[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Jас мила мајко не сум на натпревар а најмалку со тебе,па жено божја каде се видело да ме напаѓаш кој маж ќе ме трпел ако не јадам месо ,фдххффф дффххггфг .A за да ми преземаш патичиња балетанки и чизми -прва си.Mојата боја на која ти била најубава па и ми дигигираш што да правам и со неа,а и со себе.
Tоа е ,но не ти замерувам ,една си на светот
Tежок беше овој ден,но за мои блиски луѓе уште потежок,само се да биде во ред
Oд мене поздрав до сите ,лека ноќ

 

Здраво
Сакам да кажам одамна ви немам пишано....
Сакам да кажам сношти бев на свадба на колешка ,сите бевме поканети без партнери и одлична и била идејата на невестата,[морало да си со маж или жена] одлично си поминавме опуштени расположени од работа и трчање на време не си ни доволно познаваме,а сношти да не видиш тие ли сме чашка во рака подрипнување на маса, оро насмеани лица,мераци сакам свадби си се расположува човек ,наздравуваш и на се забораваш.Благодараност до невестата што ме покани ме издвои во најблиските и на нејзиниот најубав момент во животот бев присутна и јас.

 

Дали некоја од вас го знае рецептот за ова?

 

Побарај на coolinarika.com

 

Никогаш нема да си простам!

 

Зошто сум толкава плачка,зошто толку многу ме повредуваат туѓите несреќи????Ме боли секоја тажна фаца која ке ја видам,се потресувам на секоја несреќа.Зошто не сум она што сите го мислат за мене,себична,лоша,бесчуствителна....да бев барем дел од она што се правам дека сум...да бев малку посилна и бесчуствителна,да мислев малку повеќе на мене место на другите...се е беше полесно.

 

Сакам да кажам дека се чувствувам ужасно. Морам да се променам. Човек без душа. Мислејќи дека јас сум безгрешна и совршена понижив некои важни особи во мојот живот. Ветувам дека повеќе нема ни збор да кажам. Веќе нема да навредувам и ќе ги почитувам како што ме почитуваат тие мене. Исто така сакам да кажам дека многу неправда има во светот. Немаштија, порази. Гладни и бездомни лица. Како успеваат да опстанат? Се прашувам дали воопшто постои Бог? Затоа што нели ако постоеше ќе немаше толку неправди во светот. Како и да е, сега за сега верувам во Бога. Вечерва размислувам околу овие теми, но не смеам да задлабочам бидејќи ако го направам тоа ќе имам многу прашања без одговор. Најдобра идеа е да си легнам во топлиот кревет и да не мислам многу околу тоа. Утре е нов ден, стартуваме повторно со работните обврски, па и доволен ни беше овој продолжен викенд, малце од малце ги наполнивме батериите.
Имајте убав остаток од вечерта

 

Најголема радост низ дома во Скопјево, ако се мери - победува мојата дома!
Зошто?! - Пред два часа вдомив црна териерка и Господе пази ја ќе ја изедам од шо е слатка и прекрасна!
Ми велат преѓеска - ќе и требаат два-три дена да се навикни на вас...Молам?! Од рака не ја испуштив, па ја бркам низ овие 40м2, па низ двор, па со мачките ги седнувам заедно, ги гушкам сите, ги бркам, ги прскам со вода додека миев садеви, па они по мене трчат ме бркат, сум ослабела 1 кило - според дечко ми.

Месец дена веќе сум манијак по спиење и гледање серии!
Бев 4-5 дена во Гевгелија кај колешка(кои ми го размрдаа добро мојот пензионерски живот). Дури и стигнавме да одиме на Саша Матич и после неколку години да ми се мати во глава и да алкохолот ме совлада квалитетно, но сепак јас успеав да не паднам - за разлика од колешките ми. Калдрмата е крива, не алкохолот, нормално!
Инаку, месец на серии, јадење, спиење и мазење!
Септември е мој месец, 15ти мој ден, и секако, прекрасната есен е веќе на прагот, а тоа значи само едно...време за топла кришка леб со топло ајварче, во голем дуксер и високи мекани чорапи со шарен шорц, Шик енд класи и покрај пола тегла ајвар изедена ај донт рили ноу, ама маца дебелуца со полно меше

 

Сивило.
И тоа во период кога само не започнала „златната“ есен.
Црнила.
Темнина.
Мрак.
Постанаа мој заштитен знак.

И Небото не е тоа што беше.
Целото некако тмурно, матно.
Нема ниту една ѕвезда.
Ниту една светла точка.

Ама ако.
Тоа е она што ме исполнува.
Тоа е она што ме прави цела.

