[СДК] Сакам да кажам...[Стара тема]

Треба да си чуваат на студентски онакви Каса прими... Ова со провизииве не е нормално

 

Денес два пати се покајав.
Првиот пат чекајќи автобус навидум срамлежливо сонце,па ми стана топло,посакав да не ја земев јакничката,подоцна се враќајки се накај дома,ме допре студот,посакав да бев потопло облечена.
Денот си почна и заврши есенски.Есента не ја чекаме календарски.
Вирчиња.Шлапкање.Разнобојни чадори под тмурното небо.
Желба за топол чај и колач.
Луѓето брзајќи кон своите домови си ги удираат чадорите.
Замислени погледи.
Надвиснато небо,дожд.Скопје ти ја чувствувам душата, веќе есенска.

 

Во право беше мајка ми кога ми викаше
Ех бе ќерко,ќе дојде време за на факс,и ќе се разделите со другарките.
И беше проклето во право.
Една ваму,една таму.
Една еден пат,друга друг.

 

Секогаш кога нема нешто баш тоа ти се јаде!
Си врне,глеам низ прозор и си фантазирам за една жичара да ме однесе до Рамстор или Тинекс да си купам чајни колачиња... А еве го чајчето топло стои пред мене се лади ама му фали нешто...
И торта ми се јаде од кокос некоја,и да мирисам цимет сакам...абе убавини! Дождов за чудо денес не ме нервира! Ваљда дека сум заљубена,па се ми е нај!

 

Има една група на девојчиња, да не речам девојчишта што тетовираат инфинити знакче ( ∞ ) на било кој дел од телото - да можат по едно и на чело ќе истетовираат у знак на почит спрема знакот на бесконечноста, и коа ќе ги прашаш какво е значењето на тетоважата ти одговараат: ,, Модерно е знакчето ма сега, го видов на Тамблр, нели е јако, хехе?! " Колку што си креативна, толку си и паметна, што да ти кажам умнице низаедна... Скопска трендсетерке...

И петок 13 не е Халувин, океј?!
Мислам, глупо е да речеш дека си се облекол у црно ради денот...

 

Знаете, почнав да верувам во фамозниот Петок 13-ти.
Ете, денеска од нигде, подот се фрли на мене. Одпозадечки.
Ми го смачка задниот образ. Двата во случајов.
Ах, проклето статично копиле!

Постов нема ништо врска со Тринаесетиот-Баксузен-Петок.
Денов ми помина предобро.
Конечно, се почувствував цела.
Се почувствував жива.

Од школо на кај дома пешачев. По дождов. Без чадор.
Дишев длабоко.
Уживав во секое вдишување. И издишување.
Капките нежно ми се лизгаа низ бледото лице.
За момент, живнав!

Стигнав дома жива-вода.
Конверсот полн со вода.
Се цедев.
Ама ако!
Се чувствував прекрасно.

Мислам дека не постои некој кој олку многу го сака дождов ко мене.
Мислам дека не постои некој кој ужива во ветровите. Во времето.
Мислам дека не постои НИКОЈ кој толку многу умее да ја ужива Есента, периодот пред, и после Неа.

 

Домашни колачиња и топло чајче.
Нежни прегратки и слатки бакнежи од него.
Се што сакам во овие дожделиви денови.

 

Сакам да кажам вечерва ќе ја искористам за да си повторам се што учев во текот на денешниот ден. Убаво е чувството, под топлото ќебе со книгата в раце Сепак во право беше либето што рече да не излеземе вечерва. Си знае тој

 

Уфф...ќе му забранам на тато да оди кај комшиите. Веќе 2 и пол часа е таму.

 

Smaceno mi e od dvolicni, lugje koi se upikuvaat samo od korist nekoj se macel, vlozil mnogu trud, vreme, duri i ljubov vo toa nesto i na kraj nekoj vo dva cekora da ti go zeme toa, onaka preku vrski epa navistina ne e fer. najubavo ke mi e da si se pomiram so toa, poveke sreka drug pat, iako znam deka ke nema drug pat


P.S - se izvinuvam za latinicava, od telefon sum kopmjuterot ne mi e tuka.

 

Ви имам кажано колку го сакам дечко ми??
Еве сега ви кажувам. Го сакам премногу. Секогаш е тука за мене кога ми треба, секогаш знае да ги погоди зборовите, да те утеши, да те насмее. Секој нов ден се повеќе и повеќе се заљубувам во него
Го сакам времето поминато со него. Кога сум со него се чувствувам како да сум на седмо небо, навистина.
Утре му е роденден, се е спремно за изненадувањето, поклонот посовршен неможев да го погодам.
За крај едно поздравче со песната:
http://www.youtube.com/watch?v=Da-97Bcbrro

 

Среќа, мир и љубов да ти биле чуства кога ке ти се појават ненадејно од никаде, и траат и траат и траат. Нема никаква посебна причина.
Ова е тоа чисто чуство на среќа, мир и љубов.
Се дружам сега со нив

Еве баш ваква бев )

Spoiler

 

Какво чајче, каков дожд, какви бакрачи, јас купаќите си ги барам кај ми се. Временцето кај јужниот сосед си е петка, одлично си е, нит пекол, нит па смрзнувачка како тука, да те фане кичма. Како бе во Германија на толку ветришта што ме издуваа и толку дождови што ме наврнаа, ништо не ми беше, тука од подотворениот џам кивам цел ден.

