[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Од тастатура ми ги зема буквите мила, делам со тебе мислење во СДК, велкомбек за возрасната дама без влакна на јазикот, мило ми е што сме ти недостигале

 

Јас мислам дека Андреа што ја зборувате е тролче, онака колку да привлечи внимание...

 

До ЕлиСаб.
Мила, целата моја подршка е со тебе. Ако ти треба совет,дружба или било што - тука сум.
Прими го моето најискрено сочувство. Остани силна.

 

СДК Т.Е САКАМ ДА СИ ГИ КАЖАМ МАКИТЕ
ДА СЕ ИСПЛАЧАМ ТОЛКУ СИЛНО КОЛКУ ШТО ИМАМ БОЛКИ.Ме боли ужасно но никој не може да ми помогне никој ете само вака ке пуштам по некоја солза кога никој не ме гледа и гледам да издржам колку можам се дур не ме убие ова неиздржлива болка.НЕ Е ДУШЕВНА ТУКУ ФИЗИЧКА БОЛКА

 

Уште еден совршен ден во низата на несовршените. Уште една битка за водење.
Challenge accepted!

Се будам во новава пижама, на новава постела, со стариот мобилен до мене (не за долго ) и со нови 57 пропуштени повици
Ми недостига времето кога само сметките шо требаше да се платат врескаа по мене.
Уште нешто старо тука е тоа шо, сеуште ги игнорирам сите додека не испијам кафенце, и тоа на раат!! Сега мук!!
Не знам како после спиење луѓе ќе разврзат одма муабети, стварно не разбирам како им функционира долната вилица. Ја треба да ја тинтрам додека не и текне да почне да се движи горе-долу НЕ, озбилно, дефинитивно не можам да носам лајф десижнс на утро, па ми треба бонсек да ја разделам долнава од горнава вилица, да, да...
******

А тука и тој...со најмногу пропуштени повици, и по некое пораче
Не знам шо со него... После многуте срања последниве 2 години...веќе не знам каде да терам вака...Другарка ми, од една страна ми врши притисок...дека другите знаат и сами да се грижат за себе, да се стаам ја пред другите на листата на приоритети, по дома.. куќата ми врши притисок.. се' чека на мене... а тој...тој сака да ме види...
******

Како монотоно почна летово, овој турбулентен крај беше скроз неочекуван... Уште неколку дестинации за слетување, со најџамбазите на свет

 

Многу ме радува тоа што читам дека овде постојат луѓе кои живеат среќно (или виртуелно среќно).
Некоја се верила, свадба прави, живее спокојно во својот брачен живот.
Честитки до сите Вас, а и до сите мамички (и оние идните)
Има девојки кои се среќни што се сингл или среќни што се во врска. (како мене )
А дали ги заборавив оние кои се чувствуваат отфрлено, напуштено? Оние кои не знаат што понатаму и паѓаат во депресија? Не, нема да заборавам зошто секој во животот мора да доживее кризен период. Сакам да кажам дека вие девојки ја имате целосно мојата поддршка, за што било, тука сум да Ви помогнам во било кое време. Само продолжете со високо дигната глава, зошто животот тече, животот е тркало кое се врти постојано и никогаш не знаете што ве чека.
Денес плачеш, но утре се смееш.
Никогаш не заборавајте дека секогаш постојат личности кои Ве сакаат и би дале се’ за Вас.
Имајте на ум сите дека не е срамота да се побара помош. Тоа е човечко.
Од овој форум имам огромна полза, сум научила безброј нови нешта благодарение на Вас.
Ви благодарам за вниманието. На сите Ви посакувам се најдобро.

 

Милер е педер.
Бaрем ниеден жена нема да го има.

Следен?
Рајан Гослинг?
па да се правам машко.

женички не ни се наклонети ѕвездите и за совршени машки.

 

Знам мајка е мајка,а татко е татко,ама нивна најголема грешка е што забораваат дека и тие биле некогаш на моја возраст.

Ме прашуваат дали имам куќа?! Не! Од каде да имам? Тие немаат,па јас ке имам,а што се смешни.
Последна вечер заедно и сега вечерва не смеам да излезам.Зошто? Затоа што по цели денови сум надвор.Е како не.Ги броев деновите,неделите за да дојде и сега да не можам да излезам.Ова се вика да ти е*ам животот.

Инаку,утре рано сабајле си оди.Си оди.Колку тажно звучи ова.Не можам да го пуштам да си оди.

