[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Kонечно си заминува летото и пеколната жештина Tуку,за мене септември секогаш беше тажен оти заладуваше па тргнување на училиште,правење зимници,а денес ме радува што ќе видам пожолтени ливчиња,дожд по улиците,и што овој месец ми донесе голема љубов и во истиот месец по неколку години заврши.....

 

Легнав да спијам, па станав... божемски да земам чаша вода да се напијам... нешто ме мачи, ама незнам што. И така еве ме за рандом глупости пак си размислувам.. "Што би било кога би било...?"- непоправилива сум!
I just want to sleep!!!

 

Леле не ми се верува колку брзо помина летово,како вчера да беше јуни Ете дојде и 1ви септември,дојде време за на училиште уфф кој ќе ги гледа 9месеци со ред дволичниве

пс. Ајде бе ставете месечен хороскоп за септември

 

Here i come, here i go. :смајли|што|денса:

Како сега да почнам? Ај ќе почнам од крајот, па после како ќе ми дојде... Иначе се случија повеќе работи. Ама у главно, се` што ќе допрам-рикнува. Во буквална смисла. Последниве 15 дена (мање-више), немав компјутер. А богами и првите 15 (мање-више) ми беа без компјутер. А, измеѓу тие денови, сестра ми три недели беше на одмор. Моите ги испратив на одмор... додуша само еден викенд, ама и тоа е нешто. И како да Ви кажам... јас си останав дома, бела џоа сиренце.

И да! Го заборавив најглавното. Си купив микрофон (конечно). Ама поголем баксуз од мене... амин. Ем се ошурив, ем од можни 4 системи што ги имам во гаража, од dvd и од tv, во ништо нејќеше да влезе микрофонот. Се разочарав. Барав дури и по комшии, по другарки... џабе. На крај му купив и некој продолжеток, не бре брате. Ама на крај, видов- не видов, го џапнав даљинското и почнав на него да рикам. Да бе, ми потребал микрофон. Башка микрофонот е еден, а даљински имам, ехее... Иначе уз пат си добив и пофалба, дека фалширам. Ама јас тоа намерно, да не ми љубоморат, да не ме урочат, фалширав.

Во првите 15тина дена, што ги поминав без компјутер, ја гланцнав цела соба. (досада, што да праиш) Ама буквално цела. Само уште штекерите ми останаа. Ама од нив ми фуфка. Оти нели, ако Ај тач прекидач, струја кил, соу мач. Нејсе, зборот ми беше дека сите можни кабли сум ги пребришала, бирото да не зборам, го расклопив на делови. Креветите ги тргав, душеците... расчистив 5 мали и 2 големи фиоки, шкафот со алишта... Абе како викаше Баба Сера? - Ја кад обришем ве-це шољу, можеш слободно да је лижеш. Додуша, сите тие инспирации ми доаѓаа после 3 навечер, ама нема врска. A, овие последниве 15 дена без компјутер, ги посветив на цел стан. :geek: Секојдневно миење садови, чистење со правосмукалка, собирање пружени алишта, местење кревети, пеглање алишта. Леле, леле... Како само се испофалив... - Фали ме усто, оти ќе те раскинам (како и да идеше тоа). Мајка ми ми вика: - Елена, па ти си станала експерт за пеглање. Од сега јас веќе не пеглам. Од радост, дури по грешка си ја залепив пеглата на раката. Многу јак филинг беше тоа, иначе.

Ова диетиве, да Ви кажам право, ич не ме сакаат. Стварно не знам оти, и што имаат толку против мене. Како и да е, распустов за мене ми летна, супер си го поминав. Bогами да не ми беше рикнат компјутерот, сигурно цело лето ќе си градев паркови и такви глупости... Вака барем, корисно си го искористив времето... А да, распустот ми беше проследен со мноогу бељи, ама што има врска, и така јас само за тоа сум родена.

