[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

СДК ми се јаде, ама мајка ми купила нешто што не јадам. Како за инает. Секогаш има караници за истите ствари Уште од наутро знае да ме прави нервозна. Сега ја чекам да си дојде, излезена е некаде и да и кажам да ми даде нешто друго да јадам. Па, не е фер еден саат седам гладна Денес денот максимално ќе го искористам, со тоа што ќе учам. Време е да си ја сфатам сериозно работата и да научам се. Па, кога ќе видите за 3 - 4 недели првите оценки ќе почнат да ги пишуваат. Брзо ќе помине се, чувствувам

Имајте убав ден

 

Да знаев дека вака ќе ми се одвива животот денес, друга ќе беше играта во минатото.

Вообичаено не се каам за она што сум го направила или она што не сум го направила, иако често мечтаам за минатото. Но по се‘ што ми се случува, посакувам поинаку да се одвивале работите во минатото.

Човек мисли дека може да го испланира животот, да „ги нареди коцките“, но животот е толку непредвидлив, нема коцки што не може да ги размести, нема план што не може да го сруши.

Ја чекам наредната тура карти. Животе, давај! Дели! Јас немам повеќе асови во ракавот.

 

Колку само значи времето може да влијае на расположението..

 

Ги испратив маж ми и ќерка ми да го раскинат договорот со Вип,и листа за купување...
Се вратија со нов телефон Самсунг Галакси и нов договор од 2 години,и без ниту еден купен производ...
За ручек ќе им го зготвам телефонот!
Рецепт некој да не има...???

 

Не знам колку години имаш, но претпоставувам дека имаш повеќе од моите деца кои имаат 6 и 8 години... и најчесто сами си земаат јадење, не чекаат да им дадам.

 

Човекот го засакува и тоа што не го сака,само за да го заборави она што го сакал.....се надевам ќе те заборавам и јас некогаш.....

 

Започна и мојот ден.
Не знам дали да се заблагодарам за можноста.
Можноста за ново утро.
Само, не знам... Кому?!

Не секој ја има оваа, на некој начин кажано, привилегија.
Не секој ја има оваа можност да се разбуди после секое заспивање.
Не секој знае да го цени ова!
Некој умира за да се разбуди.
Да ужива во секој земан здив.

А на нас, кутрите, најстрашен проблем ни е оној од типот:„Што ако лакот за нокти не ми се совпадне со облеката?“, или пак „Што ако заврне дожд па ми ги пос*ре сите планови?“, а тоа планови во стил одење на кафе со пријателот, или пак, обично денгубење.

Знаете зошто?
Не знаеме да цениме, ете зошто!
Не знаеме да ги вреднуваме најважните, сепак толку ситни и минимални работи.

Вака, или така, диши со полни гради, до последен здив!
Никогаш не знаеш кога ќе биде твојот последен, а може во секој момент!
Само едно е сигурно, дека ништо не е сигурно!

 

Сите ние, кои не можеме, не гледаме и на тој начин не сакаме да се прилагодиме на новите времиња, начини и текови на нештата, ќе пишуваме статуси дека нешто не чини.

СВЕ чини, ако постои околу нас и ако нешто од тоа СВЕ не нè бендисува, проблемот не е во сето тоа, туку во нас. Адаптирај се.

 

SDK I'm so happy!

 

http://hitportal.com.mk/Show_Bizz-detai ... -ubavitsa/
амаа си личаат

 

Лимон и паста пробано,
разредувач пробан
се исчисти не е како што беше ама пак се познава. дека имам бел тен

домат немав синоќа дома и реков на мама денес да ми купи, ако купи ќе видиме

Иначе денес цел ден паѓаа шали на моја сметка, поточно на моите црнечки раце

****
Охоо бај д вуеј сакав да кажам дека денес ми е шопинг тајм и еве се спремем попладне да излезам да прошетам низ бутиците,секако ако дотогаш не зааврне,имам толку многу работи што сакам да си купам дури и листа ќе треба да си направам...

