[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Арно е речено: Во Бога верувај, а кај луѓето проверувај.
Ме плаши интуцијава скоро секогаш, колку сака нека се камуфлирани некои работи, џабе, ќе сетам дека нешто не штима.И на крајот на светот да е човек, ќе осетам дали зеза нешто или не.Та и ме дави интиуцијава некогаш, како некој коментатор

 

Народите бунтуваат поради сегрегација,нееднаквост и сите неправди кои можат да го уништат општеството и хармонијата во една држава.
А ние бунтуваме оти мисицата била грда и и имала грда вилица.
Покољ. Како смеат бре да ја пратат да не срамува таму?!
Ех,дебили.

 

ке го сретнам во понеделник и ке имамм трема .. не сум го видела два месеци имам тон измешани чувства во мене

 

Вртам на такси и :
-ало такси повелете
-имете ли слободна кола
-да,имаме кај Че трбеа
Јас:кајче не ми треба туку кола!
и од таму слушам ХЕВ ке те убија хаха викам ме позна а
(другарка ми од ох мажена во источна мк)

 

Ајде, сеедно.

 

Проклета да е Америка и овој океан што не дели!

 

Воопшто не го сакам крајот на летото. Од секогаш во мене ќе разбудеше некоја моментална тага, депресивен период... Цело лето си во гужва, луѓе расшетани, посебно навечер и кога дојде септември наеднаш штама . Ни се испразни малото градче, а јас не сакам тишина, ја мразам. Сакам раздвиженост, кога е полно, кога и старо и младо шетаат, некако повеќе тогаш се чувствува позитивата кај луѓето. Во ова мало градче од каде што сум јас, само на лето го почувствуваме туркањето меѓу луѓето, преку година е штама .
Имав убава недела и покрај крајот на летото. Ќе станам тетка . Братучетка ми ќе си има принцеза, здравје Боже за некоја недела. Едвај чекам . Оваа недела бев растрчкана по фустанчиња за принцези. Уфф какви има, на човек памет да му штукне, ама со цените мислам претерале. Кога купувам за бебенце сакам се !! Го сакам ова, го сакам и ова и се сакам да накупам. Нека ни бидат чести и вечни ваквите убави моменти, здравје еден ден вака да трчкам за моја принцеза, мамина принцеза .

 

Можеби глумам дека ми е добро,но подобро ми е. Можеби е поради ПМС-от кој ме изненадува деновиве. Но знам што чувствувам. Си решив се во главава.
Проблемот е што ако го спомне некој тоа,повторно се враќа болката,можеби во помала количина но сеуште ја има. И секако дека ќе ја има долго време затоа што проблемите си ги решавам во главава. Си ги знам само јас,само јас си ја чувствувам болката. Друго е кога ќе ги споделиш со личност.

Како и да е. Го чекам утрешниот ден, и се надевам на подобро.

Утре ќе се смеам.

 

Си штракам нешто по јутјуб, се мислам што да пуштам, нешто од постарите песнички, „Зелката има кошули 300“ или „Наташа од трето 3“ или пак некоја епизода од „Во светот на бајките“. Не, подобро „Умни глави“ или „Втората смена“ или „Големи и мали“ или, или... Ехее ги има толку многу. И одеднаш низ умот почна да ми се врти една подзаборавена песна:

Почнав да пеам, ејј, не знам од каде се сетив на оваа песна . Патувања со рабробил.
Се сетив како патуваа низ времето, секоја недела, кога сите работеа на струја, а сосетката Мара од трети цел ден брчела со правосмукалката. А за да соберат пари за бензин, отворија театарче. . Еј , а како се викаа децата. Коки, Деспина, Филип, Сотир, Гоце. После чичо Наум, или како што го викаше едно дете: Господин Научник, Волот Владо.

Детство-врати се!

 

Sometimes I wonder is it better to wake up in New York and go to work, or wake up in Paris and go to coffee shop!

 

Ако Алачки ви беше неподнослива и смешна во студио , гледајте ја сега во природа па да видиме како ќе ви се чини ...како пештерски човек околу огнот врти .

 

dali na denesno vreme na 20+ nekoja goinka e vo red da ne znaes sto e toa vrska

 

Чудно е како родителите ни се тресат буквално, патат еднакво со нас без трошка резерва, како и покрај цело тоа пазење, мазење, држење нас во стаклено ѕвоно, примајќи ги сите вакцини, сите витамини, одличните услови за живеење и се добро околу нас - ние сме толку кревки, толку лесно ранливи.

Сум заспала некогаш без чорапи зимоска, боже мој, одма утредента носот ми тече, грло ме гребе, или па недај боже печката доволно време не ми ја згреала собата, утредента крајници до Стамбола! Или па има вирус во градот - нормално, каков вирус е тоа ако не ме проба мене и не ми го зашлапа мојот организам?!