А вчера вечер ми скисна од се и од сите и во момент на нервоза кога се најдовме му реков да седнеме и реков дека ова е крај.Тргнав да си одам,не ме запре.Тргнав,но срцето не ми дозволи да си отидам.Се вратив на клупата,а тој слушаше песни и плачеше.Силно ме прегрна...Пак победи љубовта.

 

Now what?
Страдам од ПОД (постодморска депресија), мака ми е да се вратам на рутината. Отказ би си дала од работа. Вратете ме на море! Толку брзо помина
Јас сум ви црвец кога сум на одмор. Луѓето всушност одат и да одмараат, дремкаат по цел ден, се наспиваат убаво, а јас морам се да правам. Кој друг мести аларм кога е на одмор? Ама мене морето ќе ми избега! Стани рано за на плажа, па легни доцна од шетање, па глава болело...Секогаш се враќам бела затоа што едноставно, досадно и заморно ми е да лежам на плажа Мислам, лежам, мирисам, уживам...ама тоа цел ден...не фала. И така ќе земам некоја алатка па ќе копам по песокот, па ќе копам по ташната, па ќе се шлапам 3саати во водата, па околу водата, ама да лежам 1саат на сонце и едноставно да се печам...ај џаст кент ду дет И така сите исончани ќе си појдат кон собите, зајдисонце, бледа месечина и ете ме мене... ќе се закопам во песокот, зјапам во морето и виолетовите бои на хоризонтот, медитирам, отишла кравче во некој друг свет.

СДК дека овој одмор ќе го памтам по едно рано утринско или доцна ноќно капење на полна месечина, во топло и чисто моренце. Да можев, ќе го правев тоа секоја ноќ. Белите дробови како за прв пат да ми дишеа здрав воздух. Препорачувам. (ќе го памтам и по секси типците де плакнеш грло, нос...очи ).

Се надевам добри сте сите. Ако иде некој на 5дена одмор, нека викне Имам некоја незавршена работа таму со тоа моренцето Отидов да си липам во перница, зашто овде сега немам функција, не знам што да правам со себеси

 

Ненадејната смрт на вујна ми значително го промени мојот поглед кон животот.

Понекогаш, смртта не ти носи само тага во животот, понекогаш ти ги отвора очите кон работи кои никогаш не си знаел дека ги имаш, чувства кои и самата не си знаела дека ги чувствуваш.

Вујна ми беше неверојатно храбра жена. Со своите 30 години, се носеше со една од најмодерните болести на 21 век, ракот. Издржливоста би можела да ја кажам како нејзина најсилна особина. Почина во борба, но ми остави неверојатни спомени и една голема приказна за тоа колку беше голема нејзината љубов кон семејството. Тоа е беше главното за мојата промена.
Покрај сите тешкотии кои се соочуваше, остана верна жена и лојална кон својот сопруг, искрена, одговорна и прекрасна мајка кон своите бесни дечиња, жена полна искуства и желба да научи уште, а пред се, забавна, сигурна, горделива, начитана вујна за мене, секогаш тука да ми даде совет и да ми ги избрише солзичките.

1 ден лежев, избезумена од тага, но тажењето нема да ја врати, ниту солзите кои не престануваат, ниту преколнувањата, ниту молењата. Сфатив дека се е залудно, но дека има нешто што ќе ја направи среќна. Нашата среќа, иако сега, тоа е невозможна мисија. Понатаму. Секогаш ми велеше да ја сакам уметноста, дека има нешто длабоко во сликите кои ги гледам по галериите, дека има нешто борбено со нафрланите бои на познатите уметници. Дури сега можам да го видам тоа. Дури сега ги гледам скриените солзи на лебедите на сликата во дневна, мртвото ластовиче на сликата во спална и конечно можам да се видам себеси до најдлабоката точка, во огледало. По толку време, го најдов својот внатрешен мир, во уметноста.

Максенс Фермин еднаш рекол: " Постојат два вида на луѓе. Постојат оние кои живеет, играат и умраат. А постојат и оние кои што ништо друго не прават освен што стојат во рамнотежа со крајот на животот. Постојат актери. А постојат и одачи по жица. "

 

Денес на неколку наврати посакав да го исклучам и телефонот и скајп и се живо од технологија ама си викам ако исклучам се ќе си помислат којзнае што ми се случило па ќе му вртат на сопругот на брат ми, на татко ми, ќе им создавам непотребна грижа.