Остај тоа... него која е веројатноста истата вечер, кога ти е рикнат компјутерот, да ти рикне и ТВ, и наеднаш да не работат звучниците од системот? Е тоа може само на нас дома да ни се случи. А плус тоа, во рок од една недела, ми пукнаа 3 сијалици, во 3 различни соби. И тоа баш јас кога палев светло. Од паметот (што го немам) ме вадеа. - Пау, пау.

Еден ден пак, додека сестра ми беше на одмор, бев сама дома (додека да дојдат моите од работа). Јас прво станување во веце, отворање очи и кога што да видам... гуштер. Кога се распискав... среќа пa сама бев дома. Од што бев потресена, дури после 10тина минути, влегов во веце, тој уште таму дремеше, господинот. Па ја тоа џапнав четката за заби и пастата, се измив во кујна. Ај, тоа лесна работа за миење. Ама тоа што ќе ми пукне мочниот меур? А што бев жедна... - Ама Елено, кога си коркачка, ќе си чекаш. Едвај сум дочекала да дојде некој од моите, за да одам во ве-це. Среќа тој ден, татко ми дојде порано. Па некако издржав.

Иначе, како мала, секогаш кога ми беше досадно, си гледав фотографии. Ама секогаш ги правев
бучкуруш-турли тава. Па така пред некој ден, си реков да ја расчистам малку турли тавата. Ги распослав сите слики на земја, па ги прередував по албуми. На крај, отидов кај мајка ми да и се пофалам, каква добра работа сум направила... За она при првото отворање на мојот албум, да ми каже: - А, па ова не си ти, сестра ти е. И ме утеши така. Ама па што има врска? Демек некој друг, ќе примети дека не сум јас.

Утре во школоооооооооооооооооооооооо (со тажно о). Пак станување рано, пак се` јово на ново. После, не знам дали ќе бидам активна ко порано, затоа што сакам повеќе да му се посветам на школото. Додуша, така јас викам секоја година, ама годинава озбилно. Ако не е озбилно, тука ќе сум си. И не знам што уште да напишам. Ама сигурно ќе ми текне откако ќе кликнам на испрати. Отидов јас веќе да спијам, касно е. Или рано, нема врска. Битно, очите ми се затвораат. Аливедерчи.

 

