[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

„Да си совршен во своето несовршенство, веројатно е подобро отколку да создадеш импресија дека си совршен во своето совршенство...но, свесноста за своите неуспеси не не` прави поголеми, само можеби потрезвени, порационални, и со врамени очекувања.“ -Убиец Во Подем

Човечкиот живот е самоизмама. Од почетокот па се` до крајот луѓето живеат во својот свет од илузии. Сите ние си сугерираме лажни претстави, времето го минуваме прифаќајќи ги истите, и конечно се навикнуваме на нив, од кои подоцна не можеме да се откажеме.
Очекуваме. Чекаме. Бараме. Не секогаш добиваме-паѓаме во очај, и се` така во круг.

Големите очекувања како главна причина за најголемите разочарувања водат до крајот на патоказот. А всушност, крајот е тој што го очекуваме. Да дојде, за да се спасиме од уморливите, тешки патишта. Патиштата кои сами сме ги одбрале. Или пак, оние, кои ни ги пружила судбината. Впрочем, ние сами си ја кроиме судбината. Но, не секогаш. Во неколку наврати ние сме жртви на истата. Жртви на сопствената судбина. Проклето е!

Талкајќи по патоказот, не се поднесуваме себеси. Лутаме. Го бараме крајот. И повторно...очекуваме. Очекуваме нешто подобро, бидејќи сме свесни дека ни е доста од сиот тој неуспех... од сето тоа паѓање. Си формираме нова претстава, чиј слоган гласи: „Преку глава ни е од падови-одиме кон подеми!“.

Возбудата расте. Адреналинот на ниво. Ама ако! Одиме кон подобро.
Темпото зголемено-очекувањето уште поголемо!
Брзаме. Итаме. За момент СОПИРАЧКА!!! Раскрсница, по Ѓаволите! „И сега?-Е што сега!? Десно или лево?“ Ти после краткотрајната дилема донесуваш брза одлука и си викаш „Лево!-Кога веќе ништо не оди десно, ти од лево!“.

Целите препотени од возбуда, трчајќи, стигнуваме чекор поблиску до крајот. Чекор поблиску до „подоброто“. Конечно, од далеку го здогледуваме знакот "End of the road". Уште повозбудени, итаме кон него.
Доближувајќи се до истиот, гледаме како буквите му избледуваат...како тој исчезнува.
За момент, паѓаме во бездна. Мрачна, бескрајна.

Не е тоа што го очекувавме?! Но, добро. На самиот крај...па и не е така важно.

 

Значи до кој степен оди завидливоста и љубомората кај луѓето...
Ти завидува на повеќето бодови на испитот кои заслужено си ги добил.
Ти завидува за глупост како фб и лајкови...
Ти завидува што тебе подобро ти стои некое парче облека...
Ти завидува што комуницираш со некое машко и покрај тоа што си и кажала дека ти е само ДРУГАР...
И да, тоа очигледно го искажува пред тебе давајќи недолични коментари.

А само што би било кога би постигнал некој вистински успех во животот.
Да, луѓето ќе ти простат се освен успехот... - Проклето точно!

 

Кога си прегладнет и незнаеш што да јадиш попрво

 

Утрово една жена-мајка револтирана како ќерка и добила оштетена книга,па го барала министерот па ќе му кажела она убаво.Па добро што е крив министерот тие книги одат од раце во раце од дечињата.

Сестра ми кога ќе ги донесе дома книгите прво ги витка,да не се оштетат,бидејќи идни генерации треба да ги користат.
А да не збориме да пишува на нив и ги витка.Пожали се кај наставничката,директорот.Може ќе ти ја заменат.Јас разбирам револт ,ама врв на се женава објавила албум на фејсбук со 3 страни од книгата скинати од сите агли сликана , фотосесија..па и слатко се изнасмеала .
Е браво така ќе и помогнеш на ќерка ти и ќе учи од сосема здрава книга.Празноглава една.