 

Хаха Имам 16 години. Ми беше муабетот да кажам дека мајка ми претерува Знае дека некои јадења не ги јадам и упорно тоа го купува. И, на крајот сепак морав да го јадам тоа што ми го купила

 

Добар ден од мене

Куферите спремни, јас спремна, дечко ми спремен, картите спремни, СЕ е спремно, се чека да дојде утре, па конечно да тргнеме за Македонија.
Едвај чекам. После толку време ќе си ги видам домашните, другарките, роднините, а за првпат и моето најслатко внуче

Швајцаријо, воопшто нема да ми недостигаш

 

Ох,ох,колку убав деееееееееен!
Цела вечер се секирам,немам време да учам,изморена сум,па си легнав у 9,а го навив алармот у 1 да ме буди,па да учам.Арно,ама толку ми се спиеше што само од дневната се преместив во мојата соба и го навив пак за во 5.Во 5 уште ми се спиеше,па ноншалатно го исклучив алармот и си продолжив.
Станувам у 7,до 7 и 20,измиена,облечена,книги у ранец,проектот под рака(среќа до довршив синоќа),нескафето у шишенце смучкано.
Си одам у школо со другарка ми по пат си зборам како ништо не сум учела,а ученик на генерација сум,и пак некако не се секирам толку,а прв час,мојот омилен предмет-македонски!
Арно ама,составот не го напишав.Часовите почнуваат од 7 и 30.
Си одам,седнувам,вадам тетратка и почнувам.Кога после 2-3 минути влегува професорка,ама дрѕга не мојата.
Ни се претставува и ни кажува дека ќе ја менува денес нашата.
Не прашува за домашната,имате ли-јас во хор-`ИМАМЕЕЕЕЕЕЕ!`
И таа ни вели,ај прво да предадеме новата лекција,после ќе читате.По некоја случајност,ме знаела,и кренав рака,ме крена,и кажав некоја си дефиниција.
После таа си збори ли збори,ја пишувам ли пишувам.
Прашува пак `Кој сака да чита?`,ја уште не сум допишала све,ама кревам рака,и погодок! Пак ме крева мене.Читам што читам,а таа доаѓа до мене.И почнав си измислив нешто таму,се снајдов,не изгледав збунето.Кога таа вика,браво,браво,одлично.
После остатокот од часот го минувам пишувајќи во дневникот,а умеѓувреме,препишав од другарката и тоа новопишуваното,од новата лекција.
И така...
После 2 час,нова лекција...
Одмор-пола саат.Си одам по храна со другарките,сретнав мало кученце по пат,се играв со него,после му дадов половина од храната на едно друго поголемо.
2-3 минути пред да ѕвони,се качуваме у училница,и ми текнува дека не ги решив задачите математика.
Пишувам набрзинка,и последната не стигнав да ја дорешам до крај.Арно ама професорот,стар е,пред пензија веќе,прегледува,и ми вика,добро.
И пак,се океј.Си се вклучував како и секад у наставата.
Нареден час:биологија .Го направив проектот,ама треба да го избришам тоа со молив пишуваното,и да го исечам остатокот од хамерот.Набрзинка со другарка ми правиме се.Ауфф,а која ли ни беше последна лекција,свртувам у книга да видам,кога гледам,апа тоа од лани го знам.
Доаѓа професорката,и го даваме,а таа ми вели оди земи лепок и закачете го на ѕид.Го закачуваме.
После испрашува,кревам рака,таа никако да ме крене.
Кога гедаш,ајде бр. 12,вели.
Станувам,излевам на табла и го цртам тоа што ми го рече да и го нацртам.Ме прашува уште едно прашање,и дговарам и ми вика,седи,браво.
После географија.
И тоа не сум учела.Набрзинка читкам нешто на одмор,и после дур испрашува професорот кревам рака,ама тој не ме крева цел час!
Аххх,ама добар ПЕТОК 13ТИ
П.С:Вчера од премногу обврски не стигнав,истоштена бев.

 

Маца мор, затоа нешто надвор сонце огреа а цел ден го нема и ете тоа ради Маца шо ќе доаѓала

А како што кажа една жена, „ се во животот е лекција за човек да научи, се она кое човек го има во себе си, внатрешно, истото го истакнува и надворешно “.Поголема вистина, амин

А за човек да ја слушне сопствената интуиција, прво треба умот да го замолчи.

 

Никогаш ама баш никогаш немојте да се откажете од вашите соништа, од целта која сакате да ја постигнете без разлика колку и да е тешко остварливо, борете се до крај, верувајте во себе, бидејќи вербата е посилна од се.



Денес ми е роденден

 

Сонце огреа ? Не идам !

Се зезам мор Од тебе чекам еден најпренајубав дочек, иначе скар
Пак се зезам
Уште 21 час

 

Кога некој ќе ти фрли камен - врати му со цвеќе, но не ја заборавај саксијата.

П.С Го прочитав ова на Вицотека.