Цела, без мојата подобра половина...
Секогаш Тој беше подобриот.
Посвесниот.
Поразбирливиот.

Јас бев таа што секогаш избрзуваше.
Во било што.
Но, не се каам.
Тоа беа времиња.

Минато. Било-поминало.
Дел од него заминало.
А, дел останало засекогаш да боли.

 

Септември е за Prefab Sprout, засекогаш.
Стопени квадрати мисла, прозорците низ маало се како мастилави делчиња од некој голем мозаик.
Се прејадов шопска салата и гласно се смеев во Антика. Жениве знаеја дека нешто постигнав, низ смеење и добра ракија си кажавме многу нешта. Теми од гинекологија, сатен, свадбени китенки, лоши парови и вечни плачковци по некои изгубени бивши љубови.
А претходно... Други стории.
Во Laika седевме убави луѓе со полни души и едноставни прашања. Проектот е одобрен и зацртан, магијата на креативните аури и те како се поклопи. Ј. е откачена шаманска жена. А пак И. е со хумор кој одамна не ме пленил така брзо. Во два потега и ја прочитав стихозбирката - Најважната игра.
Моќни жени, од кои можам многу работи да уловам.
Добив искрени насмевки и соработка. Нови пријатели за возење точак и мачкољупци.
Добив нови другарства и концептуални мислења за работа која добро ја чувствувам. Д. е обичен човек. Духовен и мирен. Народен, би рекла. Драго ми е што ги запознав во живо, сите тие виртуелни ликови кои добиваат човеколика опиплива форма. Несовршени се, ама тоа им дава шарм. Поезија и менаџмент, кој би рекол? И дека ќе седиме со бисквити мацнати во макијато смеејќи се за налудничавите пациенти по социјалниве мрежи. Коментираме иднина. Се жалиме секој за својата работа или неработа. За соништата по викендици, Нормандии, садници со лозје и вевчански приказни. Па добро. Што повеќе да ти донесе животот, се прашуваш?
Крај на септември ќе биде бурно, се надевам само дека ќе имам време за се’. Не се занесувам. Напротив, сакам да се случи аман, како што треба сиот план. Без особен ред, ама барем да има конструкција. Еве, како авион, да речеме. Од хартија ама стабилен.
Прв ден диета. Џабе, џапнав две ракии. И коњаци. Пловев низ просторот мислејќи на него кога ми дојде најубавото.
Изгубивме кошарка, главоболка на работа и се’ во реверс. Не сме секогаш пријатен народ, тоа е факт.
Но, има убави луѓе, со убави души надвор.
Секој ден. Само треба да ги (пре)познаеш.
А да, си добив француско македонски речник и кармин со срце во внатрешноста. Ме радуваат плочи од Чет Бејкер и Беси Смит. Есента ќе почне да го грицка календаров, а ние уште ќе се караме по улици и ѕидови.
Ми е гајле за облаците.
И онака небото гледа се’.
Јас мижам и бројам до 100 ко на жмурки. Пу, барам!
За да најдам. И така.

 

.. И за мене летото официјално заврши.
Ова лето решив целосно да го посветам на нас двајца и убедливо е најдоброто што сум го имала досега. Едвај да се прибравме во Скопје, но сепак се здобивме со едно огромно искуство, си докажавме еден на друг колку си значиме и што се би направиле во добро и во лошо за другиот.

ТОЈ ме сака, му се гледа во погледот, во допирите, во бакнежите... А јас?! Ни јас не сум ништо подобро. Ние сме ти нешто како...хм... две мали дечиња изгубени во светот на љубовта. И не, нема ништо подобро од утрата додека го гледам како спие, нема ништо подобро од неговите очи кои први ќе ме погледнат низ густите трепки, нема ништо подобро од неговите румени усни на моето чело и силните прегратки...
Знаете многу сум вљубена, ама она ептен многу што понекогаш се плашам дека сонувам или дека наскоро ќе ја снема оваа моја среќа. Од толку љубов не сигнав ни да ги спремам доволно добро испитите кои ми останаа, но ни моите не се противеа само им реков Некој да ми дава дипломи од 10 различни факултети во замена за него - би ги одбила, не ја менувам оваа љубов и среќа за ништо на светов!! .. Нив, а и на мене (морам да признаам) ни се насолзија очите.. И, знаете што?!! Сепак ги положив!!!!!! Не знам на што се должи сето тоа, но Господ е голем и праведен!

Коцкиве веќе ми се наредија и премногу сум среќна..
Не знам што да додадам на ваков пост, некако сеуште сум под влијание на заедничките вечери и утра а еве ме сега сама. Полека треба да се освестам дека почнува нов семестар и дека овој пат мора навистина да го загреам столчето, за што имам целосна поддршка од него! ..