 

Дома.


Наравоучение од патот - Некои луѓе уживаат во турбофолкот и народната музика. Ти не си една од нив. Купи си убав телефон, смени ја батеријата на лаптопот и спремна си за наредна година.

Добро ве најдов.
:geek:

 

^ Добредојде назад Дузи сега пушувај почесто.. фалеше

 

Кетрин, а знаеш дека на крајот на годината плаќаат оштета ако книгите се уништени?
Не викам не жената пожеби претерала, ама ретки се тие што искрено ќе се побунат дека нешто у државава смрди и не е така бајно како сите што го кажуваат. И сега она ќе треба да плати оштета дебела за книги што се искинати а така ги добила, која е правдата?
Бeсплатно школо, бесплатни книги а младинава ни е неписмена, мене ужесно ме загрижува тој факт.
Ма да не знам како не се научија луѓево дека ништо не е бесплатно, србите си имаат убава поговорка, све че то народ позлатити...

 

СДК повторно почнав да си водам дневник..на 22 години...си пишувам што мисе случило,како.однесувања мои,реакции..еден вид на враќање на себеси...

 

Тоа велам Хипстер ...да си оди во училиштето ќе си пријави..да си нема недоразбирања.Може и сто пати да му се јави на министеров,казната ја платил тој пред неа,мене ме изреволтира фактот што направи албум со десетина слики од една скината страница.Зошто која е потребата?Тоа е апсурд.Сите треба да си ги учиме децата -сестри -братчиња да се уредни.

 

Ако нешто ме растажува тоа е гледаше на туѓи несреќни стории притоа немајќи средства за да им помогнеш.
А кога веќе ќе погледнам какви романи знае да напише животот, како може да биде суров спрема невини дечиња кои го гледаат својот родител како сака да се убие затоа што не успева да им создаде пристоен дом ми иде да си пукнам. Да врискам и да плачам истовремено.
Со денови се мачам и сум тажна откако ќе видам вакви работи. Легнувам и му се заблагодарувам на Господ што ми подарил топол дом и просечен живот. Колку луѓе заспиваат како мене и се молат, ама за парче леб да имаат утре, греота е, болно и жално. Не постои збор за да ја опишам горчината која што ја чувствувам во себе.
Можеби не сум совршен човек, можеби во афект знам да кажам и направам не толку добри работи а со тоа и да повредам некој. Знам само дека имам срце планина. Не е излитена фраза, да имам доволно, нема да постојат улични животни, на секое едно би му подарила дом и една корка леб. Да имав доволно, јас лично би отишла кај овие загорозени семејства, да ги гушнам силно и да им кажам дека се ќе биде во ред. Да им подарам надеж и утеха, да им обезбедам барем дел од материјалното кое што им недостига.
А баш во тие домови можеби нема се друго ама има љубов. Колку ли луѓе би го менувале сето она што го имаат стекнато за татко и мајка кој ќе ги помилува и ќе ги сака без оглед на се.
Чуден е животот...

 

^ Зашто ја снема темата Мања, тамн сакав да постирам гледам темата не постои.
Па барем жиро сметката да ја запишев, ако ништо друго...

 

Хипстер постои темата, барај во Кафе муабети, пошто нема опција членовите да отвараат теми во Хуманитарни акции ја направив тука и ја пријавив, па подоцна модераторите ќе ја префрлат во соодветната категорија.

 

Не се ни чувствувам посебно,како и секој обичен ден.Монотонија.
Денеска кога ќе размислам,можеби ми е и полош ден од претходните
Се декларирав како Атеист.Кога ќе размислам,можеби и потајно не сум.