Отприлика знам што ќе носам, а не носам многу, посебно не алишта. :geek: Се разбираме. Дечкото од некна психички го малтретирам, го спремам, чисто кежуал, да си знае што му следи. Дома малку ми се качуваат на глава, па еве, наместо официјално да се омажам , јас си одам на одмор, чисто главата да си ја излуфтирам. Абе пекав за дома, ама знаев дека ќе биде вака хаос. Сите пекаа по нивната соба, која соба црна жено, веќе не знам која ми беше последна соба, само туку мењавам положби на намештај и кревети. Па некогаш навистина на човек му фали монотонијата во живеењето.

Моите нозе иначе, се во страотна состојба, личам на 50 годишна баба погледната само во нозете и искрено малку се подиспаничив. Некако ми се потемнети, вените ми се испакнале, колениците ми крцкаат и ми подотекле малку, а од замор и глуждот ми отекува.... ми се повраќа кога ги гледам, и цело време се пикам во хулахопки кога носам сукњички и фустанчиња. И баш си размислувам дали вредеше маката, еве ги последициве сега, не знам искрено... Убава беше занимацијата, имаше што да се прави, ама ај сега, како да ги оправам чудава што ми излегуваат на површина.

И така, сега се шлапав еден саат во купатило (е многу ни е убаво новото купатило, морам мајка да ја пофалам, џоа хотел сме), се самоодржавав, мислам, редно е да видам раат по толку време нераат. Сега ќе напикам што треба во куферот, пасошот и парите со мене, ваучерот со мене, и се надевам дека нема да има некоја голема нервоза претходно, и дека се' ќе си помине во најдобар ред.

Филе грусе девојчиња.

п.с. Се надевам на добар кревет во апартаментов, дали човек многу бара, кога бара добар кревет? Сменив милион кревети (многу перверзно звучи, ама не е, се' е од преместувачки причини ) и навистина, ама навистина ми треба само еден средно мек душек и добра перница.

 

http://www.telegraf.mk/zabava/estrada/36381-najsmesni-folk-pesni-zemi-go-svalerka-guci-video
Наместо да пеете,можете на пример,да се фрлите во Вардар.

 

По скоро три месеци, еве ме пак. Се вратив од печалба, истерав мини-одмор кај нашиот јужен сосед, и сега ги уживам последните неколку денови дома, пред повторно да мигрирам во Големото Село. Има ли поента да се распакувам? Веројатно не, алиштата ми се движат по распоредот куфер - машина за перење - куфер.

Дома сум околу недела дена, се видов со поблиските личности. И кого и да прашам што има ново, го добивам истиот одговор - ништо. И не е оноа ништо кажано ради-реда, буквално нема ништо. Во моето гратче се` е по старо, дома се` најдов каде што оставив, а поголемиот дел од другарките и колешките го поминале летото дома, правејќи ништо. Кога ќе видиш, и на Фемина се е по старо (освен по некоја нова трудница ), очекував барем нова платформа, но нема. И кога ќе размислам, среќна сум што го направив овој избор летово. Беше тешко, не беше секогаш забавно, сакав дома - но во ниеден момент не беше досадно! Стекнав искуство за цел живот и бев корисна, во спротивно ќе го поминев целото лето дома, трошејќи ги парите на моите, правејќи ништо.

Си стекнав некоја рутина летово, станување во определно време - работа - дома - вечера - кревет. Си живеев едноставно, не ми требаше повеќе. Откако се вратив во хаоснава Македонија, не знам од каде да почнам. Остај што заостанувам со фејсбук и твитер „трендовите“, имам преполн меил со 200+ пораки што ми е страв да го отворам Треба да се видам со уште толку мили луѓенца од Скопје. Добив позиција во организацијата во којашто работам и цело лето не сум направила ништо. За неколку дена сум на блиска свадба. Почнуваме со факултет од наредниот понеделник. Абе обврски, дај малку почекајте! Па и сум на концерт на Ману Чао наредната сабота, се зезам, тоа не ми е обврска, туку задоволство

Еј за сите оние што велат дека денешната музика е сра*е, слушнето го ова:

http://www.youtube.com/watch?v=bpOSxM0rNPM

Албумот на Арктик Манкис излезе пред некој ден, насловен е AM и има дванаесет секси песнички. Денешната музика не е сра*е, само треба малце поупорно да барате, а не да судите според она што се пушта на радио

 

Не, стварно не сфаќам што човек треба да си за да се „дружиш“ со некого исклучиво од корист, без никаков срам да го бараш само кога ти е потребна некаква помош... И како врв на сето тоа, кога ќе се олади таа комуникација, т.е. кога таканаречениот другар нема да има некаква корист од тебе, те сретнува на пола метар растојание и се однесува како никогаш во животот да не те видел...
Не можам да разберам како не им е ни малку непријатно?
Дали во речниците на вакви луѓе постојат некои зборови како благодарност, срам, и зошто не?

