[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Се’ што реков претходно дека не сум нервозна за утрешниот ден - го повлекувам. Ме фаќа чудна паника, се плашам што ако не е така како што очекувам.

Го читам хороскопот.. не пишува дали ќе положам Што ако не успеам?

 

Ај и јас да пишам нешто за утрешниот ден(односно денешниот),да не останам покуса.
Повторно септември,повторно учење,повторно нов почеток...
Да,ми се оди во школо,но морам да признаам многу помалку одколку порано,кога не можев да заспијам од возбуда.
Јас сум спремна,подготвена,средена....периодов сум хепи
Септември,како месец го сакам,убав е,како преод од лето во есен.Е ако не зезне...
И да им посакам многу среќа на тие што одат прва година средно!
п.с. Си ги разгледував објавите на фејсбук од порано...ок ќе си простам помала бев

 

Желба му беше да бидам покрај него, да работиме заедно и да бидеме по цел ден заедно. Почнавме, но како почнавме со работата ние се запоставивме. Цело време се состаноци, цело време јавувања, кафиња, луѓе, луѓе, луѓе, луѓе. И не можам повеќе. Ме заморува постојаното зборување за работа, работа, работа. Ми треба време за себе, а богами сакам време само и само за НАС.
Секогаш сум мислела дека оние партнери кои работат заедно се многу среќни, е јас не сум!
Неговата преголема амбициозност, но и неговото преголемо и добродушно срце ме заморува. Ма не сакам да слушам кој што нема, зошто нема и зошто треба да се помогне. Не може на секој да се помогне, не може за секого ти да должиш услуга, не може... добро де јас мислам дека не може, а тој мисли дека така треба.
И покрај несогласувањава меѓу нас, некако сите ја гледаат преголемата љубов што ја чувствуваме еден кон друг. На момент мислам дека луѓето се топат кога не гледаат заедно.
А богами жените се топат и само на него. А тој па не пропушта прилика да каже покаже дека не е сам, дека е со мене. Убаво е тоа, баш е убаво!

 

1-ви септември за мене значи само едно, крај на зимата и прв ден на пролетта.

Како и секоја прва недела во септември така и вчера беше ден на татковците, му купив веќе однапред подарок на сопругот од синчињата, беше пријатно изненаден иако не би требало, си знае дека живее со planner, мада поголем подарок од синовите не му ни треба.
Сите дојдоа кај нас на гости дека не можеме ние да одиме кај татко ми, свекорот, не важи кај мене тоа дека не треба 40 дена никој да доаѓа....нека доаѓаат, што повеќе гости, толку помалку работа за мене, сите по нешто фаќаат, за мене ништо не останува

Да ме видите сега што правам, ќе ми се изнасмеете а можеби и ќе помислете дека сум така малку не тачна
Му го ставам бебето во креветче кај поголемото бебе и чекам да се разбуди за да си мисли дека си спијат заедно и навечер само така заспива со братчето заедно, ама нели не може цела ноќ кај него да остане морам да му правам диверзии
Сега за сега ептен го сака а и внуците мои не сакаат дома да си одат да не им избега бебево некаде, само го бацуваат, гушкаат
А Константин тоа време што е буден само гледа наоколу зачудено, можеби дека ептен многу луѓе има околу него, можеби дека уште не му е јасно како од пливање во тесен простор стигнал до тука ама онака ептен зачудена фацичка има
Бебушот можеби ми е почудено што гледа така цело време, да не треба да го однесам на бајачка

И така не знам кога е ден кога е ноќ, бебушот е мирничко само вришти кога е гладен и нема шанси да седи во помочана пелена, а се помоча одма вришти, мора подхитно да се пресоблече а за седнување не ме ни прашувајте, ај ќе ми помине како на кутре

Ден после породување другарка ми ми го праќа ово на фб, јас си планирам максимум уште едно, види она што ми посакува, нели е злобничка

 

Голем број на постови овде каде што се зборува за почетокот на уште една учебна година.
Пред се сакам да Ви посакам многу среќа на тие што ќе одите во школо и само 5-ки да Ви се множат.
Не тагувајте за тоа дека ќе бидете во затвор или не знам што, сите сме го поминале тоа, но подоцна ќе сакате да се вратите во тие безгрижни денови. Морам да признаам ми недостасуваат многу деновите во средно али тоа е нема назад. Толку смеа, бисери, дружење, тоа е најубавиот дел од животот.
А сте ја подзаборавиле дискусијата за ајвар? Еве јас сум тука да Ве потсетам и да Ве стрвам.
Ми се јаде ајвар.

 

Ајде да ви кажам што сум слушнала јас онака, чисто случајно.