СДК ДЕНЕС Е МОЈОТ РОДЕНДЕН НА ФЕМИНА. 1 ГОДИНА ДРУЖЕЊЕ СО ПРЕКРАСНИ ЛИЧНОСТТИ, ЕДНА ГОДИНА СРЕЌНА , И МНОГУ ДРУГИ РАБОТИ.
Точно пред една година јас бев среќна како и сега се дури еден момент не ми зазвони телефонот и како гром од ведро небо добив неучекувана премногу стресна информација.Не бев свесна што слушам бев изгубена и несакав да поверувам.Дури се повратив од шокот и сватив што навистина се случило нешто се промени во мене.За момент сватив како е да сакаш некој со своето тело...Неможев ништо да направам во таа ситуација ,бев беспомошна и само чекав да зазвони проклетиот телефон и да слушнам добри вести.Луѓето околе мене не ме разбираа како јас се чувствувам а само јас знаев како е низ вените да осетиш да ти тече отров а во градите да не знаеш што бие.Кога најмногу ми требаше пријател да поразговарам никој немаше до мене немаше од кого да побарам совет и да си ги кажам маките.Сватив дека јас и немам кој знае колку ПРИЈАТЕЛИ.Во моментот кога болката во градите ме убиваше и незнаев што да правам отворив FEMINA.MK и веднаш се зачленив.Тогаш не бев свесна што представува форум за една девојка, мислев само ке побарам совет и дали некогаш пак воопшто ке се повратам тука.Но како поминуваше време фемина ми навлегуваше во крвта и го зазема бројот 1 на мојот компјутер и општо во мојот живот.Сватив дека за да имаш пријатели немора да се до тебе тоа можело да биде и во виртуелниот свет.Мислев дека и тука е како во реалниот живот дека сите ке те остават кога нешто добро ке ти тргне но добив само одговори НАНА СЕ РАДУВАМЕ ЗА ТЕБЕ, на секоја мооја болка кога ја кажев на некој сите велеа е добро де ке помине или добро не претерувај додека од овие мои феминки добив пораки НАНА СЕ ДАДЕВАМ ДЕКА КЕ БИДЕ СЕ ВО РЕД ИЗДЖИ... НАНА СЕ НАДЕВАМ НЕ Е НИШТО СТРАШНО БИДИ ЈАКА.... НАНАН ЖАЛ МИ Е ЗА ТЕБЕ АКО МОЖАМ ДА ПОМОГНАМ КАЖИ... И УШТЕ МНОГУ ДРУГИ ДА НЕ ГИ НАБРОЈУВАМ МОЖЕ ТУКА НЕМА ДА ГИ ПИШАМ НО НАЈ БИТНО Е ПИШАНИ СЕ ВО МОЕТО СРЦЕ.Фемина стана мојот дом а феминките се моите нај добри пријатели и ви благодарам премногу за тоа.Со вас никогаш не почувствуав досада, болка или тага.Секогаш добивам искрени совети без пред тоа некоја да ми се исмее или да се пошегува на моја сметка.Секогаш знам што е нај добро да направам бидејки ве имам вас и вашите совети.Знам и што да облечам вие сте и прекасни модни критичари.Мило ми е што поседна една година јас сумм многу побогата ШТО ИМАМ БЕЗБРОЈ НОВИ ПРИЈАТЕЛИ.До пред една година бев многу осамена , а сега секогаш имам со кого да сподлеувам среќа и тага и да моабетам.
ОВА Е МНОГУ ВАЖЕН ДЕН ЗА МЕНЕ КАКО И ЗА ЕДНА МОЈА НАЈ БЛИСКА ЛИЧНОСТ ПА САКАМ ОВОЈ ДЕН ЛОШОТО ДА ГО ЗАБОРАВИ ДА НЕ ГО ПАМТИ ОВОЈ ДАТУМ КАКО ТАГА ТУКУ САМОПО УБАВИ РАБОТИ А ЈАС КЕ СЕ ПОТРУДАМ ДА И ПОМОГНАМ ВО ТОА.НЕКА ЈА ЧУВА ГОСПОД И САМО ДОБРИНИ ДА И ПРАВИ БИДЕЈКИ НАВИСТИНА ТОЈ ГО ЗАСЛУЖУВА ТОА .
БЛАГОДАРАМ ФЕМИНА И МОИ НАЈ ДРАГИ ФЕМИНКИ ЗА БЕЗУСЛОВНОТО ПРИЈАТЕЛСТВО И ПРЕКРАСНОТО ВРЕМЕ ПОМИНАТО СО ВАС.СЕ НАДЕВАМ ДЕКА СЕКОГАШ ФЕМИНА КЕ БИДЕ НАШИОТ ДОМ ДУРИ И КОГА КЕ БИДЕМЕ ВО СТАРИТЕ ГОДИНИ КЕ ЗИРКАМЕ ТУКА ПОНЕКОГАШ.
ЈА САКАМ ФЕМИНА. ГИ САКАМ МОИТЕ ФЕМИНКИ ИМАЈТЕ УБАВ ДЕН

 

СДК .. oh no :'( знаете.. утре...
утре започнува училишната година.. незнам како волку брзо ми помина летниов распуст а патем најубавооооо си поминав овај летен распуст од сите до сега..
Па можеби и затоа сум толку тажна што ќе заврши летото и ако не од утре за 3-4 дена со учење почнувале all day-all night
Поретко ќе се читкаме, мора да се префрлам на учењето, пошто како што слушам ваму кај што се запишав секој ден ќе не умрувале од испрашувања, тестови блабла
Ќе ми недостига ова лето, дружењето, старите пријатели, и секако- плажата
Ама ајде да прекинам само се жалам нешто, па и нема да биде се толку црно
Ќе си запознаам други пријателчина, да, да.. знам дека ќе има некој испозанесени ама шта чеш..
Ве сакам сите и ќе ми недостига вашето дружење на форумов , сега поретко ќе се читкаме

 

Јееееееј,едвај чекам да договорам термиииииин!
Си најдов место кај да си ја ставам тетоважата.