Spoiler

 

Какви луѓе хахахаха
пишала на статус „Сексот е за после брак" . и доле коментар напишала сите невини ставиле лајк а што е најтрагично е она е скината . Е ај најди нзс -.-

 

Според мене не постои ниту еден доказ дека петок 13 е некој посебен баксузен ден, а со тоа и различен од другите денови во годината, напротив обичен господски ден, освен ако не верувате во вештерки, кои според легендите од стариот Рим се собирале во групи од 13, ама пак не се собирале само во петок.Оние кои се плашат од овој датум се самите „виновници“ за предизвикување на својата несреќа, имено со негативните мисли и убедувања дека некој ден е баксузен само потсвесно самите си ги повикуваме неволите и кога воопшто ги нема, значи доволно е само да го поминеме целиот ден на штрек дека нешто лошо може да се случи.
Па ако случајно припаѓате на групата вакви фобичари, кои очигледно денес ми ги отекоја врвките од патиките поарно е со време да си ги протерате „црните“ мисли и да ги пренасочите во пооптимистичка насока.На пример, дека петокот е последен ден од работната недела или дека вечер би можеле да „заглавите“ до кога сакате..., што воопшто и не е така лошо, нели ?

 

Добро заклучивме дека имам шестто сетило и ебената потсвест стварно ми е заебана и дека овде каде што сум она знаеше дека ќе бидем уште во март месец на пример.
Исто така заклучивме дека постои посебна врста на жени идиотки што се прават фини, а уствари се идиотки.
Ај ќао

И штом више можам да се редактирам, да си истиштам од срце, зошто гласно нема да го кажам. Утре ќе ми се случи најголемата промена во животот. Тивко и недраматично. Се надевам. Најголемите промени со кои не можеме да се пофалиме јавно, како дами и господо, дипломирав, магистрирав, се омажив, родив, се пензионирав... промени на Јас од причини големи или мали. Ете тие со кои потешко можеме да се пофалиме. Денес ги чув најдобрите зборови од непозната личност со која се запознав под чуден склоп на околности, дека и звучам, изгледам и се викам како еден љубовен збор на најљубовниот јазик на светот. Пре-кра-сно! Се стопив!

Отворив и еден пролетен разговор...едно момче како често ми посакувам среќа,а он никад не е среќен. Тешко ми падна некако само заради тоа денес,но добро... се учам со бебешки чекори да не ми биде тешко за другите и нивните одлуки, да не сочувствувам и да не се соживувам, да се ослободам од совеста. И ете така пред некој ден одејќи си по патот... наидов на еден скитник, со прљава торба и еден вет кремав исфлекан мантил, застанат до една ограда на една куќа, му беше до градите, се поткачи на стубчето и го изгали песот внатре, таков се раззаби од среќа,а песов уште повеќе се испорадува на галењето. Луда ли сум, болна ли сум...солзи ми дојдоа... крокодилски... И си викам е Лилит ма...а ти сонуваш лудо и бесконечно, ти си дете на доцниот 20ви век што мислеше дека ќе го зграби целиот 21ви,а овој човек нема што да јаде и кој знае дали ќе најде во текот на денот и среќен е што го гали песот. Не можам да опишам колкав впечаток ми остави сликата...

Чуден септември. Обично го сакам, ама ваков дождлив воопшто. Не ми беше предвиден ваков... Чудни чувства и премногу луѓе ми се збиваат до мене, како мачка со мачиња, сите на куп и се топлат...јас сум залутаниот мал пес. Не можам...колку повеќе ми се пикаат, толку повеќе се врзувам, толку потешко ми е да оставам се и да си одам по патот.

 

Дождов почна да ме напнува.
Не ми пречеше тоа што прееска искиснав до гола кожа, ама утре ми треба сончев ден.
Ќе имам 2-3 тури гости, дел од нив планирав да бидат надвор, се ми е спремно и сега дождот да ме зезне?!? Особено што сутеренот го средуваме цело лето за да го прилагодиме за утрешниот настан... ич нема да биде фер!

Кога сме кај сутеренот, или како што љуби да каже мојата најмила - подрумот, излезе супер место за журки!
Уште некако да ги отселам комшиите, пошто не пропуштаат да викнат џандари ако некој се весели.

Сака некој да се трампаме со комшии?