[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

...ништо не прокоментирав за кошаркава, а и да си кажам искрено ја практикувам мислата: кога немаш нешто убаво за кажување, молчи. Штета. Само тоа ми доаѓа на умов. Прочитав изјава на Илиевски: „Оваа генерација требаше да се прости со аплауз, а не вака.“ Потполно се согласувам, ама шта је ту је.

Туку муабетов ми беше за ајвар (и нешто пропратно). Еве трет ден за појадок си јадам кришки ајвар со сиренце. Милина. И не можам да ги сфатам младите госпоѓици кои ради линијата не пробуваат ни едно залче. Членови сте во некоја секта или? Во екот на зимници-правење да не каснеш ајварче.. Па после ќе цитирате глупости по социјалниве мрежи: „Уживајте во малите нешта, тие го прават животот“. А шо за тебе мало нешто е парфем од 30 мл наместо од 100 или?


Да ви кажам право, до кое ниво е дојдено судењето на луѓето по физичкиот изглед.. се плашам. И преку глава ми е од жениве со напрчени усни, силикони ваму, силикони таму, коски и кожа на сите страни, исто колку и од маживе „билдери“ со поиздепилирана нога и посредена веѓа од мојава. Тежнееме кон некое совршенство, а конфекцискиот број XS или совршено мазното лице не е тоа. Не велам да не се средуваме или шо ти ја знам, ама во границите на нормалата. Не сме ни селебрити ни ништо што би можеле да „продаваме“. Дајте да си бидеме обични луѓенца, со големо срце и да правиме добро дело макар и за да „гледа народ“. Ве молам.

 

Толку ми е променет биоритамот што не можам ништо живо да се навикнам на ова рано станување, секојдневни обрвски до попладневните часови, учење и сите тие пропратни работи..
Како што многу пати кажав поминав прекрасно лето.Запознав многу личности, шетав премногу, имав и кратка врска, и лудував до 3 по полноќ и спиев до ниедно време, се соочив и со тежок проблем со здравјето ,бев на одмор со друштво и ред други работи, па сега оваа промена тешко ми падна.
Секојдневното станување во 6 часот, звукот на алармот, чекањето на постојка со рандом особи, слушањето на секогаш досадните први лекции и гледајки бело во професорот незнаејки каде тераш, ми е нешто што не би сакала да ми се случува. Но како се кажува се ќе помине, а јас ке се навикнам.
Знам т.с сигурна сум дека веќе другата недела јас ке сум онаа старата од лани ова време ( добро, видно ослабена) навикната на старите навики, наспана и расположена уште од 6 часот наутро, и легната во 23 часот пред полноќ . Секако, полна позитивна енергија и спремна за учење.
Тоа е тоа. Денот е преполн обврски, купување тетратки за кои потрошив некои добри 500 600 денари уште не започнати асолно на училиште, па копирање, малку учење, вежбање...Реков јас ке се вратам на старите навики. Ама прво ке си легнам добар саат време да одморам.

Убав ден

 

СДк многу работи и незнам од каде да почнам во главава ми минат неповрзани мисли .
Септември е месец во кој најмногу ја чувствувам осаменоста .Секогаш кога ќе останам сама размислувам за себе си и за животов мој се прашувам во што е проблемов .Сега ја разбирам поговорката дека текот на реката не се менува .Некои работи се надвор од наша контрола неможеме никого да задржиме во своите животи ,некогаш колку и да се трудиме неможеме да го постигнеме и да го добиеме тоа што го поскауваме иако нашата желба е поголема од се и веруваме во чуда.
Мојата животна сложувалка не е целосна има еден дел кој недостига и моите очи се сега токму во тој дел вперени .Се залажував себе си дека успехот ќе ми ја пополни празнината во срцето но не ја потполни туку разбрав што значи џабе стоиш на врвот кога си сам ,кога немаш со кого да се радуваш затоа што си постигнал .Им се восхитувам на оние кои уживаат во животот ,кои се среќни,насмеани и имаат се што посакуваат посебно затоа што имаат љубов и пријатели ,ви се восхитувам и вас феминки на постови што ги пишувате за убавите денови .
Имајте убав ден заминав на прошетка да искрадам малку зраци од сонцево ,за да ми се стопли душава

 

Зошто Te.Ic мора самата на себе да биде контрадикторна, зошто во врска со нејзе кажува многу работи кои кога ќе ги поврзеш, немаат ама баш никаква смисла, кога се зачленила во 2012 година пишала дека има само 12 години,

Спојлер

http://forum.femina.mk/kafe-muabeti/da-se-zapoznaeme-t46/2310.html#p912309

како сега во 2013 наеднаш има 23 години и дури 4 секс партнери

Спојлер

http://forum.femina.mk/seks/kolku-seks-partneri-ste-imale-dosega-t322/790.html#p1723794

Како еднаш има 3 годишна врска и живее заедно во ист стан со него,

Спојлер

http://forum.femina.mk/vrski/kako-se-zapoznavte-so-vasata-ljubov-t218/510.html#p1718758

а сега била 4 месеци во тајна врска со дечкото на нејзината другарка

Спојлер

http://forum.femina.mk/kanta/drugarka-mi-dozna-t19029/#p1794830

Според мене подобро нека пишува помалку мислења со вистинита содржина отколку да пишува мислења кои немаат никаква смисла и содржат безброј лаги и невистини.
И онака секој на овој форум е анонимен, па затоа нема потреба да се лажеме меѓусебно.