 

СДК денес е недела ама за мене викендов нема одмор, туку работа.
Сега сакам да сум дома, да седам во двор и да го пијам утринското кафе, полека со мерак.

Одморот добро ми дојде, ми недостасува утринскиот воздух и мирисот на морето, во најскоро време морам да го посетам и моето прекрасно село, ми фали природа

Деновиве ми беа толку пријатно исполнети, со гости , излегувања, во кругот на најблиските, па не ни осетив кога изминаа последните 10 дена од август, а еве денес е 1ви септември . Стартува учебната година, а со неа и ред други обврски, спремање за зима , зимници , чуда...

Имајте убав ден феминки, а јас да си се фатам за работа, време е.

 

СДК, конечно, после 11 дена се вратив дома.
Преубаво си поминав, многу дружење, возбудливи моменти, учење нови танци и игри со луѓе од сите страни на светот... Многу интересно искуство.
И ми фалеше Фемина многу, и Скопје исто така, и сите драги личности. Но многу брзо ми помина времето таму.

 

Септември...почеток на есента, почеток на учебната година...Луѓето сакаат да го нарекуваат месец на нови почетоци веројатно затоа што сакаат да ја кажат вистината со поубави зборови. Но, секој нов почеток значи крај на нешто друго...

 

Со пеглата се гледаме веќе час и половина - јас психички се спремам за пеглање, а таа ми пркоси исправена гордо на даската, ох аман кој ги измисли овие „женски“ домашни обврски и денот недела. Ако нешто најмногу мразам во животот, тоа е пеглање. Ќе се потрудам уште малку да ја држам на игнор...барем да ја изедам купечкава шупливо-воздушна, vanilla free, принцес-крофна, со вкус на тазе мелено брашно.
Утре голем настан - првооделенчето поаѓа на училиште! Каква радост на нејзиното лице, која возбуда, а јас уште поеуфорична. Ќе ја фатам за раче, ќе ја одведам пред главниот влез на училиштето, ќе чекам да и го прочитаат името и ќе раснам како пештански квасец. Е кога сме веќе кај нараснување, влеговме со бебушот во девети месец. Он абер нема од спуштање, уште му е интересно да се игра со желудникот и да скока врз дијафрагмата кога сум во хоризонтала(грбна позиција) и мислам дека уште не му е јасно дека преку уста не се излегува надвор.
Ѕвони некој на домофон...ненајавени гости во недела, блазе си ми.

 

Утре на школо.Нема веќе спиење до 12 на пладне.Само учење,учење,учење Ах едвај чекам следен летен распуст,а и зимскиов е добредојден

 

И така, и септември ни стигна...

Секое годишно време има свои убавини, не дека не ја сакам есента ама летото повеќе го поврзувам со позитивна енергија, што знам... дури и ги занемарувам жештината и инсектите. Aма од друга страна, сакам и топла облека, а и добро што тука пишувате за ајвари и такви ствари, па ме потсетувате на тие добри страни на есента.

А општопознато е дека јас сум еден мрзлив примерок, на кој во ниеден миг во ниеден распуст не му фалело школото.
За дружење... па воопшто не е проблем, ќе се погодиме некако со одморите и ќе се видиме со другарките, и тоа баш во поопуштена атмосфера. Точно, сега првите денови - радости, дружење со школските, ама кога ќе ми текне за понатаму, за учењето... И затоа, не ми фали ич.