Спојлер

Заврши факултет и сакам да ми бидеш жена, да живееме живот за кој и двајцата сонуваме!

... Аааааааааа и јас живеам за нас двајца, три дечиња и мирен и спокоен живот.

*Останете ми поздравени

 

феминки итно ми требит Флуросентни лепенки за на ѕид срциња и надпис те сакав ве молам некој нека ми кажит дали можам од скопје да нарачам и како да порачам help me please итно ми требит одговор

 

Сум приметила дека има многу бабури кај нас. Искривени до бесвест.
За плачење е сето тоа. Не се ни гледаат од тоа колку се црвенки. Јас разбирам бабурче ама бабура онолкава.

Си имам кажано дека ако човек вреди може да се фура и да е нескромен. Ако тоа би го исполнило нека.
Хм, доволна е една вечер да се искочи во некој кафич за да се видат вивнати примадони кои се шлакнати ко со пегла и прчат усни пред секое богато мече. И се буни една кутра од нив дека мечето отишло во тоалет, а келнерот побарал пари од неа за шестата пијачка. Нели претходните неколку мечето и ги платило.

Лани есента имав на гости едни пријатели од Шведска. Кога ги прошетав со намера да го видат ноќниот живот кај нас останаа запрепастени. Чудни им беа штиклите кои ги носеа некои женски. Кажуваа дека кај нив такви штикли носат само определени жени (оние кои ја работат најстарата работа во светот). Па тоа е. Може ќе се сменат нештата.
И на крај ги однесов на кугла. Е таму им се допадна . Одма се освежија. Швеѓанката кога го виде моето Нес со многу шлаг и чоко прелив веднаш си посака и таа такво. Првпат во животот проба такво нес и да ја видевте, се радуваше ко малечко дете.
Многу сакам да гледам кај луѓето таква чиста радост.

 

Да да знам дека овој пат цврсто стојам на нозе!
Како ли успевам?
Не е важно,важно успевам!
Не верував..дека оваа ситуација ке ме направи посилна..посамоуверена.....
Но ете се случи...
Чуда се случувале ејј...

 

Ти си сонце што ме буди наутро.
Ти си надеж за мојот живот.
Ти си тема за моите бескрајни соништа.
Ти си мојот живот.
Ти си моето се.

 

Несоница + филџан кафе = уште една непроспиена ноќ
Измешани мисли, страв, несигурност.
Судбина..или пак не?
Животов по 100ти пат ме става на иста патека која не знам како ќе ја поминам,плашејќи се повторно да не се сопнам на истите камења.
Се плашам да не погрешам.
Ќе го слушам срцето. Само така, се надевам ќе го направам вистинскиот избор. Иако, срцето многу пати направи будала од мене.Ама ако!
Овој пат нешто ми вели дека морам да го слушам срцето.
Не знам и јас што ми се случува, ама мислам дека веќе се заљубив

 

СДК моментот кога тој спие а ти го гледаш и го слушаш како дише ~ НАЈ ПРЕКРАСНО НЕШТОО

 

Спомнавте ајвер?
Ама никој не спомна дека бремена жена не смее да ПРЕТЕРА со ајверот .
Си најдов тазе варен ајвер, бремена сум па сите ми даваат, а добра е финтава, оваа година место да правам ајвер, да собирам тегли , па си седнавме со мажулето мое, јас бремена, он бремен (ме подржава у јадење ) и отиде теглава .
И сега неможам да дишам, буквално.
Немојте жени, оние бремените одбегнувајте го ајверот, за ваше добро, или јадете умерено, ако успеете да се воздржете.
Но ова не ми е најголемиот бисер со јадењето, пред еден месец прејадов од мед. Да, од мед, и тоа од боров. Ми се услади па мавнав пола тегла . Пукнав, па два дена боледував .
Од тогаш успешно го избегнувам медот, а ми се чини му дојде редот и на ајверот, барем додека да се породам.
Се надевам завршија моите бисери со храната .

Есен стиже дуњо моја, а јас си го очекувам најубавиот подарок да ми го даде есента.
Ситно броиме, уште малку...

 

Не можете да градите среќа врз туѓата несреќа! Не особено ако таа несреќа е предизвикана од ВАС !

Џабе се трудите! Можеби за одреден период ќе ви успее, или вие ќе си мислите дека ви успеало...но кога и да е, нешто или некој ќе ве врати во реалноста. Ама реалност каква што заслужувате!

И така... се дувам ко паун!