ставате молив за уста 15 сантима под линијата на устата ќе изгледате као гуски.

И заборавив да ви кажам, врв у животот на некои им е сликање со Накова у Привилиџ, па бам на профилче, па тагнување сите официјални, први, втори, стоти профили, оригинални и неоригинални исто така на нејзино име што се, а она пустата со циркон Кавали блуза ја гледаш и исто циркон робијашки каиш.Тоа повеќе ми кажува за личноста што ја ставила сликата, него ли за Накова. Епа да!

 

Како тоа јас сум разбирала толку многу шпански а не сум знаела
Разбирам и читам ама со зборење кочам Ќе се вежбам и онака од 3та морам да го учам

 

Сега седната пред дукан си пијам кафе и гледам спроти мене една убава и богата жена.Сигурно ќе се запрашате што пишува пак сега оваа ричи.ааааа?! "убава и богата ",мислев убава на нејзината насмевка,а богата на двете ќерќички кои ги држеше во прегратки кои плачеа дека веке нема да си играат бидејки куклата и ја зела едната сестричка на другата....Ми беше убаво чуството додека ѓи гледав си реков е ричи ова е богатсво и убавина не се парите туку чуството дека има за што да живееш пари се печалат,но и се трошат а челад е тоа е она смислата на животот...жената ме примети дека ѓи гледам и ми вели деца тоа е тоа....
Ми падна незгодно и си влегов во дукан...но овој пат со насмевка го пишувам ова не со тага бидејки велат колку си попозитивен толку подобро.....