А сега, нови предизвици... не, не сум 1-ва година туку сум 3-та, и од сега официјално на ПМБ, и баш ми се паднаа највеќе деца од генерација што не ги познавам, така да и јас треба да се запознавам со повеќето, и имам делче од тремата пред 2 години .
Не ми се верува, кога помина времево бе...
Ги слушам некои деца, од 5-то одделение за факултети зборуваат, а јас уште сум ко ветрушка, се запишав на смерот кој ни го опишаа како највеќе општообразовен, и смејте се ама ме интересира само да биде што полесно. Добро е, повеќето од соучениците исто така мислеа, не сум единствена.

Јас би одма да го вратам времето на 10 јуни, море барем третина од Малечката невеста да траеја златниве распусти... Или најбоље би било, како што рече една членка погоре, 2 пати во годината по 6 месеци. Ама тоа е.
Ај нека ни е со среќа, посебно на новите средношколци. Без трема при запознавање нови луѓенца, и со памет во глава спремен за учење. :geek:

 

Кога ми кажаа моите дека ќе се преселиме бев неизбежно тажна,што за другарчињата,што за улицата...за мојата соба,за баба ми и дедо ми.
Пред 5 години се преселивме...во прекрасно соседство.На нашата улица има 3 семесјтва културни, тивки,секогаш љубезни (ние сме третото),од спротива живеат два брачни пара пензионери,со видно украсени градини и ниво на култура.
Никогаш никој никому не му доаѓа на гости ненајавен.Нема прегласна музика,ниту било какви соседски расправии,озборувања,љубопитност.
Доколку се прават торти ,колачи,пици ,зимница,колач..секогаш ставаме и за соседите ѕвониме на врата им го даваме...благодарам-пријатно
За секој празник,си честитаме со соодветни намирници уредно спакувани.
Среќна сум бидејќи живеам помеѓу овие луѓе.

Септември..овој месец ни нуди шанса за преостанатите денови од летото ,ни го наговестува крајот на летото и почетокот на есента.

Секое лето остава траги.

Топол чај и колач.
Ја сакам есента.

 

Гледам сите се жалите што почнува септември дека почнува учебната година но во секое лошо има и добро септемви е почеток на есента,дождови и ред други работи но како и да е јас во септември не гледам ништо лошо,и тој како и сите месеци обичен,убав,исполнет со дружба,смеа,нови познанства(за средношколците зборам во кои спаѓам и јас ај да направам ,,сефте,, годинава ) и така иначе малку сум возбудена за утре но се надевам дека се ќе биди како што треба епа ај со среќа на сите средношколци
а и за септември едно топло добредојде

 

Недела,1ви септември 2013.
Ајт со среќа!

 

Го пречекавме септември со колач, со радосен мачор затоа што мајка ми се врати од одмор и милион предизвици. Мислам дека со метла си ги собираме последните сили како да се трошки од вчерашното лепче.

Правењето планови е можеби едно од најглупавите нешта на кои се склони луѓето. Ќе си ја ставам како мото онаа изреката ’Ако сакаш да го насмееш Господ, планирај!’ Од една страна да работиш, да се трудиш, од друга да гледаш како се’ ти пропаѓа во вода. Ај нека ми го најде некој крајот, правилниот начин да ги истераш работите.

Недела, први. Два битни родендена имам месецов и ни едниот ни другиот не ми прават мерак. Некако секогаш е исто, бучно, а не содржајно.
http://www.youtube.com/watch?v=F223DEpchq4

 

Ајде бе па вие, немало веќе спиење, само учење бла бла бла .. Како нема спиење? Втора смена шо ќе праите, а? После школо на прва смена ? . И не се нервирајте дека толку ќе имате за учење, повеќе спремете се за забава. Ова се најубавите 4 години во вашиот живот. Колку посакувам и јас утре да тргнев прва средно.. се сеќавам како вчера да беше. Како и да е, да уживам и јас, да не се жалам, оти некогаш ќе ја барам и прва на факултет

Со среќа нека ви е на сите, уживајте во овие моменти.

 

СДК
Од утре тргнуваме на школо.Ќе нема веќе спиење до 12 и по цел ден шетање и дремење пред комјутер.