Спојлер

Се надевам дека никој нема да ме осуди за ова што го напишав во врска со Te.Ic, ама најискрено се нервирам вака кога ќе сретнам некој профил со контрадикторна содржина.

 

Знаев дека денеска,во целиот овој прекрасен ден мора да има нешто чкљ!
Знаев!

http://www.youtube.com/watch?v=Jz1qeXLqIuQ

 

Се извинувам премногу знам дека темата не е соодветна, но морав да прашам. Го поставив ова во две теми се со цел за повеќе одговори и побрзо да ми кажете нешто. Денес некако ,,ме боли'' лицето. Не буквално да ме боли, него ме чеша и мрсно ми е многу. Дури и грозно ми е така. Вчера се депилирав со ленти на лице, во домашни услови сама. Откако се издепилирав ставив крема Dove и потоа бебешка пудра Бекутан. Исто така купив сапунче за лице Dove од зелениот со вкус на краставица. Утрово се измив и одма ставив крем Dove. Од тогаш лицето цел ден ме чеша, црвено ми е. Не знам што да направам за да го смирам. Дали да одам да купам маска за лице или...? Ве молам одговорете ми побрзо доколку знаете, зашто ненормално ме чеша и не можам ваква мрсна во лицето да се поднесам

 

СДК дека денес се чувствувам ужасно.
Само што се вратив од погреб на мојот 26 годишен чичко а воедно и сосед и се чувствувам тооолку потиштено. Загина во сообраќајка во четвртокот во Хрватска. Најблиските немаа веќе сили да офнат и да плачат. Многу ни беше тешко сите... посебно мене затоа што практично заедно израснавме. Секогаш кога ќе поминеше по улица ми свирнуваше и прашуваше дали има некој дечко шо му фали шамар. И кога ќе помислам дека веќе го нема... Дека ПАФ и за миг исчезнуваш од земјата... претешко ми паѓа...
А мајка ми ме учи дека надвор од дома треба да се остане позитивен и да не се покажува болката и маката пред другите... И тешко е
Плачам веќе пет дена... Шестиов ден пресушив...
СДК: Почитувајте се и сакајте се. Доволно е само еден миг невнимание и да исчезнеме од овој свет. Доволен е само еден миг да сфатиме колку некој ни е важен и битен.

П.С. WE ALL MISS YOU ZOKI! R.I.P

 

Тешко. Претешко. Ме е*е психата. Ме мачи и исцрпува до крај. Не ми дозволува да се концентрирам. Не ми дозволува да мислам позитивно. Единствено добро, ма какво добро е тоа постојано да си ја замислуваш на смртта? НИКАКВО!!! Ќе речев барем е креативна. Крај. Ова повеќе не се издржува. Неможам ни за момент да бидам позитивна. А тоа ме убива. Преку глава ми е од овие мисли. Преку глава ми е веќе да си правам сцени од мојта смрт, смрт на мои блиски. Толку сум негативна, мирна и повлечена. Ништо не ме интересира. Се чувствувам како се да ми оди во надолна линија. Како се да паѓа во вода, дека во ништо веќе не сум добра како што бев порано. А желба за борба воопшто немам.
Неможам повеќе да ги издржам овие тешки ноќи. Ќе зајде сонцето, ќе останам сама и тие мисли ќе почнат да ме напаѓаат. Не ме оставаат. Не ме оставаат и понекогаш кога скроз ќе се исклучам и тргнам настрана од сите. Се чувствувам како да ги губам саканите. Си замина брат ми. Замина летово. Останаа спомените. За миг помина. И страв ми е. Си мислам цел живот така ќе ми помине. Дека утре ме чека смртта. И страв ми е. И тој си замина, отиде далеку. Го гледам, напреднува, си го остварува сонот. Мило ми е. Премило ми е. Не ме заслужи. Со ништо не заслужи вакво однесување од моја страна. Сега можам само во мислите да го имам. И тешко. Барем добри другари да останевме. Ама неможам. Посилно е од мене. Од внатре ми доаѓа. А никој да ме сфати. Страв ми е дека се ќе помине набрзина. Дека ќе изгубам некој близок. Дека ќе умрам и оние кои ги сакам ќе патат поради тоа. Тешко е. Претешко е. Немам мотивација за ништо. Среќата во храната си ја пронаоѓам. Аман веќе! АМАН!!!