Не можам да не воочам околу мене, чувани, чувани, гледани, цели ноќи тресејќи се над нас, и сепак, ние сме пак толку лесно кршливи.
Има толку многу примери и примери. Последно размислував за една моја постара комшика со која вчера пиев кафе. Секое утро во 5 часот станува, оде аргатка по лојзиња, до 2 часот поручек, после си иде, па со мажот и одат на нејзинито до стемнување...
И викам, како издржуваш, од каде таа сила, над 50 години си?!
Знам дека е немаштија, животот бил суров кон нив, а се прекрасни и предобри луѓе, о животе каде ти правда, кому кратиш, кому даваш врска немаш!
Муабетот ми е, не се пазат, ни таа ни мажот и, какви апчиња бре, домашна аптека сме имале, тие немат слушнато за тоа, а се постојано изложени на ризик од најразлчни болести, цело лето се на сонце, цела зима се изложени на ладно со гадни услови, и како тоа јас пред нив сум на ред во болница нонстоп, 10 пати повеќе од нив болна зимоска?!
И на крај станувам сабајле, наспана 10 часа, си пијам кафе на тераса и ги гледам нив без душа како се прибираат дома после аргатскиот ден, и сепак, со живот во гласот ме поздравуваат и ми прават муабет, и после ладен туш и добар ручек - тие се како нови...
Вчера цел ден беа на нашето лозје како аргати и вечерта седат сите во двор кај нас, пијат, јадат, се смеат, а јас која цел ден лежеше дома на ладничко, скриена од сонцето, гледајќи серии и јадејќи што ти душа сака - лежев истоштена, едвај дишев, некој вирус ме фанал...ВИРУС - МЕНЕ ?! Која логика си игра со нас! Од што мене ме фатил вирус - од германското кафе или од што серијата не ми била погодена...незнам стварно.
Или па братучедка ми на која родителите не и се опулуваат ни едно посто, која спие на ладно цел живот и се храни толку нездраво - а само 3 пати била во болница и тоа заради гнојна ангина и систематски прегледи, ништо друго страшно...А јас - за што ли уште не сум била(јас ми е земено како пример, под јас мислам јас и уште стотици деца кои се како мене)

Чуден живот, чудни организми, јас само знам дека од денес почнувам одново, по незнам кој пат со диета.
И сакав уште нешто да кажам ама ќе дојдам после пак, имам еден битен разговор да свртам - кој може денот да ми го уништи!

 

Се вработив јас во Министерство за труд и социјала, факултетот го упишав вонредно!
Си добив и службена кола, и канцелариска работа!
Сите среќни и горди на мене.
Почетна плата 25.000, потоа како напредувам така се зголемува.
Следуваа частенки во кафани, кафулиња, диско, се бре на моја сметка!
Многу бев среќна, и сите околу мене...

...И ме разбудија сабајлево!


Станав нервозна, лута зашто ме разбудиле, најубав сон што сум го сонила до сега, дефинитивно.
Психа ме уби, ајде нека ми кренат овие од Министерство, цела недела ги барам! Почнав веќе да ги сонувам.

Еве јас си го пијам кафето, и се враќам во реалноста!
Добар ви ден драги феминки, на здравје кафенце

 

Проклета недеља. Ми мириса на некоја невкусна манџа од кај комшиите или сепак од кај нас е? Ма не, не верувам мајка ми да прави манџа со таков вкус.

Не требаше може потполно се зафркнав, но го манав жилетот. Убаво си бев навикната со депилатор, но многу ми имаа израснато, па вчера толку ме мрзеше, а морав во ,,кратко'' да се облечам и се избричав. Сега пак ќе се вратам на депилатор. За убавина се трае

Го нема дечко ми денес ни да се јави, ни да пиши. Ама ако да дишам и јас малце треба без него

 

Искрено да ви кажам, само за една работа и завидувам на Берта Додевска. Жената го прошета светот, како дел од своите работни обврски, си прави ќеф на душата, а зема плата и за сработеното и друг и ги финансира патувањата. Баш вчера гледав нејзина емисија „Незадолжително“ и кога ќе пораснам, сакам да бидам како неа !!!

 

Драги фраеришта
Плукањето на улица пред девојки не е воопшто ни фраерски ни шмеќерски ни типски потег
Напротив
сељачки е
одвратно е
Благодарам за разбирањето

 

Бев повторно неколку дена Охрид, но овој пат со дечко ми и неговите родители.
И бевме на кафе, од кои 2 пати порачав капучино, а ми донесоа макијато. Што е работата, Охрид не прават капучино, или пак ако му порачав макијато ке ми донесеа капучино?
Многу убаво си поминав, одмор во права смисла на зборот, сега кога веќе сум дома, се чувствувам некако тажно, се ми е исто, се досадно, сакам промена некаква..

 

премногу кошмари не е на арно де во сон де во јаве веке нз што да направам,а да се повампира?!?

 

Застрамота е ова за државава.Чекаја пожарот да се рашири толку многу за да почнат да интервенираат со хелихоптери.Пожарот е од вчера ова време а сеуште не е изгаснат,па замислете која борова шума е тоа.На 100м до куќите е дојден,а вчера не мрднаа ни со прст.Застрамота,За што ги користи држава авионите за гаснење пожар не ми е јасно.А застрамота и за тој што го подметнал пожаров,90 % е од човечки фактор.Со која цел не ми е јасно.Постојат секакви псхиопати.