**
Happy birthday to me..
Честитки од сите страни.Освен насмевка на лицето,ништо друго не предизвикуваат.
Посебно на фб.Лицемерни wishes..па добро,на фб луѓето секојдневно честитаат на познати и помалку познати-непознати,така што однапред им е подготвен говорот,овоа де рефератот..
И сега пошто сум неодлучна дали сум Атеист или не,не знам на кој да се заблагодарам за стекнатото искуство во претходната година,за моментите на подеми и падови кои останаа спомени,на беспотребното-не продуктивно трошење на часови,за сите залудно потрошени шанси,за сите изнудени насмевки,за моето здравје и на блиските,за запознавање на предобра личност кој ја сакам повеќе од се,за полицијата која ни дојде на врата поради тепачка во која учествувал брат ми,за паднатите 2 испити во септемвриска сесија..
Неостварувањето на замислените роденденски желби не ме демотивира,напротив.
Имам само една,една единствена желба.Ги молам сите сили на Универзумот да се здружат и да помогнат околу остварувањето на мојата желба..
И веќе не сум sadgirl21,туку sadgirl22
Виртуелни пријатели,послужете се..

 

.КОГА НЕКОГАШ РЕЧАМ ЛЕЛЕ МАМО САКАМ НОВИ ПАТИКИ ИЛИ СЛИЧНО МИ ИДЕ ИСТИОТ МОМЕНТ ДА СИ ЗАЛЕПАМ ЕДНА ШЛАКАНИЦАЖИВЕАМ СРЕДНО НОРМАЛЕН ЖИВОТ И НИ САКАМ НИ СЕ ЛАКОМАМ ЗА ПОВЕКЕ БИДЕЈКИ И МНОГУ АРНО НЕЕ НА АШТО КЕ ЈА ПАМЕТАМ ЦЕЛ ЖИВОТ.
ПРЕМНОГУ МИ Е ЖАЛ ЗА ВАКВИТЕ ЛУЃЕ ШТО НЕМААТ НИКАДЕ НИШТО ГРЕФЧИЊА БЕ
А НЕКОЈ СЕ ЖАЛИ НЕМАЛ АЈФОН ВТФ ? ЗОШТО Е ТОЛКУ СУРОВ ЖИВОТОТ СПРЕМА НЕКОИ ЛУЃЕ ?РНО.СЕ БИ НАПРАВИЛА ДА МОЖАМ ДА ПОМОГНАМ НА ЛУЃЕТО КОИ НЕМААТ НИШТО НО ЕТЕ НЕ СУМ ВО МОЖНОСТИ И НАВИСТИНА МИ Е ЖАЛ ПОРАДИ ТОА. ПОНЕКОГАШ НАВИСТИНА НЕ СМЕ ФЕР СПРЕМА ЖИВОТОТ И БОГ КОГА ПОЧНЕМЕ ДА ВЕЛИМЕ ЕЈЈ ОВА ЛИ Е ЖИВОТ , ИЛИ КАКОВ ЖИВОТ Е ОВА ИЛИ ЈАС НЕМАМ ОВА ЈАС НЕМАМ ОНА НО КОГА ГО ПОМИСЛУВАТЕ ТОА ЗА ПАМТЕТЕ ГО ОВА
КОГА ВЕЛИТЕ ЈАС НЕМАМ НОВ МОБИЛЕН НЕКОЈ ВЕЛИ ГОСПОДЕ НЕМАМ УШИ НЕМОЖАМ ДА СЛУШАМ
КОГА ВЕЛИМЕ ДОМА ЛЕЛЕ МАМО ПА ОВА ЛИ ЗА РУЧЕК
НЕКОЈ СЕ МОЛИ ЗА ДА НАЈДЕ ПАРЧЕ СТАР ЛЕБ НА УЛИЦА И СЛИЧНО.ЦЕНЕТЕ ГО ЖИВОТОТ ШТО ГО ИМАТЕ БИДЕЈКИ НИКОГАШ НЕ СТЕ СВЕСНИ ШТО СЕ МОЖЕ ДА СЕ СЛЧИ И КАКВИ СВЕ ЛУЃЕ ИМА

 

Во моето срце чував едно мирно, скришно место каде што моите соништата можеа да отидат и така засолнети да напредуваат.
Не, не барав некој да ми ги исполни, паѓав и станував, но така се научив да бидам посилна...
Ја најдов и ја пеев сопствената песна, ги испружив рацете и нозете и ги раздвижив во еден танц.
Животот раѓа живот. Енергијата создава енергија. Грижете се за своите соништа!
Не се предавајте кога ви е тешко. Борете се! Се борев и јас.
Знаете. Никогаш немало ноќ без утро.
Ај добро утро!