 

3 год. поминаа од операцијава и сеуште ме боли кога времето се менува. Имам болки,неможам да седам,стоам,да се виткам. Си офкам си топфкам.
Сите преку ден се по куси ракави,по фустанчиња јас со термо чорапи,тренерки,горна тренерка и плус чај. Боли бре,боли.
Ме мрзи да почнам да се спремам,веќе во недела заминувам а од понеделник ке сме почнеле.Завржува летото за сите...

Кошаркару,успеа! Ми влезе во срцето.Искрена сум. Целата треперам кога ке те видам.

 

препорачани ми се од психијатар-ако и тој е нормаален се шегувам
какви не пациенти доагаат кај него-секоја чест богами
неколку пати сум се напила ама вчера две наеднаш ги испив и претерав-станав нокеска за во тоелат ми се вртеше во главата а за чај од валеријана сум чула да ама далеку е билна аптека
кога го прочитав упатството на новиот анти депресив Елицеа се вика бев прво да се внимава ако сте болни од епилепсија да не се добијат грчеви и ме фати паника и пишав на неврологот не ми врати и звонам не ми се јавува-ке се обидам подоцна пак страв ми е да ги пијам искрено
тешко ми беше прееска и :'( ме издадоа ко мало детенце-периодов ми е премногу тежок за да го издржам лугето со кои можам да споделам се на глава им се качив веке и страв ми е да не направам некоја глупост -обид за самоубиство иако од анти депресивите пишува дека може да се појават додека организмот да се навикне или да отидам во манастир па решив дека е крајно време за да сменам некои работи-почнувајки од ф.б. профилот каде што тој ми е пријател да го ставам во мирување-да си креирам нов, старите пријатели да си ги префрлам и политичката определба што е премногу форсирана во околинава да се оддалечам од нив или да преминам во друг месен комитет или малку да паузирам од политикава оти веке чуствувам дека премногу обрачот се стега околу мене, не се издржува веке

 

Валеријаната ја има и во обични аптеки, а сум ја гледала и по маркети, ако не валеријана маточина гарант има, исто дејство има, ја има ама баш во секој поголем маркет. Полека со дијазепамите, не се земаат туку така, само кога навистина имаш потреба

 

Изгледа доаѓаат оние дождливи денови.
Марамите и џемперчињата си го добија првиот ред во орманот.
Зимница направена.Одморите завршени.Луѓето зборуваат каква зима не чека.
Во мене тлее некоја празнина.
Запишав јазик -плус,да си го исполнам времето.
Ми фалат залихи на чај. Изгледа ја брзам есента.
А толку малку треба за среќа.
И сивата има убави нијанси.
Среќа- верувам во неа.

 

Што е потребно на нервозна жена па -SEX,а што треба за sex стап кој ке го чука мажот како орев за да ми текне дека жена му има потреба од кршење ореви!

 

СДК дека некои луѓе во животот не ги сакам не сакам да знам ништо за нив не ме интересираат и едноставно не постојат за мене за среќа малкумина се а знате зошто ? -затоа што нивниот голем нос го пикаат таму кај не треба и се невоспитани од мама и тато и немаат човечко во нив , тече отровна крв во нив шират негативна енергија и се неподносливи ко пијавици се мушкаат и се грозни одвратни уфф идиоитско племе не знаете што ве чека
СДК дека некои членови си измислуваат приказни а не дека имаат некаков проблем или сл. Погледнете само во нивните поранешни постови и сами ќе се уверите како со го менуваат полот, возраста па се во брак па во врска па уште им е рано и ред други глупости

 

Читам низ темите и никако да добијам желба да напишам некое мислење... Како да немам инспирација овие денови, ете така се чувствувам...
Минуваат и овие денови, последни од т.н. одмор после сесија Од Понеделник на факултет, но со посилна мотивација за учење и успех од таа што ја имав порано, т.е. што ја немав. Потешките положени испити навистина влеваат надеж и мотив дека може и другите да се положат во другата сесија. Епа Јануари те чекам јас со нетрпение омилен мој месецу
Многу ме интересира каква реклама ќе смислат овие од Кока Кола за оваа година, таа пред две години им беше феноменална

 

Ова со рекламата ме бендиса, и јас одвај чекам зима...декември, јануари

 

Ако денес е лош ден, тоа не значи дека и животот е лош.
Нов ден - нова надеж.
Едностано сите имаме падови во животот, тешки денови, сопки, пролеани солзи, неправди...сето тоа е само дел од животот. Мора да поминеме низ тоа, за да се научиме да ги цениме убавините.
Па и не е се така црно...