Due date не значи дека токму тој ден ќе се појави приновата, ово као на дугме да е па ете го 23 ете го и бебето
Сите ми се јавија денес, да не има нешто ново.....нема ќе бидете благовремено известени
Дедо ми се јавува, јас надвор се шетавме со малиот и дека едвај држам чекор со него бев забревтана и дедо ми се извинува дека ме фатил во незгоден момент (get your minds out of the gutter мислел се породувам и ми спушти
Му се јавувам да му кажам дека нема сеуште ништо, да не се секираат ќе објавам на фејбук така сите одеднаш ќе дознаат (се зезам не сум до толку шлакната)

И така денов си помина во јавувања од сите, ќе им се здосади за ден, два...малиов му е удобно кај мама, на мама ич не и е удобно ама кој ме прашува

Да не заборавам Среќен Роденден на Moira.....се најубаво и welcome to the club убава бројка си е 33 онака заокружено бројче

 

СДК ФЕМИНА Е МОЈОТ ВТОР ДОМА.А феминките се моето семејство пред малку напишав една статија дека имам преголеми болки и кога добив пораки од неколку феминки Очите ми се насолзиа не од болката што ја осеќам туку од грижата и топлината која што ја осетив.Неможам да го опишамчувството навистина е прекрасно да знаете дека сепак имаш со кого да споделиш болка.Секоја моја среќа и несреќа и паѓање и разочарување ја споделувам со вас, бидејки знаете точно да ме разберете а да не ме осудувате и при тоа нема цел град да знае што ме боли и како ми е.Помеѓу реалнио и виртуелниот свет јас го одбрав виртуелниот бидејки се чувствуам многу прекрасно со вас драги мои.ВИ БЛАГОДАРАМ НА СИТЕ ШТО БОЛКИТЕ СО ВАС ПОМАЛКУ БОЛАТ, СРЕЌАТА СПОДЕЛЕНА СО ВАС ПОВЕЌЕ ТРАЕ А ТАГАТА БРЗО ПОМИНУВА ОД СРЦАТА.ВЕ САКАМ СИТЕ МОИ НАЈМИЛИ ФЕМИНКИ

 

Дека многу ми е важно да дојдам до една информација, а за жал не ми е достапна.

 

Дека не ми се почнува баш на школо.

 

Што болест ќе ме потфати, крајници, пролив еве сега и икањево душата ми ја зема пола саат.

Лоши денови.

 

Бидете внимателни во изборот на кого ке му верувате. И ѓаволот некогаш беше ангел...

 

И подобро за тебе, ама овој пат не те одминала. Инаку трол кој се занесува дека е секс-гуру, ја банирале неколку пати досега, ќе ја банираат пак. Најдобро е да се игнорира и да и се пријавуваат мислењата со објаснување дека се премногу вулгарни, а и да не се пишува тука за неа.

 

пред да заспијам вчера размислував колку другарките се себични и лицемерни-зборувам за другарка со која се дружиме од средно а другата интензивно 5 години-еднаш веке се потскаравме јас бев таа што ја спушти топката за да не се скараме и да не се видиме-сепак баба ми и баба и се дружеле уште на времето а третата што го обновив другарството со неа е толку себична, сменета и другарот што ни е заеднички ми го кажа тоа и во комуникација е многу затворена-а јас па сум спротивна од неа па и тоа е причината зошто толку ретко се дружам со неа
со првата да помине утрешниот роденден на другаров, со втората да се видиме за мојот роденден-официјално и на третата да и ја вратам книгата што треба да и ја вратам-од мене толку-ми здосади јас да бидам таа што ке трча по нив-нема карање да има , нема потреба од тоа-само малку дистанца, да им текне на мене да ме прашаат дали сум жива, постојам ли на светов-а за излегување и дружење, сум излегувала и сама така да воопшто не ми е незгодно, а ако лугето зборуваат-нека зборуваат
во мегу време-нови контакти и којзнае можеби нешто интересно ке се случи во љубовта

 

Нешто се случува во куќава Мајка ми и Брат ми постојано си шушкаат нешто, се договараат, па се смеат, па стануваат сериозни.. Низ главата ми се мотка дека ми спремаат некое изненадување за роденден, брат ми постојано ме зеза ехх сестричке остаре и ти .. Како не, многу знае тој.. 24-те се најубави години .

Дефинитивно спремат нешто додека го пишував (го пишувам половина час ) затоа што се нешто бараат од мене , најдов список со производите за мојата омилена тортаа