 

Љубов имам ,ја хранам со компромиси,ја негувам и претворам во радост ,секој ден .
Љубов имам - за сите . И несебично ја давам .
Некогаш не ми ја враќаат ,но не ме боли,и онака никогаш нема да можат да ми ја земат целосно .

Mислам на него...
И дали од таму - каде што е он сега,и каде што јас припаѓам по природа
- дали ме гледа по-чисто ,дали ми ја гледа светлата душа,дали ме окривува поради сталните борби и истрошеното време на ...

Дали ?


Нов ден ,убав ден ,радосен ден .
Па... да го започнеме со убава музика

http://www.youtube.com/watch?v=WS_xmMdfIR0

Tи волиш мој weltschmerz *

 

Sdk sedam vo dvorov na fakultetov i se osekam ko izgubeno prvache

Спојлер

se izvinuvam za latinicata od tel sum ukluchena

 

Не боли паѓањето, боли тоа што те туркаат луѓето кои мислиш дека ќе те држат кога паѓаш.

 

Убаво рекле големите животни ги јадат малите. Епа така и ние. Два милона народ не "изедоа" оние големите од над два милиона. Епа тоа ти е македонче секогаш потиснато од другите веле сили. Ама ако. Еден ден и нашето ќе си дојде. Изреволтирана од синоќешната игра на нашата македонска кошаркарска репрезентација од не фер судење, пе*ерско судење да речам. Значи сите навиваме за НАШИТЕ (МАКЕДОНИЈА), тоа не сплотува сите заедно, и толку многу ми се полни душата кога ќе видам дека сите во еден здив навиваме за Македонија, просто се ежам. Не се делиме кој што сме, какви сме, од каде сме, сите до еден од 7 до 77 сме за МАКЕДОНИЈА. Ми се јави баба ми вчера (која инаку има 73 години) и вика абе бабе изгубивме, ах неранимајковци оние судиите, е се изнервирав. Ах кутра жена и таа гледа кошарка и се радува/гордее на нашите кошаркари. FIBA мафија се знае. Почнаа да мешаат политика и во тоа. Епа браво бе !!! ЕвроПОЛИТИКОВИЗИЈА, ракомет политика, кошарка политика ДО КОГА ?! Значи толку многу почнав да ја мразам Европа и сите останати земји во Европа, страшно нешто. Но, само ако не фати нашиот македонски инат, па да име еб*ме матер на сите таму.

Спојлер

(Се извинувам на некои вулгаризми цензурирани се со *, поттикнати од мојата длабока изреволтираност).

 

Едно големо добро утро од мене!
Денес се разбудив порано не дека јас така сакав,туку алармот така сакаше.Ама и тој немал да сака да брмчи доколку јас не сум го наместила така.Така да јас сум крива.
Во мене моментално владее некое чувство на еуфорија... За саат време ќе ке одам да возам.Инструкторот ми рече дека од денес јас ќе сум возела од дома и ќе возиме низ град. Едно уаоу!
Пуштете ми среќа да не скренам позади седиште!

А тебе садгрл21 ти посакувам најсреќен роденден да имаш,биди среќна,весела.Еднаш е животот,искористи го на најдобар начин.Биди позитивна,смеј се! Ти посакувам се најубаво од се срце драга моја!
http://christinaa14.files.wordpress.com ... o-cake.jpg