Спојлер

Си дремам јас така на терасава, нешто замислена кога поминуваат двајца, момче и девојка, моја генерација. Си одат така си прават муабет,o а јас не му ни oбрнав внимание се додека машково и вика: "Срце сакаш да прднам за тебе?" Јас ваква
Машково не го ни дочека одговорот и си прдна детето, а женскава ни пет ни шест вика: "Абе срце ти прдна или се испос*а! "
Е луѓе мене толку ми фалеше. Се послав од смеење.

И така девојки, пазете шо зборувате додека одите по улица затоа што колку и да сте сигурни дека нема никој, можно е некој да слуша !

 

И така јас цел ден не бев расположена затоа што имав ПМС, и оп сега добив.
Епа неможеше полошо да испадне..у школо какви болки ќе ме фркаат.

 

Колку само ми фалат овие еуфорични моменти околу почетокот на септември.
Нова облека-морално(тоа е како непишано правило),тетратки,пенкала,моливи,гуми,книги,нов ранец..по цел ден правев список се што треба да набавам за училиште.А купувањето на ранец?Мајка ми искрено ја нервираше тоа,од причина што купувањето на истиот траеше со саати-де форма да одредам,боја,квалитет итд.Ех,како да животна одлука донесувам..
А целата таа несоница,вечерта пред тргнување на училиште..
Тремата за утрешниот ден,шо како ќе биде..
Ехх колку би сакала да се вратам во средно,и единствените проблеми да би ми биле тие.

 

Кога ќе имам лично свое живеалиште и ќе знам дека можам да правам што сакам, има да си купам 10 кучиња и мачки, 3 крокодили, неколку кафези со птици, глутница волци, еден бизон и стадо овци, чудовиштетето од Лок Нес, неколку зајачиња и мали мајмунчиња, еден слон, а и еден еднорог, и ќе ги чувам сите дома со мене! Има да заличувам на арката на Ное, али барем ќе знам дека сум си ја исполнила желбата да чувам било каква животиња дома, од мајка ми човек да не смее да погали куче и да влезе со неизмиена рака внатре...

 

Сакам да кажам....СРЕЌЕН ПОЧЕТОК на сите што ја понуваат новата школска година...
п.с. Ми фали вознемиреноста пред секој први Септември

 

Први септември не е веќе она што беше за мене. А некако пак посакувам да одам во школо, да имам обврски, да работам нешто да не седам за безвезе дома како бескорисна се осеќам. Незнам што да правам. Некако не ми оди со факултетиве, запиши се на еден,не оди, отпиши се, мисли за друг, нешто пропаднало, за трет, твоите се лутат недаваат далеку да идеш и се такаа. Само нервирања по дома и карање нон стоп. А гледам дека сите се лути дома, унамќорени, сите си имаат проблеми, и моите, и братучедите мои, на сите некако не им оди... Но ова сепак е само еден лош период за сите нас во куќата и ќе помине, ќе дојдат и нашите денови.

 

Ма каква случајност, ништо не е случајно!

 

СДК знаеш дека си отарел кога 1ви септември не ти значи ништо ама баш ништо...

Како одамна да беше кога ова вечер ми беше нај тешка во годината, незнаев дали да си легнам зашо треба рано да се стане или воопшто да не спијам зашо знам дека нема шанси да се разбудам рано...ЕХХХ помина и тоа време кога секое сабајле плачев се на свето давав за уште 5 мин сон но веке ништо не ми значи тоа но добро знам како беше.Отидам на школо заспијам од школо накај дома како метак се враќам и веднаш пуштам комп кафенцето на маса ме чекаше и така до вечер абе книга не отварав
понекогаш сакам дасе врати тоа време но само да не се станува рано иначе се е ок...
СО СРЕЌА НЕКА НИ Е ОД УТРЕ НА УЧЕНИЦИТЕ СИТЕ 5КИ ДА СИ ДОНАСАТЕ

 

Џабе ти е и факултет и се' ако и на 23, 24 години се' уште пишуваш "незнаеш"..
До кога ќе ми глумиш образованост и отменост? Дај бре жено, биди тоа што си, стави се себе на виделина, никој не ќе те однесе негде, биди своја, не е тешко а богами ни страшно...

Да не излезе дека само мрчаторски ми е постов, ќе си кажам дека сум си најсреќна на свет.. Со него.. Мхм, убаво било да значиш некому нешто и тој некој да ти значи тебе..Љубов, среќа, здравје, има ли подобра комбинација од ова?

 

Не сум трудна и не сум у ПМС , тогаш зашто толку јадам аман !?

 

Нестрпливо го чекам Октомври.

Незнам дали сум единствена,но одвај чекам да започнам со факултетов. Може и се пореметив од претерана досада во овие четири ѕида.

Како и да е...откриена сум.

 

Денес дарував крв.Се надевам дека спасив нечиј живот.

 

па не било многу одамна, плус пак може да стануваш од сабајле....